ΟΙ ΔΟΥΡΕΙΟΙ ΊΠΠΟΙ ΤΟΥ "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ"

Σε τόσες συνάξεις που προκύπτουν καθημερινά για το θέμα της Μακεδονίας, το να παρεισφρέουν συχνά μεταξύ των ομιλητών και κάμποσα λαμόγια, κομματόσκυλα, γραμματείς, φαρισαίοι, πατριδοκάπηλοι, σούργελα, κρυπτοπρακτοράντζες, περιφερόμενοι μαϊντανοί, ξεγάνωτοι ντενεκέδες κι έτερα ερίτιμα μέλη της εν λόγω ευρύτατης και πολυπληθέστατης συνομοταξίας, παρότι άκρως εκνευριστικό, είναι δυστυχώς από την άλλη και μάλλον αναμενόμενο, για να μην πω αναπόφευκτο. 

Το λέμε λόγω μακρόχρονης, βαθύτατης και ενίοτε τραυματικής προσωπικής εμπειρίας από αυτό που οι αφελείς προσδιορίζουν ακόμη (ατυχώς) ως «πατριωτικό χώρο». 

Το να ανεβαίνουν όμως στο βήμα ακόμη και σήμερα αρουραίοι του συστήματος,
και μέχρι προχτές πειθήνιοι γκαουλάιτερ και κορδωμένοι τσανακογλείφτες του καθεστώτος, που ενώ στήριξαν όλο το τριετές χυδαίο οικονομικό, πνευματικό και εθνικό ξεχαρβάλωμα και ξεπούλημα του παντός, την 13η ώρα εγκατέλειψαν το κλυδωνιζόμενο καράβι (προφανώς για να μη φάνε ξύλο) και τώρα ξαναβγαίνουν στο φως, σαν να μην έγινε τίποτε, για να ξαναπουλήσουν χυδαία μές στα μούτρα μας φτηνό πατριωτισμό, λυπάμαι αλλά αυτό ΔΕΝ χωνεύεται. 

Ούτε και το απύθμενο θράσος τους χωνεύεται, την ώρα που θα έπρεπε να είναι κλεισμένοι σε τίποτε τρύπες και να φοβούνται να ξεμυτίσουν. 

Για να είμαστε όμως και ειλικρινείς, μόνο η μισή ντροπή είναι δική τους, έτσι; 
Η άλλη μισή είναι όσων κάθονται και τους ακούνε και δεν τους παίρνουν με τις ντομάτες και τ’ αυγά.

Όσο για την άλλη, εμφατικά νεοταξίτικη και χιλιοειπωμένη γελοιότητα του «όλοι μαζί μπορούμε», να ξεκαθαρίσουμε πως όχι, ΔΕΝ μπορούμε όλοι μαζί - και ΔΕΝ θα πάμε όλοι μαζί. 
Γιατί μόνο αν είσαι κλινικά κρετίνος, δεν μπορεί να μη σε απασχολεί η επόμενη μέρα. 
Και αυτή η επόμενη μέρα απαιτεί πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις και για να έρθει και για να στερεωθεί, ειδάλλως, πολύ απλά, «έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης». Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. 

Περισσότερες διευκρινίσεις, λίαν προσεχώς…