Ο Κορονοϊός έχει βάλει την παγκόσμια οικονομία στην εντατική, αποκαλύπτοντας, συγχρόνως, το σάπιο και σαθρό οικοδόμημα της πολυδιαφημισμένης παγκοσμιοποίησης: Οικοδόμημα της «ελεύθερης» Παγκόσμιας Αγοράς, οικοδόμημα του νεοφιλελευθερισμού…
Όταν ένας ιός απειλεί με απορρύθμιση και κατάρρευση το καπιταλιστικό οικοδόμημα του διεθνούς ιμπεριαλισμού, αυτό και μόνο αποτελεί την πλέον κραυγαλέα καταγγελία και καταδίκη αυτού του σάπιου και βάρβαρου συστήματος…
Και μια τέτοια απορρύθμιση της Παγκοσμιοποίησης,
από μια πανδημία είναι δυνατή ΜΟΝΟ όταν οι κοινωνίες και τα εθνικά κράτη, ολόκληρη η υφήλιος, έχουν και τα ίδια ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΤΕΙ και ΙΣΟΠΕΔΩΘΕΙ από την Παγκοσμιοποίηση.
Καμία επιδημία δεν θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα τις Οικονομικές, Κοινωνικές και Πολιτικές Σχέσεις των ανθρώπων, ούτε τον τρόπο ζωής τους, αν δεν είχαν κονιορτοποιηθεί τα αμυντικά αντισώματα των κοινωνιών: Τόσο οι θεσμικοί θώρακες, όσο και οι αρθρώσεις του Συλλογικού Είναι, δηλαδή οι ιμάντες και τα λαϊκά κύτταρα της Συλλογικής Αγωνιστικής Δράσης.
Το σύστημα της Παγκόσμιας Αγοράς (που αποτελεί την καθοριστική Βάση, την ακραία Λογική και τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού), έχει κατεδαφίσει και κονιορτοποιήσει τα ΠΑΝΤΑ: Κάθε «σπόνδυλο» Κοινωνικού Κράτους, κάθε θεσμό συλλογικότητας, κάθε Ιστορική Δομή και Κύτταρο Κοινωνικής Συνοχής και Αλληλεγγύης, κάθε Συνεκτικό Εθνικό Ιστό, κάθε «αμυντική θωράκιση»…
Το σπουδαιότερο: Η Παγκοσμιοποίηση θεμελίωσε το νοσηρό σύστημα της ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ των πάντων, ανυψώνοντας το «ιδιωτικό», συνακόλουθα και τον «Ατομικισμό», σε θεότητα και το «Συλλογικό» σε …πανούκλα!!!
Η Παγκοσμιοποίηση, με άλλα λόγια, μετέτρεψε τις κοινωνίες από Συνθετικά Σύνολα, σε Αθροιστικά και Ανταγωνιστικά Άτομα, σε αριθμητικές μονάδες Ιδιωτών ξένες και εχθρικές μεταξύ τους, ξένες και εχθρικές προς τον Άνθρωπο και προς τις Συλλογικές Κοινωνικές Λειτουργίες…
Όταν, λοιπόν, έχουν κατεδαφιστεί οι κοινωνικοί και πολιτικοί μηχανισμοί Άμυνας της Κοινωνίας, καθώς και οι Διαδικασίες της Λαϊκής Αυτενέργειας και του Συλλογικού Είναι (αυτό-άμυνα), τότε ΟΧΙ μόνο υπάρχει γόνιμο έδαφος για τη γέννηση ή την κατασκευή κάθε νοσηρής επιδημίας, αλλά και γόνιμο έδαφος για την επέκτασή της, την αναγωγή της σε «Πανδημία» και την τρομοκρατική αξιοποίησή της από τους μηχανισμούς της εξουσίας…
Η Παγκοσμιοποίηση, συνεπώς, διαλύει τις κοινωνίες, τις απορρυθμίζει ολοκληρωτικά και τις καθιστά ευάλωτες και ανοχύρωτες σε κάθε απειλή, σε κάθε «εχθρό» και «διάβολο» : Είτε φυσικό, είτε πολιτικό, είτε κατασκευασμένο και δαιμονοποιημένο («τρομοκράτες», ιοί κ.λπ).
Η διαλεκτική, ωστόσο, δεν αφήνει στο απυρόβλητο ούτε τις Κεντρικές Εστίες Παραγωγής των ποικίλων μολύνσεων (Παγκοσμιοποίηση): Απορρυθμίζονται και αυτές από τους «διαβόλους» και τις «Πανδημίες» που παράγουν ή κατασκευάζουν.
Ο κοροϊνός, σήμερα, έχει απορρυθμίσει, πλήρως, το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα και το οδηγεί σε καταστροφικές οικονομικές και κοινωνικές «πανδημίες».
Ο κορονοϊός οδηγεί σε νέες ασύλληπτες και μαζικές οικονομικές καταστροφές και σε μια άβυσσο τρομακτικών συμφορών για τους εργαζόμενους και του λαούς..
Η κρίση κατάρρευσης του καπιταλιστικού οικοδομήματος επιδεινώνεται και παίρνει νέες βάρβαρες και εφιαλτικές διαστάσεις.
Εφιαλτικές και βάρβαρες διαστάσεις διότι ενώ η Παγκοσμιοποίηση και το πλανητικό οικοδόμημα του καπιταλισμού έχουν απορρυθμιστεί ολοκληρωτικά και καταρρέουν, δεν ΥΠΑΡΧΟΥΝ εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που θα βάλουν τέρμα σ’ αυτό το σύστημα της βαρβαρότητας και κτηνωδίας, το οποίο, μέσα στους σπασμούς της κρίσης του, συνεχίζει να βυθίζει την ανθρωπότητα σε νέες καταστάσεις βαρβαρότητας και κτηνωδίας…
Αντίθετα όλες οι δυνάμεις, μαζί με την «αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης, αγωνίζονται να σώσουν το σύστημα…
Η διάσωση, όμως, της Παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού γενικότερα, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι το ΚΟΣΤΟΣ της απορρύθμισής τους φορτώνεται στους λαούς.
Η διάσωση της Παγκοσμιοποίησης σημαίνει ακόμα ότι οι λαοί ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ στις δυνάμεις του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου να προωθήσουν παραπέρα την αποσύνθεση των κοινωνιών και την ΥΠΟΤΑΓΗ των λαών σε ένα παγκόσμιο καθεστώς τρόμου και ζόφου (4ο Ράιχ).
Η σημερινή «πανδημία» θα χρησιμοποιηθεί για την ΕΠΙΒΟΛΗ μιας παρατεταμένης Έκτακτης Ανάγκης, τριπλής διάστασης:
α). Για την αιτιολόγηση της αβυσσαλέας και μαζικής οικονομικής καταστροφής, συνακόλουθα και για την αιτιολόγηση των νέων ολέθριων μέτρων που θα παρθούν σε βάρος των κατεστραμμένων και ΥΠΕΡ των εργοδοτών, των τραπεζιτών και των πολυεθνικών μαφιόζων…
β). Για την αιτιολόγηση των νέων στρατιών δούλων που θα δημιουργηθούν μαζικά και εκρηκτικά από τον οδοστρωτήρα της καταστροφής λόγω «πανδημίας». Στρατιές δούλων από τους κατεστραμμένους (μαζικά) εργάτες, αλλά και από την καταστροφή των πολυάριθμων οικονομικών κλάδων και επιχειρήσεων: Μικρών, μεσαίων, αλλά και ανώτερων…
γ). Η ουσιαστικότερη, όμως, χρησιμότητα της «Έκτακτης Ανάγκης» συνίσταται σε τούτο: Στην τρομοκρατική χειραγώγηση και ΥΠΟΤΑΓΗ των επιπτώσεων και των συνεπειών της «πανδημίας»…
Στη σφυρηλάτηση δηλαδή των συνθηκών «γύψου», έτσι ώστε η μαζική και εκρηκτική λαϊκή καταστροφή και εξαθλίωση να μην ανυψωθεί σε κινηματική ΟΡΓΗ…
Όλες αυτές οι τρόμο-ψυχώσεις, η καταιγιστική σπορά του πανικού και η δραματοποίηση των ψυχώσεων του φόβου, σ’ αυτό ακριβώς αποσκοπούν: στη δικτατορική αντιμετώπιση των ολέθριων συμφορών από την πανδημία, καθώς και στη δικτατορική θωράκιση του καθεστώτος απέναντι στους χείμαρρους της λαϊκής ΟΡΓΗΣ που θα δημιουργηθούν από την απορρύθμιση της Παγκοσμιοποίησης και τις «πανδημίες» των καταστροφών αυτής της απορρύθμισης…
Αυτή η καθεστωτική συναίνεση στις τρόμο-ψυχώσεις της πανδημίας είναι και αυτή μια «πανδημία» πολιτικής ΦΡΙΚΗΣ, μια «πανδημία» του 4ου Ράιχ…
Τέτοιες συναινετικές «πανδημίες» δείχνουν ολοκάθαρα τούτο: Ότι όλες οι δυνάμεις του κατοχικού μας καθεστώτος αποτελούν γρανάζια του ΥΠΕΡ- εθνικού κεφαλαίου και των ΥΠΕΡ-εθνικών ελίτ εξουσίας…
Συμπληρωματικές επισημάνσεις που θα αναλύσουμε σε άλλο άρθρο:
Η Παγκοσμιοποίηση μπορεί να έχει απορρυθμιστεί και να βρίσκεται σε διαδικασία κατάρρευσης, αλλά από μόνη της δεν γκρεμίζεται. Αντίθετα ανακυκλώνει, επεκτείνει και βαθαίνει τη σήψη και τους Εφιάλτες, καθώς, επίσης, ανασυνθέτει και τους συσχετισμούς ανάμεσα στις ανταγωνιστικές ΥΠΕΡ-εθνικές μερίδες και ελίτ του κεφαλαίου.
Κάθε τρομακτική κρίση (αν δεν οδηγήσει στο γκρέμισμα της Παγκοσμιοποίησης) καταστρέφει ανηλεώς από τη μια και από την άλλη ισχυροποιεί τις τάσεις του ΥΠΕΡ-Ιμπεριαλισμού, δηλαδή της ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ πλανητικής εξουσίας…
Επίσης, η αναζωογόνηση, μέσα στα πλαίσια της παγκόσμιας αγοράς (Παγκοσμιοποίηση) του εθνικού αστικού κράτους και της αστικής δημοκρατίας (στρατηγική πολλών «πατριωτών») αποτελεί θανάσιμη ουτοπία…
Για όλα αυτά θα επανέλθουμε σε άλλο άρθρο μας…
ΠΗΓΗ. resaltomag.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου