Όποιος αντιδρά ανήκει στην Αλ Κάιντα
Όλα ξεκίνησαν με τον σ. Σωτήρη Καψώχα, τέως τηλεπαρουσιαστή της ΕΡΤ (συντροφιά με την σ. Κατερίνα Ακριβοπούλου) και νυν στέλεχος στο γραφείο Τύπου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακολουθώντας το σύνθημα που –πιθανώς– εμπνεύστηκε ο σ. Πολάκης «μετά θα λογαριαστούμε», αποφάσισε να κάνει την απειλή περισσότερο σεξουαλική και προειδοποίησε τους αντίθετους ότι μόλις τελειώσει η καραντίνα για τον κορωνοιό, θα πρέπει να πιάσουν τοίχο γιατί «όταν γυρίσω θα τους γ@μ#σω».
Πρόκειται για παραποίηση της γνωστής φράσης που αποδίδεται στον Καραϊσκάκη, ο οποίος μόλις είδε την υπεράριθμη στρατιά των τούρκων πριν από τη μάχη της Αράχωβας φέρεται να είχε πει «άμα ζήσω θα τους γ@μ#σω, άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον μπούτζον».
Την πλημμυρισμένη από τεστοστερόνη πρόθεση του σ. Καψώχα ζήλεψε ο επίσης δραστήριος ευρωβουλευτής σ. Κούλογλου, αναρτώντας στο Twitter μία παρέμβαση για τις οικονομικές επιπτώσεις του κορωνοιού, όπως η μείωση των μισθών κατά 50%.
Για να γίνει πιο πιασάρικο το πολιτικό κείμενο, το στόλισε με μία γελοιογραφία του Δερμετζόγλου, στην οποία ο «Καραϊσκάκης» επανελάμβανε όχι τα δικά του λόγια, αλλά την εκδοχή του σ. Καψώχα: «Μένω σπιτι αλλά όταν γυρίσω θα τους γ@μ#σω».
Ακολούθησε σάλος με το γραφείο τύπου της Νέας Δημοκρατίας να εκδίδει σχετική ανακοίνωση:
«Τις τελευταίες ώρες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, επιδίδονται σε διαγωνισμό χυδαιότητας την ώρα που η χώρα δίνει σκληρή μάχη με όλες της τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας».
Η ανακοίνωση δεν αναφέρεται στον γελοιογράφο και τη γελοιογραφία, αλλά στη χρήση της από τον σ. Κούλογλου.
Λογικό. Αν κάποιος εντάσσει σε μία παρέμβασή του ένα κείμενο, μία φωτογραφία, ένα οποιοδήποτε έργο που έχει δανειστεί, κρίνεται ο ίδιος και όχι ο δημιουργός, το δημιούργημα, ή γενικότερα ο τομέας τέχνης στον οποίο ανήκει.
Αν, για παράδειγμα, η Μέρκελ κάνει δηλώσεις σχετικά με το αίτημα της Ιταλίας για την έκδοση κορωνο-ομολόγων και απαντήσει «είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι», οι αντιδράσεις δεν θα αφορούν στον Αστερίξ, και στο γαλλο-βελγικό κόμικ, αλλά στην ίδια και τα λεγόμενά της.
Κοινή λογική την οποία δεν ασπάζεται ο σ. Κούλογλου:
«Καταλαβαίνω τη ΝΔ. Στην αγωνιώδη προσπάθεια της να χειραγωγήσει την ειδησεογραφία, προσπαθεί να λογοκρίνει και τις γελοιογραφίες. Οι προηγούμενοι που το έκαναν αυτό ήταν κάποιοι τύποι που δολοφόνησαν τη συντακτική επιτροπή του Charlie Hebdo».
Η αναφορά σοκάρει.
Ο σ. Κούλογλου, αντί να απαντήσει επί προσωπικού, στέλνει την μπάλα στην κερκίδα και ταυτίζει όσους τον κρίνουν με τους δολοφόνους του Wolinski και της υπόλοιπης παρέας του γαλλικού σατιρικού περιοδικού!
Υπερβολή ακόμη και για τα στάνταρ του συγκεκριμένου επαγγέλματος.
Ας υποθέσουμε ότι δεν πρόκειται για φτηνό κόλπο και είναι ειλικρινής η αντίθεσή του αριστερού ευρωβουλευτή στη βία κατά των γελοιογράφων.
Μάλλον καθυστέρησε. Θα έπρεπε να έχει αντιδράσει νωρίτερα, όταν διατυπώνονταν ευθείες απειλές κατά του Δημήτρη Χαντζόπουλου:
«Ποτέ στη ζωή μου δεν εχω νιώσει περισσότερη αηδία που με κάποιον μπορεί να θεωρούμαστε (περιπου) συνάδελφοι. Με κάθε ειλικρίνια. Αν το είχα μπροστά μου αυτό το σίχαμα θα του έσκαγα μπουνιά».
Το κείμενο ανήκει στον κομίστα Ηλία Κυριαζή και έγινε ευρέως γνωστό, αλλά και οι ευρωβουλευτές άνθρωποι είναι, μπορεί αυτή η ανάρτηση να διέλαθε την προσοχή του σ. Κούλογλου, εξ ου και η σιωπή.
Όμως τα σχετικά δημοσιεύματα της «Αυγής», της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ που ο ίδιος εκπροσωπεί στην Ευρωβουλή, λογικά πρέπει να έπεσαν στην αντίληψή του και ήταν επίσης επιθετικά:
«Να ξεπέφτουν και να αυτοεξευτελίζονται καλλιτέχνες β΄ διαλογής, η Τριανταφύλλου, ο Χωμενίδης, ο Χειμωνάς, είναι λογικό κι επόμενο, το μεροκάματο να βγαίνει κι ας βγαίνει και στο βούρκο. Ο ξεπεσμός των ταλαντούχων όμως είναι λυπηρός... Δεν είναι το μίσος απέναντι σε όποιον αντιστέκεται στο Μνημόνιο που εξευτέλισε τον Χαντζόπουλο... Το αφεντικό διέταξε και ο Χαντζόπουλος εκτέλεσε και μάλιστα μετά χαράς. Κρίμα. Θα μου πεις, πώς να μην ξεπέσει ο Χαντζόπουλος, όταν εργάζεται στα ΝΕΑ, την εφημερίδα που εκτελεί τα συμβόλαια του καθεστώτος;»
Επειδή η «Αυγή» ενίοτε δεν διαβάζεται ούτε από τους αριστερούς βουλευτές και τα κομματικά στελέχη, υπάρχει μια μικρή περίπτωση να μην είχε αντιληφθεί ούτε το συγκεκριμένο άρθρο ο σ. Κούλογλου και γι’ αυτό να έμεινε απαθής.
Όμως ακολούθησε κι άλλο κρούσμα, συγκεκριμένα επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλε τον Χαντζόπουλο και το έντυπο το οποίο τον φιλοξενεί για «σεξιστική χυδαιότητα, σπέκουλα και λάσπη» μέσω του «εμετικού του σκίτσου που ξεπερνά κάθε όριο δημοσιογραφικής δεοντολογίας».
Η επίθεση είναι ευθεία, προσωπική κατά του γελοιογράφου, αλλά ο σ. Κούλογλου που κάτι τέτοια δε τα ανέχεται, πάλι δεν έβγαλε κιχ.
Ακολουθώντας το σύνθημα που –πιθανώς– εμπνεύστηκε ο σ. Πολάκης «μετά θα λογαριαστούμε», αποφάσισε να κάνει την απειλή περισσότερο σεξουαλική και προειδοποίησε τους αντίθετους ότι μόλις τελειώσει η καραντίνα για τον κορωνοιό, θα πρέπει να πιάσουν τοίχο γιατί «όταν γυρίσω θα τους γ@μ#σω».
Πρόκειται για παραποίηση της γνωστής φράσης που αποδίδεται στον Καραϊσκάκη, ο οποίος μόλις είδε την υπεράριθμη στρατιά των τούρκων πριν από τη μάχη της Αράχωβας φέρεται να είχε πει «άμα ζήσω θα τους γ@μ#σω, άμα πεθάνω θα μου κλάσουν τον μπούτζον».
Την πλημμυρισμένη από τεστοστερόνη πρόθεση του σ. Καψώχα ζήλεψε ο επίσης δραστήριος ευρωβουλευτής σ. Κούλογλου, αναρτώντας στο Twitter μία παρέμβαση για τις οικονομικές επιπτώσεις του κορωνοιού, όπως η μείωση των μισθών κατά 50%.
Για να γίνει πιο πιασάρικο το πολιτικό κείμενο, το στόλισε με μία γελοιογραφία του Δερμετζόγλου, στην οποία ο «Καραϊσκάκης» επανελάμβανε όχι τα δικά του λόγια, αλλά την εκδοχή του σ. Καψώχα: «Μένω σπιτι αλλά όταν γυρίσω θα τους γ@μ#σω».
Ακολούθησε σάλος με το γραφείο τύπου της Νέας Δημοκρατίας να εκδίδει σχετική ανακοίνωση:
«Τις τελευταίες ώρες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, επιδίδονται σε διαγωνισμό χυδαιότητας την ώρα που η χώρα δίνει σκληρή μάχη με όλες της τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας».
Η ανακοίνωση δεν αναφέρεται στον γελοιογράφο και τη γελοιογραφία, αλλά στη χρήση της από τον σ. Κούλογλου.
Λογικό. Αν κάποιος εντάσσει σε μία παρέμβασή του ένα κείμενο, μία φωτογραφία, ένα οποιοδήποτε έργο που έχει δανειστεί, κρίνεται ο ίδιος και όχι ο δημιουργός, το δημιούργημα, ή γενικότερα ο τομέας τέχνης στον οποίο ανήκει.
Αν, για παράδειγμα, η Μέρκελ κάνει δηλώσεις σχετικά με το αίτημα της Ιταλίας για την έκδοση κορωνο-ομολόγων και απαντήσει «είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι», οι αντιδράσεις δεν θα αφορούν στον Αστερίξ, και στο γαλλο-βελγικό κόμικ, αλλά στην ίδια και τα λεγόμενά της.
Κοινή λογική την οποία δεν ασπάζεται ο σ. Κούλογλου:
«Καταλαβαίνω τη ΝΔ. Στην αγωνιώδη προσπάθεια της να χειραγωγήσει την ειδησεογραφία, προσπαθεί να λογοκρίνει και τις γελοιογραφίες. Οι προηγούμενοι που το έκαναν αυτό ήταν κάποιοι τύποι που δολοφόνησαν τη συντακτική επιτροπή του Charlie Hebdo».
Η αναφορά σοκάρει.
Ο σ. Κούλογλου, αντί να απαντήσει επί προσωπικού, στέλνει την μπάλα στην κερκίδα και ταυτίζει όσους τον κρίνουν με τους δολοφόνους του Wolinski και της υπόλοιπης παρέας του γαλλικού σατιρικού περιοδικού!
Υπερβολή ακόμη και για τα στάνταρ του συγκεκριμένου επαγγέλματος.
Όταν ο Κούλογλου δεν είναι εδώ
Ας υποθέσουμε ότι δεν πρόκειται για φτηνό κόλπο και είναι ειλικρινής η αντίθεσή του αριστερού ευρωβουλευτή στη βία κατά των γελοιογράφων.
Μάλλον καθυστέρησε. Θα έπρεπε να έχει αντιδράσει νωρίτερα, όταν διατυπώνονταν ευθείες απειλές κατά του Δημήτρη Χαντζόπουλου:
«Ποτέ στη ζωή μου δεν εχω νιώσει περισσότερη αηδία που με κάποιον μπορεί να θεωρούμαστε (περιπου) συνάδελφοι. Με κάθε ειλικρίνια. Αν το είχα μπροστά μου αυτό το σίχαμα θα του έσκαγα μπουνιά».
Το κείμενο ανήκει στον κομίστα Ηλία Κυριαζή και έγινε ευρέως γνωστό, αλλά και οι ευρωβουλευτές άνθρωποι είναι, μπορεί αυτή η ανάρτηση να διέλαθε την προσοχή του σ. Κούλογλου, εξ ου και η σιωπή.
Όμως τα σχετικά δημοσιεύματα της «Αυγής», της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ που ο ίδιος εκπροσωπεί στην Ευρωβουλή, λογικά πρέπει να έπεσαν στην αντίληψή του και ήταν επίσης επιθετικά:
«Να ξεπέφτουν και να αυτοεξευτελίζονται καλλιτέχνες β΄ διαλογής, η Τριανταφύλλου, ο Χωμενίδης, ο Χειμωνάς, είναι λογικό κι επόμενο, το μεροκάματο να βγαίνει κι ας βγαίνει και στο βούρκο. Ο ξεπεσμός των ταλαντούχων όμως είναι λυπηρός... Δεν είναι το μίσος απέναντι σε όποιον αντιστέκεται στο Μνημόνιο που εξευτέλισε τον Χαντζόπουλο... Το αφεντικό διέταξε και ο Χαντζόπουλος εκτέλεσε και μάλιστα μετά χαράς. Κρίμα. Θα μου πεις, πώς να μην ξεπέσει ο Χαντζόπουλος, όταν εργάζεται στα ΝΕΑ, την εφημερίδα που εκτελεί τα συμβόλαια του καθεστώτος;»
Επειδή η «Αυγή» ενίοτε δεν διαβάζεται ούτε από τους αριστερούς βουλευτές και τα κομματικά στελέχη, υπάρχει μια μικρή περίπτωση να μην είχε αντιληφθεί ούτε το συγκεκριμένο άρθρο ο σ. Κούλογλου και γι’ αυτό να έμεινε απαθής.
Όμως ακολούθησε κι άλλο κρούσμα, συγκεκριμένα επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλε τον Χαντζόπουλο και το έντυπο το οποίο τον φιλοξενεί για «σεξιστική χυδαιότητα, σπέκουλα και λάσπη» μέσω του «εμετικού του σκίτσου που ξεπερνά κάθε όριο δημοσιογραφικής δεοντολογίας».
Η επίθεση είναι ευθεία, προσωπική κατά του γελοιογράφου, αλλά ο σ. Κούλογλου που κάτι τέτοια δε τα ανέχεται, πάλι δεν έβγαλε κιχ.
Φυσικά ούτε κανείς άλλος τόλμησε να ταυτίσει τους συντάκτες με τους δολοφόνους που αιματοκύλισαν το Charlie Hebdo.
Είναι ελεύθερος ο Τύπος, φτάνει μόνο να μη γράφει...
Η υπεράσπιση της ελευθερίας έκφρασης από τους παντός τύπου εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε και τελείωσε με τα γ@μισι@τικα του Καψώχα και τις γελοιογραφίες που τον υιοθέτησαν.
Η περίπτωση του Αρκά είναι χαρακτηριστική.
Στο Tvxs.gr, το οποίο ανήκει στον σ. Κούλογλου, φιλοξενήθηκε βαρύ «κατηγορώ» κατά του γελοιογράφου γιατί
...«υπερασπίζεται την ανωτερότητα της λευκής φυλής (white supremacy), τη λευκή ταυτότητα, και μάλιστα τη λευκή ανδρική ετεροφυλοφιλική ταυτότητα, η επίθεση στο φεμινιστικό και το ομοφυλοφιλικό κίνημα μέσω μιας διακωμώδησης που παρουσιάζει τα δύο κινήματα ως καρικατούρες δίχως περιεχόμενο καθώς και η κριτική στις θεωρίες κοινωνικού φύλου (βλέπε τα λεγόμενα anti-gender movements). Προφανώς και το μεταναστευτικό ζήτημα είναι υψηλά στην αντζέντα του».
Παρόμοιου ύφους είναι και άρθρο που φιλοξενήθηκε στο Left:
«Ο Α(ποκρουστικά) Ρ(υπαρός) Κ(αθολικά) Α(διαμφισβήτητα) Σ(αλτιμπάγκος) επανήλθε με ένα ακόμα σχόλιο, “άξιο” της φασιστοφυλλάδας που τον ταΐζει... Ξέρασε πάλι τον φασιστικό οχετό του, αποσπώντας τα εύσημα από τους ομοϊδεάτες του».
Η σκληρή γλώσσα κατά του Αρκά υιοθετήθηκε και από τη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ σ. Νίνα Κασσιμάτη:
«Ο σκιτσογράφος μείζονος αναφοράς της ακροδεξιάς πια Νέας Δημοκρατίας, απροκάλυπτος νοσταλγός παλατιανών πραξικοπημάτων και της Χούντας των Συνταγματαρχών. Αναπολεί τη Δικτατορία, την αναπαριστά συνειδητά ή υποσυνείδητα, και προτρέπει για μία ακόμα».
Οι σοβαρές αναλύσεις των γελοιογραφιών και του γελοιογράφου έγιναν σοβαρότερες όταν έβγαλε τα πορίσματά του το «Κουτί της Πανδώρας»:
«Ο Αρκάς κατά 99,9% προβιβάστηκε: Αναδεικνύεται σε Χρυσαυγίτη με τη βούλα!...Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη... Μήπως τον έχουν αλυσοδεμένο σε υπόγειο ο Μητσοτάκης μαζί με τον Μιχαλολιάκο εναλλάξ, με βάρδιες, όπου τον βάζουν να γράψει κι αν δεν μείνουν ευχαριστημένοι, τον αρχίζουν στο μαστίγωμα τον φουκαρά!»
Ώρα για συμπεράσματα
Αυτοί που κατηγορούν τους γελοιογράφους για πουλημένους, φασίστες, φουκαράδες, παλατιανούς, πραξικοπηματίες, ρυπαρούς, σαλτιμπάγκους, ρατσιστές και απειλούν ότι θα τους πλακώσουν στις μπουνιές, είναι οπαδοί της ελεύθερης σάτιρας.
Όσοι αντιδρούν στην επιθυμία του σ. Καψώχα και των συντρόφων του που θέλουν, σώνει και καλά, να τους γ@μήσουν, είναι ίδιοι με αυτούς που δολοφονούν τους γελοιογράφους.
Βαγγέλης Περρής
athensvoice.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου