«ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΕ ΜΟΥ ΛΑΕ, ΚΑΛΕ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ, ΠΑΝΤΟΤ᾿ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΕΥΤΕ ΚΑὶ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΔΟΜΕΝΕ»

Όταν σε μεταχειρίζονται σαν το κορόιδο της υπόθεση κι εσύ το δέχεσαι αδιαμαρτύρητα, το μόνο το οποίο επιτυγχάνεις, είναι να επιβεβαιώσεις το ορθόν της μεταχείρισης…

Οι παράξενες και ψυχολογικά πιεστικότατες συνθήκες ζωής που διαμορφώνονται από τα μέτρα για την πανδημία, έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη διανοητική κατάσταση πολλών.

Οφείλουν όλοι να το αντιληφθούν και να κάνουν όσα πρέπει, για να επανέλθει η λογική. Πριν είναι αργά, πριν υπάρξουν θύματα κι από άλλες αιτίες, πέραν του κορονοϊού...

Πρώην σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού πρωθυπουργού, διαβάζει ανακοίνωση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και καταλήγει στο συμπέρασμα πως η κυβέρνηση "των Δεξιούληδων", επέβαλλε capital controls! Όπως το διαβάζετε...

Η ανακοίνωση όμως, απλά θέτει ελάχιστα όρια ανάληψης και κατάθεσης από τα γκισέ, παραπέμποντας τους πελάτες των μελών της στα ΑΤΜ για μικρότερες συναλλαγές. Χωρίς φυσικά να θέτει οποιονδήποτε περιορισμό ποσού που μπορεί κάποιος ν’ αναλάβει ή να καταθέσει.

Αλλά ο "στρατηγικός σύμβουλος" (θου Κύριε…),
είδε επιβολή capital controls!

Η απομόνωση θερίζει. Εγκεφαλικά κύτταρα...

Η αξιωματική αντιπολίτευση, θεωρητικά, κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να μας πείσει ότι, λόγω της ακραίας και έκτακτης κατάστασης που αντιμετωπίζει η χώρα με την πανδημία και το μεταναστευτικό (πολλοί το ξεχνούν αυτό, αλλά ζει και βασιλεύει), παρέχει πλήρη συναίνεση και πως δίνει όλη τη βοήθεια που έχει την δυνατότητα να δώσει.

Την ίδια ώρα, επώνυμα στελέχη της και ανώνυμα τρολλ εξίσου, δημιουργούν στα social media το hashtag #ΜεταΘαΛογαριαστούμε όπου, ούτε λίγο, ούτε πολύ, απειλούν πως, μόλις ομαλοποιηθεί η κατάσταση, θα υπάρξουν συνέπειες για… τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για την προστασία της υγείας τους και της υγείας όλων μας!

Παρ' όλα αυτά, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όμως, δεν έβγαλε ούτε μία απλή ανακοίνωση. Έστω χλιαρή, αλλά η οποία να εκθέτει αυτήν την εμφυλιοπολεμική και ακραία διχαστική στάση. 

Εδώ η απομόνωση μάλλον προκαλεί, εγκεφαλική παράλυση...

Μην νομίζει κανείς όμως ότι στην κυβερνητική πλευρά, τα πράγματα πηγαίνουν εντυπωσιακά καλύτερα.

Σαφέστατα, στην αντιμετώπιση του υγειονομικού μέρους του προβλήματος, η διαχείριση είναι εξαιρετική και όλα δείχνουν πως συντελείται ένα θαύμα.

Εάν πρόκειται για ένα μικρό ή ένα μεγάλο, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Αλλά πρόκειται για θαύμα και, εκ βάθους καρδίας, μακάρι τα πράγματα να συνεχίσουν έτσι.

Στο οικονομικό μέρος όμως;

Στο κομμάτι εκείνο του προβλήματος όπου θα δοθούν τα ισχυρότερα πλήγματα στον τρόπο ζωής μας, την κοινωνία μας και, εντέλει, θα απειληθεί πραγματικά την επιβίωση μας;

Εκεί μόνο θαύμα δεν βλέπουμε! 

Παρά το γεγονός πως αυτήν την φορά η Ευρώπη στέκεται στο ύψος και γίνονται όλα τ’ απαραίτητα, ώστε να υπάρχει άφθονο και (οιωνεί) δωρεάν χρήμα, ώστε ν’ αποφευχθεί η πλήρης ασφυξία και κατάρρευση των οικονομικών δομών, η υλοποίηση είναι καχεκτική και επιλεκτική! 

Για να το τοποθετήσουμε ευγενικά...

Βγαίνουν οι αρμόδιοι υπουργοί και ανακοινώνουν σειρά μέτρων για τη στήριξη της οικονομίας. 

Οι υπουργοί μιας κυβέρνησης η οποία (θεωρητικά) θέλει να δημιουργήσει φιλικό κλίμα προς τις επιχειρήσεις και ένα "τσουνάμι επενδύσεων".

Πράγματι, κατά τις ανακοινώσεις, τα μέτρα εμφανίζονται σαν ικανοποιητικά. Τουλάχιστον ως αρχική δέσμη.

Μετά την εξειδίκευσή τους με την Κοινή Υπουργική Απόφαση όμως, ο θησαυρός αποδεικνύεται… άνθρακες! 

Αφορούν λίγους και αφήνουν έκθετους τους πολλούς. Ειδικά τους μικρομεσαίους…

Ξεσηκώνονται διαμαρτυρίες, αλλά κατευνάζονται από διαρροές πως έρχεται νέα δέσμη μέτρων, όπου θα καλύπτονται οι (αρχικές) ελλείψεις. 

Πράγματι σε διάγγελμα που πραγματοποιεί άμεσα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ολοκάθαρα δηλώνεται πως όλοι θα καλυφθούν από τα νέα μέτρα που εξαγγέλλει. Οπότε επέρχεται η ηρεμία.

Δυστυχώς, όχι για πολύ…

Μόλις γίνονται οι επίσημες κινήσεις θεσμοθέτησης όμως και πάλι ορισμένες κατηγορίες επαγγελματιών του ιδιωτικού τομέα (όλως περιέργως ο δημόσιος τομέας καλύφθηκε πλήρως και απόλυτα από την πρώτη στιγμή), βρίσκονται εκτεθειμένες στην (οικονομική) μήνη του κορονοϊού.

Όλοι αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι και προδομένοι.

Οι δικοί τους φόροι επιτρέπουν στο κράτος να επιζεί και να στηρίζει τους πολίτες του στις δύσκολες στιγμές, αλλά αυτό σε αντάλλαγμα τους εκθέτει στον κίνδυνο.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων. Διότι στην χειρότερη τους καταδικάζει σε (οικονομικό και επαγγελματικό αλλά όχι μόνο) θάνατο…

Νέος σάλος, νέες διαμαρτυρίες ξεσπούν άμεσα!

Οπότε έχουμε νέες ανακοινώσεις. Ανακοινώσεις με βάση τις οποίες και πάλι όλα διευθετούνται, κανείς δεν μένει εκτεθειμένος και δίνεται η διαβεβαίωση πως και όσοι τυχόν δεν βρίσκονται στις ομάδες που καλύπτονται από τα συγκεκριμένα μέτρα, θα καλυφθούν σ’ επόμενη δέσμη, σύντομα. Τον επόμενο μήνα…

Μερικά λεπτά της ώρας αργότερα, διαβάζουμε το δελτίο τύπου.

Απ’ όπου συνάγεται ότι π.χ. δικηγόροι, ιδιώτες γιατροί, μηχανικοί, οικονομολόγοι και άλλες επιστημονικές ομάδες ελεύθερων επαγγελματιών, δεν είναι απλά "παιδιά ενός κατώτερου Θεού". 

Ανήκουν σε κάποια ανώτερη φυλή του ανθρωπίνου είδους, η οποία δεν χρειάζεται τροφή ή άλλα αναγκαία για να ζήσει.

Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι, ενώ κρίθηκε πως όλοι αυτοί έχουν ανάγκη τα υπόλοιπα μέτρα στήριξης, ΕΞΑΙΡΕΘΗΚΑΝ από την ενίσχυση σε ρευστό και άρα είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν τ’ απολύτως αναγκαία, τις επόμενες εβδομάδες.

Σίγουρα στη δεδομένη κατάσταση, όλοι οφείλουμε να δείχνουμε αυτοσυγκράτηση, φρόνηση, σωφροσύνη και διάθεση για συνεργασία και ενότητα.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη όμως, παύει να είναι σύμπτωση.

Σε αυτήν την περίπτωση, καθώς η επανάληψη περιλαμβάνει και "φτύσιμο" κατάμουτρα, η φρόνηση, η σωφροσύνη και η διάθεση για συνεργασία αντικαθίστανται από έναν δίκαιο θυμό.

Γιατί, όταν σε μεταχειρίζονται σαν το κορόιδο της υπόθεση κι εσύ το δέχεσαι αδιαμαρτύρητα, το μόνο το οποίο επιτυγχάνεις, είναι να επιβεβαιώσεις το ορθόν της μεταχείρισης…

Εδώ ακριβώς είναι το σημείο όπου το σενάριο, παίρνει ανεπιθύμητη τροπή.

Ανεπιθύμητη απ’ όλους μεν, αλλά δυστυχώς φαίνεται πως ορισμένοι δεν έχουν την (στοιχειώδη) προνοητικότητα να δουν πέρα από την επόμενη… ώρα.

Οπότε αδυνατούν επίσης να καταλάβουν ότι, συνήθως τα ήρεμα κορόιδα είναι εύκολο να τα διαχειριστείς.

Όταν όμως θυμώσουν επειδή πεινά η οικογένειά τους, τότε τα πράγματα κάθε άλλο παρά εύκολα, είναι.

Εδώ είναι όπου η απομόνωση και η πίεση θα προκαλέσουν πολύ χειρότερες καταστροφές από την καταστροφή μερικών εγκεφαλικών κυττάρων ή την εγκεφαλική παράλυση λίγων ατόμων...

Πέτρος Λάζος

capital.gr