Μια σκέτη μαύρη σαβούρα της οποίας τόσο οι τέως μιλιταριστές γαλονάδες όσο κι οι εκδότες-προπαγανδιστές του φασισμού (και τα εκάστοτε υπαλληλικά φερέφωνά τους) αποτελούν διαχρονικώς συγκοινωνούντα δοχεία με το επίσημο αντιδραστικό κηφηναριό των υπουργείων, προπάντων δε με τα παράσιτα του υπουργείου της λεωφόρου Μεσογείων του αρμόδιου επί των πολεμικών προμηθειών και της μισθοδοσίας των καραβανάδων.
Το κακό είναι πως το σιχαμερό αυτό κύκλωμα, που περιγράφεται σ' αυτό το άρθρο, δρα εντελώς ανενόχλητο γύρω από το υπουργείο του πολέμου- κι όχι μόνο γύρω από αυτό, θα συμπληρώναμε- ανεξαρτήτως της μάσκας των αστικών κυβερνήσεων που λυμαίνονται τον τόπο μας, ή αμιγώς δεξιών ή ψευτοοπροοδευτικών.
Δρα ανενόχλητο, κι ας πέρασαν 47 χρόνια από τον Ιούλιο του 1974,
και 40 χρόνια από τον Οκτώβριο του 1981, που θα έκλεινε τη σαπίλα αυτή στο περίφημο ... χρονοντούλαπο! Αλλά γιατί να πάμε τόσο πίσω; Τον προσεχή Γενάρη συμπληρώνονται 7 χρόνια από την "πρώτη φορά κυβερνώσα" ροζ σαπουνόφουσκα, που θα καταργούσε λέει και τα μνημόνια "με ένα νόμο". Ούτε οι αστοί δημοκράτες ούτε οι δήθεν αριστεροί ρεφορμιστές κάθε μάρκας πήραν το νυστέρι για να καθαρίσουν τον κρατικό μηχανισμό από το φασιστικό παρασιτικό καρκίνωμα. Δεν τους χαλάει καθόλου, ως φαίνεται, η παρουσία και η αντικομμουνιστική-αντιλαϊκή δράση του. Την έχουν καλά προστατευμένη, ως εφεδρεία του όλου συστήματος, την άκρα δεξιά και δεν κρύβονται πλέον με τίποτα..tsak-giorgis.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου