ΜΕΛΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΜΥΓΕΣ

Γράφει ο mitsos175

Γουστάρω πολύ την Ομόνοια, την ομάδα ποδοσφαίρου της Κύπρου. Αφού μάθανε για τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ, οι υποκριτές και ανιστόρητοι της UEFA, αποφάσισαν την τήρηση ενός λεπτού σιγής.

Οι φίλαθλοι όμως της Ομόνοιας δεν ξέχασαν τις δολοφονίες των συμπατριωτών τους. Έτσι αντί για ένα λεπτό σιγής, είχαμε ένα λεπτό αποδοκιμασιών. Πολύ καλά έκαναν και μπράβο τους. Όταν σου λένε για φονιάδες, έτσι πρέπει να αντιδράς, κι όχι να καπελώνεται ο αθλητισμός.

Μια και είπαμε για τη φόνισσα, η Ζαχάροβα χαρακτήρισε «βλάσφημη την απόφαση του Λονδίνου να μην προσκαλέσει τη Ρωσία στην κηδεία της Ελισάβετ». Δεν ξέρω αν θα με πείτε πράκτορα του Ρασπούτιν, αλλά η Ρωσίδα έχει δίκιο. Όλοι έχουμε δικαίωμα στη διασκέδαση. Απλά οι Εγγλέζοι σκέφτηκαν πως δεν θα ήταν καλό γι αυτούς να έχουν οι Ρώσοι το χαμόγελο που είχε ο αποστάτης μπαμπάς του Κούλη στις κηδείες.

Πίσω στο ποδόσφαιρο τώρα. Όλες οι ομάδες είναι μέλι. Το εννοώ, σέβομαι κάθε ομάδα. Εκείνο που μ’ αρέσει στο ποδόσφαιρο είναι η ομαδικότητα, αλλά και η ισότητα. Τουλάχιστο αυτό ήταν το σκεπτικό. «11 εμείς, 11 εσείς, δικαία πράγματα».

Ξέρω τι θα πείτε, κι έχετε δίκιο. Μην κοιτάτε τις παράγκες, την καπηλεία, την αγοραπωλησία, εκείνος που σκέφτηκε το συγκεκριμένο άθλημα δεν ήξερε τι θα ακολουθήσει. Δε φταίει ούτε ο εφευρέτης, ούτε οι φίλαθλοι. Φίλαθλοι,

όχι χούλιγκαν δηλαδή οργανωμένοι τραμπούκοι των ΠΑΕ.

Πως καταντήσαμε έτσι; Όταν ζούμε στο βόθρο του καπιταλισμού, μοιραία θα βρωμίσουν τα πάντα. Το ποδόσφαιρο, γλυκό όπως είναι, για μένα το γλυκύτερο των αθλημάτων, προσελκύει μύγες. Παράσιτα καθάρματα που καπηλεύονται τις ομάδες για να έχουν τους αφελείς να τους στηρίζουν ώστε να κερδίσουν από αλλού. Γιατί εκείνος που θα ρίξει λεφτά στην ομάδα, θα το κάνει για να κερδίσει περισσότερα.

Το άσχημο είναι πως πολύς κόσμος θεωρεί τους προέδρους και παράγοντες των ΠΑΕ (και δεν εξαιρώ καμία) μέλισσες, ενώ είναι μύγες! Αλλά πρώτη φορά είναι που τα μπερδεύουμε;

Κάτι τώρα για τους παίχτες. Ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής συνήθως θα κοιτάξει πριν αποσυρθεί, να πάει σε μια μικρότερη, ομάδα να χαλαρώσει, άμα του παρουσιαστεί ευκαιρία, δηλαδή του τα σκάσουν χοντρά. Λέγεται αυτό «παλτό»; Και ναι και όχι. Γιατί ο μάγκας έχει προσφέρει έχει ιδρώσει, για να αποκτήσει φήμη. Μόνο που μετά από μια ηλικία, μοιραία, δεν μπορείς να κάνεις αυτά που έκανες νεότερος. Όμως εκείνοι που περιμένουν τίτλους, μπορεί να μείνουν με τη χαρά. Κάτσε λοιπόν πρώτα να δεις αποτέλεσμα και μετά πανηγύρισε με την ψυχή σου.

Τέλος δεν έχει τόση σημασία, αν θα χάσεις ή θα κερδίσεις έναν αγώνα, όσο το πως θα αγωνιστείς. Σικέ και πέτσινοι τίτλοι μπορούν να μπουν βαθιά στο έντερο των κατεργαράκων που τους αγόρασαν με διάφορους τρόπους και που δηλητηριάζουν τον αθλητισμό.

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2022/09/blog-post_786.html