ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΡΕΑΣ ΤΟ ΦΘΗΝΟΤΕΡΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Πριν από λίγες ημέρες στο χωριό Ασπρόκαμπος της ορεινής Κορινθίας διαπράχθηκε ένα ειδεχθέστατο έγκλημα.. 

Τετραμελής σπείρα κουκουλοφόρων εισέβαλε κατά τη διάρκεια της νύχτας στο σπίτι ενός 78/χρονου για να τον ληστέψει. 

Ο άνθρωπος τους παρέδωσε 4.000 ΕΥΡΩ που είχε. 

Όμως η σπείρα των εγκληματιών, των δίποδων ανθρωπόμορφων τεράτων, πίστευε ότι το θύμα τους είχε και άλλα χρήματα και προκειμένου να του τα αποσπάσουν άρχισαν να τον βασανίζουν.

Ακούστε λοιπόν τον τρόπο βασανισμού,

που επινόησαν τα άρρωστα μυαλά της σπείρας , προκειμένου να πειθαναγκάσουν τον ηλικιωμένο συμπατριώτη μας να τους παραδώσει και τα χρήματα που υπέθεταν ότι κατείχε.

Τον κατάβρεχαν. λοιπόν με βενζίνη και στη συνέχει του έβαζαν φωτιά. Άφηναν τη φλόγα να καίει τη σάρκα του για ορισμένο χρονικό διάστημα και ακολούθως τον περιτύλιγαν με μια κουβέρτα και την έσβηναν..

Αυτή την αποτρόπαια μέθοδο βασανισμού , μέθοδο που παραπέμπει στο συναξάρι των μαρτύρων της πίστης μας κατά την εποχή των διωγμών , μετέρχονταν τα ορθοβάμωνα κτήνη μέχρις ότου καταναλώθηκε η βενζίνη που είχαν στη διάθεσή τους. Τελικά άφησαν ημιθανή τον ηλικιωμένο και εξαφανίστηκαν.

Σύρω αυτές τις γραμμές με αφορμή την είδηση ότι σήμερα , 22-08-2013 , ο 78/χρονος Ασπροκαμπίτης εξεμέτρησε το ζην στη μονάδα εντατικής θεραπείας του ΚΑΤ στο οποίο είχε διακομισθεί για νοσηλεία.

Ο βασανισμός και ο εξ αυτού θάνατος του ηλικιωμένου συμπατριώτη μας , αλλά και πλείστα όσα άλλα περιστατικά ληστειών μετά φόνων , που συχνά πυκνά βλέπουν το φως της δημοσιότητας , πρέπει να προβληματίσει σοβαρά την Πολιτεία μας.

Δεν είναι δυνατόν στο λυκαυγές του 21ου αιώνα η ζωή των πολιτών μιας δημοκρατικά διαρθρωμένης και ευνομούμενης πολιτείας να εξαρτάται , εν πολλοίς, από τις ορέξεις και τη διαστροφή εγκληματικών στοιχείων , που , καθώς καταμαρτυρούν πλείστα όσα περιστατικά έχουν αποθρασυνθεί και δρουν ανενόχλητα.

Η ελληνική ύπαιθρος στην κυριολεξία είναι έρμαιο στα χέρια των ληστοσυμμοριών, που κατά κανόνα συγκροτούνται από λαθρομετανάστες, οι ορδές των οποίων ανεξέλεγκτα εισήλθαν και , δυστυχώς, ανεξελέγκτως εξακολουθούν να εισέρχονται στη χώρα μας.

Αν δεν ληφθούν σύντονα και δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, πολύ φοβάμαι ότι θα δημιουργηθούν καταστάσεις απρόβλεπτες και απροσδιόριστες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ομαλή πορεία της χώρας μας.

Με όσα διαβάζουμε στις εφημερίδες και από ό,τι μας πληροφορούν τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης είναι να απορεί κανείς πώς αντιμετωπίζονται από την επίσημη Πολιτεία μας έκνομα φαινόμενα κατά της περιουσίας – κρατικής και ιδιωτικής – αλλά και κατά της ζωής ευάριθμων συμπολιτών μας.
Το όλο πλέγμα της έκνομης και εγκληματικής δραστηριότητας έχει δημιουργήσει ένα κλίμα ανασφάλειας στο λαό μας , της υπαίθρου κυρίως , και σε ευρέα στρώματα αυτού έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι το κράτος μας τελεί «εν καταλύσει».
Σε ορισμένες περιοχές της Πατρίδας μας οι κάτοικοί τους ανέλαβαν με δική τους πρωτοβουλία να περιφρουρήσουν τη ζωή τους και την περιουσία τους, είτε συγκροτώντας οι ίδιοι ομάδες αυτοπροστασίας και περιφρούρησης, είτε αναθέτοντας αυτό το ρόλο σε υπηρεσίες σεκιούριτι, έναντι αμοιβής βέβαια

Μάρτυρες φαινομένων κατάλυσης του κράτους μας κατά το πρόσφατο παρελθόν παρέστημεν όλοι μας. Ας θυμηθούμε το περιστατικό εκείνο όπου ένα κομβόι λαθρομεταναστών, διαβιούντων στην Κρήτη, ξεκίνησε κανονικά συντεταγμένο και ατμοπλοϊκώς κατέφθασε στον Πειραιά. Εν συνεχεία επιβιβάστηκε λεωφορείων και φτάνοντας στην Αθήνα κατέλαβε τη Νομική Σχολή, μετατρέποντας κτιριακούς της χώρους σε καταυλισμό.
Αν αυτό ήθελε συμβεί σε οιαδήποτε άλλη χώρα της υφηλίου, δηλαδή λάθρα εισελθόντες μετανάστες στην επικράτειά της να καταλάμβαναν πνευματικό καθίδρυμα και να καταυλίζονται σ’ αυτό, « θα συνετρίβοντο ως σκεύη κεραμέως». Στη δική μας Πατρίδα, όμως, στη χώρα «της φαιδρής πορτοκαλέας»τι συνέβη; Κυβερνητικοί αξιωματούχοι διαπραγματεύονταν με τους καταληψίες για ικανό διάστημα χρόνου, προκειμένου να πεισθούν οι τελευταίοι να εγκαταλείψουν την Πανεπιστημιακή Σχολή και να εγκατασταθούν σε άλλο κτίριο (μία γκαλερί, αν θυμάμαι καλά). Τι να πει κανείς. Είναι ή δεν είναι κατάντημα κράτους αυτό;

Αμ το άλλο; Ανήκουστο κι αυτό. Κατά το παρελθόν, όχι απώτερο βέβαια, αλλά σχετικά πρόσφατο , στη Φοιτητική Εστία των Πατησίων και σε γινόμενο έλεγχο, όπως έγραψαν οι εφημερίδες, διαπιστώθηκε ότι πλείστα όσα δωμάτια χρησιμοποιούνταν ως κατάλυμα από λαθρομετανάστες .
Το σκέφτεστε καλά συμπατριώτες μας ; Η Πολιτεία μας να δαπανά τεράστια χρηματικά ποσά για τη λειτουργία και συντήρηση των Φοιτητικών Εστιών για να ενδιαιτώνται σ’ αυτές τα παιδιά του φτωχού και εργαζόμενου Έλληνα και αυτές να χρησιμοποιούνται ως καταλύματα λαθρομεταναστών; Πείτε μου σε ποιο άλλο κράτος έχει συμβεί παρόμοιο φαινόμενο; Μπορείτε να μου το κατονομάσετε;

Αλλά γιατί να τρέχω στο παρελθόν και να μη αναφερθώ σε γεγονός των ημερών μας , όπου σε έφοδο της Αστυνομίας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο διαπιστώθηκε ότι σε αίθουσές του εγκαταβιούσαν ημεδαποί και αλλοδαποί που είχαν στην κατοχή τους βενζίνη, ρόπαλα , μάσκες και άλλα συναφή αντικείμενα. Άραγε που θα τα χρησιμοποιούσαν;

Και σαν να μην έφτανε αυτό έχουμε και διαμαρτυρίες εν προκειμένου. Κατηγορούν την Αστυνομία ότι παραβίασε το πανεπιστημιακό άσυλο. Κι εγώ διερωτώμαι αυτοί που ετσιθελικώς εγκαταστάθηκαν στο Πολυτεχνείο, ημεδαποί και αλλοδαποί, το σεβάστηκαν το πανεπιστημιακό άσυλο κατά την είσοδό τους στο Ε.Μ.Π. ή από σεβασμό στο πανεπιστημιακό άσυλο εισήλθαν σε αυτό;

Προσωπικά δηλώνων αδυναμία, για να απαντήσω σ΄αυτό το ερώτημα , γιατί στερούμαι των απαιτούμενων γνώσεων. Ας απαντήσουν εν προκειμένων οι έχοντες σχετική γνώση.

Τέτοια φαινόμενα και άλλα παρόμοια , «ων ουκ έστιν αριθμός», που αν απαριθμηθούν το κείμενο αυτό θα τραβήξει σε μάκρος , προδίδουν κράτος οπερέτα. Κράτος ανυπόληπτο που αδυνατεί όχι να εμπνεύσει το σεβασμό , αλλά και να επιβάλλει την έννομη τάξη και προπάντων να εμπεδώσει στους πολίτες του αίσθημα της ασφάλειας.

Δυστυχώς αυτή την πραγματικότητα την έχουν αντιληφθεί οι πάντες. Γι’ αυτό παρατηρείται το φαινόμενο η χώρα μας να έχει καταστεί «αμπέλι ξέφραγο». Ανεξέλεγκτα όποιος θέλει μπαίνει κι όποιος θέλει βγαίνει και ό,τι θέλει κάνει.

Αυτή η ανυποληψία του κράτους μας επιτρέπει στις εγκληματικές φυσιογνωμίες να δρουν χωρίς αναστολές ξεδιπλώνοντας τον καμβά της διεστραμμένης υπόστασής τους κ αι αποκαλύπτοντας μία μεγάλη αλήθεια. ΄Ο,τι δηλαδή η ανθρώπινη θηριωδία είναι απροσμέτρητη και θα χρειαστεί να κυλήσει ακόμα πολύ νερό στο αυλάκι της ιστορίας , για να μπορέσει ο άνθρωπος να εξισωθεί με τα άγρια θηρία μιας και είναι γνωστό ότι θηρία του ιδίου είδους δεν αλληλοσπαράσσονται , ενώ θηρία του ανθρωπίνου είδους αλληλοεξοντώνονται .Δυστυχώς φθάσαμε στο σημείο το ανθρώπινο κρέας να είναι το φθηνότερο της αγοράς
Και βέβαια η δημοκρατία είναι πολίτευμα της κατανόησης, της αλληλεγγύης, ακόμα και της καλώς νοούμενης ανοχής, της συγγνώμης και της καταλλαγής . Σε όσους όμως καταχρώνται ή εκλαμβάνουν ως αδυναμία το δημοκρατικώς και ανθρωπίνως σκέπτεσθαι, διοικείν και πολιτεύεσθαι η δημοκρατία ίσταται , οφείλει να ίσταται , απέναντί τους ως σκληρός τιμωρός.

Ο μαρτυρικώς αποθανών ξωμάχος του χωριού Ασπρόκαμπος της Ορεινής Κορινθίας είθε να είναι ο τελευταίος συμπατριώτης μας , που μαρτύρησε, κυριολεκτικά, στα χέρια αδίστακτων δολοφόνων. Ας ελπίσουμε ότι ο μαρτυρικός του θάνατος θα αποτελέσει αφετηρία προβληματισμού για την Κυβέρνησή μας, που οφείλει να αποδείξει ότι νοιάζεται για την προστασία της ζωής μας, τουλάχιστον όσο νοιάζεται για την καταβολή των δόσεων στους δανειστές μας.