Απόλυτη ηρεμία στο προτεκτοράτο. Απόλυτη;;; Όχι δα, κάπου ακούγονται χαρούμενες φωνές.Είναι από την τηλεόραση. Στη media-κη δημοκρατία μας, οι τηλεοράσεις ανοιχτές σχεδόν σε καθημερινή βάση δείχνουν τους εκλεκτούς!!! Δείχνουν τους σωτήρες!!! Δείχνουν τους διοικητές!!! Την ίδια ώρα, οι ιθαγενείς σε απόλυτη ηρεμία κάθονται στον καναπέ τους και παρακολουθούν.
Μπορεί ο άρτος να εκλείπει,α λλά το θέαμα δεν απουσιάζει από τη media-κη δημοκρατία. Θέαμα κατάλληλο για τις κοιμισμένες και απογοητευμένες συνειδήσεις. Πολιτικές εκπομπές, δελτία ειδήσεων, τηλεπαράθυρα, τηλεοπτικοί αναλυτές παρέα με παντογνώστες παρουσιαστές δίνουν το στίγμα.
Υπουργοί, βουλευτές,επίδοξοι σωτήρες, πρώην πρωθυπουργοί και τα δεκανίκια τους εμφανίζονται στην οθόνη και
ανάλογα με την κομματική τους προέλευση σκορπούν τον τρόμο.
Οι ιθαγενείς, από την άλλη, ανάλογα με το μαντρί στο οποίο ανήκουν, παρακολουθούν άλλοτε με λατρεία και αποθεώνουν ή αποτελειώνουν με μούντζες και βρισιές τον ''εκλεκτό'' των καναλιών. Στη συνέχεια, έχοντας πράξει το ύψιστο καθήκον του Έλληνα που όλα τα κριτικάρει εκ του ασφαλούς, αλλά τίποτα δεν πράττει, αποκοιμιούνται και ονειρεύονται καλύτερες μέρες μέχρι το επόμενο πρωί που θα ξυπνήσουν στην εφιαλτική πραγματικότητα.
Εφιαλτική όμως ήταν και η πραγματικότητα του Ευάγγελου τις τελευταίες μέρες. Ήταν οι φήμες και τα σενάρια που ψιθυρίζονταν στους διαδρόμους της Χ.Τρικούπη. Ήταν και η εμμονή του Γιώργου να στείλει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε όλους τους πρώην υπουργούς του τοίδιο ερώτημα. ''Ποιος τον είχε υπονομεύσει και έχασε την εξουσία'' αναρωτιόταν ο Γιώργος. Είναι που είχαν τελειώσει τα μαθήματα. Είναι που τα σεμινάρια δεν είχαν συνεχιστεί και σε συνέδρια πλέον δεν λάμβανε μέρος με αποτέλεσμα να έχει χρόνο. Είχε χρόνο να βρίσκεται και στην Ελλάδα και αυτό ανησυχούσε ιδιαίτερα τον Βαγγέλη.
Από την άλλη, ήταν κι οι ψίθυροι πέριξ του Μεγάρου. Ο πιο αδύναμος κρίκος έλεγαν οι ψίθυροι. Ψίθυροι που στοίχειωναν τα αυτιά του Βαγγέλη και τον τρόμαζαν. Τον τρόμαζε όμως και η Θεοδώρα, όχι η ανεξάρτητη,που πήρε τη τσάντα Μanolo της, φόρεσε το καπελάκι της και τους χαιρέτισε στο ΠΑΣΟΚ.....η άλλη Θεοδώρα τον τρόμαζε, η κορούλα της ''οικογένειας''. Ξαφνικά η κορούλα είχε ιδέες διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας και θυμήθηκε το Φώτη.
Ο Βαγγέλης το ήξερε πως ο Φώτης και η κορούλα μιλούσαν πυκνά συχνά στο τηλέφωνο. Είχαν καλές σχέσεις. Και με την Άννα είχε καλές σχέσεις ο Φώτης. Την Αννούλα την εκσυγχρονίστρια,που έριξε μαύρη πέτρα πίσω της και δεν πέρναγε ούτε για espresso από τη Χ.Τρικούπη. Αννούλα που θα αναλάμβανε να ηγηθεί του ευρωψηφοδελτίου του Φώτη. Καημό το είχε ο Βαγγέλης αυτό το ευρωψηφοδέλτιο. Δεν έβρισκε ανθρώπους για τα δικά του ψηφοδέλτια. Στην αρχή νόμιζε πως έφταιγε το κομμένο τηλέφωνο στη Χ. Τρικούπη που δεν απάντησε κανείς θετικά......
Ψηφοδέλτιο σκέφτηκε και ο καημός μεγάλωσε καθώς ο ίδιος θα ήθελε να ηγηθεί του ψηφοδελτίου επικρατείας του Αντώνη.'' Θα σε στηρίξω'' του είχε υποσχεθεί ο Αντώνης ''αλλά μην μου ζητάς παράλογα πράγματα, οι γαλάζιοι θα αντιδράσουν''. Μα εγώ δεν έχω χρώμα ήθελε να πει ο Βαγγέλης και έπειτα θυμήθηκε τους εφιάλτες της νύχτας. Και οι νύχτες ήταν δύσκολες για τον Βαγγέλη. Έβλεπε στον ύπνο του κάλπες, μόνο που ήταν άδειες.......
Στο Μαξίμου, ο Αντώνης κοιτούσε τις φωτογραφίες από το τελευταίο ταξίδι του στο Βερολίνο. Αυτός χαμογελαστός και η Δωροθέα τον υποδεχόταν, οι δυο τους δίπλα στο παράθυρο της Καγλελαρίας, οι δυο τους με τα ποτήρια στο χέρι, οι δυο τους μπροστά από το τραπέζι στο γεύμα εργασίας, ο Αντώνης με τον Κωστή, τον Χρύσανθο και τον Σταύρο, με τη Δωροθέα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου...... Κάλεσε τον Γιώργο, τον διευθυντή του πολιτικού του γραφείου, στο τηλέφωνο: ''Να ανεβάσουμε τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο'' του είπε. Οι πολιτικοί μου αντίπαλοι θα σκάσουν σκέφτηκε ο Αντώνης.....και ειδικά ο Αλέξης που οιμονές φωτογραφίες που ανέβασε από την Αμερική πέρυσι ήταν από τις μετακινήσεις του με τρένο....
Η Δωροθέα ένιωθε κουρασμένη. Οι συζητήσεις με τους Σοσιαλδημοκράτες είχαν ολοκληρωθεί. Η προγραμματική συμφωνία είχε συνταχθεί αλλά δεν είχε καμία όρεξη να τη διαβάσει. Θα προτιμούσε κάτι πιο ανάλαφρο αυτό το βράδυ. Θυμήθηκε το βιβλίο που της είχε στείλει αυτός ο Ισπανός....πώς τον έλεγαν.... ο Χοσέ Λουίς. Είχε γελάσει πολύ διαβάζοντας το σκηνικό με το Νικολά που ανέβηκε στο τραπέζι για να αντιδράσει στο Γιώργο. Λογικό ήταν να ανέβει στο τραπέζι, ο ίδιος της είχε εκμυστηρευτεί πως για να δείξει στη Κάρλα ότι χαίρεται, ανέβαινε στη καρέκλα......
Της είχε λείψει της Δωροθέας ο Νικολά. Ο αντικαταστάτης του, αυτός ο Φρανσουά που νόμιζε ότι ήταν Ναπολέων, περίεργο παιδί. Η Δωροθέα αδυνατούσε να τον συμπαθήσει. Αντίθετα ο Αντώνης της ήταν άκρως συμπαθής. Πάντα πρόθυμος και χαμογελαστός όποτε έτρεχε για προστασία στην αυλή της. ''Να θυμηθώ να καθαρίσω το δαχτυλίδι'' σκέφτηκε η Δωροθέα καθώς έφερνε στο νου της τη συνάντηση της περασμένης Παρασκευής. Τόσες φορές το είχε φιλήσει ο Αντώνης, έπρεπε να το καθαρίσει.
Την ίδια ώρα στο προτεκτοράτο, η τηλεόραση συνέχιζε να δείχνει σκηνές από το τούνελ της ανάπτυξης, κάποιο φως στο βάθος του δωματίου έσβησε.....καληνύχτα Ελλάδα.
Σας φιλώ γλυκά. Η Οχιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου