ΠΑΡΤΥ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ! ΟΙ «ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΕΣ» ΤΙΝΑΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ – ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Την παροιμία «κακό χωριό τα λίγα σπίτια» θυμίζει το ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες η προοπτική κοινής καθόδου με το Κίνημα του Γ. Παπανδρέου έχει αναστατώσει τη λεγόμενη δημογεροντία (Λιβάνης, Λαλιώτης, Βενιζέλος, Μ. Παπαϊωάννου κ.ά.) που περιστοιχίζει τη Φώφη Γεννηματά και η οποία θεωρεί ότι έχει χρέος να νουθετεί και ελέγχει την προσφάτως εκλεγείσα πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Μαζί με στελέχη όπως ο Α. Λοβέρδος, ο Λ. Γρηγοράκος αντιδρούν έντονα στη συμπόρευση της Φώφης Γεννηματά με τον Γ. Παπανδρέου.

Κάποιοι προκειμένου να ακυρώσουν την προοπτική κοινής καθόδου που θα δημιουργούσε νέα δεδομένα στο χώρο της Κεντροαριστεράς και θα έθετε τις βάσεις για ανασύνθεση και ενίσχυση του χώρου μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. θέτουν ως προϋπόθεση την αυτοδιάλυση του Κινήματος του Γ. Παπανδρέου, ενώ δεν θέτουν παρόμοιο ζήτημα με τον τρίτο πιθανό εταίρο, τη ΔΗΜΑΡ. Προβάλλουν το επιχείρημα ότι το Κίνημα προέρχεται από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ κάτι που δεν ισχύει για τη ΔΗΜΑΡ.

Δεν έθεσαν όμως ανάλογο ζήτημα όταν το ΠΑΣΟΚ κατέβηκε με το σχήμα της Ελιάς και στο οποίο περιλαμβάνονταν το κόμμα του Λοβέρδου,

«Νέα Ελλάδα», ή οι πολιτικές ομάδες του Μόσιαλου, του Τούντα και διάφορων άλλων που επίσης προέρχονταν από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ.

Δεν τους ενοχλούσε να αναφέρονται στο ψηφοδέλτιο, δίπλα σ” αυτό του ΠΑΣΟΚ, τα ονόματα των ΠΑΣΟΚογενών κομμάτων και κινήσεων, των οποίων μάλιστα η εκλογική επιρροή και η οργανωτική τους δύναμη ήταν υποπολαπλάσια αυτής του Κινήματος του Παπανδρέου, το οποίο αν μη τι άλλο απέσπασε το 2,5% των ψήφων στις προσφατες εκλογές, με το ΠΑΣΟΚ να λαμβάνει το μικρότερο ποσοστό (4,5%) από ιδρύσεώς του.

Είναι προφανές ότι ο όρος που τίθεται είναι προσχηματικός προκειμένου να μην γίνει η συνεργασία ή να γίνει με όρους ταπείνωσης και αναδρομικής τιμωρίας του Παπανδρέου και όσων στελεχών τον ακολούθησαν στο εγχείρημά του. Μόνον κάποιοι πολιτικά κρετίνοι ή έχοντες αλλότριες επιδιώξεις θα έθεταν τέτοιο θέμα αδιαφορώντας αν το ναυάγιο της κοινής καθόδου θα επηρεάσει αρνητικά την εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ και θα ευνοήσει την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, του Ποταμιού, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας.

Υπάρχουν κάποιοι που θέλει να ενισχυθούν αυτά τα κόμματα; Ενδεχομένως. Θέλουν να μην υπάρξει κεντροαριστερός φορέας υποδοχής των δυσαρεστημένων από τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚικής προέλευσης, ώστε το κόμμα του Αλ. Τσίπρα να συγκρατήσει τις δυνάμεις του; Ούτε αυτό μπορεί να αποκλειστεί. Θέλουν να τους κατευθύνουν στη Ν.Δ. για να έχει ελπίδες να έλθει πρώτο κόμμα; Κύριος οίδε.

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι κουτοπόνηροι οι οποίοι βλέποντας ότι δημιουργείται κινητικότητα και ενδιαφέρον από μια πιθανή κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ και Κινήματος, οι οποίοι σκέφθηκαν ότι αν την τελευταία στιγμή ναυαγήσει το εγχείρημα η δυναμική που δημιουργήθηκε θα μείνει στο ΠΑΣΟΚ καθώς το Κίνημα του Γ. Παπανδρέου δεν έχει τις υλικές και οργανωτικές δυνατότητες να ανταποκριθεί εκλογικά με επιτυχία στο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο που γίνονται οι εκλογές. «Θα πάρουμε εμείς τον αφρό της δυναμικής και ο Παπανδρέου είτε δεν θα κατέβει στις εκλογές είτε εάν κατέβει δεν θα μπει στη Βουλή οπότε μια δεύτερη αποτυχία τον θέτει οριστικά εκτός πολιτικού παιχνιδιού», λένε. Προφανώς αυτοί οι κουτοπόνηροι δεν αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν γίνεται με κόλπα. Και μπορεί η τακτική αυτή να τους γυρίσει μπούμερανγκ.

Ίσως κάποιους και να μην τους ενδιαφέρει, αφού υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι θα ήθελαν το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τη Φώφη να μην ξεπεράσει το ποσοστό που πήρε στις τελευταίες εκλογές με τον Βενιζέλο. Θα ήθελαν να μπαίνει οριακά στη Βουλή με ποσοστό μικρότερο του 4,5% ώστε να της επιρρίψουν την ευθύνη και να την «καθαρίσουν» ανοίγοντας το δρόμο για κάποιον άλλον αρχηγό.

Φτηνά κόλπα και ίντριγκες που ταιριάζουν σε κλεφτοκοτάδες και λουστράκους της πολιτικής που στο όνομα προσωπικής ιδιοτέλειας και σκοτεινών συμφερόντων θυσιάζουν την προοπτική ενός πολιτικού χώρου και πιθανότατα μιας διαφορετικής προοπτικής διακυβέρνησης.

Το ερώτημα βέβαια είναι τι κάνει ή τι θα κάνει η Φώφη; Θα ανεχθεί να είναι υπό κηδεμονία μιας δημογεροντίας του παρελθόντος, κάποιων που εποφθαλμιούν τη θέση της και φυσικά ορισμένων κουφιοκεφαλάκηδων πολιτευτών που το μόνο τους ενδιαφέρον είναι η σειρά στη λίστα εκλογιμότητας; Γιατί υπάρχουν κι αυτοί. Που ο φόβος τους είναι μην τους πάρει κάποιος Παπανδρεϊκός τη θέση.

Το στοίχημα της Φώφης είναι να πάρει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό σ” αυτές τις εκλογές. Εάν το καταφέρει θα εδραιώσει την αρχηγική της παρουσία. Αν όχι στις 21 Σεπτεμβρίου θα ψάχνουν για καινούργιο αρχηγό στο ΠΑΣΟΚ.

Η κοινή κάθοδος, η αλήθεια είναι, ότι τη βοηθά να το καταφέρει αφού, από εκεί που το ΠΑΣΟΚ πιθανολογούνταν ότι θα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, όταν άρχισε να παίζει το σενάριο του αρραβώνα με τον Παπανδρέου που μετά τις εκλογές ενδεχομένως θα κατέληγε και σε γάμο, σε επανένωση και ανασύνθεση δηλαδή του κατακερματισμένου χώρου της Κεντροαριστεράς, οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για ποσοστό 6-7% ίσως και περισσότερο.

Εάν η Φώφη καταφέρει να επιτύχει μια καλή εκλογική επίδοση και να πρωταγωνιστήσει στην ενότητα και την ενίσχυση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας θα γίνει αρχηγός, διαφορετικά θα παραμερισθεί και θα μείνει με το προσωνύμιο «η κόρη του Γεννηματά».

Όσοι βάζουν εμπόδια στην κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ – Κινήματος πρωτίστως πλήττουν την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και όχι τον Παπανδρέου, ο οποίος, σύμφωνα και με τα λεγόμενά του, δεν ψάχνει για τον εαυτό του κάποιο ρόλο αφού και για πολλά χρόνια βουλευτής και υπουργός έγινε και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για οκτώ χρόνια υπήρξε και το πρωθυπουργικό αξίωμα κατέλαβε.

Ο Παπανδρέου δεν φιλοδοξεί να επανέλθει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ούτε στις προτεραιότητές του είναι το βουλευτιλίκι. Αυτό που τον ενδιαφέρει, αν πιστέψουμε τα λεγόμενά του -και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τα πιστέψουμε-, είναι η συγκρότηση ενός σύγχρονου, προοδευτικού κόμματος που θα μπορέσει να κάνει τις απαραίτητες εκείνες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση.

Η αλήθεια βεβαίως είναι κι αυτό ειναι κάτι που πρέπει να το απαντήσει ο Παπανδρέου αν η κοινή κάθοδος με το ΠΑΣΟΚ -ένα κόμμα αξιωματούχων, πλήρως απαξιωμένο, κρατικοδίαιτο και που έχει διαρρήξει κάθε δεσμό με την κοινωνία και τις δυνάμεις που κάποτε εξέφρασε- μπορεί να εγγυηθεί αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ή το μόνο που υπηρετεί είναι ανάγκες της συγκυρίας και κυρίως του γκουβέρνου.

Αναμφίβολα τα θέματα διακυβέρνησης, ειδικά στην πολιτικο-οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η χώρα και ενόψει εκλογών είναι σημαντικά και δεν πρέπει να παραγνωρίζονται.

Όμως το ερώτημα παραμένει. Και για τον Παπανδρέου και για τη Φώφη Γεννηματά. Σε κάθε πάντως περίπτωση το Κίνημα έχει έντονη τη σφραγίδα του Γ. Παπανδρέου, στο ΠΑΣΟΚ όμως για να μπορέσει να βάλει τη σφραγίδα της η Φώφη θα πρέπει να απαλλαγεί από τους «καθοδηγητές» της.

Σε τελική ανάλυση ο Βενιζέλος είναι η προηγούμενη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ -άρα παρελθόν, ο Μιλτ. Παπαϊωάννου ήταν συνεργάτης του πατέρα της -κι αυτός παρελθόν, ο Λαλιώτης επίσης παρελθόν αφού έχει αποστρατευθεί από 15ετίας, ο Λιβάνης -αυτός κι αν είναι παρελθόν, αφού ήταν συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου ενώ ο γιος του πολιτεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν η Φώφη δεν ανοίξει μόνη της περπατησιά και δεν ορίσει αυτή τι θέλει και όχι τι θέλουν τα παρελθόντα το μόνο σίγουρο που θα καταφέρει είναι να τους σερβίρει σούπες και τσάγια για τις κρύες νύχτες του χειμώνα.

Άσε που υπάρχει ο κίνδυνος να χάσει την τελευταία στιγμή και τον Θεοχαρόπουλο της ΔΗΜΑΡ, αφού όντας αυτός νεαρός δεν είναι σίγουρο ότι θα θελήσει να εξαργυρώσει το μέλλον του για μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, η οποία δεν είναι και σίγουρη