Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

Η ΙΤΑΛΙΑ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΡΟΥΦΑΚΗ

Για να καταλάβετε γιατί τούτη δω η ρημαδιασμένη χώρα δεν σώζεται δεν έχετε παρά να σκεφτείτε το εξής απλό. 
Ποιό ήταν και συνεχίζει να είναι το μεγάλο πρόβλημα των τελευταίων ημερών στην Ευρώπη -εκτός φυσικά από το Brexit- που αν σκάσει χαιρέτα μου τον πλάτανο; Αδιαμφισβήτητα οι ιταλικές τράπεζες, ο κίνδυνος κατάρρευσης των οποίων απειλεί να τινάξει στον αέρα το το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και την οικονομία της ευρωζώνης.
Με τι ασχολούμαστε στην Ελλάδα; Με την εκατοστή ένατη μπαρούφα του Μπαρουφάκη (η πολεμική προετοιμασία, στο παρασκήνιο, για έξοδο από το ευρώ),
όπως αυτή αποκαλύπτεται από τα γραφόμενα σε βιβλίο του υιού Γκάλμπρεϊθ, ο οποίος σημειωτέον μην φανταστείτε ότι είναι τίποτε το σπουδαίο. Αν εξαιρέσεις το όνομα, ένας διανοούμενος της σειράς, του επιπέδου Μπαρουφάκη είναι. Ένας Aμερικανός ακτιβιστής που νόμισε ότι η Ελλάδα είναι η Ρωσία του 1917 και ο ίδιος θα γίνει ο νέος Τζων Ρηντ.
Με τι άλλο ασχολούμαστε στη Γκρίχελαντ; Με τον εκλογικό νόμο. Μ' αυτό το τόσο καυτό πρόβλημα που απασχολεί από πρωΐας έως εσπέρας τα 11 εκατ. των Ελλήνων. Στην Αμφιάλη, στο Χαλάνδρι, στο Περιστέρι, το Παγκράτι, τη Γλυφάδα και τις άλλες συνοικίες της Αθήνας οι κάτοικοι δεν μπορούν να κοιμηθούν εξαιτίας του ορίου εισόδου στη Βουλή και την κατάργηση του μπόνους των εδρών στο πρώτο κόμμα. Χαρακίρι θα κάνουν στο Σύνταγμα αν δεν βρεθούν οι 200 ψήφοι που χρειάζονται για να ισχύσει η απλή αναλογική από την αμέσως επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Και ποιό άλλο θέμα βασανίζει τη σήμερον ημέρα τους υπηκόους του Αλεξίου Τσίπρα; Μα, το φόρεμα της Μπέττυς, της συζύγου του πρωθυπουργού. Ποιό φόρεμα; Αυτό το μπορντό καλέ, το ξεμάνικο, το μίνι, που φόρεσε η κοπέλα στο Πεκίνο. Μεγάλο θέμα. Τεράστιο. Αν λυθεί -το αν ήταν το κατάλληλο και το πρέπον για την περίσταση- θα αρθούν τα capital control, η ανεργία θα πέσει κάτω από το 10% και η φορολογία θα μειωθεί στο 12%.
Θέλετε να πούμε και με ποιά άλλα φλέγοντα και καθοριστικά για το μέλλον της χώρας προβλήματα ασχολείται ο πολιτικός και ο δημόσιος βίος των νεοελλήνων; Ας τα αφήσουμε, αφού η Εθνική μας δεν είναι στο Euro 2016 για να παθιαστούμε και στο μπάσκετ παίζουμε με το Ιράν και το Μεξικό για να προκριθούμε στους Ολυμπιακούς του Ρίο.
Πάντως, τις επιπτώσεις από μια πιθανή κατάρρευση της Banca Monte dei Paschi di Siena, της παλαιότερης τράπεζας του κόσμου, σε συνδυασμό με το Brexit, αλλά και το ρεσάλτο που επιχειρούν στην πρώτη τράπεζα της χώρας, την Πειραιώς, καθώς και στο ΤΧΣ τα διεθνή "κοράκια", με αιχμή τον Πόλσεν, δεν βλέπω να έχουμε διάθεση, με πρώτους τους πολιτικούς μας ταγούς, να τις συζητήσουμε, προκειμένου να δούμε τι θα κάνουμε.
Αυτό είναι και το πρόβλημα, το μεγάλο, το νούμερο ένα πρόβλημα της χώρας. Συζητά για οτιδήποτε άλλο εκτός από εκείνα, τα οποία είναι τα καθοριστικά για την επιβίωση της στο ταραγμένο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Πολιτικοί και δημοσιολογούντες καθορίζουν την ατζέντα της δημόσιας συζήτησης με βάση ιδιοτέλειες και ιδεοληψίες.
Θα μου πείτε, κάποιοι, και δικαιολογημένα: "Οι τηλεοπτικές άδειες δεν είναι σοβαρό θέμα; Γιατί δεν το αναφέρεις"; Ναι, ναι έχετε δίκαιο. Πως το ξέχασα! Τελείωσε η διαπλοκή. Ο Νίκος, ο Παππάς, τα κατάφερε. Το νέο τηλεοπτικό πεδίο θα το διαμορφώσουν σοβαροί επιχειρηματίες, ανεξάρτητοι, δημιουργικοί, καινοτόμοι και πάνω απ' όλα μη έχοντες καμμία σχέση με τη διαπλοκή.
Λάθος μου που δεν το ανέφερα και έχω κολλήσει με την Ιταλία, επειδή "ουσιαστικά είναι το τεκτονικό ρήγμα της Ευρώπης», σύμφωνα με αξιωματούχο του ΔΝΤ. Ζητώ συγγνώμη επειδή παίρνω στα σοβαρά το Ρόϊτερ και όχι τα ελληνικά Μήντια.
Απολογούμαι επειδή εξέλαβα ως πιο ενδιαφέρουσα την επισήμανση: "Τόσο το δημόσιο χρέος (της Ιταλίας) όσο και ο τραπεζικός τομέας είναι σε μία πυριτιδαποθήκη, που διατηρείται μέσα από μία διαδικασία μη αναγνώρισης των συσσωρευμένων ζημιών που συνεχίζουν να μετακυλούν. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι κάποιος πρέπει να αναλάβει τις ζημιές τελικά" και όχι το νέο και ξεδιάντροπο ψέμμα του υπουργού Κατρούγκαλου ότι οι συνταξιούχοι ως αντιστάθμισμα στο κόψιμο του ΕΚΑΣ θα έχουν εκπτώσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και στον ΕΝΦΙΑ.
Ελπίζω να με συγχωρήσετε που ανησυχώ. Και για όσα σημειώνονται στην Ευρώπη. Και για την εγχώρια αβελτηρία και αμεριμνησία. Και να με συγχωρήσετε διπλά επειδή πλέον έχω αρχίσει να ανησυχώ δυό φορές για τα επερχόμενα. Κάποιοι νομίζω με καταλαβαίνουν και με δικαιολογούν...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα δεν έχω καταλήξει εάν ο τύπος θα έπρεπε να βρίσκεται στο ψυχιατρείο ή στη φυλακή με τους συντρόφους του.