Όπως και στα υπόλοιπα μείζονα ζητήματα, έτσι και για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός επέλεξε την επικοινωνία.
Ασθμαίνοντας για να επισκιάσει το στραπάτσο με την επανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης και τον αποκλεισμό της Ελλάδας από τη σύνοδο για τη Λιβύη, ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά την υποψηφιότητα της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Τώρα αν νομίζει ότι ο κόσμος θα ξεχάσει την παταγώδη αποτυχία στο μεταναστευτικό και τον διεθνή διασυρμό της χώρας λόγω Λιβύης και θα ασχολείται με την επικοινωνιακή πομφόλυγα της πρώτης γυναίκας Προέδρου, πλανάται πλάνην οικτράν.
Θέμα χρόνου είναι να σκάσει κι αυτό το επικοινωνιακό πυροτέχνημα και να βρεθεί πάλι αντιμέτωπος με τα πολιτικά αδιέξοδα που δημιούργησε λόγω έλλειψης απτών λύσεων.
Μακάρι η κύρια Σακελλαροπούλου να μπορούσε να εξαφανίσει την φθορά μιας κυβέρνησης μόλις έξι μηνών. Μιας κυβέρνησης που υποτίθεται θα λύτρωνε την Ελλάδα από τους δυνάστες που τις κατασπάραξαν τα σωθικά.
Θα έπρεπε να γνωρίζει ο κύριος Μητσοτάκης ότι οι ηγέτες γράφουν ιστορία με τις πολιτικές τους,
κι όχι με κινήσεις εντυπωσιασμού.
Βέβαια, πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για την πρώτη Ελληνίδα υποψήφια για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, φρονούμε ότι η πατρίδα δεν θα εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα με τις υπηρεσίες που θα της προσφέρει.
Με το θερμόμετρο στα ελληνοτουρκικά να χτυπάει κόκκινο μάλλον ανασφαλής θα αισθάνεται με τη νέα Πρόεδρο η οποία δεν διαθέτει την παραμικρή πολιτική εμπειρία.
Είμαστε περίεργοι να δούμε πως θα απαντήσει στην πρώτη πρόκληση από τον Ερντογάν.
Κακά τα ψέματα. Σε αυτή την κρίσιμη για την εθνική μας κυριαρχία στιγμή, η Ελλάδα χρειάζεται έναν πατριώτη πολιτικό για Πρόεδρο που με τον λόγο του θα απευθυνόταν στον Ερντογάν όπως του αρμόζει.
Κι όχι μια άπειρη πολιτικά δικαστικό που διακρίνεται για τις περιβαλλοντικές της ανησυχίες.
Προφανώς ο κύριος Μητσοτάκης δεν σκέφτηκε τι μήνυμα στέλνει στο εξωτερικό της χώρας η επιλογή του, και νοιάστηκε μόνο πως θα στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας αλλού στο εσωτερικό.
Όπως και πως θα εγκλωβίσει τον Τσίπρα αναγκάζοντάς τον να ψηφίσει την Α. Σακελλαροπούλου επειδή είχε γίνει Πρόεδρος του ΣτΕ επί των ημερών του.
Παλαιοκομματικοί ελιγμοί δηλαδή και έτερον ουδέν.
Πάντως αναμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας.
Όχι τόσο για το τι θα πράξει η αντιπολίτευση, αλλά η συμπολίτευση.
Διότι πίσω από τα περί ενότητας, υπερκομματισμού και προοδευτισμού που πρόταξε ο Μητσοτάκης για να ψηφιστεί η κ. Σακελλαροπούλου, κρύβεται το ξεκαθάρισμα της Νέας Δημοκρατίας.
Από τη στιγμή που δεν παρέμεινε στον προεδρικό θώκο ο καραμανλικός Παυλόπουλος και δεν προτάθηκαν ούτε ο Καραμανλής ούτε ο Σαμαράς, σημαίνει ότι ο Μητσοτάκης αποφάσισε να τους αποστρατεύσει έμμεσα με πρόδηλο στόχο τον έλεγχο του κόμματος.
Μένει να φανεί αν θα τα καταφέρει.
Κατά την άποψη μας θα δυσκολευτεί, καθώς τόσο ο Καραμανλής όσο κι ο Σαμαράς έχουν ισχυρά ερείσματα στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ.
Άραγε ήταν σοφή η επιλογή του Κυριάκου;
Οι βουλευτές του θα κρίνουν, οι οποίοι δεν θα ψηφήσουν μόνο για την επόμενη Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και για το μέλλον της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου