ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: “ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ.” - ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ - ΌΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Δεν ξεχνάμε τι ρόλο έπαιξε ο ΣΥΡΙΖΑ και πως πολιτεύτηκε”

Όχι μόνο δεν ξεχνάμε, αλλά διαφωνούμε και πολιτικά!

Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η έλλειψη πολιτικής ταυτότητας. Γιατί όταν ήταν στην κυβέρνηση υπήρχε η πολύ ωραία ομπρέλα της εξουσίας, που η διαχείριση της μπορούσε να ενώσει από κάτω τους πάντες, δεξιούς, κεντρώους, αριστερούς, κομμουνιστογενείς και τους δήθεν κεντροαριστερούς που προσχώρησαν για να γίνουν απλά Υπουργοί, όταν μία εβδομάδα πριν έβριζαν το ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα όμως που ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την εξουσία πρέπει, επί της ουσίας, να αποφασίσει τι θέλει να εκφράσει και τι θέλει να εκπροσωπήσει. Και δεν μπορεί να το κάνει.

Εμείς δεν μπορούμε να συνομιλήσουμε με το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούμε γιατί δεν ξεχνάμε. Δεν ξεχνάμε τι έχει γίνει μέσα στην κρίση και τον τρόπο που αντιπολιτεύθηκε ο καθένας,

με τα Ζάππεια οι μεν και με τις πλατείες παρέα με τη Χρυσή Αυγή οι δε. Δεν ξεχνάμε ποιοι έχτισαν πολιτικές καριέρες σε βάρος της εθνικής προσπάθειας. Ποιοι νομιμοποίησαν τη διακυβέρνηση Καραμανλή ως κυβερνητική και μετά ως κομματική συνιστώσα. Ποιοι εφάρμοσαν τη χειρότερη μνημονιακή πολιτική παίζοντας τη χώρα στα ζάρια. Αλλά και σήμερα, υπάρχουν σοβαρές πολιτικές διαφοροποιήσεις. Μιλάμε για έναν ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει αποτινάξει ακόμα από πάνω του τη δημαγωγία και το λαϊκισμό. Τι να συζητήσουμε.

Είναι σαφές για εμάς ότι ο ρόλος μας τώρα είναι η σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση. Και αν κάποιος περιμένει ότι θα καθόμαστε απλά και θα κοιτάμε την κυβέρνηση που με επικοινωνιακά “τρικ” δημιουργεί τεράστια ζητήματα είναι γελασμένος. Εμείς κάνουμε ουσιαστική αντιπολίτευση:
Εμείς αναδείξαμε το θέμα με τις συλλογικές συμβάσεις των 400.000 εργαζομένων στην εστίαση, τις αυθαίρετες χρεώσεις των τραπεζών, το θέμα με την προστασία της πρώτης κατοικίας, το θέμα με το ασφαλιστικό που δεν λέει τίποτα για το ΕΚΑΣ, τις συντάξεις χηρείας και τις συντάξεις αναπηρίας, τους κομματικούς διορισμούς διοικητών στα δημόσια νοσοκομεία, και αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα.