Με την επίσημη -για πρώτη φορά- ανακοίνωση της Άγκυρας ότι αφήνει τους πρόσφυγες και μετανάστες να φύγουν από την Τουρκία, και μάλιστα, γι' αυτό τους πληρώνει ακόμα και τα λεωφορεία, καταπατήθηκε βάναυσα η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Μεταναστευτικό.
Στην πραγματικότητα, έγινε κουρελόχατρο, και, κανονικά, έχει πάψει να ισχύει, αφού το ένα από τα δυο συμβαλλόμενα μέρη την έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Η Τουρκία, βέβαια, το ίδιο έκανε και στο παρελθόν, προκειμένου να εκβιάσει την ΕΕ, και, κατ' επέκταση, την Ελλάδα, άλλοτε ανοίγοντας λιγότερο και άλλοτε περισσότερο την "κάνουλα", σκυλεύοντας πάνω στον ανθρώπινο πόνο και τους μετανάστες που θέλουν να βρεθούν στην Ευρώπη.
Αυτή τη φορά, όμως, το κάνει επίσημα. Ως γνωστόν, η ανακοίνωση ότι για τουλάχιστον 72 ώρες ανοίγει τα σύνορά της για να φύγουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, έγινε δια στόματος του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης.
Ως εκ τούτου, η Άγκυρα έκανε κουρελόχαρτο μια διεθνή συμφωνία που έχει η ίδια υπογράψει. Άρα, η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Μεταναστευτικό, είναι πρακτικά νεκρή. Εάν δεν αντιδράσουν οι Βρυξέλλες και συνολικότερα ο διεθνής παράγων,
ανά πάσα στιγμή θα "νομιμοποιείται" πλέον να καταπατά ανοικτά τη συμφωνία ανοίγοντας όποτε θέλει την κάνουλα, προκειμένου να εκβιάσει και να αποκομίσει πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη.
Πρωτοβουλίες εδώ και τώρα
Γι' αυτό, άμεσα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία η Αθήνα, και ειδικότερα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Κάτι που, όλως περιέργως, δεν έχει συμβεί ακόμα. Τι περιμένει, άραγε, η κυβέρνηση; Να αποφασίσουν όποτε θέλουν οι Ευρωπαίοι, με τη γνωστή "ταχύτητα" και "αλληλεγγύη" που τους διακρίνει, πότε θα συναντηθούν οι ηγέτες τους για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα;
Σήμερα, η Τουρκία κατάργησε τη συμφωνία, επιδιώκοντας να πάρει ανοικτή πολιτική και πρακτική στήριξη από την ΕΕ, και συνολικότερα από τη Δύση, προκειμένου να εδραιώσει την κατάληψη εδάφους μιας ανεξάρτητης χώρας. Της Συρίας. Αύριο, θα κάνει το ίδιο, για τη Λιβύη, κ.ο.κ. Η ΕΕ, και πολύ περισσότερο η Ελλάδα, επειδή είναι η άμεση πύλη εισόδου μεταναστών, κινδυνεύουν να καταστούν απόλυτος όμηρος της Άγκυρας.
Έχει, άραγε, κατανοήσει η ελληνική κυβέρνηση ότι σήμερα πλέον το διακύβευμα είναι απείρως μεγαλύτερο από ότι ήταν τα προηγούμενα χρόνια; Πολύ περισσότερο, ότι επιβάλλεται να πιέσει τους Ευρωπαίους και να μην κάνει τη "χάρη" στους Γερμανούς, οι οποίοι θέλουν να μετατρέψουν τα ελληνικά νησιά σε στρατόπεδα μεταναστών;
Εκτός από τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα για να πείσει το μέγαρο Μαξίμου την ελληνική κοινή γνώμη ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι δεν πρόκειται να περάσει κουνούπι στην Ελλάδα, έχει διαμορφωμένο σχέδιο η κυβέρνηση για το τι πρέπει άμεσα να κάνει; Όλα δείχνουν πως το σχέδιό της είναι και πάλι ελλιπές.
Μετά το απίστευτο φιάσκο των τελευταίων επτά μηνών στο Μεταναστευτικό, με κορύφωση την παταγώδη πολιτική και αστυνομική επιχείρηση στην Χίο και τη Λέσβο, όπου διαδραματίστηκαν πρωτοφανείς σκηνές καταπάτησης του νόμου και της τάξης, ακόμα και με αστυνομικούς να σπάνε αμάξια, τώρα, με αφορμή της νέες τουρκικές προκλήσεις, επαναλαμβάνονται, όπως και στο πρόσφατο παρελθόν, τα επικοινωνιακά τρικάκια. Όπως με τη σύγκληση στο Μαξίμου μιας έκτακτης σύσκεψης για το Μεταναστευτικό, όπου, όμως, απουσίαζε ο -υποτίθεται αρμόδιος για το πρόβλημα- υπουργός Μετανάστευσης, Μηταράκης.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, την ημέρα που εκδηλώνεται το νέο -υποκινούμενο από την Άγκυρα- κύμα μεταναστών, φωτογραφίζεται και διαφημίζει τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρέσβη, Τζέφρυ Πάγιατ, έναν ανθύπατο διπλωματικό υπάλληλο δηλαδή, όταν έπρεπε να βρίσκεται σε διαρκή διαβούλευση με όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για το θέμα. Κατόπιν, ανακοινώνει ότι η Ελλάδα ζητάει σύγκληση του συμβουλίου υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ.
Επιβάλλεται Σύνοδος Κορυφής
Άραγε, γιατί εδώ και τώρα δεν ζητάει ο πρωθυπουργός Σύνοδο Κορυφής για το Μεταναστευτικό; Το πρόβλημα, πλέον, είναι, ουσιαστικά, η επίσημη κατάργηση της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, και όχι απλά κάποια τακτικίστικα παιχνίδια παρασκηνίου εκ μέρους της Άγκυρας.
Στο μεταξύ, όπως έγινε γνωστό, ο Ν.Δένδιας τηλεφώνησε στον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αλλά ο Τούρκος υπουργός δεν δέχτηκε ότι οι Αρχές της χώρας του παρότρυναν τους μετανάστες να φύγουν, προσθέτοντας ότι η Άγκυρα δεν μπορεί να συγκρατεί τις μεταναστευτικές ροές.
Αν δηλώνει ότι η Άγκυρα δεν μπορεί να συγκρατεί τις ροές, τότε λέγει ότι η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας αποτελεί κενό γράμμα. Πολύ περισσότερο, αν φτάσαμε στο σημείο ένας μετρίου επιπέδου πολιτικός, όπως ο Τσαβούσογλου, να κοροϊδεύει κατάμουτρα την Αθήνα, τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο φαίνονται.
Η Αθήνα επιβάλλεται να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα απέναντι στην Ευρώπη πρωτίστως, αλλά και στις ΗΠΑ. Τέρμα τα παιχνίδια με την Τουρκία. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να μετατραπεί σε σάκο του μποξ, ούτε τα νησιά της σε σκουπιδοντενεκέ ψυχών. Σύγκληση Συνόδου κορυφής της ΕΕ εδώ και τώρα.
Διαφορετικά υπάρχει και άλλος τρόπος. Να "λιάζονται" στην Ελλάδα όσοι μετανάστες καταφέρουν να φτάσουν, και κατόπιν να γίνονται καπνός. Κι' ας φωνάζουν μετά οι Ευρωπαίοι ότι μπαίνουν στις χώρες τους παράνομα μετανάστες από την Ελλάδα. 'Η θα αναλάβουν τις ευθύνες τους και θα δείξουν αλληλεγγύη στην Ελλάδα, ή θα ερωτοτροπούν με την Τουρκία και τον Τ.Ερντογάν. Τρίτη εκδοχή δεν υφίσταται. Το πρόβλημα είναι μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας, και όχι μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Επίσης, ας πει κάποιος στον κύριο Δένδια να είναι πιο προσεκτικός αυτές τις κρίσιμες στιγμές και να μην δίνει... πάσες απεγκλωβισμού στην Τουρκία και δη από το Twitter. Έλεος!
Να αναθεωρηθεί η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας
Η κυβέρνηση, εφόσον, ως συνήθως κάνει, δείξει προς τον εξωτερικό παράγοντα, ότι είναι "δεδομένη", κινδυνεύει να πάρει την Ελλάδα στο λαιμό της. Διότι, οι εκβιασμοί της Τουρκίας, σε άλλο, ανώτερο επίπεδο πλέον, μόλις τώρα άρχισαν. Τι θα συμβεί εάν τις επόμενες ημέρες, ή κάποια άλλη στιγμή στο άμεσο μέλλον, εκδηλωθεί, με την υποκίνηση της Άγκυρας, νέο μεταναστευτικό τσουνάμι;
Απέναντι, υπάρχουν περί τα 3,5 εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών, πολλοί εκ των οποίων θέλουν να φύγουν για Ευρώπη. Θα συνεχιστεί ο "κλεφτοπόλεμος" στον Έβρο; Και πόσους θα καταφέρει η Ελλάδα να αποτρέψει για να μην περάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος; Και τι θα κάνει στα νησιά του Αιγαίου, όπου, όπως αποδεικνύεται, είναι δυσκολότερη η αποτροπή;
Η Δύση, και κυρίως η Γερμανία και οι ΗΠΑ, είναι ηλίου φαεινότερον, ότι δεν θέλουν να χαλάσουν τις καρδιές τους με τον Ερντογάν. Η Γερμανία, ειδικότερα, με τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που έχει στην Τουρκία, μόνον να χαλάσει τις σχέσεις της θέλει. Γι' αυτό, εξάλλου, πιέζει την Ελλάδα να γίνει αποθήκη ψυχών. Γι' αυτό και οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι ουδεμία διάθεση ουσιαστικής αλληλεγγύης έχουν επιδείξει έως τώρα, θέλουν να συντηρηθεί αυτή η -έστω νεκρή- συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας που θέλει τα ελληνικά νησιά "αποθήκες".
Ειδικότερα, από τη στιγμή που η Τουρκία καταπατά βάναυσα τη συμφωνία, η Αθήνα επιβάλλεται να ζητήσει την αναθεώρησή της. Πολύ περισσότερο του σημείου που προβλέπει ότι επιστροφές από την Ελλάδα στην Τουρκία θα γίνονται μόνον εφόσον οι μετανάστες και πρόσφυγες παραμένουν στα ελληνικά νησιά.
Να σημειωθεί πως η διαδικασία, κατά την οποία η Τουρκία δεν δέχεται επιστροφές, παρά μόνο από τα ελληνικά νησιά, αποτελεί μεταγενέστερη ερμηνεία της Τουρκίας που δεν αναγράφεται στο κείμενο της δήλωσης, αλλά έγινε αποδεκτή από την ΕΕ. Αυτό ακριβώς το σημείο είναι που μετατρέπει τα ελληνικά νησιά σε "αποθήκες".
Γι' αυτό προσπαθεί η κυβέρνηση, ακόμα και με τα ΜΑΤ, να επιβάλλει τα κλειστά κέντρα. Ωστόσο, πρόκειται για αδιέξοδο. Και, πλέον, με τις νέες κινήσεις της Τουρκίας, είναι η "χρυσή ευκαιρία" για την Ελλάδα να επιδιώξει την κατάργηση αυτού του σημείου, ούτως ώστε, εκτός των άλλων να γλυτώσει και τα ελληνικά νησιά. Εκτός των άλλων, έτσι όπως εξελίσσονται τώρα τα πράγματα με την κατάρρευση της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας, είναι αμφίβολο εάν θα συνεχίσει να δέχεται η Τουρκία επιστροφές προσφύγων και μεταναστών.
Σοβαροί γεωπολιτικοί κίνδυνοι
Οι τελευταίες εξελίξεις σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, έδειξαν ότι οι "εταίροι" μας, μπορεί μεν να μην δίνουν στην Τουρκία την πολιτική κάλυψη που θα ήθελε για το Συριακό, αλλά ταυτόχρονα δεν παύουν να την χαϊδεύουν. Η "συμπαράσταση" του ΝΑΤΟ, έστω στα λόγια, προς την Τουρκία, μετά τους θανάτους το λιγότερο 33 στρατιωτικών της στη Συρία, επιβεβαιώνει αυτή την τακτική.
Πολύ σοβαρότερο, ωστόσο, είναι εάν αποφασιστεί η ενίσχυση της Τουρκίας με ΝΑΤΟϊκούς αντιαεροπορικούς πυραύλους "Πάτριοτ". Να σημειωθεί ότι αυτή τη στιγμή τον εναέριο χώρο της επαρχίας Ιντλίμπ, στη Συρία, όπου μαίνεται η αντιπαράθεση ανάμεσα σε δυνάμεις του Άσαντ και των Ρώσων, τον ελέγχει η Ρωσία μέσω των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 που έχει αναπτύξει στη Συρία, καθώς και των αεροπορικών δυνάμεών της. Έτσι, τουρκικά αεροσκάφη δεν μπορούν να επιχειρούν στη Συρία. Κάτι που στερεί καίρια τη δυνατότητα της Τουρκίας να κερδίσει τον πόλεμο στο Ιντλίμπ.
Άραγε, το ΝΑΤΟ θα δώσει "Πάτριοτ" στην Τουρκία, προκειμένου, από το έδαφος της Τουρκίας να πλήττονται εναέριοι στόχοι εντός της Συρίας; Δηλαδή, ρωσικά και συριακά μαχητικά αεροσκάφη. Κοντολογίς, θα στηρίξει το ΝΑΤΟ την Τουρκία, με αποτέλεσμα να βρεθεί ο Οργανισμός σε ανοικτή στρατιωτική αντιπαράθεση με την Ρωσία;
Τα χαϊδολογήματα Τράμπ, Μέρκελ και η "ακινησία" των Βρυξελλών δεν αποτελούν αισιόδοξα σημάδια. Η Δύση, συνολικότερα, θέλοντας να αποσπάσει τον Ερντογάν και την Τουρκία από τον εναγκαλισμό τους με τη Ρωσία και τον Πούτιν, συμπεριφέρονται ακόμα πολύ διακριτικά απέναντι στην Άγκυρα. Ως εκ τούτου, είναι επιρρεπείς και σε ορισμένους εκβιασμούς του. Αρχής γενομένης με το Μεταναστευτικό.
Εδώ έφτασαν "αναλυτές" σε μεγάλα Δυτικά Μέσα Ενημέρωσης (και γερμανικά) να γράφουν ότι το μεταναστευτικό κύμα το προκαλεί ο Πούτιν. Όχι ο Ερντογάν, ο οποίος εκβιάζει ολόκληρη τη Δύση, χρησιμοποιώντας ως όπλο του τους μετανάστες, αλλά ο Πούτιν, ο οποίος, σε τελική ανάλυση, μαζί με τον Άσαντ (είτε μας αρέσει, είτε όχι) και τους Ιρανούς, καταφέρνουν να κερδίζουν τον πόλεμο. Πολύ περισσότερο, αντί οι Δυτικοί (με εξαίρεση τον Μακρόν) να επικρίνουν την Τουρκία, επειδή για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια, εισέβαλε στη Συρία, ενισχύοντας μάλιστα τους τζιχαντιστές, όχι μόνον την χαϊδεύουν, αλλά ρίχνουν όλες τις ευθύνες στη Μόσχα.
Κι' όλα αυτά, τη στιγμή που, ενώ επί δέκα χρόνια μαίνεται το μακελειό στη Συρία, η ΕΕ δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει τον πόλεμο. Απλά, διαχειριζόταν τις συνέπειές του. Δηλαδή, τους πρόσφυγες που προκαλούσε ο πόλεμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου