ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ

Αν ήταν το σχέδιο Βαρουφάκη ένα αθώο σχέδιο για τη διευκόλυνση των πολιτών στις σχέσεις τους με την εφορία,

Γιατί έπρεπε να γίνεται στα κρυφά; Ποιοι έπρεπε να μην το μάθουν; Η Ευρωπαϊκή επιτροπή; Οι υπηρεσίες του κράτους;
Γιατί γίνονταν μυστικές συναντήσεις;
Γιατί έπρεπε να ανταλλάσσονται κρυπτογραφημένα μηνύματα;...

O κ. Τσίπρας, στην κατάσταση που έχει φέρει τη χώρα, με τους συνταξιούχους να ξεροσταλιάζουν ανήμποροι στις τράπεζες, με τους επαγγελματίες κάθε είδους να ασφυκτιούν απελπισμένοι λόγω των δικών του ανεύθυνων ενεργειών με τα capital controls, με τους νέους ανέργους να προστίθενται στη μακριά λίστα μετά τη νέα ασφυξία στην αγορά που έφεραν οι τυχοδιωκτικοί αυτοσχεδιασμοί του με τα «υπερόπλα» που έσκασαν στα μούτρα μας, με την ανατροπή που έφερε στην ταπεινή καθημερινότητα της ζωής όλων μας,

έχει το θράσος, την ελαφρότητα και την αναισχυντία να αστειεύεται χαριεντιζόμενος στη Βουλή για τα πουκάμισα του κ. Βαρουφάκη και τις διακοπές του στην Αίγινα όταν τον ρωτούσε η Φώφη Γεννηματά σοβαρά για το τι γνώριζε για τα περίφημα σχέδια του πρώην Υπουργού Οικονομικών να παρακάμψει την Ευρωζώνη προετοιμάζοντας ένα παράλληλο νόμισμα.

Μετά τους ανόητους αστεϊσμούς περί πουκαμίσων και Αίγινας και πριν τις κορώνες για Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλο που πέταξε σαν γλυμμένα ξεροκόμματα στους βουλευτές του για να μην αντιδρούν, περιδεής διάβασε συλλαβιστά από ένα χαρτί που του είχαν ετοιμάσει και το οποίο έλεγε (περίπου), «βρε κουτά, το σχέδιο Βαρουφάκη, αυτό το plan B, δεν ήταν αυτό που νομίζετε! Ήταν ένα σχέδιο για να συμψηφίζουν οι πολίτες τα χρέη τους στην εφορία! Τι πιο χρήσιμο τώρα που δεν θα υπάρχει ρευστότητα για ένα μεγάλο διάστημα! Περιμένω από εσάς να έρθετε να το ψηφίσετε!». Και νόμισε ότι κάλυψε τον υπουργό του και την κυβέρνησή του και τον εαυτό του που επί έξι μήνες (τουλάχιστον) απεργάζονται τους τρόπους που θα μείνουν στην εξουσία διατηρώντας την εκλογική πελατεία τους και μη δίνοντας μία για τη χώρα και την τύχη των ανθρώπων της.

Αν ήταν το σχέδιο Βαρουφάκη ένα αθώο σχέδιο για τη διευκόλυνση των πολιτών στις σχέσεις τους με την εφορία,

• Γιατί έπρεπε να γίνεται στα κρυφά; Ποιοι έπρεπε να μην το μάθουν; Η Ευρωπαϊκή επιτροπή; Οι υπηρεσίες του κράτους;
• Γιατί γίνονταν μυστικές συναντήσεις;
• Γιατί έπρεπε να ανταλλάσσονται κρυπτογραφημένα μηνύματα;
• Γιατί φτιάχτηκε ad hoc μυστική επιτροπή με προσωπικούς φίλους του κ. Βαρουφάκη των οποίων τα ονόματα δεν γνωρίζουμε ακόμη;

Ήταν αμυντικό σχέδιο του κράτους σε περίπτωση που μας έδιωχναν οι σκληροί και άκαρδοι δανειστές και «εταίροι»;

• Τότε γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του περηφανεύονται ότι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα για μια επιτυχή διαπραγμάτευση, συμπεριλαμβανομένης της αθέτησης πληρωμών στο ΔΝΤ, της εξάντλησης των προθεσμιών και του προγράμματος που ήξεραν ότι θα φέρουν capital controls; Αυτοί δεν έφεραν την έλλειψη ρευστότητας (ή περίμεναν πως ό,τι και να κάνουν θα σπεύδει να τους διευκολύνει ο Ντράγκι;) που τώρα αμέριμνα και κυνικά λένε ότι θα διαρκέσει πολύ; Ήταν αμυντικό σχέδιο ή κάτι που είχε εξ αρχής σχεδιαστεί αν οι Ευρωπαίοι δεν υποχωρούσαν ατάκτως;
• Οι ίδιοι δεν ομολογούν ότι αναζητούσαν άλλες πηγές χρηματοδότησης ώστε να έχουν τα συναλλαγματικά αποθέματα για στηρίξουν μια έξοδο από το ευρώ; Δεν ήταν το σχέδιο Βαρουφάκη μέρος της προετοιμασίας για μία γραμμή που είχαν αποκρύψει από τον ελληνικό λαό; Μία γραμμή απόσχισης από την Ευρώπη και το ευρώ; Το λένε οι ίδιοι κυνικά: Πήγαμε παντού αλλά μάταια.
• Αν ήταν απόρρητο, αμυντικό σχέδιο, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκαν οι υπηρεσίες και οι αξιωματούχοι τού κράτους για να καταστρωθεί; Όταν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας φτιάχνει απόρρητα σχέδια, καλεί τους προσωπικούς φίλους του κ. Καμμένου να τα σχεδιάσουν;
• Κι αν ήταν απόρρητο, αμυντικό σχέδιο γιατί ο κ. Βαρουφάκης το ανακοινώνει ανέτως σε τυχάρπαστους ξένους επενδυτές;

Ο Τσίπρας στην ομιλία του στην ΚΕ, δικαιολογούμενος στους συντρόφους του, είπε ότι «Η έξοδος από το ευρώ χωρίς στήριξη από φίλιες δυνάμεις θα σήμαινε ραγδαία υποτίμηση, λιτότητα και προσφυγή εκ νέου στο ΔΝΤ για τη στήριξη του νομίσματος.». Δηλαδή, αν του έδινε λεφτά η Ρωσία, δεν είχε πρόβλημα να φύγει από το ευρώ και έκανε τις αναγκαίες προετοιμασίες. Γι’ αυτό στήριξε πλήρως στη Βουλή το σχέδιο Βαρουφάκη το οποίο προφανώς ήταν εν γνώσει του και είχε την υποστήριξή του. Μαζί σχεδίασαν κινήσεις και πολιτικές που απέκρυψαν από τον ελληνικό λαό (με τις συνέπειες που διατύπωσε και υπαινίχθηκε ο Ν. Φίλης). Αυτές τις κινήσεις και αυτές τις πολιτικές δεν τις εφάρμοσαν, παρά το 62% του δημοψηφίσματος, όχι γιατί δεν τις είχαν δρομολογήσει και δεν τις εξέταζαν, αλλά γιατί βρέθηκαν στον αέρα από τη μη ανταπόκριση των «φίλιων» (τρομάρα μας) δυνάμεων και γιατί κατάλαβαν τους ερασιτεχνισμούς (στην καλύτερη περίπτωση) και τις ολέθριες συνέπειες των ανόητων σχεδιασμών τους.

Ο κ. Τσίπρας στη Βουλή ήρθε στο ύψος των ολίγιστων σχεδίων του. Όμηρος όχι των εκβιασμών ολίγιστων συνεργατών αλλά της δικής του κοντόφθαλμης και ολίγιστης πολιτικής και της αγωνίας του να μείνει στην εξουσία. Ένας περιδεής, εκβιαζόμενος πολιτικός, χωρίς σχέδιο, χωρίς κόμμα, χωρίς συμμάχους, διατεθειμένος να κάνει οτιδήποτε, σπασμωδικά και υπό το κράτος πανικού, για να μην καταστραφεί. Ο ίδιος το είπε ρητά στη συνέντευξή του στο Κόκκινο: «Με ορισμένους συντρόφους δίναμε μάχες και καθόμασταν στο ίδιο τραπέζι με την ίδια αγωνία λίγες μέρες πριν, ότι αν σκάσει μια τράπεζα θα καταστραφούμε πολιτικά.». Αυτό που τους απασχολούσε αν έσκαγε μία τράπεζα ήταν ότι θα καταστραφούν οι ίδιοι! Όχι η χώρα και οι πολίτες της! Το μόνο που τους νοιάζει είναι η πολιτική τους διάσωση και η εδραίωσή τους στο κράτος. Το έχουν καταλάβει και θέλουν ως απαγωγείς, ερήμην των πολιτών, στα όρια της εκτροπής, να το οδηγήσουν στα επικίνδυνα λιμάνια που τυχοδιωκτικά και ιδεολογικά ονειρεύονται, περιφρονώντας τη δημοκρατία και τους θεσμούς της.