Ίσως κάποια στιγμή σε αυτή την χώρα θα πρέπει να
πάψουμε να σκεφτόμαστε με όρους «οι κακοί δανειστές», οι «κακοί πολιτικοί».. οι
«κακοί.. άλλοι» γενικώς και να δούμε εάν ο καθένας μας είμαστε ή όχι ο κρίκος
μιας αλυσίδας που καθορίζει, εντέλει αυτό που βιώνουμε..
Εάν τα θέλω μας, οι
απόψεις μας, οι ενέργειές μας και η στάση μας ως πολίτες αυτής της χώρας, μας
έχουν οδηγήσει στο σήμερα… Έλεγε ο Αριστοτέλης Ωνάσης: «Το να είσαι φτωχός
σήμερα δεν είναι πρόβλημα. Λύνεται. Το να είσαι φτωχός στο μυαλό.. Ναι αυτό
είναι πρόβλημα. Και δεν λύνεται».Η Ελλάδα είναι μια χώρα φτωχή ή όχι; Ως Κράτος
σίγουρα ναι… Αν μιλήσουμε βάσει των κανόνων που ισχύουν διεθνώς, είναι μια χώρα
που δεν την εμπιστεύονται οι αγορές και είναι αναγκασμένη να δανείζεται από
τους εταίρους της για να καλύπτει τις ανάγκες της και να εξοφλεί ταυτόχρονα τα
χρέη που έχει συσσωρεύσει από το παρελθόν.. Άρα φτωχή..Είναι φτωχή όμως όταν
διαθέτει τόσο φυσικό πλούτο και πολιτισμό; Σαφώς και όχι.. Τόσα χιλιόμετρα
ακτών και θάλασσας,
μια γη που ότι και να πετάξεις στο χώμα θα φυτρώσει και θα ανθίσει, μια χώρα με τέτοια ιστορία… σαφώς και είναι πλούσια…Μπορεί με αυτό τον «πλούτο» που διαθέτει όμως να σταθεί στα πόδια της; Οπωσδήποτε όχι… Γιατί πολύ απλά δεν τον έχει εκμεταλλευτεί και ακόμη στηρίζεται σε ποσοστό 60% από τις εισαγωγές και όχι σε ότι παράγει.. Άρα μάλλον για φτωχή χώρα θα πρέπει να την υπολογίζουμε..Όμως.. Δεν υπάρχουν άνθρωποι, δεν υπάρχουν οι επιστήμονες.. τα «μυαλά» εκείνα που θα μπορούσαν να σχεδιάσουν μια τέτοια Ελλάδα ικανή να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα πλεονεκτήματά της ως χώρα; Σαφώς και υπάρχουν… Όταν όμως κυριαρχούν λογικές «δημοσίου» και «άρπα κόλα» και όχι αυτές που θα επιτρέψουν στην χώρα να κάνει το σταθερό βήμα εμπρός με στόχευση (για παράδειγμα δεν μπορούμε να ονειρευόμαστε να έρθουν ξένοι εδώ να ανοίξουν εργοστάσια , όταν μπορούν να τα ανεγείρουν οπουδήποτε με το 1/10 του κόστους και σε ανθρώπινο δυναμικό) τότε και οι «πεφωτισμένοι» σηκώνουν τα χέρια ψηλά.. Και φεύγουν μακριά γιατί η Ελλάδα πάντα λειτουργεί με την λογική του Κρόνου: «Τρώει τα παιδιά της»… Και έτσι η χώρα μένει «φτωχή» και σε αυτό το πεδίο. Τον τρόπο που «εκδιώκονται» τον περιέγραψε κάποιες δεκαετίες πριν ο μεγάλος Γεώργιος Παπανικολάου: «Έφυγα από την Ελλάδα με σπασμένα φτερά και νόμιζα πως δεν θα μπορούσα πια ποτέ να πετάξω. Όλοι γύρω μου με θεωρούσαν ως ένα ναυαγισμένο ιδεοπαθή και άρχισα σιγά σιγά να το πιστεύω και εγώ ο ίδιος... Ευτυχώς εδώ βρήκα άλλο κόσμο, άλλους ανθρώπους με πλατύτερες ιδέες με ευγενέστερα αισθήματα με υψηλότερα ιδεώδη και μπόρεσα να μπω πάλιν εις τον δρόμον μου. Για πρώτην φορά στην ζωήν μου ημπορώ να πω πως είμαι ευχαριστημένος. Έχω γύρω μου ζωήν που κοιτάζει μπροστά εις το μέλλον και όχι οπίσω εις το παρελθόν. Η Ελλάς είναι ένα παμμέγιστον νεκροταφείον επάνω εις το οποίον είναι στημένα τα πέτρινα αγάλματα των αρχαίων σοφών. Πίσω, πίσω, πίσω. Η έρευνα είναι η ψυχή της προόδου. Ο αμερικανός ή ο ευρωπαίος όταν του πω ότι είμαι επιστήμων και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να ερευνώ με θεωρεί όχι μόνον ως χρήσιμον στοιχείο, αλλά ως κάτι ανώτερο από τους κοινούς ανθρώπους. Ο έλλην με θεωρεί απεναντίας ως ένα άχρηστον όν και όχι μόνον άχρηστον αλλά και επικίνδυνον ως ένα είδος φρενοπαθούς, ο οποίος έχει καταληφθεί από μανίαν μέσα εις το νεκροταφείον του (...)»
μια γη που ότι και να πετάξεις στο χώμα θα φυτρώσει και θα ανθίσει, μια χώρα με τέτοια ιστορία… σαφώς και είναι πλούσια…Μπορεί με αυτό τον «πλούτο» που διαθέτει όμως να σταθεί στα πόδια της; Οπωσδήποτε όχι… Γιατί πολύ απλά δεν τον έχει εκμεταλλευτεί και ακόμη στηρίζεται σε ποσοστό 60% από τις εισαγωγές και όχι σε ότι παράγει.. Άρα μάλλον για φτωχή χώρα θα πρέπει να την υπολογίζουμε..Όμως.. Δεν υπάρχουν άνθρωποι, δεν υπάρχουν οι επιστήμονες.. τα «μυαλά» εκείνα που θα μπορούσαν να σχεδιάσουν μια τέτοια Ελλάδα ικανή να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα πλεονεκτήματά της ως χώρα; Σαφώς και υπάρχουν… Όταν όμως κυριαρχούν λογικές «δημοσίου» και «άρπα κόλα» και όχι αυτές που θα επιτρέψουν στην χώρα να κάνει το σταθερό βήμα εμπρός με στόχευση (για παράδειγμα δεν μπορούμε να ονειρευόμαστε να έρθουν ξένοι εδώ να ανοίξουν εργοστάσια , όταν μπορούν να τα ανεγείρουν οπουδήποτε με το 1/10 του κόστους και σε ανθρώπινο δυναμικό) τότε και οι «πεφωτισμένοι» σηκώνουν τα χέρια ψηλά.. Και φεύγουν μακριά γιατί η Ελλάδα πάντα λειτουργεί με την λογική του Κρόνου: «Τρώει τα παιδιά της»… Και έτσι η χώρα μένει «φτωχή» και σε αυτό το πεδίο. Τον τρόπο που «εκδιώκονται» τον περιέγραψε κάποιες δεκαετίες πριν ο μεγάλος Γεώργιος Παπανικολάου: «Έφυγα από την Ελλάδα με σπασμένα φτερά και νόμιζα πως δεν θα μπορούσα πια ποτέ να πετάξω. Όλοι γύρω μου με θεωρούσαν ως ένα ναυαγισμένο ιδεοπαθή και άρχισα σιγά σιγά να το πιστεύω και εγώ ο ίδιος... Ευτυχώς εδώ βρήκα άλλο κόσμο, άλλους ανθρώπους με πλατύτερες ιδέες με ευγενέστερα αισθήματα με υψηλότερα ιδεώδη και μπόρεσα να μπω πάλιν εις τον δρόμον μου. Για πρώτην φορά στην ζωήν μου ημπορώ να πω πως είμαι ευχαριστημένος. Έχω γύρω μου ζωήν που κοιτάζει μπροστά εις το μέλλον και όχι οπίσω εις το παρελθόν. Η Ελλάς είναι ένα παμμέγιστον νεκροταφείον επάνω εις το οποίον είναι στημένα τα πέτρινα αγάλματα των αρχαίων σοφών. Πίσω, πίσω, πίσω. Η έρευνα είναι η ψυχή της προόδου. Ο αμερικανός ή ο ευρωπαίος όταν του πω ότι είμαι επιστήμων και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να ερευνώ με θεωρεί όχι μόνον ως χρήσιμον στοιχείο, αλλά ως κάτι ανώτερο από τους κοινούς ανθρώπους. Ο έλλην με θεωρεί απεναντίας ως ένα άχρηστον όν και όχι μόνον άχρηστον αλλά και επικίνδυνον ως ένα είδος φρενοπαθούς, ο οποίος έχει καταληφθεί από μανίαν μέσα εις το νεκροταφείον του (...)»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου