Δεν υπάρχει πιο τραγικό ιστορικό θέαμα και σύγκαιρα πιο αποκρουστικό από την αηδιαστική αποσύνθεση των κομμάτων, όλων των κομμάτων, που κοσμούν το πολιτικό μας τοπίο… Η σημερινή «αριστερή» κυβέρνηση, αποτελεί τη συνισταμένη της ΓΕΝΙΚΗΣ αποσύνθεσης και εξαχρείωσης: Είναι το ΣΥΝΟΛΙΚΟ, αποκρουστικό υπέρ-θέαμα της αηδιαστικής αποσύνθεσης δίχως όρια και δίχως τέλος…
Όταν πολιτικά μορμολύκεια και αηδιαστικοί χαμαιλέοντες, σαν την Θεοδώρα Τζάκρη, ταυτίζουν, ΚΥΝΙΚΑ, την αποικιοκρατική κόλαση της ελληνικής κοινωνίας με την «οικονομική ανάπτυξη», αντιλαμβάνεται κανείς το μακάβριο καθεστώς της παρακμής που ζούμε…
Φυσικά αυτό το μακάβριο καθεστώς της αποσύνθεσης αποτυπώνεται σε όλο το πολιτικό οικοδόμημα, σε όλα τα κόμματα.
Ζούμε μια γενική αποσύνθεση: Αποσυντίθεται το σύνολο της κοινωνίας, τα οικονομικά οστά της, το πολιτικό της σώμα και όλοι οι μυώνες της κοινωνίας.
Αποσυντίθενται τα θεμέλια της κοινωνίας (οικονομικά θεμέλια-τρόπος και σχέσεις παραγωγής) μέχρι τις κορυφές του εποικοδομήματος: Πολιτική, κόμματα, θεσμοί, κράτος, κουλτούρα, ιδέες, αξίες, ηθική, τα πάντα…
Ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα αποσυντίθεται με τα κόμματά του, τους θεσμούς του, τους νόμους του, την ηθική του και τις «αξίες» του…
Να, γιατί, ξεπετάγονται, σαν ορμητικός χείμαρρος, όλες οι μορφές της παρακμής και της κακουργίας: Το ψέμα, η εξαχρείωση, η εξαγορά συνειδήσεων, ο καταναγκασμός, ο δωσιλογισμός, η βία στις πλέον αποτρόπαιες μορφές της, η παρασιτική αναισχυντία και πολιτική «λουμπεναρία», ο αποκτηνωμένος κυνισμός, η απαστράπτουσα χυδαία ευχαρίστηση, η βάρβαρη κακογουστιά και όλα τα είδη των διαστροφών…
Και εδώ βρίσκεται η ΤΡΑΓΩΔΙΑ!!!
Εάν δεν εμφανιστεί η επαναστατική προοπτική και τα υποκείμενά της (ο λαϊκός επαναστατικός παράγοντας, με τους πολιτικούς εκφραστές του), θα βυθιστούν οι κοινωνίες σε μια βαρβαρότητα δίχως ιστορικό προηγούμενο…
Οι κοινωνίες καταρρέουν από την αποσύνθεση, αλλά δεν προχωρούνε, αυτόματα, μπροστά. Το αντίθετο: Βυθίζονται σε νέα σκοτάδια οπισθοδρόμησης, αν η κατάρρευση δεν συνοδεύεται με τη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΡΑΞΗ για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας…
Όταν οι κοινωνίες σαπίζουν και πέφτουν σαν σκουληκιασμένος καρπός, σκουλήκια γεμίζουν…
Εποχή των τεράτων…
«Οταν πεθαίνει το παλιό και δεν έχει γεννηθεί ακόμη το καινούργιο, τότε είναι η εποχή των τεράτων»
Αντόνιο Γκράμσι
Όταν ένας κόσμος αποσυντίθεται και ο επαναστατικός παράγοντας απουσιάζει τότε προβάλλει το πολύμορφο και μακάβριο πρόσωπο της Αντεπανάστασης: Τα τέρατα…
Τα τέρατα της Νέας Τάξης (του 4ου Ράιχ) …χορεύουν σε όλο τον πλανήτη με τις πιο μακάβριες κεφαλές: στη Μέση Ανατολή και Ουκρανία…
Στην Ελλάδα υπάρχει μια ποικιλία πολιτικών τεράτων:
α). Οι κυβερνητικές, δωσίλογες κεφαλές των εκτελεστών του 4ου Ράιχ. Οι πλέον μακάβριες ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και οι δεκανείς τους: Άδωνις, Βορίδης, Βούλτεψη και CIA…
β). Τα προπαγανδιστικά δίκτυα των «νταβάδων»: ΜΜΕ με κορυφαία «κεφαλή» το Mega…
γ). Οι παρακρατικές συμμορίες της Χρυσής Αυγής: Το τέρας «άλλοθι» του σύγχρονου φασισμού του 4ου Ράιχ…
δ). «κεντροαριστερά» τέρατα: Το «Ποτάμι», η «Ελιά», η ΔΗΜΑΡ και άλλα επωαζόμενα από τη σήψη και αποσύνθεση του πασοκικού τέρατος…
Η ενσωμάτωση και η αποσύνθεση της «αριστεράς» γεννάει και ένα άλλο τέρας: Το «αριστερό» τέρας του ΣΥΡΙΖΑ…
Δύο αποσυνθέσεις, της «αριστεράς» και του πασοκικού τέρατος, θεριεύουν το νέο «αριστερό» τέρας, το ΣΥΡΙΖΑ…
Ο Τσίπρας πλέον δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Περνάει αφηνιασμένα από όλα τα εκτροφεία των τεράτων του 4ου Ράιχ.
Ο νέος του άθλος: Η συνάντηση με τον Πάπα: Το πνευματικό ιερατείο του πλανητικού φασισμού, το πνευματικό τέρας του 4ου Ράιχ…
Μια συνάντηση που διατυμπανίζεται και από το πρωτοσέλιδο της «Αυγής»…
Το επαναστατικό κενό γεννάει και «αριστερά» τέρατα…
Όταν ζούμε τη δραματική απουσία και ανυπαρξία της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, στη θέση της, σαν το τελευταίο καταφύγιο της καπιταλιστικής αποσύνθεσης και πτώσης, εμφανίζεται το «αριστερό» τέρας…
Θα πληρώσουμε και αυτά τα διαμαρτυρικά της ήττας μας: Της ήττας των επαναστατικών κινημάτων και της καπιταλιστικής ενσωμάτωσης της παραδοσιακής αριστεράς…
Όταν πολιτικά μορμολύκεια και αηδιαστικοί χαμαιλέοντες, σαν την Θεοδώρα Τζάκρη, ταυτίζουν, ΚΥΝΙΚΑ, την αποικιοκρατική κόλαση της ελληνικής κοινωνίας με την «οικονομική ανάπτυξη», αντιλαμβάνεται κανείς το μακάβριο καθεστώς της παρακμής που ζούμε…
Φυσικά αυτό το μακάβριο καθεστώς της αποσύνθεσης αποτυπώνεται σε όλο το πολιτικό οικοδόμημα, σε όλα τα κόμματα.
Ζούμε μια γενική αποσύνθεση: Αποσυντίθεται το σύνολο της κοινωνίας, τα οικονομικά οστά της, το πολιτικό της σώμα και όλοι οι μυώνες της κοινωνίας.
Αποσυντίθενται τα θεμέλια της κοινωνίας (οικονομικά θεμέλια-τρόπος και σχέσεις παραγωγής) μέχρι τις κορυφές του εποικοδομήματος: Πολιτική, κόμματα, θεσμοί, κράτος, κουλτούρα, ιδέες, αξίες, ηθική, τα πάντα…
Ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα αποσυντίθεται με τα κόμματά του, τους θεσμούς του, τους νόμους του, την ηθική του και τις «αξίες» του…
Να, γιατί, ξεπετάγονται, σαν ορμητικός χείμαρρος, όλες οι μορφές της παρακμής και της κακουργίας: Το ψέμα, η εξαχρείωση, η εξαγορά συνειδήσεων, ο καταναγκασμός, ο δωσιλογισμός, η βία στις πλέον αποτρόπαιες μορφές της, η παρασιτική αναισχυντία και πολιτική «λουμπεναρία», ο αποκτηνωμένος κυνισμός, η απαστράπτουσα χυδαία ευχαρίστηση, η βάρβαρη κακογουστιά και όλα τα είδη των διαστροφών…
Και εδώ βρίσκεται η ΤΡΑΓΩΔΙΑ!!!
Εάν δεν εμφανιστεί η επαναστατική προοπτική και τα υποκείμενά της (ο λαϊκός επαναστατικός παράγοντας, με τους πολιτικούς εκφραστές του), θα βυθιστούν οι κοινωνίες σε μια βαρβαρότητα δίχως ιστορικό προηγούμενο…
Οι κοινωνίες καταρρέουν από την αποσύνθεση, αλλά δεν προχωρούνε, αυτόματα, μπροστά. Το αντίθετο: Βυθίζονται σε νέα σκοτάδια οπισθοδρόμησης, αν η κατάρρευση δεν συνοδεύεται με τη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΡΑΞΗ για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας…
Όταν οι κοινωνίες σαπίζουν και πέφτουν σαν σκουληκιασμένος καρπός, σκουλήκια γεμίζουν…
Εποχή των τεράτων…
«Οταν πεθαίνει το παλιό και δεν έχει γεννηθεί ακόμη το καινούργιο, τότε είναι η εποχή των τεράτων»
Αντόνιο Γκράμσι
Όταν ένας κόσμος αποσυντίθεται και ο επαναστατικός παράγοντας απουσιάζει τότε προβάλλει το πολύμορφο και μακάβριο πρόσωπο της Αντεπανάστασης: Τα τέρατα…
Τα τέρατα της Νέας Τάξης (του 4ου Ράιχ) …χορεύουν σε όλο τον πλανήτη με τις πιο μακάβριες κεφαλές: στη Μέση Ανατολή και Ουκρανία…
Στην Ελλάδα υπάρχει μια ποικιλία πολιτικών τεράτων:
α). Οι κυβερνητικές, δωσίλογες κεφαλές των εκτελεστών του 4ου Ράιχ. Οι πλέον μακάβριες ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και οι δεκανείς τους: Άδωνις, Βορίδης, Βούλτεψη και CIA…
β). Τα προπαγανδιστικά δίκτυα των «νταβάδων»: ΜΜΕ με κορυφαία «κεφαλή» το Mega…
γ). Οι παρακρατικές συμμορίες της Χρυσής Αυγής: Το τέρας «άλλοθι» του σύγχρονου φασισμού του 4ου Ράιχ…
δ). «κεντροαριστερά» τέρατα: Το «Ποτάμι», η «Ελιά», η ΔΗΜΑΡ και άλλα επωαζόμενα από τη σήψη και αποσύνθεση του πασοκικού τέρατος…
Η ενσωμάτωση και η αποσύνθεση της «αριστεράς» γεννάει και ένα άλλο τέρας: Το «αριστερό» τέρας του ΣΥΡΙΖΑ…
Δύο αποσυνθέσεις, της «αριστεράς» και του πασοκικού τέρατος, θεριεύουν το νέο «αριστερό» τέρας, το ΣΥΡΙΖΑ…
Ο Τσίπρας πλέον δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Περνάει αφηνιασμένα από όλα τα εκτροφεία των τεράτων του 4ου Ράιχ.
Ο νέος του άθλος: Η συνάντηση με τον Πάπα: Το πνευματικό ιερατείο του πλανητικού φασισμού, το πνευματικό τέρας του 4ου Ράιχ…
Μια συνάντηση που διατυμπανίζεται και από το πρωτοσέλιδο της «Αυγής»…
Το επαναστατικό κενό γεννάει και «αριστερά» τέρατα…
Όταν ζούμε τη δραματική απουσία και ανυπαρξία της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, στη θέση της, σαν το τελευταίο καταφύγιο της καπιταλιστικής αποσύνθεσης και πτώσης, εμφανίζεται το «αριστερό» τέρας…
Θα πληρώσουμε και αυτά τα διαμαρτυρικά της ήττας μας: Της ήττας των επαναστατικών κινημάτων και της καπιταλιστικής ενσωμάτωσης της παραδοσιακής αριστεράς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου