Σε πρώτη ματιά ,δεν με εκπλήσσει καθόλου το ότι πολιτικοί που έχουν καταγραφεί στη συνείδηση του λαού σαν ηθικοί αυτουργοί στην μνημονιακή λαοκτονία των τελευταίων χρόνων,προσελκύουν την οργή , την αγανάκτηση και ανάλογα με τις περιστάσεις τις στημένες προβοκάτσιες.
Απο την άλλη πάλι δεν με ενδιαφέρουν καθόλου τα "ενδοιοκογενειακά" της δεξιάς (ΝΔ-ΧΑ).
Εξακολουθώ όμως να είμαι ευάλωτος στη ναυτία ειδικά όταν μερικοί λακέδες του συστήματος βγάζουν "Φιλιππικούς" εναντίον της ναζιστικής συμμορίας των μαγαριστών της Χ.Α, ξεχνώντας ότι ήταν οι ίδιοι που ήδη απο την εποχή του Καρατζαφύρερ έκαναν τα πάντα για να παχύνουν αυτά τα εκκολαπτόμενα φίδια.
Αηδιάζω όταν οι δεξιοί και οι "αριστεροί" καταλύτες του εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας, παριστάνοντας τις κοκκινοσκουφίτσες καταγγέλλουν τον κακό λύκο που είτε τον είχαν "εραστή" είτε αβανταδόρο.
Εκεί όμως που το στομάχι μου αδειάζει βίαια το περιεχόμενό του, είναι όταν βλέπω τα ζόμπι της μιντιοκρατίας να βγαίνουν ξανά στο σεργιάνι για να τραφούν με τα μυαλά μας , συνεχίζοντας , με τον δικό τους τρόπο, το "θεάρεστο" έργο των μαύρων κατσαρίδων της Χ.Α.
Η φτυσιά του Φίλη στα μούτρα των Ποντίων, η υποκρισία του Κουμουτσάκου που ενω δεν είχε βγάλει άχνα τον καιρό που η "συντρόφισσά" του Γιαννάκου ανάγκαζε τα μικρά παιδιά να συνωστίζονται στα αποχωρητήρια του CDRSEE και της Ρεπούση, βρήκε σήμερα την ευκαιρία να παραστήσει τον πατριώτη, η κίβδηλη οργή (αν ήταν οργή κι οχι κάτι άλλο) των μαγαριστών τραμπούκων της ναζιστικής συμμορίας της Χ.Α, τα τσιρίγματα συμπαράστασης στον Φίλη απο τους αρουραίους των ευρωατλαντικών υπονόμων και τέλος τα ηδονοβλεπτικά άρθρα με τις σκηνές του ξυλοδαρμού, μετέτρεψαν την εκτιμησή μου ότι τα χειρότερα έρχονται σε ακλόνητη πεποίθηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου