To Eλληνικό κράτος έχει κλείσει
το θέμα, όταν κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η
Βουλή των Ελλήνων έχει αναγνωρίσει τη γενοκτονία το 1994, και ψήφισε την
ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο
Μικρασιατικό Πόντο».
Τώρα γιατί το
συζητούν και δίνουν "πάσες" στην Τουρκία ?
5 σχόλια:
Από ό,τι έχω καταλάβει είστε ΑνδρεοΠαπανδρεολάγνοι, έτσι; Δεν λέω ότι έχετε άδικο για τους πολιτικούς, αλλά ντροπή και αίσχος ρε παιδιά. Δεν ήταν καμιά εξαίρεση ο Αντρέας.
Λάγνοι δεν είμαστε αγαπητέ φίλε, απλώς επισημαίνουμε γεγονότα.
Το ίδιο έχουμε κάνει για πολιτικούς από όλους τους πολιτικούς χώρους.
Εσυ αμφισβητείς ότι ο νόμος αυτός υφίσταται από το 1994;
Πολλοί από μας όμως, θα τον θυμόμαστε και θα τον έχουμε πάντοτε στην καρδιά μας σαν ένα μεγάλο πανεπιστημιακό δάσκαλο και σαν τον μεγαλύτερο Έλληνα οικονομολόγο της Ελλάδας από την εποχή του Αριστοτέλη.
Έφυγε νέος από την Ελλάδα και σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο διάσημο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ όπου υπήρξε φοιτητής ενός από του πιο διάσημους οικονομολόγους της περιόδου εκείνης, τον Joseph Schumpeter.
Όταν τελείωσε το διδακτορικό του πτυχίο το 1943, παρέμεινε και δίδαξε στο Χάρβαρντ μέχρι το 1947. Κατόπιν έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότας και το 1955 πήγε στο Πανεπιστήμιο Berkeley στην Καλιφόρνια, όπου διετέλεσε και Πρόεδρος του Οικονομικού Τμήματος. Κατά την διάρκεια της θητείας του στο Berkeley έγραψε τα πιο σημαντικά βιβλία του με κορυφαίο αυτό που έφερε τον τίτλο «Τα Οικονομικά σαν Επιστήμη», βιβλίο που αφιέρωσε στους γονείς του Γιώργο και Σοφία.
Τα χρόνια της Χούντας, στο Τορόντο του Καναδά, παρόλο που ήταν ο ηγέτης του αντιστασιακού αγώνα στο εξωτερικό δεν παραμέλησε ποτέ τα καθηγητικά του καθήκοντα. Στο Τορόντο συντελέστηκε επίσης η αλλαγή του από ορθόδοξο σε ριζοσπαστικό οικονομολόγο που τον ακολούθησε την υπόλοιπη ζωή του. Η αλλαγή αυτή έγινε παγκοσμίως γνωστή με την συγγραφή του τελευταίου επιστημονικού του έργου με τίτλο «Πατερναλιστικός Καπιταλισμός». Το βιβλίο αυτό υπήρξε βιβλίο αναφοράς την περίοδο εκείνη και χιλιάδες φοιτητές σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου το χρησιμοποίησαν ως σύγγραμμα στις οικονομικές σπουδές τους. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ξεκάθαρα αναφέρει ότι ο καπιταλισμός δεν είναι σε θέση να δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις σε ερωτήματα που σχετίζονται με τα πιο κρίσιμα θέματα της πολιτικής οικονομίας, δηλαδή στα ερωτήματα της κατανομής του εισοδήματος και του πλούτου.
Αναφέρει χαρακτηριστικά σε ένα σημείο του βιβλίου του:
“Οι οικονομολόγοι, περιγράφοντας την οικονομία της αγοράς, υποθέτουν γενικά, άμεσα ή έμμεσα, ότι υπάρχουν κοινωνικοί θεσμοί που είναι απόλυτα ταυτισμένοι με τον καπιταλισμό της αγοράς. Είναι ξεκάθαρο ότι μια ριζοσπαστική πολιτική ανακατανομής θα έρθει σε κάθετη σύγκρουση με τις βασικές αρχές της καπιταλιστικής αγοράς. Επομένως, είναι ολοφάνερο ότι ο καπιταλισμός της αγοράς δεν είναι σε θέση να προσαρμοστεί σε όλα τα είδη κατανομής του πλούτου. Η σιγή των οικονομολόγων σε τέτοια θέματα, καθώς και ο ισχυρισμός της ουδετερότητας σε σχέση με τα «ηθικά» προβλήματα, αποτελεί χτυπητό παράδειγμα ιδεολογικής προκατάληψης.»
Το παράδοξο στην ιστορία είναι ότι ό μεγαλύτερος Έλληνας οικονομολόγος, που υπήρξε και ο πρώτος οικονομολόγος Πρωθυπουργός στην ιστορία της Ελλάδας, δεν ανέλαβε από την αρχή της εξουσίας του μέχρι το τέλος της ζωής του την διαχείριση των οικονομικών θεμάτων. Βέβαια, το γεγονός αυτό, ενώ φαίνεται παράδοξο στην ουσία κάθε άλλο παρά είναι, διότι ο Παπανδρέου δεν ήταν μόνο επιφανής οικονομολόγος αλλά και ο πιο ευφυής Έλληνας πολιτικός και γνώριζε ότι η πολιτική του φθορά θα ήταν πολύ μεγάλη εάν ήταν ο κύριος υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής. Ωστόσο, τίποτα δεν γινόταν χωρίς την δική του συμμετοχή και έγκριση, πάντα χωρίς να φαίνεται ο ίδιος, αλλά πάντα στο παρασκήνιο.
Κάποτε ο διάσημος καθηγητής του Παπανδρέου, ο Joseph Schumpeter, του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, όταν ήταν νέος στη Βιέννη είχε πει ότι ήθελε να γίνει «ο μεγαλύτερος εραστής της Βιέννης, ο μεγαλύτερος ιππέας της Αυστρίας και ο μεγαλύτερος οικονομολόγος του κόσμου.» Σίγουρα, ο μαθητής του που είχε παρόμοιες φιλοδοξίες δεν έγινε ποτέ μεγάλος ιππέας .
Κάποιοι προσπαθούν τώρα, δεκαοχτώ χρόνια μετά τον θάνατό του, να αμαυρώσουν τη μνήμη του, με ένα πολύ φτηνό και πρόστυχο τρόπο, αναμασώντας την τσίχλα ότι ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ είναι ο κύριος υπεύθυνος για την οικονομική κρίση της πατρίδας μας. Αλλά το μεγαλείο του ανδρός διαφαίνεται ανεξίτηλα από το μεγάλο μίσος που τρέφει εναντίον του μια μερίδα του ελληνικού λαού που θυμίζει το μίσος που έτρεφε η ίδια μερίδα του λαού στον άλλον μεγάλο του 20ου αιώνα τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
1. *Αλήθεια, ποιος θυμάται την Ελλάδα πριν τον Ανδρέα; Την Ελλάδα των φακελωμένων, την Ελλάδα των πολιτών δεύτερης και τρίτης κατηγορίας που δεν είχαν ούτε καν το συνταγματικό δικαίωμα να ονειρευτούν μια καλύτερη ζωή; Την Ελλάδα των στρατιωτικών, της αστυνομοκρατίας, των «κοινωνικών φρονημάτων»;
*Την Ελλάδα που οι ήρωες της Εθνικής Αντίστασης θεωρούνταν μιάσματα και ήταν αποκλεισμένοι – και οι ίδιοι και οι οικογένειές τους- από κάθε δυνατότητα κι από οποιοδήποτε μέλλον (και τους οποίους μόνο ο Αντρέας φρόντισε να αποκαταστήσει υλικά και ηθικά); Την Ελλάδα των ξερονησιών, των εξοριών , των βασανισμένων της χούντας;
‘’Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ’’
*Αλήθεια, ποιος κανονικός άνθρωπος θυμάται την όχι και τόσο μακρινή εκείνη εποχή της χουντοκρατίας, του δεξιού παρακράτους, της ελεεινολογίας ενάντια σε κάθε προοδευτικό – δημοκρατικό πολίτη; Ποιος θυμάται την πριν από τον Αντρέα Ελλάδα των αποκλεισμένων Ελλήνων, των εξαθλιωμένων αγροτών, των ανθρώπων που έζησαν στα ξερονήσια μια ζωή, τους εκατοντάδες χιλιάδες φυλακισμένων και πολλαπλώς κακοποιημένων πολιτών που παράδερναν δίχως να έχουν – στην κυριολεξία – στον ήλιο μοίρα;
‘’Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ’’
*Ποιος θυμάται το κράτος της Δεξιάς – ή καλύτερα ποιος ξέχασε τι σημαίνει Δεξιά στην Ελλάδα; Αλήθεια, τι μεσολάβησε και λησμονήθηκε τόσο εύκολα η επάρατος Δεξιά και πώς πρόλαβε να συσσωρευτεί τόσο μίσος εναντίον του Αντρέα; Ποιοι φρόντισαν άραγε;
Μήπως ήρθε η ώρα να ξανασκεφτούμε αυτά που ζήσαμε ως αυτόπτες μάρτυρες και να αφήσουμε τις εμβριθείς οικονομικοπιστωτικές αναλύσεις από το κάθε κουτορνίθι στο όποιο ο Αντρέας έδωσε τη δυνατότητα να σπουδάσει απρόσκοπτα (δίχως να ανήκει σε τζάκι) για να του ζητάει σήμερα τον ιστορικό λογαριασμό σε αριθμούς;
’Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ’’
*Ποιος δεν θυμάται ότι ο Α. Παπανδρέου καθάρισε την πιο αγιάτρευτη πληγή που μάτωνε αυτό τον τόπο, μισόν αιώνα και βάλε, τον Εμφύλιο; Ποιος δεν πήρε χαμπάρι ότι ο Αντρέας έβαλε τέλος στην παλιά Ελλάδα των χονδροειδών πολιτικών και κοινωνικών διακρίσεων, την Ελλάδα της αβυσσαλέας κοινωνικής αδικίας που χώριζε τους Έλληνες, μια Ελλάδα στοιχειωμένη από τα ανεκπλήρωτα οράματα γενιών και γενιών που βρήκαν την πανηγυρική τους δικαίωση; Ποιος διαθέτει το πολιτικό και ηθικό μέγεθος να αρνηθεί ευθέως και ανερυθριάστως αυτή την πρωτοφανή πολιτική αλλαγή;
ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΑΝ ΕΤΣΙ ΤΑ ΖΟΥΣΑΜΕ ΤΟ 1980
Όλοι γνωρίζουμε, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, ότι η παρουσία του ΑΝΔΡΕΑ , στη διακυβέρνηση της χώρας, προσέφερε ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ αλλά και απερίγραπτες αλλαγές και ευκαιρίες σε όλους τους Έλληνες , που ζούσαμε τότε σε καθεστώς νεότευκτης δημοκρατικής επίφασης. Μιας ‘’δημοκρατίας’’ που ακόμη ζούσε με κομμάτια γύψου σε πολλά σημεία του σώματός της. Μιας δημοκρατίας, που από τα χέρια του Παπαδόπουλου και του ΕΑΤ-ΕΣΑ, είχα ‘’μεταφερθεί’’ στα χέρια του Αβέρωφ, του Γκελεστάθη και των φασιστικών ..σταγονιδίων.
Το 1980 ο Αγρότης εθεωρείτο «RES» και δεν τολμούσε να »σκεφτεί» να πάει σε δημόσιο νοσοκομείο ! γιατί ήταν ‘’ΜΗ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΟΣ’’ !
Το 1980, η σύνταξη του ΤΕΒΕ ήταν ..500 δρχ. το μήνα !….
Το 1980, η μισή Ελλάδα έμενε σε παραπήγματα και σε χαλάσματα !
Το 1980, οι εφημερίδες στην επαρχία, επωλούντο σε σακούλα και διπλωμένες.
Το 1980, η Λιάνα ..μας και ο Τέρενς ..μας, γαμούσαν και έδερναν από εθνικοφροσύνη και χαφιεδισμό.
Το 1980, ο ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ …μας, «βυθοσκοπούσε» τις προθέσεις και τις ορέξεις του ευεργέτη του προκαλώντας τρόμο
Το 1980, ο Εβραιομασσώνος …αντιπρόσωπος των τσιμεντάδων και των σιδεράδων ΚΑΤΕΣΤΡΕΦΕ την Ελλάδα, φυλακίζοντάς την στον Ζισκάρ, ενώ ταυτόχρονα είχε ερημώσει την ύπαιθρο. Η καταστροφή ήταν πρωτόγνωρη, ανυπολόγιστη και καθοριστική για την «πορεία προς την ΠΑΓΙΔΑ».
Το 1980, οι Έλληνες αντιστασιακοί ανήκαν στην αχρωματοψία του ΜΠΛΕ! και μόνον. Ο..Εθνάρχης ήταν ο εκτελεστής της Ελλάδας και ο καταστροφέας της ανάπτυξης και του περιβάλλοντος.
Το 1980, το κράτος ήταν, οι ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ της συμμορίας του Μιχαλολιάκου , και των ψευδοπροφητών του ΚΚΕ της αρτηριοσκλήρυνσης και της εκδικητικότητας.
Το 1980, η δικαστική Χούντα ΑΓΟΡΑΖΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ για την Δημοκρατία. Η..Εθνικοφροσύνη του ..Σανιδά και του ..Κόκκινου ήταν στην ημερησία διάταξη. Η αποκατάσταση των χουντικών και η κατάληψη του κράτους από τους χουντόφιλους ήταν στο αποκορύφωμά της. Ο Κόκκινος είχε ..μαυρίσει από το άκουσμα του καλπασμού της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας Το 1980, οι Έλληνες αντιστασιακοί ανήκαν στην αχρωματοψία του ΜΠΛΕ! και μόνον. Ο..Εθνάρχης ήταν ο εκτελεστής της Ελλάδας και ο καταστροφέας της ανάπτυξης και του περιβάλλοντος.
Το 1980, το κράτος ήταν, οι ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ της συμμορίας του Μιχαλολιάκου , και των ψευδοπροφητών του ΚΚΕ της αρτηριοσκλήρυνσης και της εκδικητικότητας.
Δημοσίευση σχολίου