ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΜΕΓΓΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ Δ.Ε. ΙΤΕΑΣ

ΑΙΤΗΜΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ  Του Αναστασίου Μέγγου Τοπικού Συμβούλου Δ.Ε. Ιτέας Της Δημοτικής Κίνησης «ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ» ΙΤΕΑ Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6947379526, 226500939

	Προς την Δημοτική Κοινότητα Ιτέας Κο Γουώρθ Τζον-Τάουνσεντ Πρόεδρο Δημοτικής Κοινότητας ΙΤΕΑ

 

 Κοινοποίηση:

Κα. Τριανταφυλλιά Πιλάλα-Τσακίρη Αντιδήμαρχο Δ.Ε. Ιτέας

       

ΘΕΜΑ: Διατύπωση Άποψης για την Χρήση & τον Χαρακτήρα της Πλατείας «ΘΕΑΤΡΟΥ» του Τοπικού Συμβουλίου  της Δ.Ε. Ιτέας στην τακτική του συνεδρίαση την Τετάρτη 27/1/2016.

Αιτιολόγηση του ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ ,

 Όπως γνωρίζεται στις 3/2/2016 στον Άρειο Πάγο, συζητείται το Αίτημα Αναίρεσης του Δήμου ΔΕΛΦΩΝ κατά της Απόφασης 174/2014 του Εφετείου Λαμίας. Βρισκόμαστε δηλαδή μία ανάσα (χρονικά) πριν την συνεδρίαση  του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που θα αποφασίσει για θέμα που αφορά τον Δήμο Δελφών και κυρίως την Δ.Ε. Ιτέας. Ταυτόχρονα το ίδιο θέμα οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της παράταξής μας θα εισηγηθούν στο Δ.Σ. του Δήμου που θα πραγματοποιηθεί στις 29/1/2016. Σκοπός της εισήγησής μας του συγκεκριμένου θέματος,  είναι να δηλωθεί με Σαφή και Ξεκάθαρο τρόπο η Βούληση & η Άποψη του Τοπικού Συμβουλίου Ιτέας & του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου μας, για το εν λόγο θέμα.

  ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ: Κε Πρόεδρε, κες & κ. Σύμβουλοι το θέμα της Πλατείας ΘΕΑΤΡΟΥ απασχολεί την πρώην Κοινότητα Ιτέας, τον μετέπειτα Δήμο Ιτέας και την σημερινή Δ.Ε. Ιτέας του Δήμου Δελφών, για περισσότερα από 60 χρόνια.

Σήμερα Δήμος & κάτοικοι – περίοικοι της Πλατείας Θεάτρου, βρίσκονται  αντιμέτωποι με την εφαρμογή εκτέλεσης της Απόφασης 174/2014 του Εφετείου Λαμίας. Η εκτέλεση της απόφασης αυτής σημαίνει: α) από Οικονομικής άποψης  την καταβολή του ποσού των 2.000.000 € από τον Δήμο και τους περίοικους, προς τους κληρονόμους Παπαθανασίου - διεκδικητές και β) την υπερχρέωση του Δήμου και αδυναμία της συνολικής άσκησης των καθηκόντων του αν υποχρεωθεί στην καταβολή τέτοιου ποσού και αντίστοιχα για πολλούς περίοικους της πλατείας κοινωνική εξαθλίωση από την οικονομική τους εξάντληση που θα επέλθει.

Αναφέροντας επιγραμματικά τα κύρια χρονολογικά στάδια  της υπόθεσης αυτής επισημαίνουμε τα κυριότερα:

Το 1946 γίνεται Διανεμητήριο Συμβόλαιο το 20634/1946 από τους κληρονόμους του Παπαθανασίου σε συμβολαιογράφο στην Αθήνα όπου τα 2 μέρη της Πλατείας τα χωρίζουν σε 9 οικόπεδα. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε 2 παραμέτρους. Α) Στο Διανεμητήριο συμβόλαιο δεν αναφέρεται με ποιο τρόπο είχε περιέλθει στον Παπαθανασίου ο χώρος της Πλατείας Θεάτρου.  Β) Διάχυτη ήταν η εντύπωση από πολλά χρόνια στους κατοίκους της Ιτέας, πως στον Παπαθανασίου ανήκαν πολλά οικόπεδα στην περιοχή της πόλης της Ιτέας.

Το 1961 η Πολεοδομία της Άμφισσας διενεργεί την 2/1961 πράξη Αναλογισμού για την πλατεία Θεάτρου.

Στις 8/10/1962 η τότε Κοινότητα Ιτέας με Απόφασή της, με αριθμό 102/1962 του 13ου Πρακτικού, αποφασίζει να αποδώσει αποζημίωση προς τους κληρονόμους Παπαθανασίου για την Πλατεία Θεάτρου, αφού πριν καθοριστεί(η αποζημίωση) «υπό του αρμοδίου δικαστηρίου ή της επιτευχθησομένης δια συμβιβασμού ». Ακολούθως ενημερώνει με έγγραφό της σχετικό στις 17/10/1962 την Πολεοδομία Άμφισσας (Τότε Τεχνική Υπηρεσία Φωκίδας) για την απόφασή της αυτή και το αίτημά τους προς τον Οικονομικό Έφορο Παρνασσίδας «προς συγκρότησιν κατά τον Νόμο εκτημιτικής επιτροπής»

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Αστικός Κώδικας προβλέπει πως μια πράξη Αναλογισμού είναι ενεργή για 20 χρόνια. Στα επόμενα 20 χρόνια, δηλαδή έως και το 1982, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για την Πλατεία από τους κληρονόμους Παπαθανασίου. Δεν ενόχλησαν ούτε Την Κοινότητα Ιτέας και μετέπειτα Δήμο, αλλά και ούτε τους περίοικους της Πλατείας. Μετά το πέρας των 20 χρόνων η πράξη Αναλογισμού έχει πια τελεσιδικίσει και οι οικονομικές αξιώσεις των ενδιαφερομένων (κληρονόμοι Παπαθανασίου) έχουν παραγραφεί..

Το 1985 γίνονται Έργα κοινής ωφέλειας από τον Δήμο Ιτέας στην οδό Καραϊσκάκη που διέρχεται την Πλατεία. Για 1η φορά οι κληρονόμοι Παπαθανασίου αντιδρούν δικαστικά για να σταματήσουν τα έργα πράγμα που δεν πετυχαίνουν και χάνουν το  δικαστήριο. Η αντίδρασή τους αυτή έρχεται 23 χρόνια μετά από την Πράξη Αναλογισμού το 1961!!!

Το 1995, έπειτα από 33 χρόνια ακριβώς, η Πολεοδομία Άμφισσας διενεργεί για 2η φορά Πράξη Αναλογισμού για την ίδια Πλατεία!!! Ελέγχεται από την υπηρεσία και επικυρώνεται σχέδιο Πράξης Αναλογισμού στο οποίο δεν φαίνεται ποιος Μηχανικός το έχει συντάξει. Στην υπολογισμό στην Πράξη Αναλογισμού περιλαμβάνεται το πρώτον και η οδός Καραϊσκάκη που δεν περιλαμβανόταν στους υπολογισμούς σε εκείνη του 1962.

Το 2000 (περίπου) οι κληρονόμοι Παπαθανσίου, εγγράφουν στο Κτηματολόγιο τα οικόπεδα της Πλατείας Θεάτρου.

Το 2003 το Μάρτιο ο Δήμος Ιτέας, προσφεύγει εκπρόθεσμα για να ακυρώσει την εγγραφή των οικοπέδων της Πλατείας ως ιδιοκτησία κληρονόμων Παπαθανασίου και να τα προσκυρώσει στον Δήμο.

Οι κληρονόμοι Παπαθανασίου στηριζόμενοι στην Πράξη Αναλογισμού 2/1995 προσφεύγουν όπως προβλέπεται στα αρμόδια δικαστήρια να οριστεί το ποσό αποζημίωσης για τα οικόπεδα της Πλατείας Θεάτρου που ισχυρίζονται πως είναι ιδιοκτησία τους. Το 2004 το Μονομελές Πρωτοδικείο Άμφισσας με την 17/2004 ορίζει τιμή, αλλά δεν αποδέχεται πως είναι ιδιοκτήτες. Τα στοιχεία που προσκομίζουν είναι ελλεπή. Το 2005 το Εφετείο Λαμίας με την 147/2005 απόφασή του, επίσης απορρίπτει το αίτημα αναγνώρισης ιδιοκτησίας της Πλατείας Θεάτρου. Τέλος ο Άρειος Πάγος με την 1593/2006 δεν κάνει δεκτό το αίτημα αναίρεσης που υποβάλλουν οι κληρονόμοι κατά της απόφασης του Εφετείου.

 Στις 6/3/2009 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Άμφισσας συνδικάζει τις Αγωγές: α) 821/ΤΠ90/2007 10-9-2007 των κληρονόμων Παπαθανασίου κατά του Δήμου Ιτέας, β) 1204/ΤΠ141/2007  21-11-2007 του Δήμου Ιτέας κατά των κληρονόμων Παπαθανασίου γ) 155/ΤΠ16/2008 10-2-2008 των περιοίκων ως προσθέτως παρεμβαινόντων υπέρ του Δήμου. Αποφασίζει: Κύριος της Πλατείας Θεάτρου 100% είναι ο Δήμος Ιτέας από αμνημονεύτων χρόνων και δεν αποδεικνύεται στο Δικαστήριο πως οι κληρονόμοι Παπαθανασίου κατείχαν ποτέ ιδιοκτησία επί οικοπέδων της Πλατείας.

Οι κληρονόμοι προσφεύγουν στο Εφετείο Λαμίας ζητώντας να εξεταστεί εκ νέου η υπόθεσή τους για να προσκομίσουν πρόσθετα στοιχεία. Το Εφετείο Λαμίας ορίζει Πραγματογνώμονα.

Ο Καλλικρατικός πλέον Δήμος Δελφών α)δεν ορίζει τεχνικό σύμβουλο υπέρ του Δήμου, β) αλλάζει τον Δικηγόρο του Δήμου ο οποίος γνώριζε την συγκεκριμένη υπόθεση.

Ο Πραγματογνώμονας με αντιφατικά και αντικρουόμενα στοιχεία, ευνοεί με την απόφασή του τους κληρονόμους Παπαθανασίου και το Εφετείο Λαμίας με την 174/2014  απόφασή του τους δικαίωνε,  πως είναι αυτοί οι ιδιοκτήτες της Πλατείας και όχι ο Δήμος.

  

ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ-ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ

Είναι φανερό πως η υπόθεση της Πλατείας Θεάτρου χωρίζεται σε δύο χρονολογικές περιόδους.

Την 1η που αφορά την περίοδο από το 1946 έως και το 1985. Σε αυτή την χρονική περίοδο,  για 1η φορά μετά το 1815 περίπου που υπάρχουν επίσημες αναφορές για τον χώρο της Πλατείας και την χρήση της, το 1946 προβάλλεται με το Συμβολαιογραφικό Διανεμητήριο το αίτημα ιδιοκτησίας από τους κληρονόμους Παπαθανασίου.

Η Κοινότητα Ιτέας αν και αποφασίζει και καλεί τους ισχυριζόμενους ιδιοκτήτες να αποδείξουν την ιδιοκτησία τους και να αποζημιωθούν, αυτό δεν γίνεται ποτέ. Σύμφωνα με τον ισχύοντα Νόμο τότε και σήμερα, η υπόθεση αυτή μετά την παρέλευση εικοσαετίας (20 χρόνια) παραγράφηκε και έπρεπε  το 1982 οριστικά να «κλείσει» μπαίνοντας στο Αρχείο. 

Η 2η χρονολογική περίοδο ξεκινά από το 1995 με την νέα Πράξη Αναλογισμού που διενεργείται για την ίδια Πλατεία.

Από το 1995 έως σήμερα, μέσα από την εξέλιξη της υπόθεσης αυτής, παρατηρούμε ολιγωρίες από μεριάς του τρόπου που την χειρίζονται οι Δημοτικές Αρχές. Από το 2003 έως το 2009, η Δημοτική Αρχή του Δήμου Ιτέας ενεργά παρεμβαίνει υπέρ των Δικαιωμάτων του Δήμου και κερδίζει την υπόθεση αυτή. Οι ενέργειες των τότε Δημοτικών Αρχών του Δήμου Ιτέας  (από το 2003 έως το 2009), μεγιστοποιούν εμφατικά την τραγική εξέλιξη που είχε στην συνέχεια και έχει μέχρι σήμερα  η υπόθεση αυτή,  που είναι ενάντια στα συμφέροντα του Δήμου Δελφών και των Δημοτών του.

Τα ερωτήματα σήμερα που έχουν γεννηθεί είναι πολλά.

Έως σήμερα δεν έχει εξηγηθεί από την Πολεοδομία για ποιο λόγο διενήργησε για 2η φορά την ίδια πράξη αναλογισμού. Που προβλέπεται από την Νομοθεσία ότι υπήρχε δικαίωμα επανάληψης της πράξης αυτής;

Για ποιο λόγο ο Δήμος Δελφών δεν έβαλε Τεχνικό Σύμβουλο στο Εφετείο, όταν ορίστηκε Πραγματογνώμονας, για να αντικρούσει την πραγματογνωμοσύνη;

Για ποιο λόγο αντικατέστησε τον δικηγόρο που γνώριζε την υπόθεση, όταν αυτή βρισκόταν στο τελευταίο της στάδιο;

Γιατί δεν υπερασπίστηκε τα δικαιώματά του ο Δήμος και τα δικαιώματα των δημοτών του (περιοίκων της πλατείας) μηνύοντας  τον  Πραγματογνώμονα για  τις ασάφειες  και προφανείς αναλήθειες και αντιεπιστημονικά τεχνικά συμπεράσματα   πού περιείχε η συνταχθείσα απ’αυτόν  Πραγματογνωμοσύνη;

Γιατί  ο Δήμος Δελφών  δεν κοινοποίησε  εμπρόθεσμα στους αντιδίκους την Αίτησή του Αναίρεσης και γιατί δεν υποβοηθά  την υπόθεση με πρόσθετους λόγους προς τον Άρειο Πάγο, ενώ πρόσθετους λόγους στην Αναίρεσή τους έχουν  κάνει μόνο οι περίοικοι της πλατείας,  που όμως ενεργούν υποστηρικτικά στον Δήμο και δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτοτελώς, με αποτέλεσμα έτσι να αποδυναμώνεται και η δική τους θέση, αν όχι και να ακυρώνεται;

Οι Σύμβουλοι των Τοπικών Συμβουλίου και του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου, χρέος έχουν να υπερασπίζονται και να προστατεύουν τα περιουσιακά στοιχεία του Δήμου και όλους τους κοινόχρηστους και δημόσιους χώρους. Είναι φανερό πως οι αμέλειες που επέδειξαν Αιρετοί απέναντι στην υπόθεση αυτή είναι εγκληματικές! Το ποσό των 2.000.000 € στο οποίο ανέρχεται η αποζημίωση των κληρονόμων Παπαθανασίου, δημιουργεί  δικαιολογημένα διάφορες αρνητικές σκέψεις στον καθένα μας σε βάρος των δημοτικών αρχών.

Σήμερα ως τοπικοί και δημοτικοί σύμβουλοι του Δήμου Δελφών έχουμε χρέος να πάρουμε την ύστατη ώρα αποφάσεις παλεύοντας να προασπίσουμε την περιουσία του Δήμου και της Δ.Ε. Ιτέας. Περιουσία που όλοι γνωρίζουμε και κατέθεσαν οι παλιότεροι από εμάς κατά την ακροαματική διαδικασία στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Άμφισσας με τις μαρτυρίες τους, πως η Πλατεία Θεάτρου πάντα ήταν χώρος Δημοτικός και σε Δημόσια χρήση. Μια πλατεία που οικοδομήθηκε από τους περίοικους ακόμα και πριν το 1900, με άδειες που χορηγήθηκαν  από τις αρμόδιες υπηρεσίες ( Πολεοδομία κλπ) ως ελεύθερες οικοδομικών βαρών. Μια Πλατεία που πάντα ήταν σε κοινή και δημόσια χρήση από όλους τους κατοίκους της Ιτέας.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΩΣ ΑΠΟΦΑΣΗ

Το Τοπικό Συμβούλιο της Ιτέας να αποφασίσει:

Α) Τον Δημόσιο και κοινόχρηστο, αποδεδειγμένα, χαρακτήρα της Πλατείας Θεάτρου

Β) Η απόφαση του Συμβουλίου της Ιτέας να διαβιβαστεί προς τον Άρειο Πάγο για  αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Λαμίας.

Γ) Να κινηθούμε ένδικα κατά του Πραγματογνώμονα  για την ψευδή και αντιεπιστημονική Πραγματογνωμοσύνη που συνέταξε.

Δ) Να διενεργηθεί ΕΔΕ  για την 2η Πράξη Αναλογισμού που συνέταξε  η Πολεοδομία της  Άμφισσας  το 1995,  η οποία ενεργοποίησε  τα δικαιώματα των αντιδίκων.

Μετά τιμής

Ο Αιτών

Αναστάσιος Μέγκος

Τοπικος Σύμβουλος Δ.Ε. Ιτέας