MΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΡΑΦΗΝΑ...

Το Πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν Τσίπρα, Παυλόπουλου, Μεϊμαράκη, Λεβέντη και Καμμένου στο σπίτι του Καραμανλή και η απροσδόκητη εμφάνιση του Κώστα Μητσοτάκη

Παραμονή Πρωτοχρονιάς. 

Σε δύο ώρες ο χρόνος αλλάζει. 

Το χιόνι πέφτει πυκνό. 

Ο Κώστας ρωτάει τη Νατάσα αν το κατσίκι στο φούρνο είναι έτοιμο. "Σταμάτα, μ' έχεις πρήξεις" του λέει αυτή. "Είναι η τρίτη φορά την τελευταία μισή ώρα που με ρωτάς για το κατσίκι". "Ρε συ Νατάσα πρώτη φορά θα 'ρθουν στο σπίτι μας τα παιδιά, έχω άγχος μην καεί το φαγητό. Σκέφτεσαι την εντύπωση που θα κάνουμε αν γίνει καμμιά στραβή". "Ε, αν καεί κάηκε. Έχουμε δυό σούβλες κοκορέτσι, πέντε κιλά παϊδάκια, τρεις σαλάτες, δυό χορτόπιτες, τυροκαυτερή, μελιτζανοσαλάτα, τόσα τυριά και περιμένουμε και το φρικασέ που έχεις πει στον Προκόπη να φέρει". "Εντάξει, αλλά αυτά είναι για την αρχή. Έχω υποσχεθεί στον Αλέξη πως θα του 'χω κατσίκι στο φούρνο που θα τρώει ο ίδιος και στην Περιστέρα δεν θα δίνει". "Και γιατί του το υποσχέθηκες"; "Τι να κάνω,

όταν τον ρώτησα ποιό φαγητό του αρέσει μου είπε τα γιουβαρλάκια". "Αφού του αρέσουν τα γιουβαρλάκια γιατί μ' έβαλες να φτιάξω κατσίκι στο φούρνο;" "Για κάτσε ρε Νατάσα. Ξέρεις να φτιάχνεις γιουβαρλάκια;" "Όχι" "Ε, τότε πως να του υποσχεθώ του ανθρώπου γιουβαρλάκια. Του είπα πως έχω πρόβλημα, ότι μου κάθονται βαριά στο στομάχι, ενώ έχω και αλλεργία στο ρύζι". "Αλλεργία στο ρύζι; Ιησούς Χριστός. Πρώτη φορά ακούω κάποιον να έχει αλλεργία στο ρύζι. Και σε πίστεψε;" "Ναι, αμέ". "Και πως από τα γιουβαρλάκια καταλήξαμε στο κατσίκι;" "Ε, τον ρώτησα ποιό είναι το δεύτερο φαγητό που του αρέσει και μου είπε το κατσίκι στο φούρνο". "Εμένα όμως δεν με ρώτησες αν είχα όρεξη να κάνω κατσίκι ή αν ξέρω να το κάνω". "Δε σου είπα να ρωτήσεις τη Χριστίνα". "Τη Χριστίνα ρώτησα. Αυτή με βόηθησε. Και με το κατσίκι και με το κοκορέτσι". "Τι, και το κοκορέτσι εσύ το έφτιαξες; Δεν το πήρες απ' την ταβέρνα, απ' τον Τσέλιγκα;" "Ποιόν Τσέλιγκα και ποιά ταβέρνα. Ένας ξάδελφος της Χριστίνας, που είναι απ' το Αγρίνιο και ξέρει από κοψίδια, το έφτιαξε". "Σοβαρά"; "Σοβαρότατα". "Ω ρε μάνα μου, θα τους τρελάνουμε, θα τους κάνουν να γλύφουν τα δάχτυλά τους. Με τέτοιο φαΐ ό,τι και να του ζητήσω θα μου το κάνει. Έχουμε και τα γαλλικά κρασιά που μας έφερε ο Γιάννης από το Παρίσι και τις κρητικής ρακές που μου 'στειλε ο Μιχάλης θα τον κάνω να χάσει το φως του, δεν θα θέλει να φύγει από 'δω ο κομμουνιστής". "Ποιός είναι ο κομμουνιστής;" "Ο Αλέξης". "Κομμουνιστής ο Αλέξης; Αν αυτός είναι κομμουνιστής, εσύ είσαι ο Λένιν και 'γω η Κρούπσκαγια". "Ώπα ώπα Νατασάκο, μάθαμε και την Κρούπσκαγια; Καλά τον Λένιν, αλλά και την Κρούπσκαγια; Από που κι ως που βρε θηρίο. Είναι κάτι που δεν ξέρω; Δεν πιστεύω εκεί στο νοσοκομείο να 'χεις μπλέξει με τίποτε κομμούνια" "Τι κομμούνια μωρέ. Μια φορά που μας είχε καλέσει ο Κάρολος στο Προεδρικό και είχα καθήσει δίπλα στην Αλέκα αυτή μου έκανε ολόκληρη διάλεξη για το πως πρέπει να είναι η γυναίκα ενός ηγέτη και μου έφερνε ως παράδειγμα αυτή την Κρούπσκαγια, τη γυναίκα του Λένιν όπως μου είπε. Εγώ δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε, αλλά μου έστειλε, όπως μου είχε υποσχεθεί, κάτι βιβλία κι από κει τα έμαθα". "Άλατις η Αλέκα. Και κατήχηση στο σπίτι μου..." Δεν πρόλαβε ο Κώστας να ολοκληρώσει τη φράση του και χτύπησε το κουδούνι της πόρτας.

Η κατσαρόλα, το ταψί και τα πακέτα

Η Νατάσα σηκώθηκε και πήγε ν' ανοίξει φορώντας το καλύτερο χαμόγελό της. "Ελπίζω να 'ναι ο Πάκης, του είπα να έρθει ένα τέταρτο νωρίτερα" είπε ο Κώστας και κοίταξε το ρολόϊ του. Όντως ήταν ο Πάκης κι από πίσω δύο ασφαλίτες. Ο ένας κρατούσε μια μεγάλη κατσαρόλα κι ο άλλος ένα ταψί. "Έφερες το φρικασέ;" τον ρώτησε ο Κώστας. "Κι όχι μόνον ψυχούλα μου". "Και τι άλλο;" "Και γρουνοπούλα". "Γρουνοπούλα, που τη βρήκες ρε μπαγάσα;" "Μου την έστειλε ένας φίλος απ' τ' Αρφαρά που τον είχα προσλάβει μ' έναν ειδικό νόμο στο υπουργείο και μετά τον απέσπασα στο ΚΕΠ της Καλαμάτας". "Ω, ρε γλέντια" είπε ο Κώστας και με την ανάποδη της παλάμης του καθάρισε το στόμα του από τα σάλια που ήταν έτοιμα να τρέξουν ποτάμι. Η Νατάσα δεν πρόλαβε να τον κοιτάξει με φρίκη και πίσω από τους δύο ασφαλίτες εμφανίστηκε ένας τρίτος κρατώντας τρία μεγάλα κουτιά το ένα πάνω στο άλλο. "Αυτά τι είναι;" ρώτησε με απορία άμα και απόγνωση η Νατάσα. "Αδελφούλα μου το ένα είναι προφιτερόλ από το Ανδριάς, το άλλο μιλφέϊγ από τον Κωνσταντινίδη και το τρίτο μια βασιλόπιτα". "Βασιλόπιτα; Μα έχουμε βασιλόπιτα". "Σαν αυτή δεν έχετε ξαναφάει. Είναι από το Άρτιστον, έναν φούρνο στα Εξάρχεια". "Νταραβερίζεσαι και με τα Εξάρχεια Προκόπη;" ρώτησε ο Καραμανλής, ενώ σκεφτόνταν πόσα πράγματα δεν ξέρει: η γυναίκα του διάβαζε μαρξιστικά βιβλία που της έστελνε η γραμματέας του ΚΚΕ και ο αφοσιωμένος του υπουργός έχει κολλητιλίκια στο άντρο των αναρχικών. "Όχι και νταραβερίζομαι ρε Κώστα. Τον φούρνο τον έχει ένας παλιός μου φοιτητής, ο Χριστοδούλου, αλλά δε σου κρύβω ότι τα παιδιά στα Εξάρχεια με εκτιμούν για τη στάση που κράτησα στα γεγονότα του 2008 με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Δε θυμάσαι και το εγκώμιο που μου έπλεξε η Ζωή όταν ήλθε στο γραφείο μου για να μου ανακοινώσει ότι η Βουλή με εξέλεξε Πρόεδρο της Δημοκρατίας;" "Έγιναν και παιδιά οι αναρχικοί και οι μπαχαλάκηδες" σκέφτηκε φωναχτά ο Κώστας και ξανασκέφτηκε πόσα πράγματα όντως δεν ξέρει. "Τέλος πάντων, κάτσε να δούμε τι θα πούμε όταν έρθουν οι άλλοι" είπε στον Προκόπη. "Κατ' αρχήν, η Βλασία που είναι; Γιατί δεν την έφερες μαζί σου; Δεν είπαμε μετά συζύγων". "Άσε καρδούλα μου, τι έπαθε η γυναίκα". "Τι;" "Ενώ είχε ετοιμαστεί και ήταν έτοιμη να φύγουμε την έπιασε μια ημικρανία που έχασε το φως της. Μάλλον την μάτιασε η γειτόνισσα. Έχει ένα μάτι η σκρόφα. Μόλις σε κοιτάξει γίνεσαι κουρούμπελο. Και της έχω πει: όταν την βλέπει να κρύβεται. Αυτή τίποτε". "Τέλος πάντων περαστικά της. Θέλεις μήπως να πω στη Νατάσα να την ξεματιάσει; Η βλάχα είναι αϊτός. Μουρμουράει κάτι ευχές, ρίχνει σ' ένα ποτήρι με νερό λίγες σταγόνες λάδι κι αν είσαι ματιασμένος αυτές διαλύονται ή ενώνονται όλες σε μία, δε θυμάμαι καλά. Πάντως ένα από τα δύο συμβαίνει".

Η κουφάλα ο Καλαματιανός

"Ποιούς έχεις καλέσει;" τον ρώτησε ο Προκόπης, που ήθελε να σταματήσει την κουβέντα για την Βλασία και το μάτιασμα. "Αυτούς που είπαμε. Τον Τσίπρα με την Περιστέρα, τον Πανάρα, το Βαγγέλα και το Λεβέντη". "Στον Πέτρο δεν είπες;" "Του είπα, αλλά το απόγευμα με πήρε και μου είπε πως μάλλον δεν θα μπορέσει να 'ρθει γιατί με την αλλαγή του καιρού τον έχουν πεθάνει τα αθριτικά του. Αν και μου φαίνεται πως τα αθριτικά είναι δικαιολογία για να μην έρθει. Ξέρεις από τότε που συμφώνησα να γίνεις εσύ Πρόεδρος και όχι αυτός είναι λίγο ξινός απέναντί μου". "Το ξέρω, το ξέρω. Και τα αθριτικά είναι δικαιολογία. Όπως μου είπε ο Παπαγγελόπουλος ένας δικός του στην ΚΥΠ τον ενημέρωσε πως ο Πετράν απόψε θα είναι στου Λιβάνη". "Α, μάλιστα" είπε ο Κώστας και ξανασκέφτηκε πόσα πράγματα πλέον δεν ξέρει. "Λοιπόν, για πες τι θα τους πούμε". "Πριν πούμε αυτά για πες μου τι γίνεται με το Βαγγέλα και τον Κυριάκο; Θα βγει ο Βαγγέλας ή θα πάρουμε τον πούλο. Σε ρωτάω γιατί ο Ευρυπιδάκος και ο Βλάχος προχθές μου τα μασούσανε. Όλο μάλλον και θα δούμε μου λέγανε". "Θα βγει μωρέ, αν και με τους Μητσοτάκηδες ποτέ δεν ξέρεις. Ο γέρος δεν κάνει άλλη δουλειά. 24 ώρες το εικοσιτετράωρο είναι πάνω από το τηλέφωνο. Τηλεφωνεί σ' όποιον ξέρει και δεν ξέρει και τους λέει ότι η τελευταία του επιθυμία είναι να δει τον Κυριάκο Πρόεδρο. Για να καταλάβεις, μου είπανε πως χθες ζήτησε το τηλέφωνο του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου". "Ζει ο Παπακωνσταντίνου; Δεν πέθανε;" "Πέθανε εδώ και πέντε χρόνια, αλλά το είχε ξεχάσει. Μεταξύ μας ένα μικρό Αλτσχάιμερ πρέπει να το 'χει". "Μπα δε νομίζω. Κάτι άλλο είχε στο μυαλό του με τον Παπακωνσταντίνου. Κάποιο μήνυμα ήθελε να στείλει". "Τι μήνυμα μωρέ Κώστα, Αλτσχάιμερ έχει". "Σιγά μην έχει Αλτσχάιμερ, τετρακόσια τα 'χει. Ξέρεις ποιόν άλλον πήρε τηλέφωνο για να του πει για τον Κυριάκο"; "Ποιόν"; "Τον Σαμαρά". "Άντε ρε, τον Σαμαρά". 'Ναι, ναι". "Ποιός σου το 'πε;" "0 ίδιος ο Αντώνης". "Και τι του είπε ο Σαμαράς, θα στηρίξει τον Κυριάκο;" "Δεν ξέρω, εγώ τον πήρα να του πω να βγει υπέρ του Μεϊμαράκη". "Και τι σου είπε, θα το κάνει;". " Η κουφάλα η καλαματιανή όταν του είπα για το Βαγγέλα τότε μου είπε για τον Μητσοτάκη. Κατάλαβες γιατί το 'κανε. Ήθελε να με εξισώσει με τον Μητσοτάκη. Αφού και οι δύο του ζητάμε στήριξη είναι σα να είναι αυτός ο ισχυρός. Κουφάλα καλαματιανή σου λέω. Αλλά σε ποιόν τα λέω, και συ Μεσσήνιος είσαι".

Προεδρική Δημοκρατία

"Τελικά τι θα κάνει ο Σαμαράς;" "Δεν ξέρω, νομίζω όμως ότι προτιμά να βγει ο Κυριάκος για να γίνουν όλα πουτάνα στο κόμμα. Γιατι, αν βγει ο Κυριάκος, θα γίνουν. Μην έχεις καμμία αμφιβολία. Ήδη οι πιο πολλοί από τους δικούς μας μου λένε πως έτσι και βγει ο Κυριάκος πρέπει να πάμε δίπλα να στήσουμε καινούργιο μαγαζί". "Ίσως είναι καλύτερα έτσι, για να βοηθήσουμε και την κυβέρνηση αν χρειαστεί". "Προκόπη, δεν πας καλά. Το μόνο που έχεις στο μυαλό σου είναι πως θα βοηθήσουμε την κυβέρνηση να μην πέσει. Δε μου λες μήπως εκτός από την Προεδρία σου δίνει και τίποτε άλλο ο μικρός;". "Τι άλλο"; "Ξέρω 'γω. 'Ντάξει με ναρκωτικά και γυναίκες δεν έχεις μπλέξει. Μήπως ρε σου κάνει τίποτε ρουσφέτια"; "Ε, κάτι λίγα μου τα κάνει. Κι αυτός και οι υπουργοί του". "Τι λίγα ρε Πάκη. Εδώ μου λένε πως κάθε φορά που συναντάς υπουργό δήθεν για ενημέρωση το πρώτο και το μόνο πράγμα που τους ζητάς είναι ρουσφέτια. Αδελφάκι μου είσαι άρρωστος. Πλέον δεν είσαι βουλευτής, είσαι Πρόεδρος". "Τώρα είμαι Πρόεδρος, σε τέσσερα χρόνια θα πας εσύ. Έτσι δεν είπαμε με τον Αλέξη. Θα αλλάξουμε το σύστημα με τη συνταγματική αναθεώρηση. Και η Δημοκρατία μας από Προεδρευομένη θα γίνει Προεδρική. Ο Τσίπρας θα κατέβει ως υποψήφιος της Αριστεράς και συ της Δεξιάς". "Άστα αυτά. Θα τα πούμε άλλη στιγμή. Και πρόσεξε μην πεις για το θέμα τίποτε μπροστά στους άλλους. Θα το κουβεντιάσουμε μια άλλη φορά οι τρεις μας, εσύ εγώ κι ο μικρός. Εντάξει;"

Ο Πανάρας και το Playstation

Δεν πρόλαβε να πει εντάξει ο Προκόπης και χτύπησε το κουδούνι. "Όχι, ρε γαμώτο. Κάποιος ήλθε νωρίτερα και δεν προλαβαίνουμε να πούμε αυτά που ήθελα πριν έλθουν. Τέλος πάντων. Να προσέχεις τι λέω και θα καταλάβεις"είπε ο Κώστας και σηκώθηκε για να υποδεχθεί τους μουσαφιραίους. Ήταν ο Πανάρας με τον Λεβέντη. "Ρε καλώς τα τα παιδιά. Υπουργάρα μου" είπε στον Πανάρα και τον αγκάλιασε σφιχτά. Τους εμπόδιζαν λίγο οι κοιλιές στην επαφή, αλλά κατάφεραν να σταυροφιληθούν και να πουν χρόνια πολλά και καλή χρονιά. "Λοχία, έλα μέσα ρε στραβάδι να πεις χρόνια πολλά στον Πρόεδρο και να του δώσεις το δώρο του". "Μου 'φερες και δώρο ρε μπαγάσα, δεν ήταν ανάγκη". "Κάτσε να δεις πρώτα τι είναι και μετά μου λες". "Τι είναι". "Ένα γαμάτο playstasion. Το τελευταίο που βγήκε. Δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη στην αγορά. Και δεν ξέρω αν θα κυκλοφορήσει. Το έβγαλε ο αμερικάνικος στρατός και μένα μου το 'στειλε ο υφυπουργός Άμυνας της Ρωσίας που είναι φίλος μου. Μπορείς να πάιξεις πόλεμο στη Συρία, να κάνεις τρομοκρατικές επιθέσεις τζιχαντιστών, πολεμικές επιχειρήσεις μεταξύ Τούρκων και Ρώσων. Και τι δεν έχει. Ουκρανία έχει, Νιγηρία έχει, Αφγανιστάν, τα πάντα όλα. Σα να είσαι εκεί". "Σώπα ρε θηρίο". "Σου λέω είναι πολύ γαμάτο". Ο Λεβέντης όλη αυτή την ώρα τους άκουγε και κοίταζε σαν χαμένος. Πρώτη φορά έμπαινε σε σπίτι πρωθυπουργού, έστω και πρώην, και πρώτη φορά συναντούσε τον Καραμανλή. "Προεδράρα", του είπε ο Κώστας και τον έσφιξε με δύναμη, αλλά και λίγο άγαρμπα. "Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που σας γνωρίζω" είπε με σιγανή φωνή και σκυφτό το κεφάλι ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων. "Άσε τα προεδριλίκια, τώρα που γνωριστήκαμε να με λές Κώστα και 'γω θα σε λέω Μπιλάρα, έλα να σου γνωρίσω και τη Νατάσα".

Τα μαύρα γυαλιά και η πόκα του Αλέκου

Πριν ο Λεβέντης, και από τούδε και στο εξής Μπιλάρας, προλάβει να συνέλθει από την τόση οικειότητα και να χαιρετήσει την πρώην πρώτη κυρία ξαναχτύπησε το κουδούνι. Είχαν φτάσει ο Αλέξης και η Περιστέρα. Μόλις άνοιξε την πόρτα ο Κώστας κοντοστάθηκε, "διάολε, τι είναι τούτο" του ξέφυγε. Μπροστά του ήταν ένας τύπος με μαύρο παλτό, κασκόλ, ρεπούμπλικα και μαύρα γυαλιά και ακριβώς πίσω του μια κυρία που δεν την έβλεπε και καλά. Ασυναίσθητα έκανε μια κίνηση να κλείσει απότομα την πόρτα στα μούτρα τους. Ευτυχώς, ο τύπος έβγαλε τα γυαλιά και είδε το πρόσωπο του Τσίπρα. "Συντροφάρα, τι αμφίεση είναι αυτή, με τρόμαξες" είπε, "είναι κάποιοι κανόνες συνωμοτικότητας που δεν τους ξέρω;". "Όχι ρε Κώστα, δεν ήθελα να με πάρει κάνα μάτι και γίνουμε πρωτοσέλιδο στο Πρώτο Θέμα. Κάτι τέτοια ψάχνουν ο Θέμος με τον Καραμήτσο και δεν με αφήνουν σε χλωρό κλαρί. Δεν είδες τι έχουν κάνει στον καημένο τον Αλέκο". "Τώρα, που είπες Αλέκος, που είναι ο Φλαμπουράρης. Δεν είπες ότι θα τον φέρεις μαζί σου". " Είπα, αλλά κάπου ο αθεόφοβος έχει μπλέξει σε μια χαρτοπαιξία με τον Δρίτσα, την Τασία και κάτι άλλους. Και να σκεφτείς ότι τα παιδιά μου άργησαν να κοιμηθούν περιμένοντάς τον να έρθει για να τους πει την τελευταία καληνύχτα του 2015, όπως τους είχε υποσχεθεί. Άμα μπλέξεις όμως με τους κούκους, τις αρκούδες και τα μαμούθ ξεχνάς τα πάντα. Άστα. Ευτυχώς είχε έρθει η Εύη, η γυναίκα του, κι είναι αυτή με τα παιδιά. Ε, μέρα που 'ναι δεν ήθελα να τ' αφήσω μόνα τους με την κοπέλλα που τα προσέχει". "Καλά έκανες. Ρε το μπαγάσα τον Αλέκο. Και τι παίζει; Μπιρίμπα; "Σιγά μην παίζει και κουμ καν. Πόκα παίζει, τι να παίζει. Δεν άκουσες που σου είπα για τους κούκους και τις αρκούδες". "Α, ναι" είπε χαμογελώντας αμήχανα ο Κώστας για να μην δείξει ότι δεν ξέρει τι είναι οι κούκοι και οι αρκούδες. Θα τηλεφωνούσε αύριο στο Ζαγορίτη ή στο Μενέλαο το Δασκαλάκη, που ξέρουν από πόκα, για να του πουν.

Η πονηριά της Περιστέρας και η παρεξήγηση του Λεβέντη

Οι συνδαιτημόνες αφού ασπάστηκαν αλλήλους και ευχήθηκαν για τον καινούργιο χρόνο πέρασαν στην τραπεζαρία, όπου η Νατάσα είχε το μπουφέ με τα φαγητά. Ο Καμμένος μόλις είδε όλα αυτά τα εδέσματα ένοιωσε αγαλλίαση, έτριψε με ικανοποίηση τα χέρια του, ενώ το πρόσωπό του είχε πάρει μια έκφραση όπως αυτή του Σπίθα στον Μικρό Ήρωα κάθε φορά που έβλεπε ψητό κοτόπουλο. Την ίδια αγαλλίαση ένοιωθε και ο Λεβέντης που είχε βαρεθεί για σχεδόν τριάντα χρόνια να τρώει κάθε μέρα πίτσα. Από τότε που έγινε βουλευτής έχει τρελαθεί στα καλά φαγητά, αλλά η αλήθεια είναι πως σε τέτοιο τραπέζι δεν είχε καθήσει ακόμη. Με μια αστραπιαία κίνηση, και χωρίς να τον δει κανένας, έχωσε στο στόμα του δύο κεφτεδάκια, τα οποία ξεχάσαμε στην αρχή να τα αναφέρουμε. Η Περιστέρα μόλις είδε το μπουφέ τράβηξε τον Αλέξη από το μανίκι και κάτι του ψιθύρισε στο αυτί. Αμέσως αυτός είπε: "Ρε συ Κώστα, καθώς ερχόμασταν είδαμε κάτι εξαθλιωμένους, φτωχούς και άστεγους, στην πλατεία και ένα τσούρμο πρόσφυγες στο λιμάνι". "Ε, και. Δεν ξέρεις ότι έχουμε πήξει στους μετανάστες. Να τα πεις στη δικιά σου την Τασία που τους καλοσώριζε". "Όχι δεν θέλω να πω αυτό". "Τι θέλεις να πεις;" "Να, αν μάθει κανείς ότι εμείς περιδρομιάζαμε στο σπίτι σου στη και την ίδια στιγμή η πλατεία και το λιμάνι της Ραφήνας ήταν τίγκα σε φτωχούς και νηστικούς ανθρώπους τι θα πούνε. Θα μας κάνουν βούκινο". "Και τι να κάνουμε; Να μην φάμε;" "Μήπως να πάρουμε τα φαγητά και να πάμε να τους τα μοιράσουμε; Αν το συμφωνήσουμε μπορώ να πάρω το Νίκο τον Παππά να στείλει ένα συνεργείο της ΕΡΤ να τραβήξει και πλάνα. Το σκέφτεσαι; Εσύ, εγώ, και ο Προκόπης να μοιράζουμε φαγητό στους πρόσφυγες; Θα μας αποθεώσουν".

"Και μεις τι θα φάμε;" ρώτησε ο Πανάρας. "Θα παραγγείλουμε κάνα σουβλάκι ή καμμιά πίτσα. Κώστα, δεν έχει καμμιά πιτσαρία εδώ στη γειτονιά σου;" Μόλις το άκουσε αυτό ο Λεβέντης εξερράγη. Νόμισε ότι ο Τσίπρας ήθελε να τον μειώσει θυμίζοντας εμμέσως τις τηλεοπτικές του ιστορίες με τις πίτσες. "Εγώ φεύγω αυτή τη στιγμή. Κύριε Τσίπρα, δεν θα ανεχθώ μια τέτοια προσβολή, είμαι επικεφαλής κοινοβουλευτικού κόμματος", είπε. "Ποιά προσβολή;" αναρωτήθηκε αμήχανα ο Τσίπρας. "Ναι ρε συ Μπιλάρα, ποιά προσβολή;" είπε και ο Καραμανλής. "Αυτή με τις πίτσες. Προφανώς κύριε Τσίπρα ήσασταν και σεις ένα από αυτά τα παλιόπαιδα που έπαιρναν τηλέφωνο στην εκπομπή μου και μου έκαναν πλάκα στέλνοντάς μου πίτσες". "Όχι, προς Θεού κύριε Πρόεδρε, δεν ήθελα να σας προσβάλλω. Εγώ είπα να κάνουμε μια κίνηση προς τους πρόσφυγες που ειναι στο λιμάνι της Ραφήνας, η οποία επικοινωνιακά και πολιτικά θα μας ευνοήσει. Δεν εννοούσα τίποτε άλλο. Κι αν δεν θέλετε πίτσα παραγγέλνουμε σουβλάκια. Εμένα, σας πληροφορώ, μου αρέσουν περισσότερο τα σουβλάκια και ειδικά τα πιτόγυρα. Κάθε μέρα στου Μαξίμου, τι νομίζετε ότι τρώω. Ευτυχώς δε βάζω τζατζίκι για να μην μυρίζω".

"Αλέξη, εγώ διαφωνώ" είπε ο Καραμανλής. "Είσαι στο σπίτι το δικό μου. Και από το σπίτι μου κατσικάκι, κοκορέτσι, φρικασέ και γρουνοπούλα που έφερε ο Προκόπης δεν πρόκειται να φύγει ακόμη και να χτυπιέσαι. Άμα με καλέσεις εσύ στο σπίτι σου, κάνε ότι θες. Απ' το Καραμανλέϊκο να φύγει παϊδάκι δεν υπάρχει περίπτωση". "Εντάξει, κανένα πρόβλημα" είπε ο Τσίπρας και έκλεισε με νόημα το μάτι στην Περιστέρα που κάθονταν απέναντί του ανάμεσα στον Προκόπη και τον Κώστα. Η Περιστέρα του χαμογέλασε και σκέφτηκε πόσο καλά είχε εκπαιδεύσει τον Αλέξη. Η ιδέα για τους πρόσφυγες ήταν δική της. Αν συμφωνούσε ο Καραμανλής να δώσουν το φαγητό θα είχαν μια καλή εικόνα στην τηλεόραση, αν διαφωνούσε, για τον Τσίπρα πάλι καλό θα ήταν. Σε περίπτωση που γίνονταν γνωστή η συνάντηση και το τσιμπούσι, ο Τσίπρας θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι αυτός πρότεινε να μοιράσουν το φαγητό στους φτωχούς, τους άστεγους και τους πρόσφυγες και οι άλλοι διαφώνησαν. Μονά ζυγά κερδίζει. ''Λοιπόν ας ξεχάσουμε τους φτωχούς και τους πρόσφυγες και ας φάμε'' είπε ο Καραμανλής που εδώ και ώρα είχε κιαλάρει το ξεροψημένος δεξί μπουτάκι της γρουνοπούλας και του τρέχανε τα σάλια.

Το ανέκδοτο που έκανε έξαλλο τον Αλέξη

"Μισό λεπτό Κώστα, να φέρω και το φρικασέ" είπε η Νατάσα. "Τι; Έχει και φρικασέ;" είπε ο Πανάρας και κοίταξε με θαυμασμό τον Καραμανλή. Αυτός του χαμογέλασε μ' ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά και του 'κλεισε με νόημα το μάτι. "Καλά, μέχρι να φέρει το φρικασέ η Νατάσα, να σας πω ένα ανέκδοτο" είπε ο Κώστας. "Ο Τσίπρας είναι προσκεκλημένος σε ένα συνέδριο οικονομολόγων το οποίο πραγματοποιείται σε ένα ξενοδοχείο στο Λουτράκι. Επειδή δεν θέλει να δώσει στόχο λέει στον οδηγό του να μην πάει από την εθνική οδό αλλά από τον παλιό δρόμο. Ενώ πλησιάζουν στο ξενοδοχείο, το οποίο βρίσκεται σε έναν έρημο επαρχιακό δρόμο, ένα γουρούνι πετάγεται ξαφνικά στο δρόμο και ο οδηγός δεν προλαβαίνει να φρενάρει και το σκοτώνει. Τότε ο Τσίπρας του λέει: Πήγαινε να ειδοποιήσεις τον κτηνοτρόφο και πες του πόσο κάνει να του το πληρώσουμε. Μετά από λίγο ο οδηγός επιστρέφει με δυο μεγάλα λουκάνικα. "Πού τα βρήκες αυτά;" τον ρωτάει. "Μου τα έδωσε ο κτηνοτρόφος". "Γιατί;" "Του είπα: "είμαι ο οδηγός του Πρωθυπουργού, ξέρετε μόλις σκότωσα το γουρούνι". Ο Καραμανλής με το που τέλειωσε το ανέκδοτο άρχισε να τραντάζεται από τα γέλια. Ο Τσίπρας σηκώνεται όρθιος και λέει στην Περιστέρα: "πάμε να φύγουμε" και γυρνώντας προς τον Καραμανλή: "Κώστα, αυτό από σένα δεν το περίμενα. Με καλείς στο σπίτι σου και μάλιστα για να συζητήσουμε θέματα διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας με συμμετοχή της Ν.Δ. και του Λεβέντη και με λες γουρούνι. Ειλικρινά αυτό ξεπερνά κάθε όριο. Έχουν δίκιο όσοι μου λένε πως οι δεξιοί είστε κολοβά φίδια". "Τι μαλακίες είναι αυτές που λες ρε Αλέξη. Κολοβά φίδια οι δεξιοί; Και ο Πανάρας που συνεργάζεσαι μαζί του τι είναι, αρχειομαρξιστής; Και δεν καταλαβαίνω γιατί θίχτηκες. Αυτό το ανέκδοτο το λένε για όλους τους πρωθυπουργούς και απλώς κάθε φορά αλλάζουν το όνομα. Σήμερα είσαι εσύ, χθες ήταν ο Σαμαράς, πιο πριν ο Παπανδρέου, εγώ, ο Σημίτης και πάει λέγοντας. Για όλους το λένε και σε όλους κάποιος τούς το 'χει πει. Πες ρε Πάκη. Ήσουν μπροστά όταν μου το είχε πει ο Ρουσόπουλος. Δεν ήσουν"; "Ναι, ναι, αλήθεια είναι" είπε ο Προκόπης. "Εντάξει, αν είναι έτσι πάω πάσο. Πάντως εμένα δεν μου το έχει πει κανένας". "Μην ανησυχείς, θα στο πουν. Περίμενε να ψηφίσεις το ασφαλιστικό, το αγροτικό και τ' άλλα προαπαιτούμενα που σου 'χει πει η τρόικα και θα δεις".

Το τηλεφώνημα της Ζωής

Μόλις ο Τσίπρας άνοιξε το στόμα του για να του απαντήσει χτύπησε το τηλέφωνό του με τον απόρρητο αριθμό που τον ήξεραν λίγοι μόνον και στενοί συνεργάτες του . "Με συγχωρείτε μισό λεπτό" είπε, "ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό". "Παρακαλώ, παρακαλώ" είπε ο Καραμανλής "τα 'χω περάσει και 'γω και τα ξέρω. Το πρωθυπουργιλίκι έχει τα καλά του έχει και τα κακά του. Δεν έχεις ποτέ ησυχία. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι και πρέπει εσύ να το ξέρεις ή να δώσεις τη λύση. Κουραστικό επάγγελμα, γι' αυτό και 'γω έρριξα μαύρη πέτρα και δεν πρόκειται να διεκδικήσω να ξαναγίνω. Δεν είναι όπως το αξίωμα του Προκόπη. Πρόεδρος της Δημοκρατίας σου λέει, δηλαδή ανεύθυνος άρχων για παρελάσεις, τιμές και ταρατατζούμ και μια τρακοσούρα το χρόνο στην τσέπη. Αυτή ναι είναι θέση". Ο Τσίπρας περίμενε να τελειώσει το σχόλιο ο Καραμανλής και σήκωσε το τηλέφωνο. "Ναι, ναι, δεν ακούω καλά". "Τσιπράκο, μην κάνεις τον κουφό. Κακό χρονο να 'χεις μεταλλαγμένε και συ κι όλα τα μνημονιακά καθάρματα. Να σου πάνε όλα αριστερά και να μη σώσεις να κλείσεις χρόνο στην κυβέρνηση. Να σε ρίξουν ο Βαρεμένος με την Αννέτα Καββαδία και τον Παπαχριστόπουλος και να μη σε παίρνει ούτε ο Σόϊμπλε για του σπρώχνεις το καρότσι". Ο Τσίπρας κοκκίνησε και έκλεισε απότομα το τηλέφωνο. "Ποιός ήταν;" τον ρώτησε η Περιστέρα. "Δεν μου είπε και δεν κατάλαβα, μάλλον ήταν η Ζωή. Κατά διαστήματα με παίρνει είτε αυτή είτε η Ραχήλ και με φωνή αλλοιωμένη με βρίζουν." "Α, μη δίνεις καμμία σημασία, το ίδιο κάνει σε μένα και ο Άδωνις. Από τότε που αποφάσισα να στηρίξω τον Βαγγέλη για την αρχηγία βάζει τη γυναίκα του, τη Μανωλίδου και τηλεφωνεί κάθε μέρα στη Νατάσα και της λέει, της λέει και τι δεν της λέει. Μέχρι και να μου ρίξει κεραυνό ο Δίας και να με παραλύσει της είπε μια φορά".

Η συζήτηση σταμάτησε καθώς η Νατάσα είχε φέρει το φρικασέ. Πριν ο Κώστας προλάβει να αρπάξει το δεξί μπουτάκι της γρουνοπούλας που είχε βάλει στο μάτι και το οποίο, όπως είχε διαπιστώσει, το κοίταζε με επιμονή και ο Λεβέντης, ο Τσίπρας είπε: "καλά δεν θα περιμένουμε το Βαγγέλη. Μου είχες πει ότι θα είναι κι αυτός εδώ. Θέλω εκτός από την κουβέντα για τη συνεργασία να του πω και για κάποιες οργανώσεις δικές μας που έχουν πάρει εντολή να πάνε να τον ψηφίσουν. Τον είχαν ψηφίσει και στον πρώτο γύρο". "Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως θα καθυστερήσει λίγο γιατί πριν έρθει εδώ έχει να πάει σε μια μάζωξη που κάνουν κάτι δικοί του στη Νέα Μάκρη. Την έχει οργανώσει ο δικός μου ο Βλάχος. Θα 'ναι καμμιά πενηνταριά νοματαίοι μου είπε. Ας ξεκινήσουμε εμείς και όπου να 'ναι θα 'ρθει" και άπλωσε το χέρι για να πάρει το μπούτι πριν τον προλάβει ο Λεβέντης. Μόλις το έπιασε κι ενώ το χέρι του Λεβέντη έπιανε το δικό του χτύπησε το κουδούνι. "Νάτος ήρθε, χίλια χρόνια θα ζήσει ή καλύτερα καλό σημάδι αυτό. Ο Βαγγέλας θα εκλεγεί Πρόεδρος" είπε και σηκώθηκε για ν' ανοίξει την πόρτα, ενώ από μέσα του έβραζε που δεν είχε καταφέρει ακόμη να βάλει το μπούτι στο στόμα του.

Η άφιξη του Επιτίμου

"Έλα ρε Βαγγέλα, σε περιμέναμε. Άργησες..." η φράση έμεινε μισή και ο ίδιος πήγε να πάθει αποπληξία. Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε. Μπροστά του έστεκε ο Κώστας Μητσοτάκης. "Κύριε Πρόεδρε..." τραύλισε. "Γειά σου Κωστάκη. Περνούσα μπρος απ' το σπίτι σου, είχα πάει στο σπίτι ενός φίλου για ρεβεγιόν, είδα φως και είπα να να σου πω μια καλησπέρα και να σου ευχηθώ για τον καινούργιο χρόνο. Μπα, μπα τι βλέπω εδώ. Είναι και ο Πρόεδρος και ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Άμυνας και ο κύριος Λεβέντης. Αν ήξερα πως έχετε τέτοια συνάντηση δεν θα σταματούσα" είπε και έσκασε εκείνο το σαρδόνιο χαμόγελο που είναι σήμα κατατεθέν του Μητσοτάκη. Οι άλλοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Χλώμιασαν όλοι, εκτός από τον Λεβέντη που σηκώθηκε από την καρέκλα του και χαιρέτησε με ευγένεια τον "κύριο Κώστα". "Γειά σου Βασιλάκη, τι κάνεις" του είπε. "Καλά, καλά κύριε Πρόεδρε". Οι υπόλοιποι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. "Ρε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη και 'γω σκέφτομαι να τον βάλω στην κυβέρνηση" είπε από μέσα του ο Τσίπρας. "Όπως σας βλέπω μια χαρά οικουμενική μου φαίνεστε. Το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι δε μετράνε. Είναι τελειωμένα κόμματα. Μόνον ο Κυριάκος λείπει που θα είναι ο νέος αρχηγός της Ν.Δ.. Να τον φωνάξω να κλείσουμε το θέμα της οικουμενικής. Είναι έξω στο αυτοκίνητο και περιμένει" είπε ο Μητσοτάκης και χαμογέλασε ξανά. Οι άλλοι τον κοίταζαν λες και έβλεπαν φάντασμα. Τη σιωπή την έσπασε η Περιστέρα: "δε χρειάζεται κύριε Πρόεδρε, εξάλλου εγώ και ο Αλέξης μόλις ετοιμαζόμασταν να φύγουμε". "Να φύγετε, που να πάτε, εδώ δεν ξεκινήσατε ακόμη να τρώτε" είπε κοιτάζοντας το τραπέζι. "Εμείς δεν ήρθαμε για φαγητό. Ήρθαμε να μοιράσουμε τρόφιμα σε κάποιους πρόσφυγες που είναι στο λιμάνι και με την ευκαιρία είπαμε να πούμε μια καλησπέρα. Πρέπει να πάμε στο σπίτι. Μας περιμένουν τα παιδιά να κάνουμε πρωτοχρονιά". "Αν είναι έτσι, καλώς. Φεύγω και 'γω. Χρόνια σας πολλά, ό,τι επιθυμείτε να γίνει, να είστε πάντα υγιείς και ευτυχές το Νέον Έτος" είπε. Έκανε μεταβολή, άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Ένα στενό πιο πέρα τον περίμενε όντως στο αυτοκίνητο ο Κυριάκος στη θέση του οδηγού. Στο πίσω κάθισμα ήταν ο Μανούσος και είχε δεμένο τον Μεϊμαράκη. "Λύστον", είπε "και άστον να φύγει. Το ρεβεγιόν γι' αυτούς τελείωσε, το ίδιο και τα σχέδια τους να κρατήσουν την οικογένειά μας έξω από τις εξελίξεις". Ο Μανούσος έλυσε τον Μεϊμαράκη, του άνοιξε την πόρτα και ο Κυριάκος έβαλε μπρος τη μηχανή του αυτοκινήτου. Τη στιγμή που Βαγγέλας έβαζε το χέρι στο κουδούνι της οικίας Καραμανλή η πόρτα άνοιξε και ένας ένας οι προσκεκλημένοι αποχωρούσαν φτύνοντας στον κόρφο τους. "Τι έγινε ρε παιδιά, που πάτε;" είπε ο Μεϊμαράκης. Αυτοί του έριξαν μια ματιά με βλέμμα απλανές και χωρίς να του πουν έστω "χρόνια πολλά" απομακρύνθηκαν.

Ο Παππάς και το φιάσκο της ΕΥΠ

Την ίδια ώρα, σ' ένα άλλο σημείο της Αθήνας, στην Κατεχάκη, στο κτίριο της ΕΥΠ, το τηλέφωνο χτυπούσε. "Έλα Γιάννη, τι έγινε" είπε ο υπουργός Επικρατείας στον διοικητή της μυστικής υπηρεσίας της χώρας. "Τίποτε, Νίκο. Τζίφος η δουλειά. Αυτός ο Λεβέντης ξέχασε να δώσει το δώρο όπως του είχαμε πει. Και τα παιδιά είχαν κάνει καλή δουλειά. Τα μάτια της πορσελάνινης κούκλας που του είπαμε να πάει δώρο στη Νατάσα ήταν η κάμερα του βίντεο και στο εσωτερικό από τα ρουθούνια της είχαμε τοποθετήσει μικρόφωνα. Αυτός ο βλάκας όμως ξέχασε την κούκλα στο αυτοκίνητό του. Την πατήσαμε. Άλλη φορά να βρούμε κάποιον πιο έξυπνο". Ο Παππάς έκλεισε το τηλέφωνο σκεπτικός. Για πρώτη φορά ο Τσίπρας δεν τον είχε πάρει μαζί του σε ένα τόσο σημαντικό ραντεβού. Και για πρώτη φορά δεν ήξερε τι πρόκειται να συμβεί. "Αυτό δεν είναι καλό για τις επαφές μου με τους μιντιάρχες, τους επιχειρηματίες, τις πρεσβείες, τους υπουργούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων, άσχημα ξεκίνησε το 2016" σκέφτηκε. Κοίταξε το ρολόι του και είδε ότι σε ένα τέταρτο αλλάζει ο χρόνος. Μάζεψε τα πράγματά του, κλείδωσε το γραφείο του και έφυγε από το άδειο Μαξίμου για το σπίτι του. Τουλάχιστον θα προλάβαινε να κάνει πρωτοχρονιά με τους δικούς του...