ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΦΛΩΡΙΔΗΣ, ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟΝ ΑΥΤΟΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ ΤΟΥΣ;

ΤΟΥ ΣΗΜΙΤΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Σε πολλά ΜΜΕ  διακινείται από καιρό η πληροφορία ότι πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ- αλλά και νυν του Κινάλ- ετοιμάζονται να  προσχωρήσουν στην ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.  Τα τελευταία 24ωρα γράφτηκε ότι  η Άννα Διαμαντοπούλου προαλείφεται για υπουργός και ίσως βουλευτής Επικρατείας. Και ότι ανάλογες βλέψεις έχουν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Γιώργος Φλωρίδης που θα είναι υποψήφιοι με τη ΝΔ.  Κανένας από τους τρεις δεν διέψευσε αυτές τις πληροφορίες.

Πίσω από τη θολούρα που έχει αυτή η υπόθεση υπάρχουν κάποια στοιχεία που της προσδίδουν δραματικά χαρακτηριστικά. Με την έννοια ότι τρία πολιτικά προσώπου που σταδιοδρόμησαν με το ΠΑΣΟΚ σε τρεις διαφορετικές περιπόλους του με τρεις διαφορετικούς πρωθυπουργούς, ετοιμάζουν τον αυτοξευτελισμό τους,
προσχωρώντας σε ένα κόμμα της Δεξιάς και μάλιστα υπό έναν Μητσοτάκη.

Εξηντάρηδες και πλέον σήμερα και έχοντας πάρει τα περισσότερα από όσα μπορεί να διεκδικεί κάποιος από την πολιτική,   κάνουν επίδειξη αμοραλισμού διεκδικώντας -αν διεκδικούν πράγματι- κάτι που μπορεί να μην υπάρξει και ποτέ, οπότε ο εξευτελισμός τους θα γίνει τέλειος.

Η Διαμαντοπούλου, ο Χρυσοχοΐδης και ο Φλωρίδης είχαν επιτυχή πολιτική σταδιοδρομία στον καιρό τους. Και οι τρεις είναι τυπικό παιδιά του ΠΑΣΟΚ. Του παλαιού ΠΑΣΟΚ. Παρότι νεότερη η Άννα, ορίσθηκε το 1985 μόλις στα 25 της από τον Ανδρέα Παπανδρέου νομάρχης -για να ακολουθήσουν τρεις ακόμη διορισμοί, με βάση τους οποίους εξελέγη τελικά βουλευτής. Το 1987, στα 32 του, ο Χρυσοχοΐδης διορίσθηκε νομάρχης και αργότερα υφυπουργός του Ανδρέα Παπανδρέου. Και ο Φλωρίδης εξελέγη το 1994 με πρωθυπουργό πάλι τον Ανδρέα Παπανδρέου νομάρχης και έγινε υπουργός επί Σημίτη.

Για όσους ξέρουν τα εσωκομματικά η σταδιοδρομία τους οφείλεται στον Άκη Τσοχατζόπουλο που  έπεισε τον Ανδρέα Παπανδρέου να αξιοποιήσει νέα στελέχη και κυρίως γραμματείς οργανώσεων.   Πώς και γιατί αργότερα και οι τρεις, μαζί με άλλους της ιδίας κατηγορίας, όπως ο Γ. Πασχαλίδης, γύρισαν την πλάτη στον παπανδρεϊσμό και βρέθηκαν ως «εκσυγχρονιστές» δίπλα στον Σημίτη θα το βρει ο συναξαριστής του ΠΑΣΟΚ. Όπως θα βρει και κάτω από ποιες συνθήκες έκαναν καριέρα δίπλα τον Γ. Παπανδρέου και εξέλαβαν τον εαυτό τους και ως δελφίνο του.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι οι αντοχές τους εξαντλήθηκαν μόλις το ΠΑΣΟΚ δυσκολεύθηκε και έμειναν και οι τρεις εκτός Βουλής. Δεν πήγαν και άσχημα ως τότε. Με το κομματικό ασανσέρ και χωρίς ιδιαίτερα προσόντα   πήραν αξιώματα. Αλλού τα κατάφεραν και αλλού όχι, αλλά δεν ήταν και για περισσότερα. Συμπαθείς και συγκαταβατικοί, ως άνθρωποι, ιδίως ο Χρυσοχοΐδης και η Διαμαντοπούλου, εν αντιθέσει με τον εριστικό Φλωρίδη, διαμόρφωσαν καλό προφίλ, απέκτησαν σχέσεις με ΜΜΕ  και άλλους παράγοντες και είχαν εύκολη πορεία.

Κάποια στιγμή όμως αυτό τέλειωσε- και οι καυγάδες τους με τον Βενιζέλο ήταν μάλλον αχρείαστοι. Από τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου δρομολόγησε το ΠΑΣΟΚ στην Οδό της Απώλειας, που είχε ανοίξει ο Κ. Σημίτης, η τύχη τους ήταν προδιαγεγραμμένη.  Ότι τους υπερσκέλισε και η Φώφη με μόνο προσόν το όνομά της, ήταν ενοχλητικό, αλλά αναπόφευκτο, έτσι όπως πολιτεύθηκαν. Πάντως το εκλογικό σώμα τους έδειξε την έξοδο.

Έκτοτε ο Χρυσοχοΐδης και ο Φλωρίδης κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στο περιθώριο της πολιτικής και του μιντιακού συστήματος. Πιο δραστήρια η Διαμαντοπούλου -με επιμόρφωση στις Βρυξέλλες- συντηρεί ένα πολυδάπανο Δίκτυο και κάνει δημόσιες σχέσεις για τον εαυτό της. Αυτό την έφερε στην πόρτα του Κυριάκου Μητσοτάκη στη γνωστή συνάντησή τους. Και από εκεί άρχισαν οι φήμες για την διάθεσή της να προσφέρει γη και ύδωρ για κάποιο αξίωμα.

Η ίδια ισχυρίζεται σε συνομιλητές της ότι αυτές οι φήμες πηγάζουν από την ΝΔ, που τη θέλει στις γραμμές της, ότι δεν είχε άλλη συνάντηση με τον πρόεδρο τη ΝΔ, ότι δεν έκανε καμία συμφωνία μαζί του και δεν ξέρει αν θα της προτείνει υπουργείο. Δεν διαψεύδει πάντως ότι θα το δεχόταν, μιλάει σαν οπαδός του Κυριάκου και στάζει μέλι για τον Άδωνι Γεωργιάδη.

Ο Χρυσοχοΐδης και ο Φλωρίδης δεν είχαν τις προϋποθέσεις που εξασφάλισε η Άννα για να ανανεώνει την παρουσία της στη σκηνή, είναι περισσότερο θεατές των πραγμάτων και ο πρώτος παραμένει στέλεχος του Κινάλ. Συμπεριλαμβάνονται όμως   στο πακέτο των προσχωρήσεων στον Μητσοτάκη, για τον οποίο δεν λένε κακή κουβέντα. Στο οποίο κάποιο ανέφεραν και τον Νίκο Χριστοδουλάκη χωρίς να υπάρξει έκρηξη εκ μέρους του, όπως θα περίμενε κανείς από έναν πολιτικό με το ήθος του και την αγωνιστική διαδρομή του.

Γιατί δεν διαψεύδουν;

Υπάρχει άραγε αυτό το πακέτο; Θα καλέσει πράγματι πρώην Πασόκους στα ψηφοδέλτιά του και μετά στην κυβερνησή του, αν υπάρξει, ο Μητσοτάκης; Οι σοβαρότεροι αναλυτές το απορρίπτουν και πιστεύουν ότι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ απλώς χρησιμοποιεί τα ονόματά τους προτού τους κλείσει την πόρτα που νομίζουν ότι τους ανοίγεται.

Ενημερωμένα στελέχη της ΝΔ αναφέρουν ότι υπάρχει εσωκομματική συμφωνία του Μητσοτάκη με τους άλλους παράγοντας του κόμματος να μην «προσλάβει» πρώην του ΠΑΣΟΚ- ούτε τον Βενιζέλο. Στον ίδιο τον πρόεδρο της ΝΔ αποδίδεται ότι έλεγε παλαιότερα πως του θεωρεί «τοξικούς» και απλώς αφήνει να διακονούνται φήμες γιατί αυτό διευκολύνει την προσπάθεια διείσδυσής του στο κέντρο.

Για την εναπομείνασα κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ αλλά και θα παλαιά στελέχη του που σιωπούν η προσχώρηση στον Μητσοτάκη συνιστά κατάντια. Ειδικά για παλαιά κομματικά στελέχη που άρχισαν να κάνουν καριέρα στη δεκαετία του 1980, όταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε τη χειρότερη γνώμη και τα χειρότερα συνθήματα για τον Κώστα Μητσοτάκη– τα οποία προφανώς φώναζαν και όσοι σήμερα βρίσκουν υπέροχο τον γιο του.

Αν έχουν φίλους αυτοί οι πολιτικοί κάποιος πρέπει να τους συγκρατήσει. Να διαψεύσουν  τις πληροφορίες, ανακουφίζοντας όσους τους εμπιστεύθηκαν παλαιότερα. Μια χαρά τα πήγαν στην πολιτική, αλλά δεν έχει άλλο και, αν επιμένουν, ας δοκιμάσουν στην παράταξη που τους ανέδειξε.  Δεν έχουν κανένα λόγο να κρυφοκοιτάζουν προς τη Δεξιά.

Επιπλέον, όπως και να διαμορφωθούν τα πράγματα, είναι χαμένοι. Αν προσχωρήσουν στον Μητσοτάκη θα υπογράψουν τον εξευτελισμό τους και την περιφρόνηση από τους παλιούς ομοϊδεάτες τους- θα γίνουν σαν του Μπουλούκους και τον Χονδροκούκη. Αν δεν καταφέρουν να εκλέγουν, ή ακόμη χειρότερα αν τελικά δεν τους πάρει  ο Μητσοτάκης -που είναι και το πιθανότερο, θα γελοιοποιηθούν απέναντι την κοινωνία. Γιατί αφού έκλεισε ο κύκλος τους στο κόμμα τους, δεν τιμούν τη διαδρομή τους μένοντας στο  σπίτι τους -με το σεβασμό των παλιών συνεργατών τους;  Έχουν λόγους να επιφυλάσσουν στον εαυτό τους αυτή την κατρακύλα;

Του Γ. Λακόπουλου