Εν αναμονή μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ και υπό το φως των εσωκομματικών αντιδράσεων που αυτή η προσπάθεια προκαλεί, εύλογα κάνει κάποιος μία προβολή στο μέλλον
Eνα φάντασμα πλανάται στο 80σέλιδο κείμενο απολογισμού της εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάποιος έκανε λάθος και επέλεξε τον Γιάννη Βαρουφάκη, το γνωστό asset, ως επικεφαλής για την καταστροφική διαπραγμάτευση.
Κάποιος έκανε λάθος που συμφώνησε και υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο.
Πέντε χρόνια μετά διαπιστώνεται δε στο ίδιο πολυσέλιδο κείμενο ότι κατά βάση για όλα φταίει το μνημόνιο:
«Η υπογραφή αυτή σφράγισε τη γενική εικόνα:
η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια ακόμα “μνημονιακή κυβέρνηση”», αναφέρεται κάπου.
Κάποιος έκανε λάθος και αποφάσισε να στηθούν πολλαπλές κάλπες τον Μάιο του 2019.
Και κάποιος έκανε λάθος και αποδέχθηκε την πρόκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με την οποία οι ευρωεκλογές απέκτησαν χαρακτήρα δημοψηφίσματος.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό ο κάποιος, πουθενά και με κανέναν σαφή τρόπο δεν κατονομάζεται.
Είναι όμως σε όλους γνωστός, όσο και αν προσπαθούν να τον κρύψουν.
Είναι
Όμως όσο το πρόσωπο δεν κατονομάζεται, επικρατεί μία εσφαλμένη εντύπωση.
Ότι το απολογιστικό αυτό κείμενο είναι μία γενναία αυτοκριτική και ότι η ευθύνη είναι συλλογική.
Εν αναμονή μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ και υπό το φως των εσωκομματικών αντιδράσεων που αυτή η προσπάθεια προκαλεί, εύλογα κάνει κάποιος μία προβολή στο μέλλον.
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να μην έχει πλέον τι να πει και όσο δεν υπάρχει μνημόνιο να καταγγείλει, πώς θα πάει στις επόμενες εκλογές;
Τι πολιτική πρόταση έχει να κάνει, πέραν του ότι πασοκοποιείται;
Και υπό αυτό το πρίσμα, τι και ποιος θα φταίει αν καταγραφεί μία νέα εκλογική ήττα; Υποθετικό το ερώτημα, αλλά όχι εξωπραγματικό…
Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες, αλλά ως γνωστόν αυτή η έννοια είναι ξένη για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο, μία προειδοποιητική βολή έπεσε την Τετάρτη, από ένα διακεκριμένο στέλεχος των πρώτων κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, είπε, μεταξύ άλλων το εξής απλό (στον ρ/σ της Θεσσαλονίκης «Status 107,7»):
«οι πολιτικές ευθύνες αντανακλώνται στην ηγετική ομάδα και στον πρόεδρο, βεβαίως επιμέρους ευθύνες μπορεί να υπάρχουν και σε όλους εμάς που βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή εκείνη τη περίοδο».
Προσέθεσε δε και ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χαρακτηριστικά αρχηγικού κόμματος» και εν τέλει αυτό:
Παρά ταύτα, ο πρόεδρος φαίνεται ότι δεν συμφωνεί.
Ο Τσακαλώτος είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, κάποια στιγμή το 2016 ότι «όλοι μαζί τα κάναμε».
Μάλλον κάποιοι το κατάλαβαν λάθος.
Και φαίνεται ότι όσο και αν ηγεσία του κόμματος θέλει να ασχοληθεί με άλλα, πολύ δύσκολα θα κατορθώσει να κρατήσει την ανωνυμία της όταν θα τίθεται το ερώτημα «τις πταίει;».
Αγγελος Κωβαίος
in.gr
Κάποιος έκανε λάθος και επέλεξε τον Γιάννη Βαρουφάκη, το γνωστό asset, ως επικεφαλής για την καταστροφική διαπραγμάτευση.
Κάποιος έκανε λάθος που συμφώνησε και υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο.
Πέντε χρόνια μετά διαπιστώνεται δε στο ίδιο πολυσέλιδο κείμενο ότι κατά βάση για όλα φταίει το μνημόνιο:
«Η υπογραφή αυτή σφράγισε τη γενική εικόνα:
η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια ακόμα “μνημονιακή κυβέρνηση”», αναφέρεται κάπου.
Κάποιος έκανε λάθος και αποφάσισε να στηθούν πολλαπλές κάλπες τον Μάιο του 2019.
Και κάποιος έκανε λάθος και αποδέχθηκε την πρόκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με την οποία οι ευρωεκλογές απέκτησαν χαρακτήρα δημοψηφίσματος.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτό ο κάποιος, πουθενά και με κανέναν σαφή τρόπο δεν κατονομάζεται.
Είναι όμως σε όλους γνωστός, όσο και αν προσπαθούν να τον κρύψουν.
Είναι
- ο ίδιος που επέλεξε τον Βαρουφάκη, που έλεγε στις άδειες πλατείες της προεκλογικής περιόδου ότι οι δημοσκοπήσεις είναι της συμφοράς και
- ο ίδιος που έλεγε ότι δεν υπάρχει πιθανότητα «ούτε μία στο εκατομμύριο» να χάσει από τον Μητσοτάκη και ότι ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι «πολύ λίγος».
Όμως όσο το πρόσωπο δεν κατονομάζεται, επικρατεί μία εσφαλμένη εντύπωση.
Ότι το απολογιστικό αυτό κείμενο είναι μία γενναία αυτοκριτική και ότι η ευθύνη είναι συλλογική.
Εν αναμονή μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ και υπό το φως των εσωκομματικών αντιδράσεων που αυτή η προσπάθεια προκαλεί, εύλογα κάνει κάποιος μία προβολή στο μέλλον.
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να μην έχει πλέον τι να πει και όσο δεν υπάρχει μνημόνιο να καταγγείλει, πώς θα πάει στις επόμενες εκλογές;
Τι πολιτική πρόταση έχει να κάνει, πέραν του ότι πασοκοποιείται;
Και υπό αυτό το πρίσμα, τι και ποιος θα φταίει αν καταγραφεί μία νέα εκλογική ήττα; Υποθετικό το ερώτημα, αλλά όχι εξωπραγματικό…
Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες, αλλά ως γνωστόν αυτή η έννοια είναι ξένη για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο, μία προειδοποιητική βολή έπεσε την Τετάρτη, από ένα διακεκριμένο στέλεχος των πρώτων κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής, είπε, μεταξύ άλλων το εξής απλό (στον ρ/σ της Θεσσαλονίκης «Status 107,7»):
«οι πολιτικές ευθύνες αντανακλώνται στην ηγετική ομάδα και στον πρόεδρο, βεβαίως επιμέρους ευθύνες μπορεί να υπάρχουν και σε όλους εμάς που βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή εκείνη τη περίοδο».
Προσέθεσε δε και ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χαρακτηριστικά αρχηγικού κόμματος» και εν τέλει αυτό:
«Βεβαίως κι έχει ευθύνες ο πρόεδρος, γιατί έχει ένα μεγάλο βάρος για τη χάραξη της πολιτικής».
Παρά ταύτα, ο πρόεδρος φαίνεται ότι δεν συμφωνεί.
Ο Τσακαλώτος είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, κάποια στιγμή το 2016 ότι «όλοι μαζί τα κάναμε».
Μάλλον κάποιοι το κατάλαβαν λάθος.
Και φαίνεται ότι όσο και αν ηγεσία του κόμματος θέλει να ασχοληθεί με άλλα, πολύ δύσκολα θα κατορθώσει να κρατήσει την ανωνυμία της όταν θα τίθεται το ερώτημα «τις πταίει;».
Αγγελος Κωβαίος
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου