ΈΝΑΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΕΡΓΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥ!
Σαν σήμερα στις 25 Απριλίου 1994 ο Γεώργιος Γεννηματάς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 55 ετών μετά από σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Υπήρξε ένας από τους πιο αξιόλογους πολιτικούς, ο οποίος άφησε πίσω του σπουδαίο έργο. Προς τιμήν του πολλά νοσοκομεία της χώρας πήραν το όνομα του, καθώς ήταν ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ).
Ο Γεώργιος Γεννηματάς διαγνώστηκε με καρκίνο τον Ιανουάριο του 1992. Ένα κρυολόγημα ήταν η αφορμή να υποβληθεί σε εξετάσεις και διαπιστωθεί ότι έπασχε από καρκίνο. Λίγο αργότερα, αποκάλυψε στους δημοσιογράφους το πρόβλημα της υγείας του. «Υπάρχουν μερικές στιγμές που το συναίσθημα ξεχειλίζει, δεν είμαι από μάρμαρο. Είναι γνωστό ότι έχω καρκίνο, αλλά θα προσπαθήσω», δήλωσε.
Στις 23 Απριλίου 1992 αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση. Την ίδια περίοδο η σύζυγός του έπασχε επίσης από καρκίνο και υποβαλλόταν σε χημειοθεραπείες. Τον Σεπτέμβριο του 1993 ταξίδεψε στο Χιούστον, όπου υποβλήθηκε σε θεραπεία και λίγο αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα. Δύο ημέρες μετά την επιστροφή του, η σύζυγός του Κάκια Βέργου, έφυγε από τη ζωή.
Έπειτα από λίγους μήνες,
ο Γεώργιος Γεννηματάς άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα.
Στην ιδιόχειρη πολιτική του διαθήκη έγραφε:
«Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους του Έλληνες και τις Ελληνίδες που μου συμπαραστάθηκαν.
Εκτός από ευχές, απαιτείται Εθνική συνεννόηση στην κορυφή και διάλογος και Εθνική ομοψυχία στη βάση.
Για το Πα.Σο.Κ. , το κόμμα που τόσο αγάπησα εύχομαι ενότητα, περίσκεψη και αποφασιστηκότητα.
Αυτά που δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσουν στόχο πολλών που με μεγαλύτερες δυνάμεις από εμένα θα τα κάνουν πράξη.
Με τις ευχές και την άπειρη αγάπη μου,
Γιώργος Γεννηματάς» .
Πλήθος κόσμου βρέθηκε στην κηδεία του και τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Οι πολίτες βγήκαν στους δρόμους και τον χειροκρότησαν τιμώντας τον για την προσφορά του στον τόπο.
Δείτε τον συγκλονιστικό επικήδειο που εκφώνησε ο Κώστας Λαλιώτης στη Μητρόπολη:
Γιώργο, αγαπημένε μας φίλε, αξέχαστε σύντροφε μας.
Σιωπή και μνήμη, αυτές οι δύο λέξεις θα μπορούσε να είναι ο όρκος και η απάντησή μας στις τελευταίες ματιές σου γεμάτες πάθος, παράπονο και χιλιάδες γιατί. Στο χαμόγελό σου, το γεμάτο καρτερία και ελπίδα, όρκος και απάντηση στην πολιτική σου διαθήκη και στον πλούσιο απολογισμό της σύντομης ζωής σου. Όρκος και απάντηση στα μηνύματά σου, τις εκκλήσεις και την αγωνία σου να συνεχίσεις να υπάρχεις μέσα από τους άλλους, μέσα από εμάς, μέσα από τη σκυτάλη που άφησες για τις υπόλοιπες γενιές.
Γιώργο αυτή την ώρα του ύστατου αποχαιρετισμού, τα λόγια, οι λέξεις χρειάζονται μόνο και μόνο για να γίνει πιο περήφανο και πιο λαμπερό το αθώο βλέμμα της εγγονής σου, της μικρής Κατερίνας και να καταλάβει η μικρή Κατερίνα κάποτε τους νόμους και τις αξίες της ζωής. Για να μάθει ποιος ήταν ο Γιώργος και ο κόσμος του, για να αισθανθεί που ανάλωσε τη ζωή του, για να μπορεί να κρίνει ίσως μετά από χρόνια για ποια ιδανικά αγωνίστηκες, γιατί και που στρατεύθηκες. Για να μπορεί να ερμηνεύσει γιατί σήμερα είμαστε όλοι εδώ, γύρω σου φίλοι, σύντροφοι και αντίπαλοι, αποτίοντας φόρο τιμής, αγάπη και σεβασμό σε σένα….
…Για να προχωρήσουν μπροστά τα έθνη, οι κοινωνίες και οι λαοί χρειάζονται οράματα, και ιδέες, αγώνες και θυσίες. Χρειάζονται όμως και οι πρωτοπόροι, εκείνοι που είναι έτοιμοι να δώσουν χωρίς να πάρουν τίποτα. Έτοιμοι να αγωνιστούν και να θυσιαστούν για τον άλλον και τους άλλους. Ναι Κατερίνα, ο Γιώργος ήταν ένας χαρισματικός, δημιουργικός άνθρωπος και πρωτοπόρος, ένας άξιος ηγέτης της γενιάς του και της εποχής του. Ο Γιώργος ήταν φλογερός πατριώτης. Ένας φανατικός δημοκράτης, ένας ελεύθερος πολίτης, ένας στρατευμένος σοσιαλιστής. Ξεχώριζε και από τα λόγια του κυρίως από τη στάση της ζωής του. Γιατί πάντα υπηρετούσε αρχές και αξίες και όχι αξιώματα. Ήταν ειλικρινής και έντιμος λειτουργός της πολιτικής. Αναδείχθηκε ως ο πιο λαοφιλής πολιτικός της γενιάς του. Αποτελούσε ένα πολύτιμο κεφάλαιο όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ αλλά και για την Ελλάδα…
Αγωνίστηκε για το δίκαιο όλων, έζησε και έμεινε πολιτικός ακέραιος, ηθικός, υπόδειγμα. Μας άφησε το όνομά του και το ήθος του…”
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ: ΈΝΑΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΕΡΓΟ ΠΙΣΩ ΤΟΥ!
Ο Γιώργος Γεννηματάς υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και ήταν ένας από τους λίγους πολιτικούς που άφησε ένα ολοκληρωμένο έργο πίσω του, καθώς υπήρξε ο εμπνευστής του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ).
Γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου το 1939 στην Αθήνα και ήταν γιος του Μανιάτη Θεόδωρου Γεννηματά, δικηγόρου και οικονομολόγου, που επίσης διετέλεσε διευθυντής της UNRRA, της ανθρωπιστικής οργάνωσης του ΟΗΕ στην Ελλάδα.
Φοίτησε στο ξακουστό 1ο Γυμνάσιο Πλάκας και μόλις ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Από το πανεπιστήμιο κιόλας αναμείχθηκε με την πολιτική και διοργάνωσε πολλές διαδηλώσεις για την Κύπρο. Κατά την διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στο Πολεμικό Ναυτικό αρρώστησε σοβαρά και διαγνώσθηκε με την ασθένεια Addison, από την οποία έπασχε και ο John Kennedy.
Ίδρυσε την εταιρεία «Αρχιτεκτονική ΕΠΕ», ενώ μέχρι το 1981 διετέλεσε στέλεχος της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Αγροτικής Τράπεζας. Από το 1974 μέχρι το 1978 ήταν Πρόεδρος του Συλλόγου πολιτικών μηχανικών Ελλάδας.
Έγινε ενεργό μέλος του ΠΑΣΟΚ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του. Από το 1975 ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και αργότερα του Εκτελεστικού Γραφείου του Κόμματος. Η επιρροή που ασκούσε μέσα στο κόμμα και ιδιαίτερα στην Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ήταν ίσως η μεγαλύτερη από κάθε άλλο στέλεχος.
Μετά την διαγραφή των μελών της «Δημοκρατικής Άμυνας», έγινε μέλος της λεγόμενης «Τρόικας» του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τους Άκη Τσοχατζόπουλο και Κώστα Λαλιώτη. Το 1981, εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής. Κατάφερε να επανεκλεγεί και το 1985 αλλά και το 1989. Κατά την διάρκεια της συμμετοχής του στις κυβερνήσεις της δεκαετίας του ’80, πήρε την υπουργική καρέκλα στο υπουργείο Εσωτερικών, Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Εργασίας.
Η μεγαλύτερή του θητεία ήταν στο υπουργείο Εσωτερικών για μια τριετία, όπου επί της θητείας του αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση, ενώ απέκτησαν δικαίωμα ψήφου όλοι οι πολίτες που είχαν κλείσει τα 18 τους χρόνια (μέχρι τότε το δικαίωμα του εκλέγειν είχαν όσοι είχαν κλείσει το 21ο έτος τους).
Το μεγαλύτερο έργο που άφησε πίσω του, ήταν κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Υγείας. Εμπνεύστηκε το ΕΣΥ και το καθιέρωσε, προσφέροντας μια μεγάλη πνοή στην δημόσια υγεία.
Το 1992, ύστερα από ένα απλό κρυολόγημα που υπέστη, έκανε εξετάσεις και λίγο αργότερα, ανακοίνωσε ο ίδιος στους δημοσιογράφους ότι πάσχει από καρκίνο. Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, υποβλήθηκε σε εγχείρηση στην Νέα Υόρκη, την ίδια στιγμή που η σύζυγός του έκανε θεραπεία για την ίδια ασθένεια.
Άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Απριλίου του 1994. Ήταν μόλις 55 ετών. Έξι μήνες νωρίτερα είχε χάσει την σύζυγό του Κάκια Βέργου, με την οποία ήταν μαζί από τα φοιτητικά του χρόνια και απέκτησε δυο κόρες, την Φώφη, την νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, και την Μαίρη. Πολλά νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας έχουν το όνομά του, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο το σημαντικό του έργο στον τομέα της δημόσιας υγείας.
Άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Απριλίου του 1994. Ήταν μόλις 55 ετών. Έξι μήνες νωρίτερα είχε χάσει την σύζυγό του Κάκια Βέργου, με την οποία ήταν μαζί από τα φοιτητικά του χρόνια και απέκτησε δυο κόρες, την Φώφη, την νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, και την Μαίρη. Πολλά νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας έχουν το όνομά του, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο το σημαντικό του έργο στον τομέα της δημόσιας υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου