«Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια» αποφαίνεται με σοφία η γνωστή ελληνική παροιμία. Και ο Π. Καμμένος –αρχηγός των ΑΝ.ΕΛ, υπουργός Άμυνας συν κάτι άλλο μεγαλύτερο σε αυτή τη κυβέρνηση- όστις, αείποτε, υποδύεται τον θεματοφύλακα της ελληνοπρεπούς ηθικής και κάθε τέτοιου ιδεώδους (είναι δεν είναι ελληνικό) στο εγχώριο πολιτικό παίγνιο, φαίνεται να την αγνόησε εντελώς. Διότι, εκεί που, τρόπον τινά, είχε το… «πάνω χέρι» και έκανε πολιτική καριέρα με έναν έωλο ηθικοπλαστικό λαϊκισμό και με το να καταγγέλλει σκάνδαλα και συνωμοσίες χωρίς αποδείξεις, βρίσκεται τώρα –ω,
ναι αυτός!-, εκτεθειμένος περίτρανα, καίτοι συνομιλών και δίδοντας απευθείας «γραμμή» σε έναν υπόδικο για τρέχουσα υπόθεση της δικαιοσύνης, καθίσταται, εκ των πραγμάτων, ένας κοινός παράνομος που επηρεάζει την πολιτική ζωή όχι με ενέργειες που συνάδουν στο επίπεδο εξουσίας που κατέχει, αλλά, με ενέργειες του βαθέως υποκόσμου.
Και παλαιότερα ο σημερινός Υπουργός Άμυνας (όλων των εδαφών, όλων των αιθέρων και όλων των θαλασσών), είχε εμπλακεί παρασκηνιακώς (και εμφανώς) σε υποθέσεις και, τελικώς, σε συκοφαντίες για τις οποίες ούτε λίγο - ούτε πολύ, αργότερα, διαψεύστηκε ή μέσα σε ένα ανελέητο καταιγισμό φαιδρότητας ανακάλεσε. Ποιος, αλήθεια, δεν θυμάται την περίφημη υπόθεση με τα «κερδοσκοπικά παιχνίδια ομολόγων» του Ανδρέα Α. Παπανδρέου – αδελφού του π. πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, εις βάρους της χώρας την εποχή της σχετικής διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ - την εποχή του Α’ μνημονίου ; Όσο και αν οι καταιγιστικές αποκαλύψεις του τότε δεν βεβαιώθηκαν ποτέ· εν τούτοις, στην βάση αυτή τούτος έχτισε την συγκράτηση ή και την άνοδο ακόμη του κόμματος του, τόσο, ώστε, οιονεί, και από το 2015 και εντεύθεν να δύναται να συμμετάσχει και στις κυβερνήσεις.
Και ποιος αλήθεια δεν θυμάται (λίγο παλιότερα τώρα – την δεκαετία του 80, κυρίως, του 90)· την άλλη μεγάλη εμπλοκή – σχεδόν ταύτιση του Π. Καμμένου με την υπόθεση της αποκάλυψης της 17 Νοέμβρη (!!!) και του αρχηγού της που, δια τον ίδιο, δεν ήτο άλλος, παρά αυτοπροσώπως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδος ο Α. Παπανδρέου (όστις, την ημέρα κυβερνούσε και το βράδυ έκαμνε σαμποτάζ δια προσωπικήν απόλαυσην στην ίδια του τη χώρα); Και, όμως, με κείνη την φτηνή και εν τέλει ανεπιβεβαίωτη πομφόλυγα (καθώς περίτρανα αποδείχτηκε ότι άλλος ήταν, επιτέλους ο αρχηγός της οργάνωσης), ο σημερινός υπουργός εδραιώθηκε για τα καλά στο κομματικό - πολιτικό σύστημα και την όποια πολιτική ζωή της χώρας και, έκτοτε, καταφέρνει να εκλέγεται συνεχώς βουλευτής της μεγαλύτερης και ισχυρότερης περιφέρειας της χώρας .
Ως φαίνεται, δηλαδή, καθαρότατα από τα πράγματα ο Π. Καμμένος ήρθε «διαβασμένος» και «διαταγμένος» στην πολιτική : ήξερε εξ αρχής με ποιον τρόπο μπορεί να «πιάσει» εύκολα στην πολιτική και τον ακολούθησε. Τον ακολούθησε τόσο πιστά που «έπιασε». Και αυτή η πεποίθηση το οδήγησε στην άποψη : «ότι και λίγο παραπάνω δεν βλάπτει – αντίθετα μπορεί να κάνει την επιτυχία μου πιο απόλυτη». Αλλά και οι πιασάρικες τακτικές, ως φαίνεται ,κάποια στιγμή έχουν ένα τέλος ή και γυρίζουν μπούμερανγκ όταν πρόκειται περί απληστίας, αλαζονείας ή και κατάφορης κατάχρησης εξουσίας. Διότι, αλήθεια, που αλλού ξανακούστηκε εν ενεργεία υπουργός –υπεύθυνος, μάλιστα, για την εθνική Άμυνα της χώρας, να ομιλεί με φυλακισμένους που έχουν ρόλο και άποψη σε μείζονα υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών. Πλην, ενδεχομένως, της Κολομβίας λόγω των γνωστών καλλιεργειών και της ιστορικής της παράδοσης πουθενά μάλλον – και στην Ελλάδα ακόμη κάποια στιγμή υπάρχει τσίπα και φιλότιμο : μπαίνει ένα τέλος σε όλα…
Σ.Χ. ΤΑΓΚΑΣ matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου