Κόμματα στοιχισμένα πίσω από τα συμφέροντα ημετέρων ολιγαρχών, πλοία γεμάτα ναρκωτικά και γύρω γύρω πτώματα υποψηφίων μαρτύρων…
Συνέδρια θέσεων με διορισμένους σύνεδρους που τους κυνηγούν με το τουφέκι, ρωσόφιλοι πολιτευτές και πάτρωνες που θεωρούν ότι παραέχουμε δημοκρατία, κυβερνήσεις που υπερασπίζονται τη μη διάκριση των εξουσιών, πολιτικοί που ασκούν εξουσία και νταλαβερίζονται με κατάδικους και απέναντι πολιτικοί που βγάζουν τα κινητά τους και χρονομετρούν την πραμάτεια που θα πουλήσουν, απελπισμένες νέες προσπάθειες που συγκρούστηκαν με το παλιό και θεωρούσαν αποτυχία το μη διψήφιο ποσοστό ενώ τώρα ψάχνουν παλιες συνεργασίες για το 3%, παλιοί πολιτικοί που στήνουν μηχανισμούς να ξαναμπούν στο παιχνίδι με καλύτερους όρους, νεοναζί που κάνουν τους πατριώτες και καταστηματάρχες που δίνουν 100ευρα σε συνεργεία ρομά να μεταφέρουν τα σκουπίδια παραδίπλα από την αυλή τους…
Όλα αυτά θυμίζουν μετασοβιετικές άναρχες δημοκρατίες,
στην αρχή τους ακόμη, ενώ η καθημερινότητα κάνει δυσδιάκριτο το τέρας που ορθώνεται και δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τη μετάβαση από το άρρωστο χθες στο μη νομοτελειακό αύριο.
Ενώ η Ελλάδα βρίσκεται σε μία διαρκή φθίνουσα πορεία και η κοινωνία σε πλήρη ηθική κατάπτωση και διασυρμό όλων των πολιτικών αξιών, δύσκολα συναντάς τους ανθρώπους που θα υπερβούν τα μικροκομματικά συμφέροντά τους και θα ζητήσουν με ειλικρίνεια να απαλλαγούμε από τους επαγγελματίες εξουσιολάγνους πολιτικούς που διαμένουν εντός των τειχών, ενόσω το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο συνεχώς μεγαλώνει ή μεταναστεύει.
Βιώνουμε μία σουρεαλιστική δημοκρατία -ευθυνόμαστε και μείς για τους θεσμούς που κλυδωνίζονται· και, μονάχα αν διαχωρίσουμε τις επιθυμίες μας ή τα συναισθήματά μας από την πραγματικότητα, θα μας γίνει ξεκάθαρο ότι δεν είναι αυτός ο δρόμος.
Γράφει ο Στέφανος Παραστατίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου