ΟΔΟΣ ΑΒΥΣΣΟΥ, ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΗΔΕΝ

ΈΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε. ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ

Ο Ευρωπαίος επίτροπος Νιλς Μούιζνιεκς εγκάλεσε

 την ελληνική κυβέρνηση για τις παράνομες

 επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών

Τι μπορεί να γραφτεί στο ξημέρωμα του 2015 για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε Ελλάδα και Ευρώπη;
 Επικήδειοι για τα χιλιάδες θύματα προσφύγων στη Μεσόγειο που ξεβράζονται στις ακτές μιας χώρας τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της οποίας, όχι απλώς τέθηκαν υπό αμφισβήτηση, αλλά θεωρήθηκαν "πολυτέλεια" εν μέσω κρίσης, με αποτέλεσμα αυτό που ξεκίνησε ως οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση να έχει μετατραπεί σε πρωτοφανή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών προτύπων σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. υπό Μνημόνιο, με την τρόικα να αφήνεται να δρα σε μια "γκρίζα ζώνη" όπου δεν φαίνεται να ισχύουν οι διεθνείς και ευρωπαϊκές νομικές εγγυήσεις,
ακόμη και θεμελιωδών δικαιωμάτων, και χωρίς ποτέ, ούτε στην Ελλάδα, αλλά ούτε σε κάποιο άλλο κράτος, να έχουν εξεταστεί από αυτούς που χάραξαν τις μνημονικές πολιτικές οι επιπτώσεις που θα είχαν αυτές στις ευάλωτες, ή ακόμη και όχι τόσο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, όπως διαπιστώνει η έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (FIDH) και του ελληνικού μέλους της, της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), με θέμα: «Υποβαθμίζοντας τα δικαιώματα - Το κόστος της λιτότητας στην Ελλάδα», που παρουσιάστηκε λίγο πριν από την εκπνοή του 2014 και είναι αποτέλεσμα της διερευνητικής αποστολής που ξεκίνησε από την αρχή του χρόνου.
Τι σημαίνει, λοιπόν, δικαίωμα για τον κάτοικο της Ελλάδας, αλλά και κάθε κράτους - μέλους της Ε.Ε. που εφαρμόζει μνημονιακές περικοπές; Σύμφωνα με την έκθεση, η λιτότητα αύξησε τις ανισότητες, οι ευπαθείς ομάδες πλήρωσαν το ακριβότερο τίμημα των πολιτικών που έπληξαν την αγορά εργασίας και το ήδη προβληματικό σύστημα υγείας και έφτασαν να διαμορφώσουν μια αυταρχικότερη στάση των αρχών εναντίον κάθε φωνής άσκησης κριτικής, με καταστολή των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας και πληθώρα περιστατικών αστυνομικής βίας, που σχεδόν ποτέ δεν διώκονται. Την ίδια ώρα, η "παρατηρήτρια" Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως επισημαίνει η έκθεση, έχει παραβιάσει την υποχρέωσή της να σέβεται, να προστατεύει και να προασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα που απορρέουν από τις ιδρυτικές της συνθήκες και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.
 

Πληρώνοντας με θάνατο και χρήμα τα τείχη της Ευρώπης - φρούριο

Στη χώρα, λοιπόν, όπου επέλεξαν να σωθούν οι τράπεζες και όχι ο πληθυσμός, φτάνουν πια καραβιές προσφύγων, οι οποίοι προσπαθούν να σωθούν από τις φλόγες του πολέμου στη Συρία, αλλά και από τα χέρια των τζιχαντιστών του ISIS. Οι μεταναστευτικές ροές τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όπως δείχνουν και τα στοιχεία των αρχών, αλλά και των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων, έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα. Πρόκειται για κατ' εξοχήν προσφυγικές ροές, οι οποίες βρίσκουν μπροστά τους τείχη και περιπόλους από διωκτικές αρχές που θέλουν να "προστατέψουν" τα σύνορα της Ε.Ε., μην αφήνοντας έτσι κάποιο ασφαλές πέρασμα για όσους δικαιούνται διεθνή προστασία, όπως τονίζει σε κάθε παρέμβασή της η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Σε έκθεση που δημοσίευσε στα μέσα του 2014 η Διεθνής Αμνηστία, με τίτλο: "Το ανθρώπινο κόστος της Ευρώπης - φρούριο: παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος των μεταναστών και των προσφύγων στα σύνορα της Ευρώπης", περιγράφεται με λεπτομέρεια η πανάκριβη, αλλά και "θανάσιμη πολιτική", όπως τη χαρακτηρίζει, που εμποδίζει πρόσφυγες να έχουν πρόσβαση σε διαδικασίες ασύλου στην Ε.Ε. και θέτει τις ζωές τους σε κίνδυνο.
Όπως τονίζει η Διεθνής Αμνηστία, την περίοδο 2007-2013 η Ευρωπαϊκή Ένωση διέθεσε σχεδόν τέσσερα δισ. ευρώ για τις διαδικασίες ασύλου, την ένταξη, την επιστροφή των υπηκόων τρίτων χωρών και τον έλεγχο των συνόρων. Σχεδόν το ήμισυ αυτού του ποσού (1.820 εκατ. ευρώ) διατέθηκαν για τον έλεγχο των συνόρων. Μόλις το 17% (700.000.000 ευρώ) διατέθηκε για την υποστήριξη των διαδικασιών ασύλου.
Παράλληλα, η Ε.Ε. χρηματοδοτεί και συνεργάζεται με γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, το Μαρόκο και η Λιβύη, ώστε να δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας γύρω της, σε μια προσπάθεια να σταματήσουν μετανάστες και πρόσφυγες πριν καν φτάσουν στα σύνορα της Ευρώπης, ενώ αποστρέφει το βλέμμα από τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται σε αυτές τις χώρες, σημειώνει η έκθεση.
Η δε Μεγάλη Βρετανία, με την έναρξη της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε. στην αρχές του 2014, ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση προγράμματος εθελοντικής επιστροφής μεταναστών του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) στην Ελλάδα, αξίας δύο εκατομμυρίων λιρών, προκειμένου οι παράτυποι μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας να μη φτάσουν στη Βρετανία. Κατά την ανακοίνωση από τον πρέσβη της Μεγάλης Βρετανίας Τζον Κίτμερ, παρουσία του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Νίκου Δένδια, ο πρέσβης είχε υποστηρίξει πως το πρόγραμμα που χρηματοδοτείται με αυτό το αρκετά μεγάλο ποσό από τη βρετανική κυβέρνηση συμφέρει, χρησιμοποιώντας μάλιστα τη φράση "value for money" και εξηγώντας πως το κόστος διαβίωσης στα κέντρα κράτησης ατύπως εισελθόντων, των οποίων οι αιτήσεις ασύλου απορρίπτονται, οι διαδικασίες ταυτοποίησης, αλλά και η χρήση των κοινωνικών υπηρεσιών και πρόνοιας από τους αυτούς θα κόστιζαν στους Βρετανούς πολύ περισσότερο, προσθέτοντας πως η Μεγάλη Βρετανία είναι μία εκ των πέντε χωρών της Ευρώπης που δέχονται το 70% των αιτημάτων ασύλου.
 

Ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος Ν. Μούιζνιεκς στηλίτευσε τις μαζικές παράνομες επαναπροωθήσεις

Κάπως έτσι αντιδρά η Ε.Ε., και φυσικά η χώρα μας υιοθετεί πια απόλυτα το ευρωπαϊκό δόγμα της "αποτροπής" των προσφύγων, σε βαθμό, μάλιστα, που η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας χαρακτηρίζει τις μαζικές επαναπροωθήσεις ως "διαδεδομένη πρακτική" στη χώρα μας, ενώ γίνεται ρητή αναφορά στη μαζική επαναπροώθηση Σύρων προσφύγων στο Πραγγί τον Νοέμβριο του 2013.
Οι παράνομες μαζικές επαναπροωθήσεις ήταν και το θέμα της αλληλογραφίας του Ευρωπαίου επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Συμβούλιο της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς, την οπία δημοσίευσε ο ίδιος στις 16 Ιανουαρίου ώστε να θέσει προ των ευθυνών της την κυβέρνηση.
 
Φαρμακονήσι: Η ελληνική Λαμπεντούζα στο... αρχείο
Τέσσερις μόλις ημέρες μετά, είχαμε την τραγωδία στο Φαρμακονήσι, μια "αποτυχημένη διάσωση", κατά το Λιμενικό, ή ένα παράδειγμα "αποτροπής παράνομης μαζικής επαναπροώθησης που πήγε στραβά", κατά τις καταγγελίες των ίδιων των διασωθέντων, όπως τις διατύπωσαν από την πρώτη στιγμή που πάτησαν στεριά μιλώντας σε εκπροσώπους της Ύπατης Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Κόστισε τη ζωή 9 παιδιών και 3 γυναικών.
Οι διασωθέντες, πρόσφυγες από Συρία και Αφγανιστάν, κατήγγειλαν πως το σκάφος του Λιμενικού το οποίο ρυμουλκούσε τη βάρκα τους κινούνταν με μεγάλη ταχύτητα, εν μέσω θαλασσοταραχής, προς τις τουρκικές ακτές, γεγονός που παραπέμπει σε "επαναπροώθηση". Θυμίζουμε πως ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς επαιρόταν στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2014 ότι εισήγαγε, εκτός από τον όρο "'λαθρομετανάστευση' στην ευρωπαϊκή ατζέντα", και "τακτικές αποτροπής που μέχρι σήμερα απαγορεύονταν". Για την "αποτυχημένη διάσωση" είχε ζητήσει συγνώμη ο τότε αρχηγός του Λιμενικού, ο οποίος αποστρατεύθηκε λίγο μετά.
Η υπόθεση είχε προκαλέσει τη διεθνή κατακραυγή. Η τότε επίτροπος Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Σεσίλια Μάλστρομ ζητούσε τη διερεύνηση της υπόθεσης, ενώ η ομάδα της Ενωτικής Ευρωπαϊκής Αριστεράς (UEL), καθώς και βουλευτές από ευρύ πολιτικό και εθνικό φάσμα -μετά από πρόταση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Δ. Παπαδημούλης, Γ. Δραγασάκης, Ρ. Δούρου)- έφεραν την τραγωδία στο Φαρμακονήσι και στη Λαμπεντούζα στο Συμβούλιο της Ευρώπης και ζήτησαν να διεξαχθεί άμεσα έρευνα με πρωτοβουλία και ευθύνη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο Αλ. Τσίπρας είχε επίσης στείλει επιστολή στον Χ.Β. Ρομπάι για το μεταναστευτικό.
Έξι μήνες μετά, στις 30 Ιουλίου, έγινε γνωστό το αποτέλεσμα της επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης που είχε διατάξει το Ναυτοδικείο Πειραιά, η δικογραφία μπήκε στο αρχείο, αναγκάζοντας τους χαροκαμένους επιζώντες να αναζητήσουν δικαιοσύνη με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μία από τις τραγικές λεπτομέρειες της τραγωδίας: το πτώμα ενός κοριτσιού ανεσύρθη έναν ολόκληρο μήνα μετά το συμβάν.
 

Μανωλάδα: Μία ακόμη μαύρη σελίδα

Την ίδια ημέρα που έγινε γνωστό ότι η δικογραφία του Φαρμακονησίου μπήκε στο αρχείο, βγήκε και η απόφαση για την υπόθεση της Μανωλάδας, προκαλώντας αντιδράσεις, καθώς ο φραουλοπαραγωγός Ν. Βαγγελάτος κρίθηκε από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πάτρα ομόφωνα αθώος για την επίθεση με όπλα εις βάρος των μεταναστών εργατών γης στα φραουλοχώραφά του, τον Απρίλιο του 2013. Aθώος ομοφώνως κρίθηκε και ο αρχιεπιστάτης Κώστας Χαλούλος, ενώ ένοχοι κρίθηκαν οι άλλοι δύο επιστάτες, ο Γ. Χαλούλος για πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών και ο Θ. Αποστολόπουλος για απλή συνέργεια σε πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών, ωστόσο αφέθηκαν ελεύθεροι με εξαγοράσιμες ποινές.
Ο θόρυβος ανάγκασε την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευ. Κουτζαμάνη να ζητήσει από το ΜΟΔ Πατρών τη διαβίβαση αντιγράφου της απόφασης προκειμένου να κριθεί εάν συντρέχει περίπτωση να ασκηθεί αναίρεσης. Ωστόσο, ο αρεοπαγίτης που ανέλαβε να εξετάσει την υπόθεση τρεις μήνες μετά έκρινε πως δεν υπάρχει λόγος να ασκηθεί αναίρεση στην απόφαση του ΜΟΔ της Πάτρας, καθώς έχει πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και επιπλέον, κατά την κρίση του, υπήρξε ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας από την πλευρά των δικαστών.
Η καλή ημέρα, όμως, φαίνεται από το πρωί, λένε, και η υπόθεση αυτή από την αρχή είχε δείξει τις προθέσεις τόσο των δικαστικών όσο και των αστυνομικών αρχών.
Η δίκη είχε ξεκινήσει στις 6 Ιουνίου στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πατρών με το 1/5 των μαρτύρων κατηγορίας, καθώς οι δικαστικές αρχές δεν συσχέτισαν τη μήνυση των υπολοίπων 120 εργαζομένων της επιχείρησης. Έτσι, στη δίκη αυτή, την πρώτη στη χώρα για μαζικό εργασιακό trafficking, η ιδιότητα του θύματος trafficking λόγω εργασιακής εκμετάλλευσης συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με το τυχαίο περιστατικό του τραυματισμού του από τα σκάγια των πυροβόλων όπλων των επιστατών. Όμως γιατί χρειάστηκε να γίνει η μήνυση αυτών των 120 εργατών γης - αυτοπτών μαρτύρων; Γιατί η δικογραφία περιελάμβανε τις καταθέσεις μόνο των 35 θυμάτων εργατών - μεταναστών από τα σκάγια που πήγαν στο Κέντρο Υγείας και δεν περιλαμβάνει καν τον 36ο, ο οποίος τραυματίστηκε αλλά δεν πήγε στο Κέντρο Υγείας και που δεν καταγράφεται καν ως θύμα, όπως αποκάλυπτε τον Μάιο στην "Α" ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής Βασίλης Κερασιώτης από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ). Η κατηγορία δε, από απόπειρα ανθρωποκτονίας, μετετράπη λίγες εβδομάδες πριν από τη δίκη σε απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης.
Η μήνυση των 120 εργατών απορρίφθηκε πέντε ημέρες μετά την αθωωτική απόφαση του ΜΟΔ Πατρών. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε δήλωσή του στην "Α" ο Β. Κερασιώτης είχε τονίσει πως "η συγκεκριμένη εισαγγελέας ουδέποτε -ούτε ένα χρόνο πριν, όταν συνέβη το περιστατικό- δεν είχε ασκήσει ποινική δίωξη για το trafficking, αλλά την άσκησε κατόπιν σχετικής εντολής από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου".
 
Επ' αόριστον κράτηση και απελπισία στα κέντρα κράτησης: Το φιάσκο του "Ξένιου Δία"
Ο Φεβρουάριος του 2014 σημαδεύτηκε από την πρωτοφανή γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους - απάντηση σε ερώτημα του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. σχετικά με τη μοίρα των κρατούμενων μεταναστών που έφταναν στην εκπνοή του ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου κράτησης των 18 μηνών. Σύμφωνα με το ΝΣΚ, καθένας από τους μη απελαθέντες αλλοδαπούς μπορεί να μην αφεθεί ελεύθερος, «αλλά να του επιβληθεί αυτομάτως ο περιοριστικός όρος υποχρεωτικής διαμονής του στο κέντρο προαναχωρησιακής κρατήσεως μέχρις ότου συνεργασθεί με τις αρμόδιες αρχές». Και έτσι άνοιξε ο δρόμος για την επ' αόριστον κράτηση στα κέντρα κράτησης και την παράταση του μαρτυρίου των κρατουμένων μεταναστών, που το μόνο τους αμάρτημα ήταν ότι δεν είχαν χαρτιά!
Όπως τόνιζε η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η γνωμοδότηση αποτελούσε "ομολογία της αποτυχίας του κράτους να προβεί σε επιστροφές αλλοδαπών, που σημαίνει ομολογία πλήρους αποτυχίας των μεθόδων τύπου 'στρατοπέδων συγκέντρωσης', τα οποία βαπτίζονται σήμερα κατ' ευφημισμό κέντρα προαναχωρησιακής κρατήσεως".
Στην Αμυγδαλέζα, άλλωστε, οι κρατούμενοι δεν έχουν πια ονόματα, αλλά έναν τετραψήφιο αριθμό(!), όπως διαπιστώθηκε σε επισκέψεις κλιμακίου βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του Τμήματος Δικαιωμάτων, όπου διαπιστώθηκε επίσης ότι κρατούνται μη απελάσιμοι μετανάστες από Ιράκ, Συρία, ακόμη και τραυματίας από τους Ταλιμπάν(!). Επιβεβαίωσαν επίσης και την καταγγελία του Σεπτεμβρίου στην Αμυγδαλέζα, ότι αστυνομικοί διέκοψαν την προσευχή τους για καταμέτρηση, βρίζοντας με φράσεις "αρχίδια, εδώ είναι φυλακή, τι προσευχή" και προκαλώντας ένταση που ακολουθήθηκε από ξυλοδαρμούς μεταναστών και σύλληψη 13 τραυματιών - μεταναστών. Όσο για τον διοικητή της Αμυγδαλέζας, ο οποίος εμφανίζεται να δίνει την εντολή για συνέχιση της επιχείρησης και σε άλλα σπίτια - θαλάμους, πρέπει να σημειώσουμε πως είχε διατυπωθεί εις βάρος του καταγγελία για ξυλοδαρμό συνδικαλιστών από το σωματείο ειδικών φρουρών προ δύο ετών, στις 4 Οκτωβρίου 2012.
 

Σύνταγμα: Ο αγώνας των Σύρων

Και η χρονιά μάς άφησε με τον αγώνα των Σύρων προσφύγων για τα βασικά δικαιώματα του πρόσφυγα, άσυλο, στέγη και τροφή για τους ξεριζωμένους. Επί τρεις εβδομάδες έμειναν στην Πλατεία Συντάγματος, μέσα στο κρύο και τη βροχή, εγκλωβισμένοι από το Δουβλίνο ΙΙΙ, ακούγοντας τους εκπροσώπους της πολιτείας να τους λένε ότι το μόνο που μπορούν να δώσουν είναι άσυλο, χωρίς καμία παροχή. Σε ελάχιστους πρόσφυγες δόθηκε κατάλυμα και αυτό προσωρινά, ενώ η αστυνομική επιχείρηση τα ξημερώματα της 16ης Δεκεμβρίου στο Σύνταγμα κόστισε στους πρόσφυγες ακόμη και τα λιγοστά υπάρχοντά τους, διαβατήρια και έγγραφα, τα οποία χάθηκαν επειδή η αστυνομία δεν άφησε να τα πάρουν μαζί τους στο Αλλοδαπών...

Της Έλλης Ζώτου   - avgi.gr/