Η Ο.Π.Λ.Α, η περίφημη οργάνωση των «τριάδων» έδρασε στην κατοχή με στόχο και σκοπό να τρομοκρατήσει κάθε επίδοξο χαφιέ, συνεργάτη και βασανιστή των κατακτητών και παράλληλα να εφαρμόζει το λαϊκό δίκιο και την απαίτηση για τιμωρία.
Το «Τριάδες» ανταποκρίνεται στον τρόπο της οργάνωσής της. Κάθε τριάδα ήταν αυτόνομη και δεν γνώριζε μέλος ποτέ καμίας άλλης. Οι δύο από τα μέλη της αποτελούσαν το εκτελεστικό δίδυμο και ο τρίτος ήταν ο σύνδεσμος που μετέφερε τα μηνύματα για κάθε επιχείρηση. Ακολουθούσε στρατιωτική οργάνωση πειθαρχίας. Για την ΟΠΛΑ έχουν γραφτεί αρκετά. Έχουν αναγνωριστεί τα θετικά έχουν αναφερθεί και τα αρνητικά. Σε αυτή την ανάρτηση παρουσιάζουμε την τιμωρία/εκτέλεση ενός αρχιβασανιστή της ΓΚΕΣΤΑΠΟ στα χρόνια της κατοχής, του Ζαχαράκη στον Πειραιά που εκτέλεσε η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ παραδειγματικά.
Σε κάθε περίπτωση όσοι ασχοληθούν με την ιστορία,
και τις δράσεις αυτής της οργάνωσης, ας έχουν κατά νου τις ειδικές συνθήκες της ιστορικής περιόδου μέσα στην οποία δημιουργήθηκε και έδρασε.
Το περιστατικό στο οποίο θα αναφερθούμε συνέβη κατά την κατοχή και σε αυτό συμμετέχει η οργάνωση της ΟΠΛΑ. Η ΟΠΛΑ ήταν μια μυστική οργάνωση προστασίας των διωκόμενων αγωνιστών του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ και του ΚΚΕ που έδρασε στα χρόνια της κατοχής και τα εμφυλιακά χρόνια. Η ΟΠΛΑ, στοχοποιούσε τους ταγματασφαλίτες, τους χαφιέδες της ασφάλειας και της Γκεστάπο και αργότερα τους ΜΑΥ, τους παρακρατικούς και τους χαφιέδες τους. Ως οργάνωση, η ΟΠΛΑ στελέχωνε έμπιστα μέλη του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ από κάθε επάγγελμα και με κάθε ιδιότητα. Η δράση της, στα πλαίσια της άκρας μυστικότητας ελάχιστα μας είναι γνωστή σήμερα, ενώ οι σύγχρονοι διαστρεβλωτές της ιστορίας της έχουν προσδώσει σχεδόν δαιμονικές διαστάσεις. Τα αρχικά της σήμαιναν: Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών.
Το 1943, στην πόλη του Πειραιά η Γκεστάπο καμάρωνε για ένα νέο της απόκτημα, που είχε σκορπίσει τον τρόμο σε όλη την περιοχή. Ο λόγος για τον κατάπτυστο ταγματάρχη των ταγμάτων ασφαλείας Ζαχαράκη που δρούσε ως βασανιστής της Γκεστάπο του Πειραιά. Ο Ζαχαράκης, όπως έλεγε ο ίδιος, ήταν ειδικός στο «πάστωμα» των θυμάτων του, τα οποία αφού διάνοιγε με ξυράφι, τους έριχνε στις πληγές χοντρό αλάτι της θάλασσας. Τόσο μεγάλο ήταν το πάθος του για αίμα, που στο λαιμό του κρέμαγε σε μια χρυσή αλυσίδα ένα ξυράφι. Οι Γερμανοί φίλοι του τον φώναζαν χαϊδευτικά «φλάισερ» (χασάπης).
Η ΟΠΛΑ είχε λάβει γνώση του Ζαχαράκη και των εγκλημάτων του από τις οργανώσεις του ΕΑΜ και σύντομα η επιτροπή λαϊκής δικαιοσύνης του ΕΑΜ Πειραιά είχε διενεργήσει δίκη και έρευνα και εκδώσει καταδικαστική απόφαση για το πρόσωπο του Ζαχαράκη. Ποινή : Θάνατος. Στην ΟΠΛΑ λοιπόν φθάνει το ανάλογο έγγραφο με την υπογραφή «ΚΕΣ» που σήμαινε κατεπείγον. Η ΟΠΛΑ είχε παρακολουθήσει και μελετήσει το πρόγραμμα του Ζαχαράκη και υπολόγιζε πως το χτύπημα θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Ο ταγματάρχης συνοδεύονταν πάντα από ισχυρή φρουρά 3-4 ράλληδων ή Γερμανών και κυκλοφορούσε πάντα με αυτοκίνητο. Η μόνη αδυναμία του στόχου ήταν το συνήθειό του να ξυρίζεται τακτικά σε έναν κουρέα στην περιοχή της Καστέλας, όμως και εκεί τον περίμενε πάντα έξω από το μαγαζί το αυτοκίνητό του με 3-4 άνδρες. Έτσι αποφασίστηκε ότι το χτύπημα έπρεπε να δοθεί στο κουρείο, το πλέον αδύναμο σημείο του καθημερινού προγράμματος του ταγματάρχη.
Έτσι λοιπόν, η οργάνωση της ΟΠΛΑ επέλεξε τον θρυλικό Ζαχαρία. Ο Ζαχαρίας (λοιπά στοιχεία άγνωστα), ήταν ένα από τα πιό έμπειρα στοιχεία της ΟΠΛΑ και πριν την κατοχή εργάζονταν ως ηθοποιός του θεάτρου. Εκείνη την εποχή θα ήταν δεν θα ήταν 25 χρονών. Ο ίδιος δέχθηκε την αποστολή χωρίς δεύτερη κουβέντα παρά τις εις γνώσην του τρομακτικές της δυσκολίες.
Δασκαλεμένος και προετοιμασμένος καλά, ο Ζαχαρίας ξεκινά για την Καστέλα ντυμένος ζητιάνος. Υπόδημα μηδέν, τραγιάσκα και πουκάμισο τριμμένα και μια ξερή κουραμάνα στο δισάκι του. Έτσι μπαίνει στο κουρείο. Ο κουρέας τον ρωτάει τι θέλει, ο Ζαχαρίας εξηγεί πως θέλει να μάθει την τέχνη του κουρέα. Του λέει πως είναι και σαλταδόρος και πως μπορεί να πληρώνει την μαθητεία του με κονσέρβες και μπομπότα. Ο κουρέας το σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να τον πάρει παραγιό. Ο Ζαχαρίας με ανάλογο ηλίθιο ύφος συστήνεται ως Ευσέβιος Αγαθάγγελος του Κωσταντίνου και της Σοφίας και αμέσως ξεκινά να σκουπίζει και να ξεσκονίζει το μαγαζί. Σιγά σιγά ο Ζαχαρίας και ο κουρέας γνωρίζονται καλύτερα. Ο νέος βοηθός του κουρείου είναι παιδί εργατικό και ολίγον κουτό και έτσι ο κουρέας τον κάνει χάζι όταν εκείνος χειριζόμενος με επιδεξιότητα του ψαλίδι τραγουδά, ελαφρώς γυναικοτά «Φίγκαρο Φίγκαρο». Ο Ζαχαράκης μαθαίνει και αυτός σιγά σιγά τον Ζαχαρία ή Φίγκαρο όπως τον φωνάζει. Τον κάνει και αυτός χάζι έτσι χαζούλης που είναι και το τιμά συχνά με καμιά σφαλιάρα που ο Ζαχαρίας την δέχεται στωικά και απαντώντας «Μερσί ταγματάρχα μου».
Εκείνες της ημέρες στο Παγκράτι συγκρούεται ο ΕΛΑΣ με τους ταγματασφαλίτες. Στην ολιγόωρη μάχη σκοτώνεται ένας άλλος ταγματάρχης των ράλληδων ονόματι Παπαγεωργίου. Οι ταγματασφαλίτες σκυλιάζουν. Ο ίδιος ο Ζαχαράκης μεταβαίνει στο Παγκράτι αυτοπροσώπος και κάνει ένα τεράστιο μπλόκο. Συλλαμβάνονται πολλοί πολίτες στην τύχη. Ο Ζαχαράκης λέει «Εάν μου υποδέιξετε έναν κομμουνιστή αφήνω δέκα πολίτες». Ο ταγματάρχης το ορκίζεται στην στρατιωτική του τιμή. Ένα παιδί πετιέται από το πλήθος. «Εγώ κύριε ταγματάρχα μπορώ να υποδείξω έναν». «Μπράβο νέε μου», του απαντά ο Ζαχαράκης. «Εγώ είμαι κάθαρμα» ανταπαντά το παιδί. Εκείνη την ημέρα ο Ζαχαράκης εκτελεί δέκα συν έναν. Τους δέκα πολίτες και τον μικρό αγωνιστή που αργότερα διαπιστώθηκε οτι ήταν κάτοικος Νέας Σμύρνης και μόλις 18 ετών. Οι οργανώσεις του ΕΑΜ σε όλη την Αθήνα φρίττουν. Ο λαός θέλει το κεφάλι του Ζαχαράκη επί πίνακι. Η ΟΠΛΑ ρωτά τον Ζαχαρία για το χτύπημα, εκείνος τους απαντά : «Τον πούστη, θα του κάνω εγώ αύριο κόντρα ξύρισμα».
Όπως κάθε ημέρα έτσι και την επόμενη ο Ζαχαράκης μπαίνει στο κουρείο της Καστέλας. Την πόρτα ανοίγει ο Ζαχαρίας αντί για το αφεντικό και μάλιστα φορά ο ίδιος την άσπρη μπλούζα του κουρέα. «Τι κάνεις εκεί ρε χαμένο, βγάλε την μπλούζα και πιάσε να σκουπίσεις» φωνάζει ο Ζαχαράκης. «Καλέ μας ταγματάρχα σήμερα κουρεύω και ξουρίζω μόνο εγώ, το αφεντικό έπεσε με γρίππη.» Ο κουρέας βρίσκεται βέβαια στο πίσω δωμάτιο δεμένος και φημωμένος. Η συζήτηση συνεχίζεται :
_»Τι δηλαδή θα με ξουρίσεις εσύ; «
_» Θα βάλω όλη μου την τέχνη»
_» Πρόσεξε μην και με κόψεις γιατί το βλέπεις αυτό;» δείχνει το περίφημο ξυράφι του, «θα σε μουνουχίσω». Ο Ζαχαρίας ετοιμάζει παχιά παχιά την σαπουνάδα κάνοντας διαρκώς σκέρτσα. Ο ταγματάρχης χαλαρώνει και τον κοιτάει. «Τραγούδα εκείνη την αηδία ρε». Ο Ζαχαρίας ξελαρυγγιάζεται στα Φίγκαρο Φίγκαρο, ο ταγματάρχης το απολαμβάνει. «Μπράβο, μπράβο, σκύψε τώρα να εισπράξεις την πρωηνίν σου». Ο Ζαχαρίας σκύβει χαμογελαστός για αυτή την τελευταία καρπαζιά και πιάνει όλο μαεστρία το πινέλο. Περνάει μιά δυο γερές πινελιές ζαστό αφρό το λαιμό του ταγματάρχη και μετά πιάνει το λεπίδι. Το ακουμπάει σταθερά στο λαιμό, ίσα ίσα πάνω στην αρτηρία. Ο ταγματάρχης των ρωτάει
_» Τι χαζεύεις ρε φοβήθηκες; Αστεία το’ πα πως θα σε μουνουχίσω»
_» Δεν προλαβαίνεις πια. Το ξυράφι που αγγίζει το λαρύγγι σου το κρατάει η ΟΠΛΑ και ο ελληνικός λαός.» Ο ταγματάρχης κερώνει
_» Άσε τις μαλακίες ρε Ευσέβιε και ξούρισε»
_» Κλείσε τα μάτια σου και κάνε την προσευχή σου κάθαρμα»
_ » Ρε Ευσέβιε τρελάθηκες ρε; «
_ » Μαλάκα, δεν με λένε Ευσέβιο, είμαι φυτευτός εδώ. Στην είχα στημένη. Η ΟΠΛΑ σε καθαρίζει για την προδοσία σου, στο όνομα του ελληνικού λαού.»
_ » Μια πιστολιά να ρίξω μόνο ρε, για την τιμή των όπλων» ψιθυρίζει απελπισμένος ο Ζαχαράκης
_» Την τιμή σου την ξόφλησες χθες στο Παγκράτι» απαντά ο Ζαχαρίας και με μια κίνηση κόβει τον λαιμό του ταγματάρχη. Αμέσως καλύπτει τον λαιμό με μια πετσέτα ενώ τραγουδά δυνατά Φίγκαρο για να καθησυχάσει απέξω τα παλικάρια του Ζαχαράκη που τον περιμένουν. Καλύπτει τον λαιμό με δύο ακόμα πετσέτες και πηγαίνει στο πίσω δωμάτιο, λύνει τα χέρια του κουρέα και διαφεύγει από την πίσω πόρτα που τον περιμένει ένα αμάξι της ΟΠΛΑ.
Όταν τα παλικάρια του Ζαχαράκη τον βρήκαν στο πέτο είχε ένα σημείωμα που έγραφε: «Προδότες θα πεθάνετε ΟΠΛΑ» . 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου