Το περασμένο διάστημα όλα τα «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα πήγαν πολλάκις στις Βρυξέλλες προκειμένου να πείσουν τις φίλιες πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις για τις προθέσεις τους. Ορκίζονταν πως τώρα πια κατάλαβαν - πως είναι έτοιμοι να κάνουν τις αλλαγές - αυτές που όλοι λένε πως έπρεπε να έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες. Το mea culpa είχε γίνει καραμέλα στα χείλη και τις πένες τους.
Ακολούθησαν οι καταστροφικές επιλογές Τσίπρα με το δημοψήφισμα στο «και πέντε», το κλείσιμο των τραπεζών, οι ανοησίες εναντίον της ΕΚΤ, τα capital controls και το ΟΧΙ που έπρεπε να γίνει ΝΑΙ. Ακολούθησε η αποπομπή του νάρκισσου ΥΠΟΙΚ, νέα διαπραγμάτευση, νέες επισκέψεις στις Βρυξέλλες από τη μετανοημένη αντιπολίτευση για να συνοδεύσει την φρεσκο-μετανοημένη κυβέρνηση, εκλογές, και νέα κυβέρνηση πάλι με τον Πάνο τον Καμμένο· τον κατ’ επανάληψη καταδικασμένο για ψευδείς δηλώσεις, το λάτρη των ελικοπτέρων, της μισαλλοδοξίας, των μηνύσεων και των βιντεοσκοπημένων προτροπών σε άσκηση πολιτικής βίας. Για να μην πάμε στην ΚΟ του ομάδα και νυχτωθούμε.
Αγκαλιές φιλιά στην πλατεία Κλαυθμώνος με τον «εξολοθρευτή» Νίκο Παππά, για μία ακόμη φορά.
Καμία καρεκλίτσα για την αντιπολίτευση. Και κάπως έτσι, το «φιλοευρωπαϊκό μέτωπο» που μέχρι για κοινή κάθοδο στις εκλογές μιλούσε, προκειμένου να αντιμετωπίσει όσα έγιναν το προηγούμενο εξάμηνο στη χώρα με κόστος τουλάχιστον τριών επιπλέον χρόνων από τη ζωή μας σε κρίση και γύρω στα 100 δισεκατομμύρια για την οικονομία, το γύρισαν. Έγιναν «Τσίπρες» στη θέση του Τσίπρα. Η Νέα Δημοκρατία κάνει και επίσημη διαδικασία εκλογής σε αυτή τη βάση - να βρουν το νέο Τσίπρα - ενώ τα ΜΜΕ το βρίσκουν νορμάλ όλο αυτό. Μόνο μην πεις κουβέντα για τους δημοσιογράφους - «δεν ξέρεις το δράμα τους»...
Τι κι αν οι μαχητές του ΝΑΙ δεσμεύτηκαν στους δανειστές λαούς και τις κυβερνήσεις τους πως θα στηρίξουν το πρόγραμμα, τι κι αν το υποσχέθηκαν στον ελληνικό λαό ζητώντας την ψήφο - σαχλαμάρες - περασμένα ξεχασμένα. Θα καταψηφίσουν σήμερα το βράδυ, όπως καταψήφισαν επί της αρχής προχθές, όπως δεν έκαναν όσα όφειλαν όσο ήταν κι εκείνοι κυβέρνηση. Γινάτι που δεν πήρανε καρέκλες οι τάχα μετανοημένοι. Οι ψεύτες.
Κι η χώρα στο περίμενε, μπας και τρελαθεί κάποιος, ανέβει σε κάποιο καφάσι και αρχίσει να λέει αλήθειες. Μέχρι τότε, μπορούμε να συνεχίσουμε να διασκεδάζουμε με τα παραπολιτικά τους, το τι είπε ο Βορίδης ή ο Μιχελογιαννάκης. Μέχρι τότε μπορούμε να συνεχίσουμε να φοβόμαστε διαβάζοντας για την ασυλία βιαστών σε ορφανοτροφείο της εκκλησίας και να αηδιάζουμε με την ασυλία του κάθε συστημικού, από αυτούς που έλυσαν τους κάβους του NoorOne μέχρι το μισαλλόδοξο μητροπολίτη Άνθιμο.
Στο περίμενε μέχρι να αποφασίσει η διακομματική νομενκλατούρα να ασχοληθεί με το πραγματικό της αντικείμενο, που δεν είναι τα πόστα τους, αλλά η πορεία της χώρας. Έχουμε καιρό μωρέ... Το πόσο χρονών ήσουν όταν μπήκαμε στην κρίση, τι έχασες ή πόσο θα είσαι μέχρι να βγούμε είναι ερωτήματα μπανάλ - της πλέμπας. Όλοι ετούτοι μάχονται για τα μεγάλα - την πάρτη τους σε ένα κλειστό παιχνίδι: από αυτούς για αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου