Ο ΛΑΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΣΕ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΜΑΝΑΔΕΣ «ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ» ΚΑΙ Ο ΜΠΟΥΚΑΔΟΡΟΣ ΑΔΩΝΙΣ

Απορία: Ο Λαζόπουλος δεν έχει στεναχωρήσει και αρρωστήσει ποτέ καμιά μάνα κανενός;    Ε;

Δύο μέρες μετά το παρ’ολίγον ντου, του υποψηφίου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνι Γεωργιάδη, οι σχολιασμοί και οι αντιδράσεις (και για τις δύο προσωπικότητες) δεν λένε να κοπάσουν.

Ο Λαζόπουλος έσπασε τον κανόνα

Ο Λάκης Λαζόπουλος λέει, όπως όλοι μας, αυτά που νομίζει για τα πολιτικά πράγματα, και με τον τρόπο που κρίνει. Δικαίωμά του και δικαίωμα των φίλων του να θεωρούν αυτό που κάνει σάτιρα και να γελούν με τα αστεία του και των υπολοίπων να εκπλήσσονται με αυτό. Ετσι είναι και η πολιτική, έτσι είναι και η σάτιρα και κανείς δεν αρέσει σε όλους. Για αυτό προσωπικά δεν μου δημιούργησε καμία αίσθηση το χτεσινό επεισόδιο με τον Άδωνη Γεωργιάδη.

Ο ηθοποιός ήθελε να πάρει θέση υπέρ του Βαγγέλη Μειμαράκη και ήταν ελεύθερος να το κάνει -ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος,

που παίρνει θέση και ο βουλευτής ασφαλώς δεν θα έχανε την ευκαιρία που του έπεσε ουρανοκατέβατη.

Το παιχνίδι έτσι παίζεται πάντα στη δημόσια σφαίρα, άσχετα αν άλλος το θεωρεί πολιτική και άλλος σόου. Απλώς όσο σκληρό και αν είναι αυτό το παιχνίδι, όσο θολό ως προς τις προθέσεις, όσο ασαφές ως προς τα κίνητρα, είχε και έχει πάντα μια αδιαπραγμάτευτη συνθήκη. Δεν παίζουν μέσα μανούλες.

Οι μανούλες, πόσο μάλλον οι πρόσφατα χαμένες, είναι χτύπημα στο μαλακό υπογάστριο του κοινού, κονιορτοποιεί την πολιτική, σκοτώνει ασφαλώς τη σάτιρα και κερδίζει εύκολα, αλλά προσωρινά, το επιπόλαιο συναίσθημα. Η συμμετοχή της μαμάς απαγορεύεται και ο λόγος είναι απλός.

Δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί ο πολιτικός αντίπαλος ή ο στόχος της σάτιρας που ήρθε στον κόσμο χωρίς μανούλα. Μαμά έχει και ο Γιώργος Παπανδρέου, μαμά έχει και ο Σταύρος Θεοδωράκης, μαμά έχει και η Μιμή Ντενίση, από μια μαμά έχουμε όλοι μας. Αν έμπαιναν στο παιχνίδι δεν θα υπήρχε κριτική, δεν θα υπήρχε δημοσιογραφία, δεν θα υπήρχε πολιτική αντιπαράθεση -το συναισθηματικό φορτίο που προκαλεί μια μαμά είναι η ασφαλέστερη λογοκρισία.

Ολοι όσοι ανακατεύονται στα κοινά, πόσο μάλλον ο κ. Λαζόπουλος που βουτάει τόσο βαθιά, εξ αρχής γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή μπορεί να στενοχωρεθεί η μαμά τους. Για αυτό την αφήνουν πάντα απ’ έξω.

Aδωνις και Λάκης: Kαι οι δύο ήταν υπέροχοι

Το πρώτο χτύπημα έγινε στην πρεμιέρα του Λάκη Λαζόπουλου στο θέατρο. Εκεί που πήγε όλος ο ΣΥΡΙΖΑ και πήγε κι ο Ευριπίδης Στυλιανίδης κι ο Σάκης Ιωαννίδης της ΝΔ και τους τα έψαλλε που πήγαν. Μετά που τα έδεσα όλα μαζί κατάλαβα, εκεί ο Αδωνις Γεωργιάδης άρχισε την καμπάνια του. Καμπάνια επίθεσης στον Λαζόπουλο.

Και μετά, την κορύφωσε. Τη μέρα που το βράδυ είχε Αλ Τσαντίρι, ο Αδωνις πήγαινε απ’ το ένα κανάλι στο άλλο για να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του απέναντι στον Λάκη. Εγώ τον πέτυχα να μιλάει σε 2-3 κανάλια (εσείς σε πόσα;) Και λέω, κοίτα να δεις τι σωστό τάιμινγκ έχει αυτός ο άνθρωπος, πόσο καλά έχει οργανώσει την μηντιακή του καμπάνια επίθεσης. Αναρωτήθηκα μάλιστα, αν τα σκέφτεται μόνος του όλα ή έχει ατζέντη να τον συμβουλεύει, τόση εντύπωση μου έκανε η εξαιρετική οργανωτική δεινότητα, η στρατηγική, το σχέδιο, ο τρόπος.

Αλλά δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ο άνθρωπος θα πήγαινε στο Αλ Τσαντίρι και θα ζητούσε να μιλήσει. Το έβγαλε και στο τουίτερ, θα πάω λέει στο θέατρο «Βέμπω» (Βέμπο είναι, Βέμπω έγραψε αυτός, προφανώς απ’ το βέμπω, βέμπεις, βέμπει). Και πήγε. Και ανήρτησε και φωτογραφία που το αποδείκνυε. Εκεί με ξεπέρασε, με εξέπληξε. Τον παραδέχτηκα. Λέω, ο άνθρωπος ξέρει να δημιουργεί θέμα γύρω απ’ τον εαυτό του. Εχει επιμονή, έχει θράσος, ξέρει να κάνει θεαματικό φινάλε. Είναι ο εθνικός πολιτικός μας σόουμαν. Τέλος.

Αλλά κι ο εθνικός σατιρικός μας σταρ δεν πάει πίσω, ξέρει να κλέβει την παράσταση. Μαθαίνει ότι ο Άδωνις είναι απέξω και ζητάει να μιλήσει αλλά δεν του δίνει βήμα, δηλώνει ότι θα τον δεχτεί μετά την εκπομπή. Και μετά, αρχίζει έναν δραματικό μονόλογο. Με βουρκωμένα μάτια λέει σε όλο το πανελλήνιο ότι η μητέρα του αρρώστησε και μπήκε στο νοσοκομείο εξαιτίας όσων έλεγε, ποιος;- μα ο Άδωνις φυσικά!

Το κοινό χειροκροτεί, η παράσταση τελειώνει, ο λαϊκισμός τερματίζει κι εσύ μένεις με το στόμα ανοιχτό, ν’ απορείς: ποιος απ’ τους δύο είναι ο καλύτερος. Ή ο χειρότερος. Αναλόγως πώς θα το δει κανείς.

ΥΓ: Απορία: Ο Λαζόπουλος δεν έχει στεναχωρήσει και αρρωστήσει ποτέ καμιά μάνα κανενός; Ε;