ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΠΟΛΥ Η ΧΩΡΑ ΟΡΘΙΑ ΜΕ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΥΣ

Αν ρωτήσεις δέκα Έλληνες στο δρόμο, αν πιστεύουν ότι η χώρα θα βγει από την κρίση και με ποιο τρόπο, οι οχτώ στην αρχή θα γκρινιάξουν και κατόπιν θα φορέσουν το ελαφρύ τους ύφος και θα σου πουν :» Έλα μωρέ, στο τέλος ο Έλληνας πάντα τα καταφέρνει».

Δεν ξέρω ποιος αλήτης εμπνεύστηκε αυτή την βολική απλούστευση, αλλά η συγκεκριμένη αναίτια προσδοκία αποτελεί ίσως την αιτία των σημαντικότερων δεινών του τόπου.

– Να λύσουμε το ασφαλιστικό το 2001 πριν επιστρέψει ως τσουνάμι;
– Όχι, το αφήνουμε και βλέπουμε

– Να λύσουμε το Σκοπιανό με Μητσοτάκη;
– Όχι, να το αφήσουμε να σιτέψει και μπορεί να τους πιάσουμε στον ύπνο.

– Nα συμπορευτούμε σε μια γραμμή το ’10 ,για να βγούμε σύντομα από την περιπέτεια των μνημονίων;
– Όχι, θα τους βρίσουμε όλους, θα υποβαθμίσουμε τη θέση μας για αιώνες και κάτι θα γίνει και θα μας σώσει ο Πούτιν.

Το κακό με αυτό το δράμα των χαμένων ευκαιριών είναι ότι στην Ελλάδα υπήρχε κατατεθειμένη η ορθή ή τέλος πάντων η ορθότερη πρόταση. 

Υπήρχαν πολιτικές δυνάμεις που έριξαν στο τραπέζι την αλήθεια. 

Δεν μας κορόιδευε το πολιτικό σύστημα συνολικά. 

Εμείς επιλέγαμε την πλευρά του μεγαλύτερου ψέματος ,

αποκοιμισμένοι στην αγκαλιά της απατηλής προσδοκίας ότι κάτι θα γίνει και θα σωθούμε. 

Υπήρχε ο Αλ.Παπαδόπουλος, υπήρχε ο Μάνος, υπήρχε ο Γιαννίτσης. Εμείς δεν τους ακούγαμε και κυρίως δεν τους επιλέγαμε.
Δεν είναι σίγουρο ότι θα αντέξει πολύ η χώρα όρθια με ψέματα και μύθους. 

Όσο επιλέγονται οι μύθοι ως συλλογικό σημείο αναφοράς τόσο οι μυθοπλάστες θα επιπλέουν και η χώρα θα βυθίζεται. Και αν τώρα καταρρέει κυρίως η ελεύθερη αγορά σύντομα θα βυθιστούν και τα προφυλαγμένα ρετιρέ, όσο αριστερισμό και αν πουλήσουν.
Η κατάρρευση του Τσίπρα ίσως συνιστά ευκαιρία.Τώρα που κλονίστηκε η επιρροή όσων πιστεύουν ότι διαδίδοντας οικονομικούς μύθους παράγουν υπεραξία για λογαριασμό της δημοκρατίας , είναι η ευκαιρία να ειπωθούν ιστορικές αλήθειες και να δοθούν οριστικές λύσεις.

Γράφει ο Josef Kapa