"Δευτέρα στο
Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Νεαρές να ρωτούν τις
ταξιθέτριες αν μπορούν να πάρουν ένα ποτό μέσα στην αίθουσα, μερακλήδες να
ρίχνουν γυροβολιές, ασυνήθιστα δυνατή ένταση στον ήχο,
….κι ο Γιάννης Πλούταρχος να
τραγουδά Στέλιο Καζαντζίδη.
Είναι αυτή εικόνα που αρμόζει σε Μέγαρο
Μουσικής;"
Η συναυλία του Γιάννη Πλούταρχου στο Μέγαρο Μουσικής προκάλεσε πολλές
ενστάσεις, καθώς θεωρήθηκε ότι ξεπεράστηκε το όριο
Δευτέρα βράδυ στο Μέγαρο
Μουσικής Θεσσαλονίκης. Νεαρές να ρωτούν τις ταξιθέτριες αν μπορούν να πάρουν
ένα ποτό μέσα στην αίθουσα, μερακλήδες να ρίχνουν γυροβολιές, ασυνήθιστα δυνατή
ένταση στον ήχο, “Καλησπέρα στην όμορφη Θεσσαλονίκη, τη χιλιοτραγουδισμένη” από
τον παρουσιαστή κι ο Γιάννης Πλούταρχος να τραγουδά Στέλιο Καζαντζίδη. Είναι
αυτή εικόνα που αρμόζει σε Μέγαρο Μουσικής;
Αν και έχουν γίνει αρκετές
συναυλίες, οι οποίες ξεφεύγουν κατά πολύ από την καλλιτεχνική φυσιογνωμία του
χώρου, έτσι όπως την έχουμε συνηθίσει,
για τη συγκεκριμένη ακούστηκαν πολλές
ενστάσεις, καθώς θεωρήθηκε ότι ξεπεράστηκε το όριο. Η συναυλία δεν ήταν
παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής, ήταν ιδιωτική παραγωγή και πραγματοποιήθηκε στο
Μέγαρο κατόπιν παραχώρησης της αίθουσας.
Πολύ μεγάλο ποσοστό των
παραστάσεων και εκδηλώσεων εξάλλου είναι κατόπιν παραχωρήσεων. Οι παραγωγές και
συμπαραγωγές του Μεγάρου Μουσικής έχουν περιοριστεί, καθώς η οικονομική κρίση
δεν επιτρέπει ανοίγματα. Με μεγάλο άνοιγμα στη φιλοξενία συνεδρίων (κυρίως στο
δεύτερο κτίριο, το γυάλινο, το οποίο δημιουργήθηκε, προκειμένου να εξυπηρετεί
και αυτές τις δράσεις), αξιοποίηση όλων των χώρων του με τον καλύτερο δυνατό
τρόπο και πολύ συνετή οικονομική διαχείριση, το Μέγαρο κατάφερε να ξεπεράσει
μία πολύ δύσκολη περίοδο και να κρατηθεί ζωντανό. Τα έσοδα από τα εισιτήρια των
παραστάσεων αυξήθηκαν κατά 35% από το 2010 ώς το 2014, η πληρότητά του φτάνει
στο 70% και το 60% των εξόδων του προέρχεται από ίδιους πόρους (εισιτήρια,
χορηγίες, παραχωρήσεις και ενοικιάσεις χώρων). Η οικονομική επιχορήγηση από το
υπουργείο Πολιτισμού, μειωμένη στο μισό πλέον, είναι στο 1.500.000. Μπορούμε να
μιλάμε για έναν οργανισμό με αντοχές, δυναμική, ισορροπία και σχέδια. Έτσι την
Τρίτη θα πραγματοποιηθεί η συναυλία της προσφάτως συσταθείσας Ορχήστρας Νέων
του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης MOYSA, για την οποία όλοι αισθάνονται -και
δικαίως- υπερήφανοι.
Η ΕΠΟΧΗ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ
Στο όνομα της ανάγκης για
οικονομικό συμμάζεμα γίνονται και -για πολλούς- εκπτώσεις, όπως η συναυλία του
Γιάννη Πλούταρχου. “Και καλώς γίνονται”, λέει παράγοντας γύρω από το Μέγαρο,
που επιθυμεί να κρατήσει ανωνυμία. “Το διοικητικό συμβούλιό του αποτελείται από
τελείως διαφορετικούς ανθρώπους, οι οποίοι έχουν κατακτήσει ένα καλό modus
vivendi μεταξύ τους. Το Μέγαρο διογκώθηκε, πέσαμε στην κρίση και κατάφερε να
κρατηθεί. Κι αν είναι να κάνεις κάποιες εκπτώσεις, προκειμένου να το σώσεις σε
τόσο δύσκολες συνθήκες, καλώς να βάλεις και τον Πλούταρχο. Προκειμένου να
βρεθείς σε δεινή θέση, καλύτερα να τροποποιήσεις την καλλιτεχνική γραμμή σου,
λέγοντάς το κιόλας, αποδεχόμενος ότι αυτό επιβάλλει η κατάσταση. Ναι, είναι
ένας συμβιβασμός που κάνει το Μέγαρο, απαραίτητος αυτήν την περίοδο. Αυτή τη
στιγμή προέχει η επιβίωση του οργανισμού, ώστε αργότερα να δώσουμε το πλέον
ποιοτικό”.
Το διοικητικό συμβούλιο συνεδριάζει μία φορά το μήνα ή το δίμηνο. Εκεί παρουσιάζεται και εγκρίνεται το καλλιτεχνικό πρόγραμμα από το διευθυντή του Γιώργο Λαζαρίδη. Σύμφωνα με πληροφορίες έχουν γίνει αιτήσεις για συμπαραγωγές σε χαμηλού επιπέδου παραστάσεις, οι οποίες έχουν απορριφθεί, όπως και προτάσεις για παραχωρήσεις.
Το διοικητικό συμβούλιο συνεδριάζει μία φορά το μήνα ή το δίμηνο. Εκεί παρουσιάζεται και εγκρίνεται το καλλιτεχνικό πρόγραμμα από το διευθυντή του Γιώργο Λαζαρίδη. Σύμφωνα με πληροφορίες έχουν γίνει αιτήσεις για συμπαραγωγές σε χαμηλού επιπέδου παραστάσεις, οι οποίες έχουν απορριφθεί, όπως και προτάσεις για παραχωρήσεις.
Πού βρίσκεται το όριο;
Υπάρχει λοιπόν κάποιο όριο
αισθητικά. Πώς όμως μπορεί να προσδιοριστεί; Ο Γιώργος Λαζαρίδης πιστεύει ότι
“το Μέγαρο οφείλει να αγκαλιάζει και να συνταιριάζει πολλά ετερόκλητα πράγματα.
Ο Γιάννης Πλούταρχος είναι σύμβολο μιας πραγματικότητας με την οποία άλλοι
συμφωνούν κι άλλοι διαφωνούν. Έχει μία διάρκεια, κι όταν κάτι έχει διάρκεια στο
χρόνο, πρέπει να το σεβαστούμε. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να τον ακούσουν
και μάλιστα στο Μέγαρο. Απορρίπτοντάς τον είναι σαν να απορρίπτεις σημαντικό
μέρος του κόσμου. Βεβαίως άλλο είναι να πας στα μπουζούκια να χορέψεις κι άλλο
να ακούς τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη σε συναυλία. Το Μέγαρο μετατρέπει τη
διασκέδαση σε ψυχαγωγία”.
Μήπως όμως έτσι μετατρέπεται το
Μέγαρο σε νυχτερινό κέντρο; Με το ζόρι την περασμένη Δευτέρα η ατμόσφαιρα
κρατιόταν στο όριο μετατροπής. Και δεν ήταν ούτε ο καλλιτέχνης ούτε οι μουσικοί
ούτε τα τραγούδια ούτε τα παλαμάκια ούτε καν οι γυροβολιές που κάποιοι έριχναν κι
έκαναν ώρες, ώρες το χώρο να θυμίζει μπουζουξίδικο: Ήταν η ένταση του ήχου.
Όπως στα νυχτερινά κέντρα ο τραγουδιστής θέλει να ακούγεται πιο δυνατά από την
ορχήστρα και τα μπουζούκια πιο δυνατά από τα υπόλοιπα όργανα, έτσι και στο
Μέγαρο: Όσο έπαιζε ο ορχήστρα χωρίς τα μπουζούκια, ένιωθες Μέγαρο. Μόλις
έμπαιναν τα μπουζούκια και μετά ο Πλούταρχος κι ανέβαινε η ένταση, ήξερες ότι
το όριο έχει παραβιαστεί.
Παραγωγός της συναλίας:
“Όποιος θέλει τραγουδά στο Μέγαρο”
Γιατί όμως ο Γιάννης Πλούταρχος
επέλεξε να εμφανιστεί στο Μέγαρο; Ο παραγωγός της συναυλίας του Άκης Ευαγγέλου
απαντά κοφτά: “Και γιατί όχι; Το Μέγαρο ανήκει σε όλο το λαό. Όποιος θέλει
πλέον τραγουδά στο Μέγαρο. Πόσο μάλλον ο Γιάννης Πλούταρχος, που είναι φωνάρα,
έχει τραγουδήσει στο Σαν Ρέμο, έχει τραγουδήσει με τη Μονσερά Καμπαγιέ, με τους
καλύτερους τενόρους, με τον Αλ Μπάνο, που είναι η μεγαλύτερη φωνή… Και γιατί να
μην κάνει το Μέγαρο Μουσικής ένα αφιέρωμα στον Καζαντζίδη; Εμείς κάναμε αυτό το
αφιέρωμα στην Αρχαία Ολυμπία κι είχαμε 10.000 κόσμο και αποφασίσαμε να κάνουμε
το αφιέρωμα στη Θεσσαλονίκη. Ήταν μία πολύ ακριβή παραγωγή, το πλήρωσα εγώ το
Μέγαρο και ρισκάραμε”.
Ο κ. Ευαγγέλου παρουσιάζει και
την παράσταση “ΜτΚ’ ένα όνειρο τρελό” με τον Σταμάτη Κόκοτα στις 14 Δεκεμβρίου.
Στο site του Μεγάρου Μουσικής
Θεσσαλονίκης γίνεται σαφής διαχωρισμός για το ποιες παραστάσεις είναι
παραχωρήσεις και ποιες παραγωγές του ιδίου. “Μη νομίζετε ότι οι αντιρρήσεις
υπάρχουν μόνον για παραστάσεις σαν αυτήν του Γιάννη Πλούταρχου”, λέει ο κ.
Λαζαρίδης. “Όταν πριν από έναν μήνα παρουσιάσαμε την 24ωρη παράσταση ‘Mount
Olympus’, είχαμε πολλές κρίσεις και επικρίσεις, παρότι ήταν παραγωγή των
‘Δημητρίων’. Άλλοι θεώρησαν ότι είναι αριστούργημα κι άλλοι ότι είναι
προκλητικό. Είναι μία παράσταση την οποία καθένας μπορούσε να ερμηνεύσει
διαφορετικά κι έθεσε πολλά ερωτήματα”. Ο ίδιος δηλώνει ανοιχτός σε πολλών ειδών
καλλιτεχνικά ερεθίσματα. “Είναι μία στάση ζωής, την οποία απέκτησα πολύ νωρίς,
επειδή άκουγα πολλά είδη μουσικής. Έτσι έμαθα να προσπαθώ να αντλήσω έμπνευση
και ιδέες από κάθε είδος μουσικής, έστω κι αν κάποιες φορές κάτι με ενοχλούσε.
Ξέρετε, στο Μέγαρο προσπαθούμε να φέρουμε κοντά ακροατήριο κάθε λογής,
ανθρώπους με τελείως διαφορετικές αισθητικές παραστάσεις, να τους βάλουμε στον
ίδιο χώρο, να γνωρίσει ο ένας τον άλλο. Συνέπεσε να έχουμε τη Μαρινέλλα, μία
συναυλία συμφωνικής ορχήστρας και μία τζαζ συναυλία την ίδια ημέρα. Όλοι
έβγαιναν από μία διαφορετικού τύπου παράσταση στον ίδιο χώρο”.
Ο κ. Λαζαρίδης δεν κρύβει τη
χαρά του για τη δημιουργία και την πορεία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων MOYSA
και τη συναυλία της Τρίτης στο Μέγαρο Μουσικής. “Από το Μάρτιο έχει κάνει δέκα
συναυλίες, κάνει διαρκώς πρόβες, έχει μόνιμο συνεργάτη την Ορχήστρα Νέων της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας της είναι πολύ σημαντικός. Θέτει
σοβαρά ερωτήματα για την εκπαίδευση γενικώς, όπως τι σημαίνει η μουσική για την
κοινωνία, πώς να εκπαιδεύσει κάποιος παιδιά κι έτσι από πολύ μικρή ηλικία
αρχίζει η αντίληψη του ρόλου τους ως στρατιωτών της μουσικής κι όχι ως
σολιστών”.
Η Συμφωνική Ορχήστρα
Νέων MOYSA
Η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων MOYSA
δημιουργήθηκε από τον ΟΜΜΘ με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος τον Μάρτιο
του 2015. Το Σύνολο συνιστά μία κοινότητα νέων μουσικών από τη Θεσσαλονίκη, τη
Βόρεια Ελλάδα και άλλες περιοχές της χώρας και σήμερα αριθμεί περισσότερα από
80 μέλη. Σκοπός της MOYSA είναι η περαιτέρω εκπαίδευση των μελών της στην
ορχηστρική τέχνη και σε άλλους συναφείς τομείς, η υποστήριξη της καλλιτεχνικής
εξέλιξής τους μέσα από διεθνείς συνεργασίες αλλά και η ενδυνάμωση της κοινωνικής
ευαισθησίας μέσω της μουσικής.
Από τον Ιούνιο του 2015
αρχιμουσικός της Ορχήστρας είναι η διεθνής ελληνίδα μαέστρος και πιανίστα Ζωή
Ζενιώδη. Η πρώτη εμφάνιση της MOYSA σε συνεργασία με την Ορχήστρα Νέων της
Ευρωπαϊκής Ένωσης έλαβε χώρα στις 19 Απριλίου του 2015 στην Αίθουσα Φίλων
Μουσικής του ΜΜΘ, υπό τη διεύθυνση του ανερχόμενου βραζιλιάνου μαέστρου Yuri
Azevedo. Έκτοτε η MOYSA συνέπραξε με τη Συμφωνική Ορχήστρα του δήμου
Θεσσαλονίκης και την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, συμμετείχε σε εργαστήρια με
έλληνες και διεθνείς μουσικούς και σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες σε σχολεία
του νομού. Εμφανίστηκε επίσης στο διεθνές συνέδριο “Φιλανθρωπία και
Βιωσιμότητα” του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα, στην “Ημέρα με τα
Χρώματα” στο Στρατόπεδο Κόδρα, στον εορτασμό των εγκαινίων του νέου πεζόδρομου
Αγίας Σοφίας κ.ά.
Της Χριστίνας Ταχιάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου