Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ «ΑΠΕΙΛΗ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΤΟ 2016 ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ

ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗΣ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Στις 8 Νοεμβρίου του 2016 οι Αμερικανοί θα κληθούν να εκλέξουν τον άνθρωπο που θα διαδεχτεί τον Μπάρακ Ομπάμα στη θέση του πλανητάρχη.

Είναι η μέρα που εκτός μεγάλου απροόπτου η ανθρωπότητα θα παρακολουθεί τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα, καθώς στη μία άκρη της διελκυστίνδας θα είναι, όπως όλα δείχνουν, ο Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι αστείο πια. Εκτός και αν οι ψηφοφόροι των Ρεπουμπλικάνων έχουν… συνεννοηθεί να μας κάνουν πλάκα παρατείνοντας αυτό που ξεκίνησε σαν «ανέκδοτο».

Να ήταν όμως μόνο αυτοί… Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της Gallup που δημοσιεύτηκε την περασμένη Δευτέρα, ο άξεστος, λαϊκιστής, προβοκάτορας, μισογύνης, ρατσιστής, αντιμουσουλμάνος Τραμπ ήταν -άκουσον, άκουσον- ο δεύτερος πιο αξιοθαύμαστος άνθρωπος στις ΗΠΑ το 2015, (πίσω από τον Μπάρακ Ομπάμα), συγκεντρώνοντας το ίδιο ποσοστό με τον Πάπα Φραγκίσκο (5%)!

Χωρίς αντίπαλο μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων

Είναι σαφές ότι η υπόθεση δεν σηκώνει πια χαβαλέ. Μολονότι,

όσο περνούν οι εβδομάδες ο Τραμπ ενσαρκώνει όλο και περισσότερο τα πιο επικίνδυνα στερεότυπα για έναν πολιτικό τέτοιας εξουσίας, τα ποσοστά δημοτικότητας του καταγράφουν διαδοχικά limit up. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τον θέλουν πλέον να παίζει δίχως αντίπαλο για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, ενόψει των προεδρικών εκλογών.

Σε αυτές ο 69χρονος ιδιοκτήτης αλυσίδων καζίνο, τηλεπερσόνα και κτηματομεσίτης συγκεντρώνει ποσοστά από 39% έως 41%, την ώρα που κανείς από τους 11 ανταγωνιστές του δεν ξεπερνάει το 15%! Σε ένα από αυτά τα γκάλοπ ο δεύτερος Τεντ Κρουζ (14%) χρειάζεται τα ποσοστά των πέντε επόμενων σε δημοτικότητα (Μάρκο Ρούμπιο, Μπεν Κάρσον, Τζεμπ Μπους, Τζον Κάσις και Κρις Κρίστι) για να έρθει στα ίσια με τον Τραμπ.

Η κατάσταση θυμίζει το πολιτικό σκηνικό στις ΗΠΑ προ των εκλογών του 2004. Τότε που η παγκόσμια κοινή γνώμη θεωρούσε ότι η πρωτιά του Τζορτζ Μπους τζούνιορ στις δημοσκοπήσεις ήταν ένα κακόγουστο αστείο. Και ήλπιζε ότι την ώρα της κρίσης (πάνω από την κάλπη δηλαδή), οι Αμερικανοί ψηφοφόροι θα έλεγαν «όχι» στην επανεκλογή του. Φευ… Ο πρόεδρος που κατηγορείται πλέον ακόμα και από τον ίδιο τον πατέρα του ότι περιορίστηκε σε ρόλο«μαριονέτας των γερακιών» νίκησε τον Δημοκρατικό Τζον Κέρι και συνέχισε απρόσκοπτα το καταστροφικό του έργο στη Μέση Ανατολή.

Το τσίρκο είχε μόλις αρχίσει

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η πολιτική των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπους, με τα εγκλήματα πολέμου σε Ιράκ και Αφγανιστάν, έριξε λίπασμα στο σπόρο του ISIS, θεριεύοντας τη δύναμη των κηρυγμάτων τρομοκρατίας των εξτρεμιστών ισλαμιστών.

Είναι αυτά τα κηρύγματα που τρέφει τώρα η ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ. Μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι τόνισε ότι οι «μουσουλμάνοι θα πρέπει να φακελώνονται», ενώ στις αρχές Δεκεμβρίου εξέφρασε την ανάγκη «να κλείσουν τα σύνορα της χώρας για τους μουσουλμάνους», τουλάχιστον έως ότου οι αμερικανικές αρχές μπορέσουν να διαλευκάνουν τη συμπεριφορά της θρησκευτικής αυτής κοινότητας σε σχέση με τη χώρα.

Ήταν δύο μόνο από τις εκπεφρασμένες προτάσεις του αθυρόστομου μεγιστάνα που προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων στην κοινή γνώμη και έδωσαν πάτημα κριτικής στους πολιτικούς αντιπάλους του. Ακριβώς εδώ όμως είναι το πιο ανησυχητικό. Αντί να έχουν αρνητική επίδραση στη δημοτικότητα του οι ακραίες, «καουμπόικες» και εν τέλει επικίνδυνες απόψεις του, τα ποσοστά δημοφιλίας του εκτοξεύονται στον απόηχο τους.

Το ίδιο είχε συμβεί τον Αύγουστο, όταν προανήγγειλε ότι σε περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος θα διώξει από τις ΗΠΑ όλους τους μετανάστες που δεν έχουν άδεια παραμονής, έστω και αν αυτοί υπολογίζονται σε 11 εκατομμύρια.

Τον Ιούλιο, αμέσως μετά τα προσβλητικά σχόλια του Ντόναλντ Τραμπ αναφορικά με την αιχμαλωσία του Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή Τζον Μακέιν κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, σχολιαστές και αναλυτές έσπευσαν να γράψουν τον πολιτικό επικήδειο του Νεοϋορκέζου δισεκατομμυριούχου.

«Το τσίρκο σχεδόν τελείωσε», έγραψε τότε στο «Politico» ο πολιτικός αναλυτής Ρικ Γουίλσον με αφορμή τον ισχυρισμό του Τραμπ, ότι «δεν είναι ήρωας κάποιος που πιάνεται αιχμάλωτος». Η πραγματικότητα όμως απείχε παρασάγγας από την πρόβλεψη του. Το τσίρκο είχε μόλις αρχίσει. Μαζί και η μεγάλη ικανότητα του υποψηφίου να γοητεύει το εκλογικό σώμα των Ρεπουμπλικάνων.

Ξεσηκωμός στη Μεγάλη Βρετανία

Οι ρατσιστικές απόψεις του περί μουσουλμάνων προκάλεσαν την οργισμένη αντίδραση ακόμα και του Ντέιβιντ Κάμερον. Κοτζάμ πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζει «εσφαλμένες», «διχαστικές» και «βλακώδεις» τις δηλώσεις ενός υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ. Πολλοί υπουργοί του Κάμερον πιέζουν πια την κυβέρνηση να προβεί σε απόφαση απαγόρευσης εισόδου του Τραμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και σε αυτή την επιδίωξη έχουν «σύμμαχο» τις μαζικές υπογραφές πολιτών, που έως και την Τετάρτη είχαν φτάσει τις 565.000!

Η Ευρώπη, με πικρή πείρα από ακραίο λαϊκισμό που εγείρει τα πλήθη, τρέμει το ενδεχόμενο να γίνει ο Τραμπ ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Οι επικριτές του υποστηρίζουν δικαιολογημένα ότι είναι τσακωμένος με τη συνέπεια, την υπευθυνότητα και τη λογική, προσφέροντας απλώς στο άκρως συντηρητικό κοινό του αυτό που θέλει να ακούσει. Η ελπίδα, αν τυχόν εκλεγεί, είναι να μην εφαρμόσει τίποτα απ’ όσα λέει. Μέρος της ζημιάς έχει όμως ήδη γίνει.

Το αντιμουσουλμανικό μένος που βγάζει ο Τραμπ είναι βούτυρο στο ψωμί των τζιχαντιστών του ISIS που, στις μάζες των φανατικών τους, θα τον χρησιμοποιήσουν ως επικύρωση του... δίκαιου του «αγώνα» τους.

Οι εμπρηστικές ατάκες πλασάρονται από τους αφιονισμένους μουτζαχεντίν ως απόδειξη ότι πράγματι η Δύση μισεί και διώκει το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους. Είναι έτσι πολύ πιο εύκολο να προσηλυτίσουν νέους μαχητές και να προτρέψουν τους ήδη φανατισμένους του χαλιφάτου στην ανάληψη τρομοκρατικής δράσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γαλλία, παρά τα όσα δεινά υπέστη η χώρα με τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου, αρκετές από τις απόψεις του Τραμπ θα ήταν παράνομες. Αρκετοί δε αναλυτές του «φαινομένου» ISIS εκτιμούν ότι αν η οργάνωση μπορούσε να εφεύρει έναν ιδανικό υποψήφιο για πρόεδρο των ΗΠΑ, το προφίλ του θα ταίριαζε γάντι σε αυτό που έχει υιοθετήσει ο Τραμπ.

Με μια ευχή για το 2016

Ανακεφαλαιώνοντας, τα «κακά» νέα είναι ότι ο ζάμπλουτος μεγιστάνας έχει μετατρέψει σε κούρσα για ένα άλογο τη διεκδίκηση για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων, καθώς και ότι ως τέτοιος (η περιουσία του έχει υπολογιστεί στα 4,1 δισ. δολάρια από το «Forbes») δεν χρειάζεται τα δεκανίκια των περίφημων χορηγών, που σπαταλούν πακτωλούς εκατ. δολαρίων για την προβολή των «εκλεκτών» υποψηφίων τους. Τα «καλά» νέα είναι ότι το μεγάλο φαβορί των Δημοκρατικών, η Χίλαρι Κλίντον εξακολουθεί να έχει πολύ μεγάλη απήχηση στο εκλογικό σώμα των Αμερικανών. Απολαμβάνοντας την… ευγενική χορηγία πολλών τέτοιων εκατομμυρίων.

Ένα μήνα προτού πέσει η αυλαία των προκριματικών εκλογών του 2016 και περίπου 200 ημέρες πριν από την ανάδειξη της τελικής δυάδας για τη διεκδίκηση της προεδρίας, όλοι οι νοήμονες άνθρωποι σε αυτό τον πλανήτη οφείλουν να κάνουν και μία ακόμα ευχή πλάι στις κλασικές που συνοδεύουν την έλευση μιας νέας χρονιάς. Μια ευχή, που – ποιος θα το ‘λέγε στη Χίλαρι Κλίντον – προβάλλει ως αποκρουστικό το σενάριο ήττας της πάλαι ποτέ… ταπεινωμένης από τη Μόνικα Λεβίνσκι πρώτης κυρίας των ΗΠΑ.

Γράφει ο Δημήτρης Καναβαράκης