Αυτό το φλερτ εξουσίας που
κάνει ο Σύριζα του Τσίπρα με την Ένωση Κεντρώων του Λεβέντη… Καιρό τώρα διώχνω
τον πειρασμό να γράψω κάτι, διώχνω τη σκέψη αυτή σαν κουνούπι που ζουζουνίζει
στ” αυτί μου, δεν θέλω να πω κάτι κακό για τον συμπαθή κυριούλη που τον τίμησαν
οι πολίτες και τον έμπασαν στη Βουλή…
Θυμάμαι τον Λεβέντη σπαρταριστό ήρωα του Μητσικώστα κι εκτίμησα
πολύ τον σπουδαίο μίμο, όταν βγήκε δημόσια και ζήτησε συγγνώμη για την τόση
σάτιρα που του έκαμε…
Δεν του όφειλε όμως καμία συγγνώμη. Διότι, χωρίς τον Μητσικώστα,
ο Λεβέντης δεν θα γινόταν ποτέ γνωστός στο πανελλήνιο. Ακόμα σήμερα θα τον
ήξεραν μόνο οι χαβαλετζήδες θεατές των περιθωριακών καναλιών της Αθήνας.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 το εκλογικό σώμα έκαμε απολογισμό:
Ψήφισα Χρυσή Αυγή, να μπουν τα παλικάρια στη Βουλή, να δείρουν τους “300”.
Μπήκαν. Αλλά δεν έδειρε κανείς κανέναν. Κι όταν μια μέρα κάποιος βουλευτής της
Χρυσής Αυγής κινήθηκε απειλητικά προς τους προδότες, σηκώθηκε ο Πύρρος Δήμας
μπροστά του και ο μάγκας, απλά, έκατσε στ” αβγά του. Και καλά έκαμε.
Σου λέει τώρα: “Έριξα ψήφο της εκδίκησης στον Μιχαλολιάκο, αλλά…
τζίφος. Ώρα να ρίξω και μία ψήφο της πλάκας στον Λεβέντη… Αφού δεν γέλασα με το
μπερντάκι, ας γελάσω με το καλαμπούρι”.
Έτσι που λέτε…
Τον Σεπτέμβριο που πέρασε,
186.457 συμπολίτες αποφάσισαν ότι δεν
θέλουν να γελάσουν με το μπερντάκι, αλλά με τον χαβαλέ.
Και… τσουπ… ο κυρ – Βασίλης θρονιάστηκε καμαρωτός στα έδρανα της
Βουλής.
Αμέσως τα σοβαρά κανάλια πήραν το σοβαρό τους. Ξέχασαν την
καζούρα οι πάντες. Και καλά έκαμαν.
Κι ήρθε που λέτε μια ωραία πρωία, πολύ νωρίς μετά τις εκλογές,
είδε ο Τσίπρας ότι δεν μπορεί να περάσει το ασφαλιστικό που απαιτεί η Τρόικα,
δεν του βγαίνουν τα κουκιά, αφού είναι έτοιμοι να λακίσουν κάποιοι δικοί του, η
πλειοψηφία των 153 βουλευτών είναι αχαμνή, πήρε μία, δύο, τρεις παρατάσεις για
να το φέρει στη Βουλή, ζητούσε χρόνο.
Γιατί ζητούσε χρόνο;
Για “να ψήσει” τον Λεβέντη.
Έτσι όμως… η πλάκα των 186.457 πολιτών πάει να τους κάτσει στο
λαιμό…
Βεβαίως ο Λεβέντης αντιστέκεται και προτάσσει ανάγκη
οικουμενικής κυβέρνησης φωτογραφίζοντας μάλιστα τον… Καραμανλή για ηγέτη της,
άρα… δεν πρέπει να βγει ο Μητσοτάκης αρχηγός στη Νέα Δημοκρατία, αλλά ο
Μεϊμαράκης.
Η πλάκα που έκατσε στο λαιμό των 186.457 πολιτών κοντεύει να
μετατραπεί σε μια κατσαρόλα φρέσκου χαλβά στο στομάχι.
Ε, ναι…
Ο Τσίπρας κατάπιε ολόκληρη τη φόλα Βαρουφάκη, σου λέει λοιπόν…
“ο Λεβέντης θα με χαλάσει;”…
Βουρ λοιπόν στο ψητό. Εννιά ψηφαλάκια είναι… μούρλια! Να
κρατήσουμε την καρέκλα. Και βλέπουμε.
Το γέλιο από το μπερντάκι δεν έπεσε. Το γέλιο από την πλάκα δεν
έπεσε. Είναι όμως σίγουρο: Θα γελάσουμε πολύ την ημέρα που θα μπει στην
κυβέρνηση ο Λεβέντης. Ή θα επιβάλλει την Οικουμενική που λέει.
Ναι, ήρθε ο καιρός να πάθουμε και το τελευταίο χουνέρι της
λίστας όσων έχουμε πάθει. Να δούμε τον κυρ – Βασίλη ρυθμιστή των πολιτικών μας
πραγμάτων. Αυτό, ε, όπως και να το κάνεις, είναι κατά κυριολεξίαν υλοποίηση του
παλιού σοσιαλιστικού ονείρου: “Ο Σύριζα στην κυβέρνηση, ο Λεβέντης στην
εξουσία”…
Γράφει ο Παντελής Φλωρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου