Η πρώτη φορά μπορεί να είναι τυχαία. H δεύτερη σύμπτωση. H τρίτη η κακιά στιγμή. Αλλά η τέταρτη είναι απόφαση: «Άλλαξε κανάλι γιατί θα τη σπάσω».
Τέσσερα στα τέσσερα και να θέλεις δεν το πετυχαίνεις. Σε τέσσερις συνεχείς εμφανίσεις του, σε ισάριθμες τηλεοπτικές εκπομπές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μηδένισε τα κοντέρ και έκλεισε σπίτια: των παρουσιαστών.
Ήδη δημιουργεί θρύλο γύρω από το όνομά του. Όπως παλιά ο Βύζας Μεγάρων: Μητσοτάκης ο φονεύς των γιγάντων -της τηλεόρασης.
Στο μέγαρο Μάξιμου ανησυχούν: Αφού δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε στην τηλεόραση πώς θα τον ψηφίσουν;
Καταστροφή: αν χάσει στη ΝΔ τις ευρωεκλογές,τον Μητσοτάκη θα αποσύρουν, όχι τον Θεοδωρικάκο και την περιμένουν αυτή τη μέρα. Μην τον είδατε τον Κίτσο το λεβέντη τον αρχιληστή. Και γύρευε ποιον θα ρίξουν στις εθνικές εκλογές. Όσο Συριζαίος και αν είσαι καταλαβαίνεις: τέρμα ο Μητσοτάκης, τέρμα και η τύχη σου.
Μια ιδέα να βγουν από δύσκολη θέση,
τους έδωσε ο Λευτέρης Αυγενάκης- με τ’ όνομα. Να κάνουν νοθεία: υπέρ του Μητσοτάκη. Μπας και τον κρατήσουν στη θέση του, μέχρι τις εθνικές εκλογές τουλάχιστον. Πίσω μου σ’ έχω σατανά.
Εν τω μεταξύ στο Μητσοτακέικο μέχρι και οι δημοσκόποι επιλέγουν το στρίβειν δια του αρραβώνος. «Εδώ ήλθαμε, πάμε να φύγουμε». Εκείνα τα 15άρια διαφορά και τα νταμπλ σκορ να ζήσουμε να τα θυμόμαστε.
Βεβαίως ο Κυριάκος εμφανίζεται αγέρωχος: Είμαι ο νικητής -η ψυχή του το ξέρει βέβαια. Είναι σαν αυτόν που έχει πέσει από τον 30ο όροφο και καθώς περνάει από τον 15ο σκέφτεται: «Ως εδώ καλά πάμε».
Καλάμια. Όσο καλά πήγαινε ο Βέμπερ που τον έπαιζε στάνταρ άσο για πρόεδρο της Κομισιόν. Τώρα είναι το Χ και πάει φουνταριστός για ήττα, εντός έδρας. Μεταξύ μας: άστον να πάει στο διάολο. Πεταμένα λεφτά.
Τον έφερε στην Αθήνα, τον τάισε, τον πότισε, του άνοιξε και το Ζάππειο και αυτός του έλεγε κατάμουτρα ότι είναι «ενθουσιασμένος με τη συμφωνία των Πρεσπών». Πάρτον στον γάμο σου… Αλλά ποιος νοιάζεται για τον Βέμπερ; Eδώ καίγεται το σπίτι μας. Τι έκανε λάθος ο Κυριάκος και τον πήρε από κάτω;
Δεν γυρίζει σαν περιπλανώμενος Ιουδαίος από πόλη σε πόλη; Δεν το λέει νεράκι το ρόλο του σε κάθε σποτ; Αν δεν γίνει Πρωθυπουργός, θα παίζει σε διαφημίσεις- για τα προϊόντα των… ανταγωνιστών.
Τουλάχιστον να έβαζαν κάποιον να τον ντουμπλάρει στα δύσκολα γυρίσματα. Να μην σφίγγει χέρια στις ρούγες και τα κατσάβραχα και να του συμβαίνουν και διάφορα. Η μια ξελιγωμένη να τον λέει « γκόμενο» και ο άλλος να του δίνει δώρο χασαπομάχαιρο- μακριά από εμάς ο … Καββαδίας και τα ποιήματά του.
Έτσι κι αλλιώς αυτά που λέει θα μπορούσε να τους τα πει και από την Αθήνα. Τρία- τέσσερα απλά πραγματάκια είναι. Χωράνε και σε σκονάκι.
Πρώτο: Σας σκέφτομαι, ξέρω τι ζόρια περνάτε, είμαι ο άνθρωπός σας, σας παρακαλώ, ψηφίστε με. Και θα σας εξαφανίσωμεν- που έλεγε και ο Κωνσταντάρας.
Δεύτερο: ο Τσίπρας είναι κάθαρμα, κομμουνιστής, σκαφάτος κι έχει φίλο τον Μαδούρο- κακό χρόνο νάχει. Καπνίζει πούρα, δεν διαβάζει Πηνελόπη Δέλτα και τρώει παϊδάκια τη μεγάλη Εβδομάδα. Τι δουλειά έχετε εσείς νοικοκυραίοι άνθρωποι με τον καταληψία;
Τρίτο: Εσείς έχετε εμένα. Μου το λένε και στο δρόμο: «Αν δεν είχα κι εσένανε,τι θα ήμουν στη γη;». Για πάρτη σας «δεν κοιμάμαι πια τα βράδια», που λέει και το τραγούδι. Σκέφτομαι «λες να μπήκε κανέναν δολοφόνος του Παρασκευοπούλου και τους ξέκανε τους ανθρώπους;». «Θα θυμηθούν το πρωί να γραφτούν για τις καλοπληρωμένες δουλειές που ετοιμάζω;».
Τέταρτο: Αν δεν σας αρέσω, ποτέ μη σώσετε και με δείτε στην τηλεόραση, ούτε εγώ δεν θα με έβλεπα, έτσι που την κατάντησε ο ΣΥΡΙΖΑ την τηλεόραση με τον Καλογρίτσα.
Αλλά τουλάχιστον ψηφίστε με , καταστρέφομαι. «Ελεήστε στραβοί τον ανοιχτομάτη», που έλεγε και Φωτόπουλος. Δεν ξέρετε τι με περιμένει από Δευτέρα.
Να γυρνάει και να ζητάει ψήφους, αυτός που είχε μάθει αλλιώς. Και την έδρα στο σπίτι του την πήγαν το 2004. Οι καλύτεροι φίλοι του έγιναν πια οι μακιγιέρ των τηλεοπτικών συνεργείων. Οι άλλοι της ΝΔ, δεν τον πλησιάζουν- λες και έχει ανεμοβλογιά.
Πού είναι ο Σαμαράς; Τον έβγαλε στο κλαρί με τη Μακεδονία που είναι μία και είναι ελληνική και ως τώρα η μόνη βοήθεια ήταν η παρουσία του στο βιβλίο ενός ψυχίατρου!
Αυτός ο ανεπρόκοπος ο Άδωνις γυρνάει με τη μεζούρα και υπολογίζει με ποιο αποτέλεσμα θα του κρεμάσει κουδούνια.
Κι ο Καραμανλής; Θα κάνει δήλωση, λέει, την ημέρα των εκλογών. Το μεσημέρι που θα έχουν ήδη ψηφίσει οι μισοί. Τον έσωσε…
Και έχει και τον Μεϊμαράκη σαν κακιά πεθερά που δεν μπορεί να χωνέψει τη νύφη, να περιμένει πως θα καμαρώσει τον Τσίπρα με τον Νόμπελ.
Παλιοκόμμα. Αυτοί έφαγαν τον πατέρα του, που καλίγωνε ψύλλο τον αέρα, στον Κυριάκο θα κολλήσουν;
Το σωστό πάντως να λέγεται: κάνει ό,τι μπορεί. Ξεπέρασε σε σέλφι ως και τον Γεωργιάδη- της Νοβάρτις όχι τον άλλον. Έκανε τάματα, πήρε όρκους και «δεσμεύθηκε»: θα ρίξει τους φόρους, θα ρίξει τις Πρέσπες, θα ρίξει τον Πολάκη στη φυλακή, θα ρίξει στο γυαλί φαρμάκι.
Τι άλλο να κάνει; Να πάει στις κηδείες σαν τον Νίκο Αναγνωστόπουλο και να λέει «φίλος του νεκρού»; Να κλείσει τις τρύπες στα μακαρόνια;
Ορίστε, θα εγγυηθεί τις 12 συντάξεις- το χρόνο, όχι ισοβίως- και άσε τον Τσίπρα να εγγυάται τη 13η. Αν δεν φτάνει, να εγγυηθεί και τις 52 εβδομάδες το χρόνο. Και ότι θα έχουν οι μέρες 24 ώρες-μαζί με τις νύχτες.
Στην Κρήτη μέχρι και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας θα αλλάξει: : στη στροφή τα αυτοκίνητα θα στρίβουν και οι οδηγοί θα αποφεύγουν τα τρακαρίσματα.
Για το τελευταίο μπορεί να φταίνε και οι Κρητικοί: δέκα η ώρα το πρωί του έδιναν ρακή.
Του Γ. Λακόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου