αγαπώ αυτό το συγκλονιστικό δημοτικό τραγούδι της Τουρκοκρατίας, διότι αποτυπώνει την ουσία του διαχρονικό κώδικα αξιών της ελληνικής ιστορίας, που υπήρξε η προϋπόθεση γιά να φθάσουμε ως έθνος στον... Εικοστό Αιώνα. Το αφιερώνω στον νεαρό Έλληνα μαθητή που κατέβασε το μπαϊράκι των Μογγόλων από το ιερό ελληνικό έδαφος της Κύπρου.
"Οι κλέφτες επροσκύνησαν και γίνηκαν ραγιάδες-άλλοι βοσκάνε πρόβατα κι άλλοι βοσκάνε γίδια-μα ένα μικρό κλεφτόπουλο δεν πάει να προσκυνήσει-τους κάμπους εροβόλαγε τον ταμπουρά λαλούσε-εγώ ραγιάς, δεν γίνομαι τούρκους δεν προσκυνάω-δεν προσκυνώ τους άρχοντες και τους κοτζαμπασήδες-μόν΄καρτερώ την άνοιξη να λειώσουνε τα χιόνια."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου