Η κεντροδεξιά κυβέρνηση Καραμανλή εξασφάλισε ξεκάθαρη εκλογική νίκη το Μάρτιο
του 2004 υποσχόμενη μεταρρυθμίσεις, αλλά, περιέργως, δεν εφάρμοσε την
προεκλογική ατζέντα των αλλαγών, παρά τη μεγάλη κοινοβουλευτική της πλειοψηφία.
Ο πληθωρισμός στη χώρα αυξήθηκε και παρέμενε σταθερά υψηλότερα από το μέσο όρο της ευρωζώνης, η διεθνής κατάταξη της χώρας όσον αφορά την ανταγωνιστικότητά της βούλιαξε, ενώ το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών ανήλθε σε πρωτοφανές ιστορικό μέγιστο.
Το Σεπτέμβριο του 2007, η κατάσταση χειροτέρεψε απότομα.
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία διαβρώθηκε και η δεύτερη τετραετία της κυβέρνησης Καραμανλή ξεκίνησε ένα όργιο δαπανών, εγκαταλείποντας πρακτικά τη δημοσιονομική σύνεση.
Οι δημοσιονομικές δαπάνες ως ποσοστό επί του μεγέθους της οικονομίας, εκτοξεύτηκαν,
σε υψηλά επίπεδα ρεκόρ, πέντε ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το μέσο
όρο των τελευταίων 25 ετών.» (13)Ο πληθωρισμός στη χώρα αυξήθηκε και παρέμενε σταθερά υψηλότερα από το μέσο όρο της ευρωζώνης, η διεθνής κατάταξη της χώρας όσον αφορά την ανταγωνιστικότητά της βούλιαξε, ενώ το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών ανήλθε σε πρωτοφανές ιστορικό μέγιστο.
Το Σεπτέμβριο του 2007, η κατάσταση χειροτέρεψε απότομα.
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία διαβρώθηκε και η δεύτερη τετραετία της κυβέρνησης Καραμανλή ξεκίνησε ένα όργιο δαπανών, εγκαταλείποντας πρακτικά τη δημοσιονομική σύνεση.
Οι δημοσιονομικές δαπάνες ως ποσοστό επί του μεγέθους της οικονομίας, εκτοξεύτηκαν,
Πέντε ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το μέσο όρο των τελευταίων 25 ετών!
Δηλαδή: αυτό που ζούμε σήμερα με την δημοσιονομική κατάρρευση, δεν ήταν νομοτελειακό ακόμη και με τους νόμους της μεταπολίτευσης.
Μπορεί οι δομικές αδυναμίες της οικονομίας να μην διορθώνονται απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, μπορεί η χρεοκοπία του ελληνικού κράτους να ανιχνεύεται στις χρόνιες παθογένειες του, ποτέ όμως αυτές οι παθογένειες δεν διογκώθηκαν τόσο ώστε να γίνουν εκρηκτικές, όσο την περίοδο της διακυβέρνησης από την Νέα Δημοκρατία (2004-2009)...."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου