Ακολουθησαν…εξορίες,δολοφονίες,εκτελέσεις, φυλακίσεις,ανελέητο κυνηγητό,μετατοπίσεις πληθυμων ", των μη δεξιών
Έπειτα από διαβουλεύσεις δέκα ημερών, η Συμφωνία της Βάρκιζας υπογράφηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1945.
Αποτελείτο από 9 άρθρα και προέβλεπε, μεταξύ άλλων, αφοπλισμό όλων των ένοπλων σωμάτων της Αντίστασης, ανασύνταξη του Εθνικού Στρατού, εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από τους συνεργάτες των Γερμανών, αμνηστεία για τα πολιτικά αδικήματα, δημοψήφισμα για το πολιτειακό ζήτημα και εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης για την κατάρτιση νέου Συντάγματος.
Έπειτα από διαβουλεύσεις δέκα ημερών, η Συμφωνία της Βάρκιζας υπογράφηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1945.
Αποτελείτο από 9 άρθρα και προέβλεπε, μεταξύ άλλων, αφοπλισμό όλων των ένοπλων σωμάτων της Αντίστασης, ανασύνταξη του Εθνικού Στρατού, εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από τους συνεργάτες των Γερμανών, αμνηστεία για τα πολιτικά αδικήματα, δημοψήφισμα για το πολιτειακό ζήτημα και εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης για την κατάρτιση νέου Συντάγματος.
Η Συμφωνία τίποτα δεν έσωσε ,αφού παραβιάστηκε και οδήγησε
στη τραγωδία του
εμφυλίου.
Γιατί μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας οι "Χ'ίτες οι γερμανοτσολιάδες οι χαφιέδες τα αποβράσματα και οι χωροφύλακες "έπιασαν δουλειά"
Από τις 12 Φεβρουαρίου 1945 μέχρι και την 31 Μαρίου 1946 σύμφωνα με το έντυπο της εποχής :» δολοφονήθηκαν 1289 μέλη του ΕΑΜ, έγιναν ανεπιτυχείς απόπειρες σε άλλους 509, τραυματίστηκαν ύστερα από επιθέσεις παρακρατικών 6671 δημοκρατικοί πολίτες, πιάστηκαν και βασανίστηκαν 31632,
πιάστηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκες 84931.Από αυτούς, στις 8 Μάη 1946 βρίσκονταν φυλακισμένοι 8624 Εαμίτες, πάρα την αμνηστία που είχε δοθεί απο τη κυβέρνηση Σοφούλη. Στο ίδιο διάστημα σημειώνονται 165 βιασμοί γυναικών. Επίσης λεηλατήθηκαν ιδιωτικές περιουσίες 18767 προσκείμενων στο ΕΑΜ.
Από τους δολοφονηθέντες 953 σκοτώθηκαν από τρομοκράτες, 250 από εθνοφύλακες, 4 από Αγγλους και οι υπόλοποι από άγνωστους δολοφόνους[…]
Δυο χρόνια αργότερα ξέσπασε ο εσωτερικός πόλεμος.
Εξορίες, εκτελέσεις, φυλακίσεις, μετατοπίσεις πληθυσμών έχτισαν το μετακατοχικό κράτος, μέχρι που ήρθε η συναίνεση των «αντιπάλων» και η «εθνική συμφιλίωση» μετά το 1974, η αναγνώριση της «εθνικής αντίστασης», οι κυβερνητικές συνεργασίες «αριστεράς» και «δεξιάς» του 1989, και τέλος η κοινή αποδοχή από όλους αυτούς μαζί για την ανάγκη προστασίας και λήψης μέτρων για τη δημοκρατία από τους εχθρούς της. Δηλαδή η ανάγκη προστασίας της κυριαρχίας τους με όποιο πρόσωπο και να παρουσιάζονται πάνω στους ανθρώπους. Αυτό που δείχνει όμως η ιστορία είναι πως ότι μέσο εξόντωσης και να χρησιμοποιούν, δεν μπορούν να ανακόψουν τους αγώνες των καταπιεσμένων ενάντια στην εξουσία στο δρόμο για την πανανθρώπινη ελευθερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου