ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Δ. ΔΕΛΦΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πριν από μισόν αιώνα μία εταιρεία ήρθε στο νομό μας (ΑΕΜ ΒΩΞΙΤΑΙ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ, ΑΡΓΥΡΟΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΙΝΗΣ, S&B, Eυρωπαϊκοι Βωξίτες) και με τα εργαλεία των ίδιων των κατοίκων (κασμάδες, φτυάρια, ζεμπίλια), εκμεταλλεύτηκε τη δημόσια, λαϊκή περιουσία της περιοχής, το βωξίτη, για να γίνει μία παγκόσμια υπερδύναμη στην εξορυκτική βιομηχανία.

Μετά από τόσα χρόνια εκμετάλλευσης, αυτού του δημόσιου πλούτου, των εργαζομένων της, της περιοχής (με τα ξεκοιλιασμένα βουνά), τους νεκρούς εργάτες της,

την εξαγορά της τοπικής εξουσίας, την εγκαθίδρυση των ανθρώπων της και στην κεντρική πολιτική σκηνή, ήρθε η ώρα να ξεπουλήσει το μεταλλείο σε μια Γαλλική επενδυτική εταιρεία, για να συνεχίσει και αυτή το Θεάρεστο έργο των προκατόχων της, δηλ. την ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία και η οικογένεια να βάλει ζεστό χρήμα στα θησαυροφυλάκια της.

 Τι πούλησε αλήθεια η οικογένεια των Κυριακοπουλαίων στους Γάλλους; Το βωξίτη; Γιατί δικός της ήταν! Τις εγκαταστάσεις; Γιατί με δικά της χρήματα τις έκανε ή με τον παραγόμενο από τους εργάτες πλούτο του εθνικού μας πλούτου! Το έμπειρο προσωπικό της; Γιατί σκλάβοι είναι! Αμείλικτα ερωτήματα που δεν χρίζουν απαντήσεων άλλα θέσεων που πρέπει να πάρουν τόσο οι «ανεξάρτητες» δήθεν παρατάξεις των τοπικών εκλογών του Δημ. Συμβουλίου, όσο και τα κόμματα που στήριξαν αυτές. Όλα τα άλλα περί περιβάλλοντος και περί όρων και ελέγχων (που δε διαφωνεί και κανένας, όπως φάνηκε και στα τοπικά συμβούλια) είναι στάχτη στα μάτια για το εύκολο πέρασμα μιας και μόνης ίδιας πολιτικής όπως αυτή εκφράστηκε και στις ψηφοφορίες για το Λαρνάκι,  αναδεικνύοντας τις δύο  και ΜΟΝΟ δύο διαφορετικές θέσεις για το ζήτημα του ορυκτού πλούτου. Αυτή της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ΚΚΕ από τη μιά και απ την άλλη όλων των άλλων συνδυασμών, ανεξάρτητων και εξαρτημένων που με εκπτώσεις ή όχι κάνανε δεκτά τα αιτήματα της εταιρείας

 Η οικογένεια αυτή βρήκε την ευκαιρία μέσα σε τέτοιο  κλίμα, όπου με εθνική «ομοψυχία» πρέπει «σύσσωμος» ο ελληνικός λαός να βάλλει πλάτες για την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα της ελληνικής οικονομίας, βαφτίζοντας πατριωτικό ότι είναι αντιλαϊκό και κυρίως αντεργατικό. Αυτό το κλίμα καλλιεργούσανε δεκάδες χρόνια τώρα όλες οι κυβερνήσεις, δέσμιες των ανταλλαγμάτων, με τις επιχειρήσεις. Αυτό το κλίμα προσπαθεί να επιβάλλει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις διευκολύνσεις υπέρ του κεφαλαίου, σε βάρος της εργατικής τάξης. Ακόμη και τώρα υπέρ  αυτών των απόψεων τάσσονται όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου... πλην Λακεδαιμονίων.(ΚΚΕ)!

Έχει κανείς την αυταπάτη ότι οι «σύγχρονοι» Γάλλοι, με τις οικολογικές ευαισθησίες τους και το «αριστερό» πρόσημο στην κυβέρνηση Ολάντ θα λειτουργήσουν υπέρ των εργαζομένων, της περιοχής και του περιβάλλοντος ή το μοναδικό πρόσημο θα είναι η κερδοφορία και μόνο της επένδυσής τους ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΤΙΜΗΜΑ ΚΑΙ ΕΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ;

Οι εργαζόμενοι του μεταλλείου (και όχι μόνο), οι επαγγελματίες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να μην επαναπαυθούν κόντρα σε αυτούς που θα λένε για ένα νέο DEAL της οικονομικής πολιτικής(!) να δούμε(!) να περιμένουμε(!) και τόσο άλλα που γευθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια. Επειδή οι καιροί είναι πονηροί και τα νέα μνημόνια (δανειακές συμβάσεις) επιβάλλουν ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ένα είναι σίγουρο..η νέα εταιρεία, ΚΕRΝΕΟS, θα τύχει όλων των ευνοϊκών ρυθμίσεων   προκειμένου να πολλαπλασιάσει τα κέρδη της. Όλο αυτό δεν προϋποθέτει καλές εξελίξεις. Συσπείρωση χρειάζεται και αγώνα ς για διεκδίκηση του δικού μας πλούτου, ώστε να τον πάρουμε στα χέρια μας και με λαϊκή εξουσία, μονομερή διαγραφή του χρέους, έξοδο από το σφαγείο της ΕΕ, να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας ανήκει, χωρίς τα παραμύθια των διάφορων σωτήρων!

                                                                                                             Άμφισσα 22 Φλεβάρη 23-2-2015