ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ «ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ» ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΧΩΡΑ..

Τελεσίγραφο για συμφωνία «εδώ και τώρα», μέχρι το Eurorgoup της 16ης Φεβρουαρίου έστειλαν οι ευρωπαίοι εταίροι στη χθεσινοβραδινή συνεδρίαση του Euroworking group. 

Το κλίμα στο υπουργείο Οικονομικών είναι βαρύ. Πληροφορίες έλεγαν πως μας έβαλαν το μαχαίρι στο λαιμό και είπαν «παράταση και υπογραφή του υφιστάμενου προγράμματος στο επόμενο Eurogroup και θα επισημοποιηθεί στο επόμενο στις 16 του μήνα» έλεγαν κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών, το μεσημέρι της Παρασκευής.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες:

Στο Eurogroup ακόμη και χώρες φιλικά προσκείμενες στην Ελλάδα ήταν διστακτικές και φοβήθηκαν. Άμεσα δεν είχαμε καμία στήριξη από κυβερνήσεις

Ο κ. Βαρουφάκης φαίνεται ότι θα επιμείνει «μέχρι τέλους». Το πνεύμα του υπουργού Οικονομικών είναι «δεν υπογράφουμε το πρόγραμμα, δεν γίνεται να υπογράψουμε, είναι ξεφτίλα,

θα πέσει η Κυβέρνηση. Θα υποστούμε όποιες συνέπειες και εκείνοι αντιστοίχως. Το πρόγραμμα είναι πράξη υποταγής».

Κύκλοι του ΥΠΟΙΚ σχολίαζαν ότι ακόμη και η προηγούμενη κυβέρνηση αντιστάθηκε επί 8 μήνες σε μεταρρυθμίσεις που θα είχαν διαλύσει την κοινωνική ασφάλιση παρά τα τρωτά της σημεία.

Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, θα έχουμε νέα πρόταση που θα την φτιάξουμε στο κυβερνητικό συμβούλιο. Η Ελλάδα θα παρουσιάσει έτοιμο φάκελο στο επόμενο Euroworking Group.

Στόχος της κυβέρνησης είναι μία «χρηματοδότηση γέφυρα» αλλά βάσει προγράμματος «που θα συμφωνήσουμε εμείς και η ορολογία δεν έχει σημασία. Όχι όμως νέο δάνειο».

Σε κάθε περίπτωση, στόχος της κυβέρνησης παραμένει η παραμονή στην ευρωζώνη.

ΣΧΟΛΙΟ: Ενώ όλοι εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε κυριευθεί από μια πατριωτική, αντιμνημονιακή νιρβάνα, τα μηνύματα στο εξωτερικό είναι εξαιρετικά δυσοίωνα, τα οποία δεν ακουμπούν τον μέσο Έλληνα, όχι μόνο της ευφορίας που επικρατεί λόγω του "ξεσπάσματος", αλλά και επειδή τα συστημικά ΜΜΕ βοηθούν στο κλίμα της ευρύτερης αποχαύνωσης.

Προφανώς και δεν μπορεί κανείς να χαρεί με τα νέα που φτάνουν από τις Βρυξέλλες. Προφανώς και οι ευρωπαίοι εταίροι έχουν μπει σε μια διελκιστύνδα με την νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση, η οποία να υπενθυμίσουμε ότι θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης την προσεχή Δευτέρα 9 Ιανουαρίου, μέσα σε κλίμα γενικευμένης ασφυξίας. Και εμείς εδώ στην Ελλάδα ασχολούμαστε με τις ενδυματολογικές επιλογές του Βαρουφάκη ή του Σταύρου Θεοδωράκη.

Είναι προφανές επίσης ότι η κυβέρνηση για την ώρα, ανάμεσα στο δίλημμα "δημοτικότητα ή υπευθυνότητα", προτιμά σαφώς το πρώτο, γιατί πολύ απλά το ακροατήριο που εν πολλοίς την στηρίζει δεν μπορεί να δεχθεί την υπευθυνότητα, αφού θα εκληφθεί με όρους μνημονιακής οπισθοχώρησης. Αυτό που φαίνεται μέχρι στιγμής είναι ότι η ίδια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ "κάνει το κομμάτι" της, δηλαδή λέει αυτά που θέλει ο καθένας να πει από την θέση ευθύνης που του αναλογεί, μέχρι να τελειώσει το όνειρο της εξουσίας.

Όμως μια χώρα δεν κυβερνιέται έτσι, με ξεσπάσματα και έκφραση προσωπικών απωθυμένων. Και η εύθραυστη πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που υπενθυμίζουμε ότι αθροιστικά και μόνο δεν φτάνουν ούτε τον αυτοδύναμο Παπανδρέου του 44%, δεν αντιλαμβάνεται ακριβώς ότι είναι εύθραστη, μ' ένα μωσαϊκό βουλευτών, από τον Δραγασάκη και τον Σταθάκη, μέχρι την Ραχήλ και τον Νικολόπουλο. Το πρόβλημα είναι σαφώς πολιτικό, τόσο εντός, όσο και εκτός των τειχών, αλλά η κυβέρνηση κάνει ότι δεν συμβαίνει τίποτα.

Και είναι ένδειξη ότι κάτι επικοινωνεί λάθος. Δεν μπορεί από την μια πλευρά να σε επικροτεί ο Μπαλτάκος ή να σε βλέπει φιλικά η Χ.Α. Από την άλλη, δεν μπορέι οι ευρωπαίοι να σε βλέπουν στην ίδια οικογένεια δυνάμεων με τον Φάρατζ ή τον Γκρίλο. Κάτι έχει γίνει λάθος στην επικοινώνηση του μηνύματος, όπως περίτρανα αποδεικνύουν οι "σχολικές" αναφορές Τσίπρα και Κωνσταντοπούλου περί αποκατάστασης της δημοκρατίας μόλις το 2015 ή οι αναφορές περί "μεταμνημονιακής Βουλής".

Δεν είναι η εποχή που ο καθένας μπορεί να κάνει το κομμάτι του. Δεν είναι η εποχή που η δημοφιλία συνδέεται άρρηκτα με την ικανότητα. Και απ' ό, τι φαίνεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στηρίζεται σε μια "εικονική πλειοψηφία", που ψήφισε με βάση τον "πατριωτικό εφησυχασμό". Γιατί είναι παράλογο να βρίζεις τους ξένους ως δυνάμεις κατοχής και από την άλλη να τους γυρεύεις λύση, χωρίς μάλιστα να είσαι σε θέση να κάνεις ούτε μια παραχώρηση.

Μακάρι αυτές οι γραμμές σε μερικές μόνο μέρες να μην έχουν καμία αξία, γιατί σε διαφορετική περίπτωση τα όσα θα προκύψουν δεν θα περιγράφονται με έξυπνα status, tweets και όμορφα καμωμένες εικόνες..