H ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΞΙΑΚΗ!

Αποφεύγω σκόπιμα να μεταφέρω επαγγελματικές εμπειρίες μου στον προσωπικό μου λογαριασμό. Τούτη όμως την εμπειρία οφείλω να τη μοιραστώ.

Ο κύριος Τάκης (δεν είναι το πραγματικό του όνομα) είχε εδώ και 40 χρόνια μια τεχνική εταιρεία στο χώρο των κατασκευαστικών και μονωτικών λύσεων με εργοστάσιο στην επαρχία. Είχε καταθέσει ένα σωρό σχετικές πατέντες για τις οποίες η αγορά τον θεωρούσε ένας από τους ηγέτες.

Η εταιρεία του έκανε τζίρο εκκατομυρίων και είχε πελάτες κατασκευαστές έργων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Εδώ και 6 περίπου χρόνια, το ίδιο το δημόσιο του χρωστάει σχεδόν 2 εκατομμύρια ευρώ και άλλα 3 εκ. οι εργολάβοι κατασκευαστές, μερικοί εξ αυτών και προσωπικοί του φίλοι και …συγγενείς. Σύνολο πέντε . Μη έχοντας απολύσει ποτέ στο παρελθόν και χρηματοδοτώντας ο ίδιος μισθούς επί 4 χρόνια χωρίς να έχει πρακτικά κανένα έσοδο , αφού τα έργα έχουν κυριολεκτικά παγώσει, παίρνει την απόφαση να την κλείσει και να αποσυρθεί στα 75 του . Πριν το κάνει αυτό ερώτησε αν επιθυμούσε κάποιος από τους εργαζόμενους να αναλάβει χωρίς τίμημα προς εξαγορά,

να «τρέξει» την εταιρεία με ένα μοντέλο «κοινωνικοποίησής της» αφήνοντας πρακτικά όλα τα ενδεχόμενα έσοδα στους απομένοντες υπαλλήλους. Ήταν ανοιχτός σε προτάσεις, αγαπούσε την εταιρεία που έφτιαξε μόνος του. Δεν υπήρξε εκ μέρους των εργαζομένων κανένα ενδιαφέρον. Ο κύριος Τάκης δεν έχει εκδώσει ποτέ μια ακάλυπτη επιταγή, δεν είχε ποτέ απολύσει ούτε κάνει μια μείωση μισθού σε εργαζόμενό του.

Ήταν το αφεντικό «πατέρας», έχοντας παντρέψει ο ίδιος 4 από τους υπαλλήλους του. Κλείνοντας την εταιρεία, ανακοίνωσε σε υπαλλήλους του , μηχανικούς που ελάμβαναν με μπλοκάκι, αμοιβές των 4.000 ευρώ μηνιαίως, πως θα τους αποζημίωνε με εξάμηνη αποζημίωση όπως τους υποσχόταν προφορικά παλιότερα, αλλά με μηνιαία καταβολή μιας και αδυνατούσε να συγκεντρώσει όλα τα λεφτά μαζί. Άλλωστε δεν ήταν νομικά υποχρεωμένος. Ομάδα υπαλλήλων του, μηχανικοί με πτυχία και μεταπτυχιακά, έκαναν πλιάτσικο στην εταιρεία, παίρνοντας αυθαίρετα, ως «ενέχυρο» ό, τι μπορούσαν σε περίπτωση αθέτησης της υπόσχεσης εκ μέρους του, να πουλήσουν ή να εκμεταλλευτούν (μετρητικά μηχανήματα, υπολογιστές, ακριβά εργαλεία κλπ). Αυτό τσάκισε την ήδη βεβαρημένη ψυχική υγεία του κ. Τάκη και τον έριξε σε βαθιά κατάθλιψη…

Η «κρίση» που ζούμε, πέρα από οικονομική είναι κυρίως ΑΞΙΑΚΗ, φέρνει στην επιφάνεια όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες και φανερώνει το πόσο εξαρτώμενη είναι η ανθρώπινη συμπεριφορά από το περιβάλλον που ζούμε. Επίσης, επιβεβαιώνει κάτι σκληρό για το ανθρώπινο είδος. Επιβεβαιώνει τους στίχους του Καζαντζάκη που αναφέρουν :

«O άνθρωπος είναι χτήνος! φώναξε και χτύπησε με θυμό το ραβδί του στις πέτρες. Μεγάλο χτήνος. Δεν το ξέρει η ευγένειά σου, σου ήρθαν μαθές όλα βολικά, μα ρώτα και μένα· χτήνος, σου λέω! Του ‘καμες κακό; Σε σέβεται και σε τρέμει. Του ‘καμες καλό; Σου βγάζει τα μάτια… Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».

*Ο Παναγιώτης Παπαγαπίου είναι ειδικός στην επιχειρηματική ανάπτυξη και καθοδήγηση

Γράφει ο Παναγιώτης Παπαγαπίου