Η προσεκτική ανάλυση της ομιλίας του κ. Τσίπρα στην ολομέλεια του κοινοβουλίου κατά τη ψήφιση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις» με την μέθοδο ανάλυσης περιεχομένου και δη τη θεματική ανάλυση με αναφορά στη παράγραφο καθιστά διακριτή την ύπαρξη τριών κυρίων θεματικών ενοτήτων.Η πρώτη αφορά τον τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ.
Συγκεκριμένα, ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη, επιλεκτική σχέση των ΜΜΕ με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης «να έχεις μαζί σου όλα τα κανάλια και τους καναλάρχες, και σπεύσατε να οργανώσετε και μια ασύλληπτη εκστρατεία ψεύδους και παραπλάνησης της κοινής γνώμης, σε απόλυτο συντονισμό πάλι με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που σας στηρίζουν, αδιαφορώντας για τη στοιχειώδη αντικειμενικότητα».
Η άποψη του αυτή, περί υπάρξεως του γνωστού «τριγώνου της διαπλοκής» δεν αιτιολογείται και δεν συνάδει με την κατάπτωση του νόμου Παπά ως αντισυνταγματικού για το φορέα διενέργειας του διαγωνισμού αδειοδότησης,
και ως συμπαρασυρόμενου, του αριθμού των τηλεοπτικών αδειών.
Ουσιαστικά, ο κ. Τσίπρας επιχειρηματολογεί, υπέρ της ελευθερίας των ΜΜΕ, τα οποία είναι διασυνδεμένα με τον κ. Μητσοτάκη, ενώ ο ίδιος, διαμέσου του κ. Παπά, θέλησε να αφαιρέσει την διενέργεια του σχετικού διαγωνισμού, από την, συνταγματικά υπεύθυνη και αρμόδια, ανεξάρτητη αρχή, το Ε.Σ.Ρ. Και η έκθεση του σχετικού του επιχειρήματος πραγματοποιείται σε μια ομιλία επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών, δηλαδή, τουλάχιστον άκαιρη. Ή μήπως σκόπιμη και εμπρόθετη λειτουργώντας ως μήνυμα σε επίδοξους καναλάρχες και ιδιοκτήτες Μ.Μ.Ε.;
Η δεύτερη αφορά τον τρόπο άσκησης της αντιπολιτευτικής πολιτικής από την πλευρά του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Συγκεκριμένα, παρουσιάζει, καταρχήν, τον κ. Μητσοτάκη ως αγόμενο του κ. Γεωργιάδη, σε μία ακραία, δεξιά πολιτική ρητορική, επιλέγοντας μάλιστα και την επί προσωπικού νουθεσία προκειμένου να μην απολέσει ο ίδιος την προεδρία της Ν.Δ. «Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι υιοθετώντας διαρκώς τις συμβουλές των ακραίων στην παράταξή σας, και ιδίως του Αντιπροέδρου σας του κ. Γεωργιάδη, πολύ δύσκολα θα καταφέρετε να αλλάξετε στρατηγική.
Και προσέξτε, κύριε Μητσοτάκη, μην, παραχωρώντας την ηγεμονία στους ακραίους της παράταξής σας, βρεθείτε τελικά και προ εκπλήξεων, διότι τους έχετε παραδώσει τα κλειδιά του σπιτιού και στο τέλος μπορεί να χάσετε και το σπίτι.» Συνδυαστικά, ο κ. Τσίπρας προτείνει στον κ. Μητσοτάκη να αλλάξει «αφήγημα» μιας και η συνεχής καταστροφολογία του καθώς και η μη ψήφιση της τροπολογίας για τη χορήγηση του έκτακτου εφάπαξ επιδόματος των 620 εκατομμυρίων ευρώ τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα.
Ως εύλογη παρατήρηση στη μεν πρώτη υποθεματική αποτελεί η ειρωνική, και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο, συμβουλευτική που ασκεί ο κ. Τσίπρας, στην υποτιθέμενη απώλεια της προεδρίας της Ν.Δ. από τον κ. Μητσοτάκη, η οποία, αν ευσταθεί κυριολεκτικά, υποδηλώνει και άμεση ενημέρωση.
Μήπως γνωρίζει ο κ. Τσίπρας τα εσωκομματικά δρώμενα της Ν.Δ. καλύτερα από τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ; Στη δε, δεύτερη υποθεματική ενότητα, παρατίθεται αυτούσια η άποψη του Δ. Κατσαγάνη από το capital.gr για τη σχέση καταβολής του εφάπαξ επιδόματος και της μείωσης κατά 50% του ΕΚΑΣ, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για τα χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα «Συνταξιούχος των 604 ευρώ, έπαιρνε ΕΚΑΣ 230 ευρώ.
Το ΕΚΑΣ θα πέσει στα 115 ευρώ. Θα πάρει έκτακτο βοήθημα 300 ευρώ. Άρα στις 22/12 θα εισπράξει 1019 ευρώ (604 ευρώ σύνταξη, 115 ευρώ ΕΚΑΣ, 300 ευρώ βοήθημα) αντί για 834 ευρώ (604 ευρώ σύνταξη, 230 ευρώ ΕΚΑΣ). Σε 12μηνη βάση, από την περικοπή του ΕΚΑΣ, θα χάσει όμως 1380 ευρώ έναντι 300 ευρώ που λάβει εφάπαξ από το έκτακτο βοήθημα. Άρα προκύπτει σωρευτική μείωση 1080 ευρώ».
Ο τρίτος θεματικός άξονας αναφέρεται στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Στον άξονα αυτό είναι διακριτές τρεις υποκατηγορίες: η αντέγκληση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα με την Ν.Δ. για τον αν πρόκειται για νέο 4ο μνημόνιο ή ένα μεσοπρόθεσμο με πεδίο εφαρμογής πέρα της λήξης του υφιστάμενου 3ου μνημονίου, η παράθεση του τρόπου εφαρμογής του (3,5%+1%-1%) καθώς και των αντίμετρων.
Στο ερώτημα «μεσοπρόθεσμο ή 4ο μνημόνιο» με τη σημασιολογική ερμηνεία του όρου, ασφαλώς πρόκειται για την κατάθεση ενός μεσοπρόθεσμου οδικού χάρτη, του οποίου μέτρα, βέβαια, εκτείνονται πέραν του προκαθορισμένου έτους λήξης της μνημονιακής σύμβασης, και μάλιστα χωρίς χρηματοδότηση.
Υπαιτιότητα, λοιπόν, τίνος είναι η μη έγκαιρη, εντός χρονοδιαγραμμάτων, λήξη της 2ης και 3η; αξιολόγησης καθιστώντας έτσι αναγκαία τη ψήφιση νέων μέτρων; Στον τρόπο εφαρμογής των νέων μέτρων, ο κ. Τσίπρας ανέφερε την απαράμιλλη φράση «Τι θα συμβεί, λοιπόν, αν όντως έχουμε 3,5% ή και παραπάνω; Θα εφαρμοστούν ταυτόχρονα 1% αρνητικά μέτρα και 1% θετικά. Και τι θα έχουμε; 3,5% συν 1% μείον 1%,πόσο κάνει; 5,5%; 3,5% συν 1% μείον 1%, 3,5%.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και στον γιο μου που πηγαίνει πρώτη δημοτικού αν του βάλω αυτήν την άσκηση, είμαι βέβαιος ότι θα την καταλάβει και θα την καταλάβει ο καθένας ο οποίος μας παρακολουθεί.
Γιατί, λοιπόν, εσείς που από κάτω φωνάζετε «έλεος» αυτό το πολύ απλό, 3,5% συν 1% μείον 1%, δεν καταλαβαίνετε;» Επειδή, ως αδαής επί των οικονομικών, αδυνατώ και εγώ να παρακολουθήσω την συλλογιστική του Πρωθυπουργού, θα μπορούσε κάποιος να μου εξηγήσει α) καθώς λέει και ο κ. Τσίπρας γιατί τελικά, αφού το αποτέλεσμα του προηγούμενου αλγορίθμου είναι 3,5 να μην το αφήνουμε ευθύς εξαρχής 3,5 β) για να επιτύχεις πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% επί του ΑΕΠ δεν θα χρειαστεί η τουλάχιστον συνέχιση των ίδιων μέτρων φορολογίας ή η ανάπτυξη δια μέσου των επενδύσεων ή ο συνδυασμός και των δύο, το αυτό να ισχύει και στην περίπτωση του 1% γ) το 1% των αντιμέτρων, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις, δεν θα αφορά, και σωστά, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, για τις οποίες θα φοροδοτηθούν για μια ακόμη φορά τα συνήθως υποζύγια.
Με μια προσεκτική μελέτη στον πίνακα 1 από το «Βήμα της Κυριακής, 14/05/2017) διαπιστώνει κανείς ότι φορολογούμενοι χωρίς παιδιά με ετήσιο εισόδημα 8.636 ευρώ χωρίς την εφαρμογή των αντίμετρων θα πληρώσουν επιπλέον 650 ευρώ, όσα ακριβώς θα πληρώσουν και οι φορολογούμενοι της ίδιας κατηγορίας με ετήσιο εισόδημα 100.000 ευρώ.
Πλήρης, δηλαδή, εφαρμογή του εδαφίου 5, του άρθρου 4, σύμφωνα με το οποίο «οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Στην περίπτωση δε, της εφαρμογής των αντιμέτρων, ευνοούνται οι δηλώνοντες 22.000 ευρώ και άνω αφού έχουν αρνητική φορολόγηση (επιστρεφόμενα). Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επομένως, για μια ακόμη φορά αποδεικνύει την ευαισθησία της στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Εν κατακλείδι και υπό την μορφή συμπερασματικής έκφρασης, αν και ως αδαής επί των οικονομικών θεμάτων, συμπεριλαμβανομένου και εμού μετά τον κ. Μητσοτάκη, κατά την τεκμηριωμένη θέση του κ. Τσίπρα, σε αυτούς που «όταν ήμασταν μικρά παιδάκια στο σχολείο που μας ρωτούσαν: «Τι είναι πιο βαρύ;
Ένα κιλό σίδερο ή ένα κιλό βαμβάκι;», δεν γνωρίζαμε να απαντήσουμε στο κουϊζ, εντούτοις, θα ήθελα, ταπεινά να του υπενθυμίσω ότι στην προκειμένη περίπτωση η ποσότητα μπορεί να είναι η ίδια, πλην όμως η ποιότητα είναι διαφορετική. Ή διαφορετικά, προθυμοποιούμαι να ανταλλάξουμε κ. Πρωθυπουργέ ένα κιλό βαμβάκι δικό μου με ένα κιλό χρυσό δικό σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου