Αποκωδικοποιώντας τον Ερντογάν
"Πλήρη εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης" ζήτησε ο Τούρκος Πρόεδρος από τον Τσίπρα κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στο Πεκίνο.
Τι σημαίνει αυτό στη γλώσσα της τουρκικής διπλωματίας;
- Κατάργηση του διορισμού των μουφτήδων στη Θράκη από το Υπουργείο Παιδείας
- Πλήρης αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων
- Αναγνώριση τουρκικής κυριαρχίας σε 'διαφιλονικούμενες' νησίδες του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων.
Πέρα από το αν έχουν βάση ή όχι οι τουρκικές αιτιάσεις, η πραγματικότητα λέει ότι για να υπάρξει κάποια στιγμή πλήρης εξομάλυνση με την Τουρκία θα χρειαστεί να συζητήσουμε τα πάντα, και θα έχουμε κι εμείς ζητήματα να θέσουμε. Πάντως η μέχρι τώρα στάση που λέει "αυτή είναι η ερμηνεία μας για τη Συνθήκη της Λωζάνης, είτε σας αρέσει, είτε δεν σας αρέσει", ακούγεται καλή διότι προασπίζει -υποτίθεται- τα εθνικά "δίκαια" (αναρωτιέμαι ακόμη ποιός καθορίζει τι εστί "εθνικό δίκιο") αλλά σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα δεν εξασφαλίζει την ομαλότητα στις σχέσεις με την Τουρκία.
Και η λογική ερώτηση είναι: "Είναι φερέγγυα η Τουρκία για να ανοίξει κανείς μαζί της τέτοια θέματα;".
Αυτήν τη στιγμή σαφώς και όχι. Γι αυτό και ήταν σωστή η πολιτική των τελευταίων 20 χρόνων που προσέβλεπε σε επίλυση των διμερών διενέξεων μέσω της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Μια Ευρωπαϊκή Τουρκία θα μπορούσε -ίσως- να αποτελέσει φερέγγυο συνομιλητή. Αν όμως η Τουρκία απομακρυνθεί οριστικά από την πορεία σύγκλισης με την Ευρώπη, τα διμερή ζητήματα θα είναι ακόμη δυσκολότερο να επιλυθούν.
Τι σημαίνει αυτό στη γλώσσα της τουρκικής διπλωματίας;
- Κατάργηση του διορισμού των μουφτήδων στη Θράκη από το Υπουργείο Παιδείας
- Πλήρης αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων
- Αναγνώριση τουρκικής κυριαρχίας σε 'διαφιλονικούμενες' νησίδες του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων.
Πέρα από το αν έχουν βάση ή όχι οι τουρκικές αιτιάσεις, η πραγματικότητα λέει ότι για να υπάρξει κάποια στιγμή πλήρης εξομάλυνση με την Τουρκία θα χρειαστεί να συζητήσουμε τα πάντα, και θα έχουμε κι εμείς ζητήματα να θέσουμε. Πάντως η μέχρι τώρα στάση που λέει "αυτή είναι η ερμηνεία μας για τη Συνθήκη της Λωζάνης, είτε σας αρέσει, είτε δεν σας αρέσει", ακούγεται καλή διότι προασπίζει -υποτίθεται- τα εθνικά "δίκαια" (αναρωτιέμαι ακόμη ποιός καθορίζει τι εστί "εθνικό δίκιο") αλλά σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα δεν εξασφαλίζει την ομαλότητα στις σχέσεις με την Τουρκία.
Και η λογική ερώτηση είναι: "Είναι φερέγγυα η Τουρκία για να ανοίξει κανείς μαζί της τέτοια θέματα;".
Αυτήν τη στιγμή σαφώς και όχι. Γι αυτό και ήταν σωστή η πολιτική των τελευταίων 20 χρόνων που προσέβλεπε σε επίλυση των διμερών διενέξεων μέσω της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Μια Ευρωπαϊκή Τουρκία θα μπορούσε -ίσως- να αποτελέσει φερέγγυο συνομιλητή. Αν όμως η Τουρκία απομακρυνθεί οριστικά από την πορεία σύγκλισης με την Ευρώπη, τα διμερή ζητήματα θα είναι ακόμη δυσκολότερο να επιλυθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου