ΠΡΟΕΔΡΕ… ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΣΑΙ

Γιατί ανέλαβες το κόμμα όταν κόντευε να μην είναι στην βουλή και το ξαναέκανες χώρο έκφρασης του κέντρου στην Ελλάδα.

Γράφει ο Στέργιος Κωνσταντίνου*

Γιατί έκανες προσωπικές υποχωρήσεις χάριν της επιβίωσης του χώρου μας.

Γιατί μετά από χρόνια σταματήσαμε να αυτομαστιγωνόμαστε και βγήκαμε στην επίθεση.

Γιατί νέα πρόσωπα, με νέα μυαλά βγήκαν μπροστά και άρχισαν να εκφράζουν τον χώρο.

Γιατί ένωσες αντί να διχάσεις.

Γιατί έκανες τον χώρο μας την μοναδική αντιπολιτευτική

δύναμη με αντιπροτάσεις για κάθε σημείο άρνησης.

Γιατί ο χώρος πάλι άρχισε να γίνεται μεγάλος.

Γιατί το όραμα σου περιλαμβάνει,

να απαγκιστρωθούμε από ανόητες εσωκομματικές συγκρούσεις οι οποίες θα έχουν αποκλειστικά ποσοτικό και όχι ποιοτικό χαρακτήρα.

Γιατί το όραμα σου περιλαμβάνει να ξαναγίνει ο χώρος πολυσυλλεκτικός, με λειτουργικούς θεσμούς και όργανα τα οποία στελεχώνονται βάση ποιοτικών κριτηρίων.

Γιατί ήθελες ένα πολιτικό συνέδριο χωρίς κάλπες, με επίκεντρο τόσο την πολιτική όσμωση των στελεχών μας -την οποία έχει τεράστια ανάγκη ο χώρος- αλλά και την ανάληψη θέσεων στα τόσα πολλά ζητήματα που έχουν προκύψει(Μνημόνια, κρίση, αναθεώρηση συντάγματος κλπ).

Γιατί αξίωνες σε αυτό το συνέδριο να συμμετέχουν πρωτίστως όσοι δεν “την κοπάνησαν” μόλις χάθηκε η κυβερνητική προοπτική.

Γιατί με την ex officio συμμετοχή των αιρετών του ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο ουσιαστικά και συμβολικά αναγνωρίζονταν όλοι όσοι ανέλαβαν ευθύνες και πόστα σε όλη την Ελλάδα τα “πέτρινα χρόνια”(την περίοδο δηλαδή που το να σε λένε πασοκτσή, οι λαϊκιστές προσπαθούσαν να το κάνουν εφάμιλλο με το να σε λένε προδότη)και κράτησαν το κόμμα στην πλάτη τους στα δυσκολότερα του.

Γιατί το όνειρο μου είναι το κόμμα μου να αποτελεί συνένωση πολλών μικρών ομάδων με ακόμα μικρότερους ομαδάρχες.

Γιατί το όνειρο μου είναι στα συνέδρια που γίνονται η ουσία να μην βρίσκεται στον διάλογο και την συζήτηση που γίνεται ανοιχτά αλλά να βρίσκεται σε μικρά δωμάτια με κλειστές πόρτες και 3(max)ανθρώπους να αποφασίζουν το μέλλον του.

Γιατί το όνειρο μου είναι ένα ΠΑΣΟΚ, ομαδικό, μικρό, εσωστρεφές, αποκομμένο από την κοινωνική πραγματικότητα με τον πρώτο λόγο στις εσωκομματικές συντεχνίες.

Γιατί το όνειρο μου είναι το χθες! Ένα ΠΑΣΟΚ να κοιτάει πίσω ,να κάνει τα ίδια και τα ίδια, να μην έχει πολιτικό χαρακτήρα, κοινωνικό έρεισμα και να συρρικνώνεται με αποτέλεσμα αργά η γρήγορα  να διαλυθεί. Η ομάδα να ναι καλά!

Γιατί το όραμα σου περιλαμβάνει το μέλλον. Ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο θα επικοινωνεί, θα εκφράζει και θα εμπνέει την κοινωνία με στελέχη δικά της και όχι μόνο .

Γιατί με το όραμα σου σβήνεται το όνειρο μου…

Γιατί στο όραμα σου δεν χωράω….

Υπογραφή

Ο Πασόκος του χθες που δεν μπορεί να γίνει ο Πασοκτσής του αύριο

* O Κωνσταντίνου Στέργιος είναι Νομικός-Πολιτικός Επιστήμων και Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας ΠΑΣΟΚ