Η συνέχεια θα δοθεί με τη διενέργεια διαχειριστικού ελέγχου, που ξεκινά στη Folli Follie, μετά την ολοκλήρωση της αναμόρφωσης και δημοσιοποίησης των λογιστικών καταστάσεων του 2017 και τα οποία ανέδειξαν πληθώρα “κενών” στις διαδικασίες λειτουργίας και ελέγχου της εταιρείας, αλλά και συγκεκριμένες “προβληματικές κινήσεις.
Ο διαχειριστικός έλεγχος που πραγματοποιείται μετά από αίτημα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, πρακτικά εκκρεμεί από τον περασμένο Οκτώβριο, οπότε και είχε αρχικά συζητηθεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Σημειωτέον ότι ένας διαχειριστικός έλεγχος σε μία Ανώνυμο Εταιρεία αποτελεί μια εξονυχιστική διαδικασία από την οποία θα πρέπει να διαπιστωθεί εάν οι διαχειριστικές πράξεις ωφέλησαν η ζημίωσαν την εταιρεία. Παράλληλα,
και με την ολοκλήρωσή του, οι ελεγκτές υποβάλουν το πόρισμα στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ενώ σε περίπτωση που προκύψουν παραβάσεις που έχουν ποινικές συνέπειες το πόρισμα υποβάλλεται και στις εισαγγελικές Αρχές.
Νομοτελειακά, ο διαχειριστικός έλεγχος θα εξετάσει και τα “ευρήματα” που η ίδια εταιρεία (η PwC) εντόπισε ελέγχοντας τον αρχικό και τον αναθεωρημένο ισολογισμό του 2017. Και ανάμεσά τους το αίτημα του ίδιου του Δημήτρη Κουτσολιούτσου για την “επιστροφή” του δανείου των 40 εκατ. Ευρώ προς την θυγατρική FFG Sourcing Ltd για το οποίο δεν υπήρχαν επαρκή παραστατικά. Άλλωστε ο συγκεκριμένος ισολογισμός φέρει και την υπογραφή του.
...Δεν ξέρω
Στην αγορά βέβαια, εξακολουθούν να διατυπώνονται ερωτήματα για το αν και αυτός ο έλεγχος θα καταλήξει σε χειροπιαστά στοιχεία. Και τα ερωτήματα διατυπώνονται εύλογα, εάν συνυπολογισθεί η αργοπορία με την οποία η ίδια η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει διαχειριστεί την υπόθεση της Folli το τελευταίο 15μηνο, από την περίοδο δηλαδή που άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι των αποκαλύψεων. Ερωτήματα που συνοδεύονται και από την απορία που προκαλεί το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν ληφθεί κεντρικές καταθέσεις στην υπόθεση της ποινικής δίωξης για απάτη και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος που είχε ασκηθεί για την υπόθεση της Folli τον περασμένο Δεκέμβριο.
Άλλο ένα κρίσιμο ερώτημα αφορά και το πόσο “βαθειά” θα ψάξει ή θα μπορεί να ψάξει η PwC, δεδομένου ότι η σταθερή γραμμή των υπευθύνων της Folli Follie, άσχετα με το αν πολλά πρόσωπα έχουν αλλάξει, είναι η ...άγνοια.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ακόμη και στο πιστοποιητικό ελέγχου του αναθεωρημένου ισολογισμού, η PwC αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “η Διοίκηση του Ομίλου δεν γνωρίζει τις αιτίες που έχουν οδηγήσει στην παραποίηση ή στην απόκρυψη οικονομικών στοιχείων, ποια πρόσωπα έδιναν τις σχετικές εντολές και ποια ήταν τα εμπλεκόμενα πρόσωπα στα γεγονότα αυτά”.
Για όσους έχουν παρακολουθήσει εξ αρχής το “δράμα” της Folli την ίδια τακτική είχε ακολουθήσει παραιτούμενος πέρυσι από το τιμόνι της εταιρείας και ο ίδιος ο Δημήτρης Κουτσολιούτσος:
«Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατό να ελέγξω με επιτυχία τις δραστηριότητες του ασιατικού ομίλου που είχα υπό την ευθύνη μου με αποτέλεσμα η παρούσα δυσάρεστη εικόνα στα οικονομικά του ομίλου”.
Η συνέχεια ήρθε με την συνέντευξη του Τζώρτζη Κουτσολιούτσου, που αναλαμβάνοντας τα ηνία της επιχείρησης, επέρριψε λίγο πολύ τις ευθύνες στον παραιτηθέντα πατέρα του:
“Δυστυχώς είμαι στην δυσάρεστη θέση να επιβεβαιώσω τις φήμες που όλα αυτά τα χρόνια αναπαράγονται στον τύπο περί ρήγματος στην αντίληψη για το μέλλον του Ομίλου με τον ίδιο μου τον πατέρα. Δεν είναι πρωτοφανείς δυστυχώς στην ελληνική πραγματικότητα ενδοοικογενειακές διενέξεις που επηρεάζουν την δουλειά”.
Το ασιατικο φετίχ...
Η δήλωσε βέβαια αφορούσε τη διαφωνία του Τζώρτζη Κουτσολιούτσου σε ότι αφορά την δραστηριότητα του “ασιατικού βραχίονα”, για τον οποίον, όντως... λίγοι γνώριζαν πολλά.
Η Ασία, υπήρξε πράγματι το “φετίχ” του Δημήτρη Κουτσολούτσου. Ενδεχομένως και λόγω του μυστικιστικού της χαρακτήρα... Ο ίδιος φρόντισε να διαφημίσει το “επιτυχημένο” πέρασμα του ομίλου του, ιδιαίτερα στην Κίνα και την Ιαπωνία, όπου εμφανίστηκε να “¨κερδίζει” το στοίχημα των αναπτυσσομένων αγορών.
Το άνοιγμα στην Κίνα, 20 και πλέον χρόνια πριν, βοήθησε την επιχειρηματική δημοφιλία του Δημήτρη Κουτσολιούτσου, που συχνά χαρακτηριζόταν “πρεσβευτής της Ελλάδας στο Πεκίνο” ενώ τέθηκε επικεφαλής δεκάδων επιχειρηματικών αποστολών στη χώρα. Για τον άνθρωπο που τα media έγραφαν τότε ότι “άνοιξε το δρόμο του μεταξιού”, το επιστέγασμα της προσπάθειάς ήρθε το 2011 με τη συνεργασία του με τη Fosun. Ο κινεζικός όμιλος έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος της Folli, και βοήθησε την επέκταση του δικτύου καταστημάτων του ελληνικού ομίλου στην αχανή αγορά, που στο απόγειό του ξεπέρασε τα 251 σημεία πώλησης... όπως δηλαδή παρουσίαζε η εταιρεία.
Μόνο που όπως αποκαλύφθηκε, η επιτυχία ήταν απλά η εφαρμογή μιας …δημιουργικής λογιστικής που άφησε πίσω της μια οικονομική τρύπα ανυπολόγιστου βάθους.
Ενδεχομένως αυτό να διαπίστωσε το κρατικό fund της Σιγκαπούρης GIC,το 2016 -αρκετά πριν το QCM και ο Γκάμπριελ Γκρέγκο ανακαλύψουν τη Folli- το οποίο εν μία νυκτί μηδένισε τη συμμετοχή του στην ελληνική πολυεθνική με ζημιά, στην πρώτη ένδειξη του ότι “κάτι δεν πάει καλά”. Το πλήγμα, ήταν σημαντικό για την ασιατική δραστηριότητα και οι επιπτώσεις του έφτασαν ως την Ιαπωνία. Τη χώρα, που με αυτοκρατορική διαταγή είχε τιμήσει τον Δημήτρη Κουτσολιούτσο με το παράσημο του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου για τη συμβολή του στην ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων με την Ελλάδα.
Σήμερα που ο Ανατέλλων Ήλιος έχει δύσει για την οικογένεια Κουτσολιούτσου, επενδυτές και μέτοχοι που ζημιώθηκαν, αναζητούν το εύρος των ευθυνών της, σε μια από τις μεγαλύτερες χρηματιστηριακές “φούσκες” της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής. Η επόμενη ημέρα εστιάζεται όμως και στην υπόθεση επιβίωσης της Folli Follie. Η απόπειρα να εξασφαλισθεί η συναίνεση των πιστωτών ομολογιούχων σε ένα νέο σχέδιο διάσωσης δεν δείχνει να κινείται προς την επιτυχία και χωρίς αυτή, η διοίκηση δεν θα μπορέσει να υποβάλει το αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 106β όπως υπολογίζει για τον προσεχή Σεπτέμβριο. Και εφόσον κάτι τέτοιο συμβεί την ευθύνη θα φέρει -επίσης- η ίδια επιχειρηματική οικογένεια...
Του Γιώργου Δασκαλόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου