Του Γ.Γ
Σαν σήμερα 23 Απρίλη 1998 και σε ηλικία 91 χρονών, φεύγει απ’ την ζωή ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, ο επονομαζόμενος “εθνάρχης” από τους δεξιούς.
Και πραγματικά για την συντηρητική παράταξη ήταν ένας ηγέτης, προσφέροντας ανεκτίμητες υπηρεσίες στο αστικό πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και στους ξένους κηδεμόνες του, αφού διετέλεσε τέσσερις φορές Πρωθυπουργός και δύο φορές Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Δεν θα μιλήσουμε για τις “ιδιαίτερες σχέσεις” που είχε με την χούντα των Απριλιανών, παραθέτοντας αποσπάσματα από το βιβλίο του Δημήτρη Ψαρρά “Το μυστικό του Καραμανλή”.
Δεν θα σταθούμε στο ότι μεταπολιτευτικά επί κυβερνήσεων του ο κόσμος του αγώνα γνώρισε άγρια καταστολή θρηνώντας θύματα όπως ο Ισιδωρόπουλος, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, η Βασιλακοπούλου…
Σε κάποιες ανεξερεύνητες μέχρι σήμερα υποθέσεις θα αναφερθούμε που είχαν πρωταγωνιστή τον “εθνάρχη”.
Αλήθεια, τι κατάληξη είχε η συγκλονιστική αποκάλυψη που έκανε η εφημερίδα «Καλάμι» -εκδίδεται από ομογενείς μας στην Αμερική- που παρουσίασε ένα έγγραφο το οποίο, όπως ισχυρίζεται η εφημερίδα, ήταν «άκρως απόρρητον» και έχει συντάκτη της μυστικές υπηρεσίες της CIA,
Φέρει ημερομηνία 16 Σεπτεμβρίου 1962 και παρουσιάζει τον Κων/νο Καραμανλή να είναι συνεργάτης των ναζιστικών κατοχικών δυνάμεων της χώρας μας και να καταδίδει σ’ αυτές Ελληνες Εβραίους.
Κι’ αυτή η αποκάλυψη είναι σχετικά πρόσφατη. Εγινε το 2015 όταν αποχαρακτηρίστηκαν κάποια απ’ τα απόρρητα έγγραφα της CIA και εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο όπως αυτό που εμπλέκει την “εθνάρχη”.
Σύμφωνα με το αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της CIA, στη δικογραφία που οδήγησε στην καταδίκη του εγκληματία πολέμου Άντολφ Άιχμαν υπήρχε πίνακας Ελλήνων πρακτόρων που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές και συγκεκριμένα τον αξιωματικό Μαξ Μέρτεν, (θα μιλήσουμε για τις σχέσεις Μέρτεν – Καραμανλή παρακάτω) που πρωτοστάτησε στην εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Στα ονόματα των πρακτόρων περιλαμβανόταν το όνομα του τότε Έλληνα πρωθυπουργού και επικεφαλής της ΕΡΕ, Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος, Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, καθώς και ενός καθηγητή Πανεπιστημίου ονόματι Πετρόπουλου.
Γιατί αυτή την αποκάλυψη την έφαγε το σκοτάδι; Κανένας δημοσιογράφος δεν ασχολήθηκε, ακόμα και το παχυλά επιδοτούμενο από το κράτος “Ίδρυμα Καραμανλή”, αυτό που υποτίθεται έχει σαν αποστολή την “διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης” και “μέσω των τεκμηρίων που διαθέτει διαφωτίζεται η δράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή σε όλη της την έκταση”, έκανε γαργάρα;
Τι είδους υπεράσπιση της μνήμης του “εθνάρχη” κάνουν και πώς συμβάλουν στην “πληρέστερη διαφώτιση των ιστορικών γεγονότων”, όταν αποδίδεται στο “τιμώμενο” από το ίδρυμα πρόσωπο ότι υπήρξε συνεργάτης των Ναζί και αυτοί δεν βρίσκουν μια λέξη να αντικρούσουν τις κατηγορίες;
Και κάτι ακόμα εξ’ ίσου σοβαρό. Γιατί οι βιογράφοι-αγιογράφοι του αποφεύγουν να κάνουν την παραμικρή αναφορά για την εμπλοκή του “εθνάρχη” Κωνσταντίνου Καραμανλή – όχι της κυβέρνησης του, αλλά του ίδιου προσωπικά- στο να ξελασπώσει ο Γερμανός εγκληματίας πολέμου Μαξ Μέρτεν. Αναφερόμαστε στον Ναζί εγκληματία πολέμου που υπηρέτησε στη Θεσσαλονίκη και ήταν ο άνθρωπος που υπέγραψε τη μεταφορά των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, ενώ είχε ευθύνη και για την αρπαγή των περιουσιών τους, που η συνολική τους αξία ξεπερνούσε τα 125.000.000 χρυσά φράγκα. (Δείτε εδώ).
Θα ολοκληρώσουμε την ανάρτησή μας με αποσπάσματα από περασμένο κείμενο μας:
Στα χρόνια που η Ελλάδα είχε πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, γνώρισε το πιο σκληρό πρόσωπο της δεξιάς με παρακρατικούς μηχανισμούς –με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη – με πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, με βουλευτικές εκλογές βίας και νοθείας, όπως το 1961 τότε που ψήφιζαν και τα δέντρα.
Όντως η ντόπια μεγαλοαστική τάξη της χώρας μας και οι ξένοι κηδεμόνες της, γνωρίζοντας την ταξική νομιμοφροσύνη του Κ. Καραμανλή του ανέθεσε την διακυβέρνηση της χώρας σε κρίσιμες στιγμές για το πολιτικό σύστημα όχι μόνο το 1955, αλλά και το 1974.
Και πραγματικά για τα συμφέροντα της αστικής τάξης ο Κ. Καραμανλής ήταν ηγέτης. Από τότε που στις εκλογές του 1956 που ήταν αρχηγός της ΕΡΕ και με όργιο βίας και νοθείας κατόρθωσε το κόμμα του να σχηματίσει κυβέρνηση έχοντας πλειοψηφία κοινοβουλευτικών εδρών –παρά του ότι η ΕΡΕ βγήκε δεύτερο κόμμα– χάρη στο τερατώδικο εκλογικό σύστημα που είχε φτιάξει, μέχρι το 1974 που με το «Καραμανλής ή τανκς» -α ρε Μίκη … – εμπόδισε την ριζοσπαστικοποίηση του λαού μετά την κατάρρευση της χούντας. (Ενδιάμεσα μπορεί να αναφέρουμε τις εκλογές του 1961 τότε που “ψήφιζαν” και τα δέντρα, τον έξαλλο αντικομουνισμό των κυβερνήσεων του κ.α)
Αυτό που δεν πρέπει να προσπεράσουμε ήταν τα διαπιστευτήρια στην αστική τάξη της χώρας μας και τους ξένους προστάτες της που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας πριν κάποια χρόνια, στο Μέγαρο Μουσικής κατά την εκδήλωση του Ιδρύματος Κ. Γ. Καραμανλή, για την επέτειο των 15 χρόνων από το θάνατο του ιδρυτή της ΝΔ.
Ακούστε τον αείμνηστο Βασίλη Ραφαηλίδη να μιλάει τον Κ. Καραμανλή και επίσης διαβάστε το πολύ καλό κείμενο του «Ιού» που τιτλοφορείται: «Ο σκοτεινός “εθνάρχης” -Βίος και Πολιτεία Κωνσταντίνου Καραμανλή» και βγάλτε τα συμπεράσματα σας για τον Τσίπρα και την “αγιογραφία” που κάνει στον πατριάρχη της δεξιάς, στο παρακάτω βίντεο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου