Αυτή η χώρα τελικά υποφέρει από έλλειψη ποιότητας ... .
Δεν μιλάμε για μία τυχαία, μία συγκυριακή κατάσταση που αποτελεί παροδικό ιστορικό φαινόμενο. Κάνουμε λόγο για μία συνειδητή, σκόπιμη και συστηματικά καλλιεργούμενη επιδίωξη να αναχθεί η άνοια, ατομική και συλλογική, σε κοινωνικό καθεστώς.
Είναι σαφές ότι από την ώρα που γεννιέται ένα παιδί έχει στον εγκέφαλό του εντυπωμένη την ανάγκη για κάλυψη των βιοτικών του αναγκών, άμεσα συνυφασμένη με την ίδια την ζωή και την επιβίωση. Η πρωταρχική αυτή ανάγκη, γνήσια και κοινή σε όλο το ανθρώπινο είδος, δεν είναι ένστικτο αλλά η θεμελιώδης εγκεφαλική διεργασία για όλα τα έμβια όντα. Στο ανθρώπινο είδος στην θεμελιώδη αυτή διεργασία σύντομα παρεμβάλλονται εξωγενή στοιχεία και δεδομένα, τα οποία ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την δυνατότητα να τα ενσωματώνει στην διαδικασία των λειτουργιών του. Ο άνθρωπος “μαθαίνει” ... τόσο πολύ και τόσο γρήγορα, όσο κανένα άλλο θηλαστικό, ίσως και έμβιο όν στον πλανήτη. Η ανθρώπινη αυτή ιδιότητα φτάνει μέχρι του σημείου να διαστρέψει και να εκτρέψει το αρχικό πρωταρχικό “λογισμικό” του εγκεφάλου, την θεμελιώδη εγκεφαλική διεργασία και να την μετατρέψει ακόμα και σε αυτοκαταστροφική τάση. Ακόμα και εάν το φαινόμενο αυτό είναι σχετικά σπάνιο, είναι σαφές ότι τα νέα δεδομένα συνδεδεμένα με το λογισμικό και το σύστημα της θεμελιώδους εγκεφαλικής διεργασίας είναι πανεύκολο να την μετατρέψουν , να την επαναπροσδιορίζουν, να την τροποποιήσουν, κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι άνθρωποι να διαγράφουν ατέλειωτες τεθλασμένες γύρω από στόχους, να κινούνται σε κύκλους γύρω από τον εαυτό τους, να κινούνται αντίθετα από την ουσία ή εκτός αυτής, να συγκρούονται μεταξύ τους και να πέφτουν ανήμποροι κάτω.
Βεβαίως, στον εγκέφαλο κυριαρχεί πάντα το θεμελιώδες λογισμικό, αυτό της ζωής, της επιβίωσης, όμως τα στοιχεία που προσλαμβάνονται στον εγκέφαλο, τα επίκτητα, συγκροτούν την έννοια της συμπεριφοράς, ως τρόπου με τον οποίο σκέφτεται και ενεργεί ο άνθρωπος. Η διαπίστωση της τεράστιας επιδραστικής ιδιότητας των επίκτητων αυτών στοιχείων, οδήγησε όχι μόνο στην διατύπωση φιλοσοφικών θεωριών, αλλά πρωτίστως και κυρίως στην εκμετάλλευση του περιεχομένου τους με σκοπό τον έλεγχο της συμπεριφοράς των ανθρώπων μέσω του ελέγχου της σκέψης τους.
Σκεφτείτε μόνο πόσα δισεκατομμύρια “πεπεισμένων” ανθρώπων έχουν περάσει από το διάβα της ανθρώπινης ιστορίας, πόσο εμείς οι ίδιοι είμαστε “μαθημένοι” και “πεπεισμένοι”, πόσο πολύ μάθαμε να σκεπτόμαστε μέσα από τις διαδικασίες αυτές και να βλέπουμε τον κόσμο από τα φίλτρα των επίκτητων. Ακόμα και πόσες πολλές φορές αλλάξαμε άποψη και θέση επηρεασμένοι από “πληροφορίες” και “σκέψεις”. Είναι μεν φυσική ιδιότητα από την μία πλευρά, αλλά από την άλλη είναι δυνατόν να διαστρέψει την συμπεριφορά, την σκέψη, την ουσιώδη δράση και αντίδραση σε αυτοκαταστροφικότητα, σε ηλιθιότητα, σε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την σαφή εννόηση της πραγματικότητας, της ανάγκης και του τρόπου κάλυψής της που είναι προδεδομένα στην θεμελιώδη εγκεφαλική διεργασία και στο σχετικό πληροφοριακό υλικό που παρέχει το ανθρώπινο σώμα στον εγκέφαλο.
Οι εξουσίες, οι ιδεολογίες, οι έμποροι, οι ηθικές, οι θρησκείες, όλες και όλοι επιχειρούν σκόπιμα να επιβάλλουν στον ανθρώπινο εγκέφαλο το δικό τους επίκτητο υλικό. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι να αποτρέψουμε το “φυσικό”, την φυσική αυτή ιδιότητα και διεργασία, αλλά πρωτίστως να αντιληφθούμε την ουσιαστική διάσταση του όντος μας, την θεμελιώδη εγκεφαλική διεργασία και ό,τι μας προτρέπει να πράξουμε σκεπτόμενοι και να μην επιτρέπουμε στις σκόπιμες και δόλιες επίκτητες διεργασίες να ενσωματωθούν στο εγκεφαλικό μας λογισμικό και να καθορίσουν την σκέψη και την συμπεριφορά μας. Αντιλαμβανόμενοι και ορίζοντας το θεμελιώδες, το σύμφυτο με τον άνθρωπο, μπορούμε να κρίνουμε και την αξία, την χρησιμότητα ή την δολιότητα και την σκοπιμότητα που φέρει μαζί του το επίκτητο. Γιατί το επίκτητο, σε αντίθεση με το θεμελιώδες, μπορεί να κριθεί και να απορριφθεί. Η ίδια η κριτική σκέψη είναι κάτι που οι “επιβουλευτές” επιχείρησαν και επιχειρούν είτε να την εξαφανίσουν είτε να την μετατρέψουν σε οποιουδήποτε είδους αναλυτική διαστροφή που δήθεν ανταποκρίνεται στις θεμελιώδεις εγκεφαλικές διεργασίες και καλύπτει τις βιοτικές ανάγκες. Για τον λόγο αυτό, το μόνο ασφαλές κριτικό εργαλείο είναι η θεμελιώδης ανθρώπινη διεργασία, γνώση και ανάγκη.
Βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπου που αποκαλούμε “ΒΛΑΚΑ” σε σχέση με τον “σκεπτόμενο” είναι ότι δεν φέρει στον εγκέφαλό του κανένα κριτικό εργαλείο, αλλά καθιστά κάθε επίκτητο στοιχείο κυρίαρχο στην συμπεριφορά του. Αυτός που αποκαλούμε “ΗΛΙΘΙΟ” είναι αυτός που έχει κριτικά εργαλεία, τα οποία όμως είναι απολύτως εσφαλμένα και κατασκευασμένα για την εύκολη πρόσληψη επίκτητων στοιχείων χωρίς αξία, ώστε και πάλι να υπάρξει διαστροφή του θεμελιώδους. Και οι δύο βασικοί αυτοί είναι κατασκευασμένοι για να εκτρέφουν τις εξουσίες και όσους τους επιβάλλουν αυτή την κατάσταση. Είναι σαφές ότι και οι δύο αυτοί τύποι αποτελούν “τα χάπατα” και τα χρήσιμα όργανα των εξουσιών και των δοξασιών. Αλλωστε, τα “επίκτητα” έχουν την ιδιότητα να αφαιρούν από την εγκεφαλική μνήμη ό,τι δεν τα εξυπηρετεί, όπως τα κάνουν μιμούμενα αυτή την διαδικασία, τα αντι-ιικά προγράμματα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Στην Ελλάδα, ίσως πολύ περισσότερο από τα περισσότερα κράτη του πλανήτη, η “βλακεία” και η “ηλιθιότητα” καλλιεργείται συστηματικά, από τις ίδιες τις οικογένειες, από το εκπαιδευτικό σύστημα, από το κοινωνικό και εξουσιαστικό σύστημα. Πρόκειται για γενικευμένη κοινωνική συνθήκη λειτουργίας.
Τα αποτελέσματα της συστηματικής καλλιέργειας της βλακείας και της ηλιθιότητας είναι εμφανέστατα και ορατά στην σημερινή Ελλάδα και στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Μια σειρά από σκόπιμα κατασκευασμένα επίκτητα επιχειρείται να επιβληθούν στο μυαλό των Ελλήνων, που χρόνια έμαθαν και διδάχθηκαν να είναι βλάκες και ηλίθιοι, κανονικά χάπατα. Η απουσία κάθε σοβαρής, φυσικής, λογικής και αναλυτικής διεργασίας και η αντικατάστασή της από κάθε λογής επίκτητα, ακόμα και συνθηματικού περιεχομένου, προκαλεί συνεχή διαστρέβλωση της θεμελιώδους εγκεφαλικής διεργασίας. Οταν το μωρό πεινάει προσπαθεί να κινηθεί προς το στήθος της μητέρας του ή, μεγαλύτερο, προς το μπουκάλι με το γάλα. Τι θα σκεπτόσασταν για το μωρό που κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση; Οταν το μωρό ή το νήπιο δεν θέλει να φάει κάτι γιατί είναι χορτάτο ή δεν του αρέσει αντιδρά, κλείνει το στόμα. Τι θα σκεφτόσασταν για το μωρό ή το νήπιο που δεν θέλει να φάει, αλλά ανοίγει το στόμα του και περιμένει ? Στην πρώτη μάλιστα περίπτωση αρχίζει από τον/την τροφό η λειτουργία του “επίκτητου” λογισμικού, π.χ. πρέπει να φας γιατί αλλιώς θα πεθάνεις από την πείνα, πρέπει να φας για να μεγαλώσεις ... επίκτητο όμως είναι και το στοιχείο της βίας, του επιβολής πόνου στην οποία καταφεύγουν πολλοί γονείς ... . Για αυτό το “επίκτητο” τι θα είχε να πει ο σκεπτόμενος άνθρωπος? πόσο ανταποκρίνεται στην θεμελιώδη ανθρώπινη διεργασία ? Πόσο την διαστρέφει και την απονευρώνει ?
Το σύγχρονο επεισόδιο της ελληνικής καμπάνιας ανθρώπινης βλακείας και ηλιθιότητας λέγεται Τσίπρας και Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το σύγχρονο επεισόδιο με την χρήση επίκτητων ακρισίας ή διεστραμμένης κριτικής (ανάλογα με τον αποδέκτη) περιλαμβάνει θεμελιωδώς αισχρά επίκτητα που καλλιεργούν την βλακεία και την ηλιθιότητα, αλλά και στηρίζονται σε αυτή : “ ο,τιδήποτε εκτός από το Ευρώ είναι καταστροφή”, “οποιοσδήποτε στρέφεται κατά του Ευρώ ή της Ε.Ε. είναι καταστροφέας σου”, το “Ευρώ και η Ε.Ε. είναι ο μονόδρομος της σωτηρίας”, “Το ΟΧΙ είναι ΝΑΙ” και άλλα αντίστοιχα που προσπαθούν να εντυπώσουν ως επίκτητα στο μυαλό βλακών και ηλιθίων, θέλοντας να τους μετατρέψουν σε άβουλα πιόνια στην κοινωνική σκακιέρα. Η διεργασία αυτή επιχειρεί να απαλείψει από την μνήμη θεμελιώδη στοιχεία όπως “Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν σφοδρότατα αντιμνημονιακοί”, “ Ο Τσίπρας προπαγάνδιζε το ΟΧΙ” ή “εκλέχτηκε για να καταργήσει τα μνημόνια και την λιτότητα”. Η μνήμη κάποιων βλακών θυμάται πλέον ότι οι ανωτέρω ήταν πάντα οπαδοί των μνημονίων, της σκληρής αλλά αναγκαίας λιτότητας, οπαδοί του ΝΑΙ, έντιμοι που εκβιάστηκαν, ότι Ευρώ = Σωτηρία και ο,τιδήποτε άλλο δεν υφίσταται, δεν συζητείται, είναι καταστροφικό μαζί με τους φορείς του ... . Αυτή είναι η δύναμη της επιβολής του επίκτητου. Αντίστοιχα, για τους ηλίθιους που νομίζουν ότι είναι σκεπτόμενοι διαμορφώνονται επίκτητα κριτήρια που οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα : “εθνική αναγκαιότητα”, “καθήκον” , “σωτηρία της χώρας”, “πείνα”, “λόμπυ της δραχμής” και που με ένα τεράστιο άλμα απουσίας κάθε ανάλυσης και λογικής καταλήγουν στο ίδιο, το πιο πάνω, αυθαίρετο αποτέλεσμα ... .
Μάλιστα αυτό που έχουν συντονισμένα αποφασίσει είναι να μην δίνουν δημόσιο λόγο σε κανένα πρόσωπο που αμφισβητεί την βλακεία και την ηλιθιότητα και προσπαθεί να αναλύσει σε βάθος και με ουσιαστικά, επιστημονικά, ιστορικά, αναλυτικά και άλλα στέρεα κριτήρια που ανταποκρίνονται στη θεμελιώδη εγκεφαλική διεργασία. Επειδή το αρχέγονο υλικό της διεργασίας βρίσκεται πάντα μέσα στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου, ενώ τα επίκτητα έχουν την ιδιότητα του παρερχόμενου, είναι σαφές ότι μπορεί η ανάλυση να ξυπνήσει από την ύπνωση το θεμελιώδες, το αρχέγονο, το πραγματικό και να καταστρέψει το βλακώδες ή ηλίθιο, ακόμα και με εμπειρικά (όπως τα ονομάζουν) κριτήρια.
Είναι σαφές ότι όλη αυτή η προσπάθεια της εξουσίας βασίζεται αλλά και αποσκοπεί στην βλακεία και την ηλιθιότητα. Μέτρο κρίσης δεν υφίσταται, όταν αραδιάζουν μία σειρά από αποτελέσματα, χωρίς να προηγείται καμία λογική και στέρεη αναλυτικά ορολογία. Ακόμα και όσοι εκπρόσωποι αντίθετης άποψης τυχαίνει να εμφανίζονται, τους αφαιρούν τον λόγο πάνω στην αναλυτική ακολουθία (αν την έχουν όλοι), που επειδή περιέχει μία αλληλουχία σκέψεων και συμπερασμάτων χάνεται από τις συνεχείς διακοπές και αποστεώνεται από την ουσία. Αυτά δεν είναι τυχαία περιστατικά, αλλά είναι ενταγμένα σε μία διδαγμένη στρατηγική προώθησης της ατομικής και συλλογικής βλακείας και ηλιθιότητας, ώστε να μπορούν να ελέγχουν τις μάζες.
Επειδή ανάλυση δεν αφήνουν, αλλά και δεν έχουν μάθει τον κόσμο να ακούει και να σκέπτεται, ο αναλυτής της άλλης άποψης, αντί να ξεκινήσει μία ανάλυση που δεν θα αφήσουν να τελειώσει, το πρώτο πράγμα που έχει να κάνει για να του δοθεί τελικά ο λόγος και ο χρόνος είναι να προσβάλει με αντίστοιχα βλακώδη και ηλίθια μέσα τους οπαδούς της άλλης άποψης: “Λέτε βλακείες, Λέτε ηλιθιότητες ... το Ευρώ είναι η καταστροφή μας σας το υπογράφω !!!.” , Με τον τρόπο αυτό η απάντηση του βλάκα ή ηλίθιου θιγόμενου είναι σχεδόν πάντοτε το ερώτημα “γιατί ?”. Στην στρατηγική της προσβολής δεν έχουν μάθει να δίνουν απάντηση γιατί το επίκτητο στον εγκέφαλό τους λειτουργεί ως δόγμα. Στην ανάπτυξη της προσβολής λειτουργεί αντανακλαστικά το εσωτερικό λογισμικό της θεμελιώδους εγκεφαλικής διεργασίας που ενεργοποιείται γιατί αντιλαμβάνεται ότι δέχεται επίθεση και λειτουργικά προσπαθεί να εννοήσει το μέγεθος του κινδύνου και της προσβολής, θέτοντας το επίκτητο σε δευτερεύοντα ρόλο. Ο βλάκας θα σωπάσει. Ο ηλίθιος θα προσπαθήσει να ανασύρει επιχειρήματα από το επίκτητο κριτικό λογισμικό, αλλά μέχρι να τα ανασύρει θα ακούσει ... . Ο χρόνος αυτός είναι κρίσιμος για να επιτρέψει ή να επιβάλλει την ανάλυση και κρίσιμη θα είναι και αποστομωτική απάντηση που πρέπει να δοθεί στην μπαρούφα-επιχείρημα που θα εκστομίσει σίγουρα ο ηλίθιος. Η απάντηση θα πρέπει να είναι το ίδιο επιθετική για να αναγκαστεί και ο ηλίθιος να παρακάμψει το επίκτητο κριτήριο και να ενεργοποιήσει την αντίστοιχη με τον βλάκα θεμελιώδη εγκεφαλική διεργασία. Οποιος δεν σταματήσει, να ξέρετε ότι είναι ή πληρωμένος ή πολύ ηλίθιος. Η ανάλυση πρέπει όμως να συνεχιστεί, χωρίς καν ευγένειες ... γιατί αυτή η ανάλυση, όχι μόνο καταδεικνύει το πάθος, αλλά και διαμορφώνει ακόμα και εμπειρικά στον ακροατή την αίσθηση της ανταπόκρισης στα ζητούμενα της θεμελιώδους εγκεφαλικής διεργασίας, δηλ. στις ανθρώπινες ανάγκες και την εξυπηρέτησή τους.
Επειδή και η άλλη πλευρά γνωρίζει τις αδυναμίες και τις αντινομίες της τακτικής της, θέλει να αποφύγει την ανάλυση και τον βέβαιο λόγο και προσπαθεί να μην δίδει τον δημόσιο λόγο σε “επικίνδυνα” πρόσωπα.
Το αποτέλεσμα είναι η οικτρή οπερέτα της βλακείας και της ηλιθιότητας που βλέπουμε να παίζεται πολλές φορές καθημερινά στα μέσα μαζικού ελέγχου, ώστε να εμπεδωθεί το σενάριό της.
Για την επιβεβαίωση του σεναρίου της οπερέτας επιστρατεύονται μάλιστα ουσιαστικά και ουσιώδη επιχειρήματα – παραδείγματα με καραβοκυραίους και καπεταναίους, με γιατρούς και ασθενείς, με βασανιστήρια και καρτερικά βασανιζόμενους, με την φτωχή βασανιζόμενη κόρη- Ελλάδα ... . Ακόμα δεν ακούσαμε το “αμάρτησα για το παιδί μου” ...
Αυτό που είναι τραγικό για την χώρα και επικίνδυνο είναι ότι και ο ίδιος ο πρωθυπουργός της μετέρχεται επίκτητα επιχειρήματα ηλιθίων. Από την ιστορική ταυτολογία ηλιθιότητας που περιέγραφε το απόλυτο εγκεφαλικό κενό: “μόνος φόβος μας είναι ο φόβος” (λες και ο φόβος ορίζεται ως ετερότητα σε σχέση με τον φόβο) στην γελοία μετατροπή των Ευρώ σε Δραχμές και το συνεπαγόμενο της φτώχειας και της πείνας. Εκτός από ουσιαστικά ηλίθια, τα ανωτέρω τσιτάτα και άλλα πολλά φανερώνουν και χαμηλότατο πνευματικό επίπεδο, καθώς κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη γνώση, γνωρίζει ότι η φτώχεια έχει να κάνει με την δυνατότητα ή μη πρόσβασης σε αγαθά και υπηρεσίες και όχι με τον αριθμό των νομισμάτων. Δηλ. αν με μία δραχμή μπορείς να προμηθευτείς 100 φορές περισσότερα πράγματα από ό,τι με ένα ευρώ, δεν είσαι ούτε φτωχός, ούτε στερημένος, αν έχεις 100 δραχμές γιατί αντιστοιχούν σε αγαθά 10.000 Ευρώ ... . Φυσικά, διαπιστώνουμε για μία ακόμα φορά την εντύπωση που έχει ο πρωθυπουργός της δήθεν αριστεράς για το τι σημαίνει εθνικό νόμισμα και την προσπάθειά του να μεταφέρει την βλακεία και την ηλιθιότητα στον πολίτη μαζί με τον φόβο ... .
Εκεί που καταλήγουν αυτές οι τυραννίδες, όπως αυτή του Τσίπρα και την παρέας του, είναι στο κυνήγι μαγισσών. Τσιμέντο και γύψος θα πέσει και θα υπάρξουν ακραία φαινόμενα πολιτικών διώξεων, που θα προετοιμάσουν το έδαφος για το επόμενο συστημικό σκαλοπάτι, που θα έλθει στην εξουσία ... .
Μπλοκάρετε και βραχυκυκλώστε τους βλάκες και τους ηλίθιους.
Είναι επικίνδυνοι για όλους.
ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου