Ήμασταν κάποτε στη θέση τους. Ενενήντα χρόνια μετά, πολλοί
Έλληνες λένε ακόμα «δεν είναι πρόβλημά μας οι Σύροι»
Εκατοντάδες Σύροι κάθε ηλικίας εξακολουθούν
να κοιμούνται στο κρύο της πλατείας Συντάγματος, στερούμενοι βασικών ειδών
πρώτης ανάγκης. Ζητάνε να μη χωριστούν οι οικογένειές τους και να τους δοθεί
άσυλο από το ελληνικό κράτος ή τη διοχέτευσή τους σε άλλες χώρες, όπως
δικαιούνται ως πρόσφυγες πολέμου. Μία εβδομάδα μετά περιμένουν ακόμα ενώ οι
συζητήσεις περιττεύουν.
Και τότε από τη λήθη ξεπηδά μια φωτογραφία του 1923, με 12.000 Έλληνες πρόσφυγες στο Χαλέπι της Συρίας. Η οικουμενική διακήρυξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων χάνει ολοένα την αξία της, ξεφτιλίζεται ημέρα με την ημέρα: «Άρθρο 14. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και να του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες».
Και τότε από τη λήθη ξεπηδά μια φωτογραφία του 1923, με 12.000 Έλληνες πρόσφυγες στο Χαλέπι της Συρίας. Η οικουμενική διακήρυξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων χάνει ολοένα την αξία της, ξεφτιλίζεται ημέρα με την ημέρα: «Άρθρο 14. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και να του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου