ΤΟΣΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΕΙΧΑΝ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΤΟΥ 1981

Το γάζωμα της  Πρεσβείας του Ισραήλ ξημερώματα Παρασκευής 12 Δεκεμβρίου, σήμανε συναγερμό στα κεντρικά της Μοσάντ.
24 ώρες αργότερα μια ντουζίνα από επίλεκτους πράκτορες της πανίσχυρης μυστικής υπηρεσίας ήρθαν να προστεθούν στην αποστολή που εδρεύει μόνιμα στην ελληνική πρωτεύουσα.
Τα Χριστούγεννα του 2014 στην Αθήνα είναι ο ιδανικός προορισμός για τις κορυφαίες μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη: Αμερικανοί, Κινέζοι, Ρώσοι, Άγγλοι, Γερμανοί, Τούρκοι, Γάλλοι, Αυστραλοί, Ισπανοί ακόμη και Πορτογάλοι πράκτορες με χαριτωμένα ψευδώνυμα έχουν καταλύσει στα ξενοδοχεία της πόλης. Τόσοι ξένοι πράκτορες είχαν να βρεθούν στην Αθήνα από το Φθινόπωρο του 1981 καθώς ο "Πονοκέφαλος" Ανδρέας Παπανδρέου βρισκόταν μια ανάσα από την εξουσία. Στις 18 Οκτωβρίου εκείνης της χρονιάς ο αντι-δυτικός Παπανδρέου θα κέρδιζε την εξουσία και το κόμμα του θα κυβερνούσε την Ελλάδα για πολλά-πολλά χρόνια.
Ακόμη και το περιπολικό της Ελληνικής Αστυνομίας που συχνά-πυκνά μεταφέρει συγγενικό πρόσωπο του πρωθυπουργού,
στην Αθήνα από το πανέμορφο Ναύπλιο βρίσκεται σαν "πληροφορία" στον φάκελο που έχουν κάποιοι από τους παραπάνω πράκτορες για την ζωή του νεαρού Ελληνα υπουργού Δημόσιας Τάξης Βασίλη Κικίλια.
Σε ορισμένες περιπτώσεις πρακτόρων ο φάκελος "Κικίλιας" είναι τόσο καλά πληροφορημένος, με "μικρές και ασήμαντες" λεπτομέριες, που ο ούτε καν ο ίδιος ο υπουργός δεν θα μπορούσε να αποδώσει με μεγαλύτερη ακρίβεια στην βιογραφία του σε περίπτωση που ο εκδοτικός οίκος Λιβάνη, για παράδειγμα, του πρότεινε-μετά από χρόνια-κάτι να γράψει ένα βιβλίο για την ζωή του.
Τι ήταν όμως αυτό που μετέτρεψε την χριστουγεννιάτικη Αθήνα στο παγκόσμιο ραντεβού των πιο ισχυρών ξένων μυστικών υπηρεσιών;
Είναι μόνο η προοπτική της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ή μήπως κάτι περισσότερο;
Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες η Γερμανία τρέμει μην χάσει τον έλεγχο μιας χώρας-φιλέτο για την ίδια. Χάρη στην δουλειά δεκαετιών που κάνουν οι πράκτορές της στην Ελλάδα, το Βερολίνο κατάφερε να ξελασπώσει το κόστος της πτώσης του τείχους και της ένωσης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας με την Δυτική. Οι μπίζνες με την Ελλάδα και κυρίως η εφαρμογή των μνημονίων εξακολουθούσαν να γεμίζουν τα γερμανικά ταμεία με το κέρδος από το πολύτιμο asset Ελλάδα. Και να που τώρα έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ να απειλήσει-έστω για λίγο-μια επωφελή για την Γερμανία σχέση.
Η Καγκελαρία δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα για την προοπτική ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ώσπου συνέβη κάτι που τάραξε το Βερολίνο. Δεν ανησυχούσε γιατί οι έμπειροι πράκτορες της στην Αθήνα -ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται κορυφαίοι πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, κλπ,-πίστευε ότι πολύ εύκολα θα μπορούσαν να βρούν πρόσβαση στην ηγετική πυραμίδα του ΣΥΡΙΖΑ-όπως άλλωστε συνέβη με όλες σχεδόν της ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Με ελάχιστες εξαιρέσεις υπηρετούσαν με συνέπεια τα γερμανικά συμφέροντα.
Τι ήταν όμως αυτό που, σε συνδυασμό με την απειλή του ΣΥΡΙΖΑ, τάραξε του Γερμανούς;
Αυτό δεν ήταν άλλο από τον τρόπο και την αποφασιστικότητα με την οποία οι Αμερικανοί και πιο συγκεκριμένα ο Λευκός Οίκος άρχισε να σφίγγει μια σιδερένια τανάλια στο λαιμό του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου συγκλονίζει την οικονομία της Ρωσίας την ίδια ώρα που φυτευτοί δυτικοί πράκτορες σε ρόλο δημοσιογράφων έχουν αναλάβει να τσαλακώσουν το προφίλ ισχύος του Ρώσου Προέδρου. Ενας ερωτευμένος πρόεδρος είναι πιο ευάλωτος στα γεράκια των ΜΜΕ και οι απώλειες στο ηγετικό του προφίλ που με τόση μεθοδικότητα είχε χτίσει όλα αυτά τα χρόνια ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάνουν τους συμβούλους του Ομπάμα να τρίβουν τα χέρια τους.
H Mέρκελ δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι υπέστη σοκ από την αμερικάνικη επίθεση στον Πούτιν. Η Καγκελάριος παρά τις ενστάσεις της για την Κριμαία συμπαθούσε τον Πούτιν σε αντίθεση με τον Ομπάμα που τής ήταν αφόρητα ενοχλητικός ιδιαίτερα όταν απαιτούσε από την Γερμανία να χαλαρώσει την ασφυκτική πολιτική λιτότητας σε χώρες όπως η Ελλάδα και να ρίξει χρήμα στην αγορά. Η Μέρκελ όπως και ο Πούτιν είχε λάβει τα τελευταία χρόνια πολλές προειδοποιήσεις από τον Λευκό Οίκο. Η ίδια έτρεμε στην ιδέα πως μετά την Ρωσία θα μπορούσε να έλθει και η δική της σειρά-η σειρά της γερμανικής οικονομίας να αντιμετωπίσει μια ολοκληρωτική αμερικανική επίθεση.
Η Γερμανίδα λοιπόν έπαιρνε αψήφιστα τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα ως την στιγμή που είδε το αμερικάνικο κεφαλοκλείδωμα στο Πούτιν. Τότε τα χρειάστηκε και άρχισε να ανησυχεί για την Αθήνα. Η ανησυχία της έγινε τρόμος μετά το ραντεβού του Τσίπρα με τον Γιώργο Προβόπουλο.
Ηταν η πρώτη δημόσια κίνηση του Τσίπρα που από πίσω της είχε "αμερικανική έμπνευση"-έτσι τουλάχιστο το εισέπραξε η ίδια. Παρότι στην οι πολίτες αρνούνται να μελετήσουν την Ιστορία της χώρας τους, υπάρχουν Γερμανοί-ανάμεσά τους και ειδικοί σύμβουλοι της Μέρκελ-οι οποίοι αναλύουν με κοινωνιολογική προσέγγιση την αρχαία αλλά και πρόσφατη ελληνική Ιστορία.
Η Μέρκελ το τελευταίο διάστημα τρέμει όσο ποτέ στήριξη αμερικανικών συμφερόντων σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η Μέρκελ γι΄αυτό το λόγο κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα. Δεν θέλει με τίποτε να χάσει την Ελλάδα. Εάν χάσει την Ελλάδα θα απειληθεί το γερμανικό πουλόβερ που ράβει στην Ευρώπη με πρωταγωνιστές ανθρώπους που ελέγχει απόλυτα το Βερολίνο.
Ο τρόπος άλλωστε που η Μέρκελ εκτέλεσε το γιο μιας Αμερικανίδας κι ενός πρώην πρωθυπουργού στις Κάννες ήταν χαρακτηριστικός. Τώρα αισθάνεται ότι οι Αμερικανοί ετοιμάζονται να πάρουν την ρεβάνς και για την εκτέλεση του ΓΑΠ και για πολλά άλλα.
Ετσι η Γερμανίδα αναγκάσθηκε να επιστρατεύσει ακόμη και έναν παλαιό φίλο της Γερμανίας, τον Κώστα Μητσοτάκη, ο οποίος αναγκάζεται στα βαθιά γεράματα-παρότι κοτσονάτος-να κάνει ραντεβού με ηγέτες αντιμνημονιακών κομμάτων όπως ο Πάνος Καμμένος και να κομπλιμεντάρει τον Μανώλη Γλέζο. Ηταν και η αποδελτίωση του άρθρου του διευθυντή του Capital.gr Θανάση Μαυρίδη, ο οποίος μιλούσε για τραπεζίτες και επιχειρηματίες υπουργούς σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που άναψε ακόμη πιο δυνατά την φωτιά κάτω από το θρόνο της Γερμανίδας.
Το Βερολίνο έπρεπε πάση θυσία να διασφαλίσει τα γερμανικά συμφέροντα στην Ελλάδα. Η επιβλητική φιγούρα του Μητσοτάκη έπρεπε να διορθώσει το ολίσθημα του αγχωμένου Σαμαρά ο οποίος από το ταξίδι στο Βερολίνο και μετά έδειχνε μια ιδιαίτερη νευρικότητα στην εξουσία. Ο Ελληνας πρωθυπουργός ατύχησε και στον πρόσφατο ανασχηματισμό του με αποτέλεσμα να έχει σημάνει εδώ και μήνες συναγερμός στο Βερολίνο. Η Μέρκελ τρέμει στην ιδέα μην ξηλωθεί το πουλόβερ σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία κι όταν είχε αρχίσει να αισθάνεται σίγουρη ότι ελέγχει απόλυτα το παιγνίδι της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη.
Είναι τέτοια η ανησυχία του Βερολίνου το οποίο εκτός από τους επιπλέον Γερμανούς πράκτορες που έστειλε στην Αθήνα επιχειρεί να αντικαταστήσει ακόμη και τους δημοσιογράφους-ανταποκριτές των γερμανικών ΜΜΕ στην Αθήνα. Για όσους δε αναρωτιούνται αν η Γερμανία αγνοεί πόσο βαθιά διεφθαρμένη είναι η ελληνική δημόσια διοίκηση και το βάθος της διαπλοκής ανάμεσα σε πολιτικούς και επιχειρηματικά συμφέροντα μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι η Καγκαλέριος γνωρίζει σαν την τσέπη της ακόμη και την τελευταία μίζα που πέφτει στην Κολομβία των Βαλκανίων. Η Μέρκελ δεν ενδιαφέρεται να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα σύγχρονο δυτικό κράτος Δικαίου. Αυτό που επιδιώκει είναι να κερδίζει η Γερμανία από το μέχρι στιγμής "γερμανικό" asset  Eλλάδα.

του Τζον Λε Καρέ