ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΠΟΙΚΙΑΚΟ ΡΩΣΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ

Μετά από δεκαετίες σαμποτάζ και καταστροφής της παραγωγής και αφού έδωσαν τον έλεγχο των μεγαλύτερων τραπεζών στη Ρωσία και στους συμμάχους της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΠΟΙΚΙΑΚΟ ΡΩΣΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ

Ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ρο η βιο­μη­χα­νι­κή πα­ρα­γω­γή, το ε­μπό­ριο και οι ε­ξα­γω­γές βυ­θί­ζο­νται και η χώ­ρα με­τα­τρέ­πε­ται σε έ­να πε­δί­ο κα­τα­στρο­φής με το λα­ό να ε­ξα­θλιώ­νε­ται μέ­ρα με τη μέ­ρα μέ­σα σε συν­θή­κες τε­ρά­στιας α­νερ­γί­ας και ε­λεύ­θε­ρης πτώ­σης των μι­σθών. Μέ­σα σε αυτό το πε­δί­ο της κα­τα­στρο­φής η κυ­βέρ­νη­ση και η α­ντι­πο­λί­τευ­ση δεί­χνουν σαν υ­πεύ­θυ­νους του ε­γκλήμα­τος τους τρο­ϊ­κα­νούς δα­νει­στές-μο­νο­πω­λι­στές που πράγ­μα­τι υ­πο­γρά­φουν με εν­θου­σια­σμό τα μέ­τρα πεί­νας και κα­τα­στρο­φής ό­πως κά­νουν σε κά­θε χρε­ω­κοπη­μέ­νη χώ­ρα. 

Ό­μως δεν υ­πάρ­χει μέ­τρο που να ε­πι­βάλ­λε­ται,

χω­ρίς να το θέ­λει πραγ­μα­τι­κά το ε­σω­τε­ρι­κό κα­θε­στώς και ο πραγ­μα­τι­κός ε­ντο­λέ­ας του που είναι η ρώ­σι­κη υ­περ­δύ­να­μη.

Σή­με­ρα, α­πό τη μί­α η κυ­βέρ­νη­ση ξη­με­ρο­βρα­διά­ζε­ται σε δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με τους δα­νει­στές δή­θεν για να κά­νει το χρέ­ος βιώ­σι­μο, να βγά­λει τη χώ­ρα α­πό τα μνη­μό­νια και να γλυ­τώ­σει νέ­α μέ­τρα, και α­πό την άλ­λη η  α­ντι­πο­λίτευ­ση ορ­γα­νώ­νει κρα­τι­κές δια­δη­λώ­σεις για να βο­η­θή­σει τη δια­πραγ­ματευ­τι­κή θέ­ση της κυ­βέρ­νη­σης. Αν η Ε­Ε δε­χτεί τις ελ­λη­νι­κές προ­τά­σεις για κού­ρε­μα, για εξα­σφά­λι­ση κά­ποιων νέ­ων δις με πιο “χα­λα­ρά” μέ­τρα και πιο ή­πια ε­πι­τή­ρη­ση, για “προ­λη­πτι­κή γραμ­μή πί­στω­σης” κλπ, αυ­τά θα λει­τουρ­γή­σουν υπέρ μί­ας εν­δε­χό­με­νης κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα που αν πά­ρει την ε­ξου­σί­α θα εί­ναι ε­νι­σχυ­μέ­νος με μί­α ε­ξα­σφα­λι­σμέ­νη α­πό τα πριν “προί­κα”. Ό­ποια α­πο­τε­λέ­σματα ό­μως και αν έ­χουν οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις, η χρε­ω­κο­πί­α θα συ­νε­χί­ζε­ται ό­σο συ­νε­χί­ζε­ται το σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γής και της βιο­μη­χα­νί­ας που την έ­χει προ­κα­λέ­σει και ό­σο οι ρω­σόδου­λοι σα­μπο­τα­ρι­στές εί­ναι στην ε­ξου­σί­α, με απο­τέ­λε­σμα νέ­α μέτρα πεί­νας. 

Οι η­γε­σί­ες της κυ­βέρ­νη­σης και α­ντι­πο­λί­τευ­σης δεν πα­σχί­ζουν γα τη σω­τη­ρί­α του λα­ού, αλ­λά για να φέ­ρουν στη χώ­ρα τα νέ­α α­φε­ντι­κά. Θέ­λουν να κρύ­ψουν την α­λη­θι­νή τους πο­λι­τι­κή ε­ξα­πα­τώ­ντας διαρ­κώς το λα­ό με τη θε­ω­ρί­α ό­τι πί­σω α­πό τους τρο­ϊ­κα­νούς  α­κο­λου­θεί η μπότα του γερ­μα­νού. Την ί­δια στιγ­μή δου­λεύ­ουν ε­ντα­τι­κά για να ε­γκα­τα­στή­σουν σαν α­πό­λυ­τα α­φε­ντι­κά στην οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας μέ­σα α­πό την πεί­να και την κα­τα­στρο­φή, τους εκ­προσώ­πους του ρώ­σι­κου κρα­τι­κο­φα­σι­στι­κού μο­νο­πω­λί­ου και των συμ­μά­χων του που ήδη έ­χουν α­πο­κτή­σει τον έ­λεγ­χο των δύ­ο βα­σι­κών χρη­μα­το­δο­τι­κών τρα­πεζών της Πει­ραιώς και της Άλ­φα.

Στην Πει­ραιώς σή­με­ρα στρα­τη­γι­κός μέ­το­χος εί­ναι ο ρώ­σος κρα­τι­κο-ο­λι­γάρ­χης Νέ­σις, ι­διο­κτή­της του ρω­σι­κού ο­μί­λου ICT που πε­ρι­λαμ­βά­νει με­ταξύ άλ­λων την τρά­πε­ζα NOMOS (δεύ­τε­ρη με­γα­λύ­τε­ρη ι­διω­τι­κή τρά­πε­ζα της Ρω­σί­ας) και τη βιο­μη­χα­νί­α ο­ρυ­κτών Polymetal (με­γα­λύτερη στη Ρω­σί­α και τρί­τη στον κό­σμο στον πρω­το­γε­νή άρ­γυ­ρο). Ο Νέ­σις ε­λέγ­χει ου­σια­στι­κά το 10% της Πει­ραιώς με τη βο­ή­θεια ε­νός τσέ­χι­κου κε­φα­λαί­ου του PPF που εί­ναι ε­ξαρ­τη­μέ­νο α­πό το ρώ­σικο ό­μι­λο. Ο Σμετ­ς, μέ­το­χος και διευ­θυ­ντι­κό στέ­λε­χος του PPF, πα­ρέ­χει κά­λυ­ψη στο Νέ­σις σε ό­λες τις ε­ξα­γο­ρές που κά­νει στην Ελ­λά­δα (στρα­τη­γι­κό πα­κέ­το μετο­χών Πει­ραιώς και Ο­ΠΑΠ). Α­πό το 2011 που μπή­κε ο Νέ­σις στην Πει­ραιώς μέ­χρι σήμερα αυ­τή έ­χει γί­νει έ­να τέ­ρας μέ­σα α­πό μί­α σει­ρά ε­ξα­γο­ρών με πρώ­τη και κα­λύ­τε­ρη τη σκο­τει­νή ε­ξα­γο­ρά της Α­γρο­τι­κής και έ­χει ε­ξε­λι­χθεί στο με­γαλύ­τε­ρο τρα­πε­ζι­κό ό­μι­λο της χώ­ρας.

Στην Άλ­φα στρα­τη­γι­κός μέ­το­χος εί­ναι το συμ­μα­χι­κό στη Ρω­σί­α κράτος του Κα­τάρ με πο­σοστό 9% με­τά τις τε­λευ­ταί­ες α­να­κε­φα­λαιο­ποι­ή­σεις.

Πα­ρά αυ­τά τα σχε­τι­κά μι­κρά πο­σο­στά Ρω­σί­α και Κα­τάρ ε­λέγ­χουν τις δύ­ο με­γα­λύ­τε­ρες τρά­πε­ζες στην Ελ­λά­δα και έ­χουν αν­θρώ­πους τους στα διοικη­τι­κά συμ­βού­λια, με μί­α ε­ξου­σί­α εκ­χω­ρη­μέ­νη α­πό το ελ­λη­νι­κό κρά­τος. Αυ­τή η ε­ξου­σί­α εκ­χω­ρή­θη­κε α­φού το κρά­τος δα­νεί­στη­κε περί­που 50 δις κυ­ρί­ως από την Ε­Ε για να στη­ρί­ξει τις τρά­πε­ζες που κα­τέρ­ρε­αν. Το πο­σό αυ­τό διο­χε­τεύτη­κε σε έ­να κρα­τι­κό φο­ρέ­α το Τα­μεί­ο Χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής Στα­θε­ρό­τη­τας (ΤΧΣ) που α­νέ­λα­βε τη δια­χεί­ρι­σή τους. Το ΤΧΣ διέ­θε­σε το με­γα­λύ­τε­ρο τμή­μα των 50 δις στις τέσ­σε­ρεις με­γά­λες ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες και α­πό­κτη­σε το πλειο­ψηφι­κό πα­κέ­το των με­το­χών τους χω­ρίς ό­μως να α­να­λά­βει και τη διοί­κη­ση τους (!) μέ­σω ε­νός ει­δι­κού νό­μου για την α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση. Σή­με­ρα, έρ­χε­ται με ένα δεύ­τε­ρο νό­μο να δώ­σει τη δυ­να­τό­τη­τα στις τρά­πε­ζες να α­πο­κτή­σουν έ­λεγχο και δι­καιώ­μα­τα διοί­κη­σης στις βιο­μη­χα­νί­ες και στις ε­πι­χει­ρή­σεις που δεν μπο­ρούν να πλη­ρώ­σουν τα δά­νεια τους (τα λε­γό­με­να “κόκ­κι­να” δά­νεια) και τε­λι­κά να τις ξε­που­λή­σουν σε α­γο­ρα­στή της α­ρε­σκεί­ας τους. Τη με­ρί­δα του λέ­ο­ντος σε αυ­τά τα δά­νεια την έ­χει η Πει­ραιώς και α­κο­λου­θεί η Άλ­φα. Αυτό το σχέ­διο οι η­γε­σί­ες κυ­βέρ­νη­σης και α­ντι­πο­λί­τευ­σης το ο­νο­μά­ζουν “ε­ξυ­γίαν­ση”, και “ε­νί­σχυ­ση της ρευ­στό­τη­τας” στην α­γο­ρά. Ό­ταν ψη­φι­στεί αυ­τός ο νόμος θα προ­κα­λέ­σει μί­α αλ­μα­τώ­δη ε­πέ­λα­ση των ρω­σο­κι­νέ­ζι­κων κε­φα­λαί­ων και των προ­στα­τευό­με­νων τους ντό­πιων ο­λι­γαρ­χών στην οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας.  

Πως το κράτος εκχώρησε τον έλεγχο και τη διοίκηση των τραπεζών στο ρώσικο μονοπώλιο μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση.

Το ζήτη­μα της α­νά­γκης στή­ρι­ξης των ελ­λη­νι­κών τρα­πε­ζών πρό­κυψε με­τά το κού­ρε­μα του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους προς τους ι­διώ­τες κα­τό­χους ο­μο­λόγων (PSI), α­πό το ο­ποί­ο οι τρά­πε­ζες εί­χαν με­γά­λες α­πώ­λειες ε­πει­δή εί­χαν πολ­λά ομό­λο­γα του ελ­λη­νι­κού δη­μο­σί­ου. Η στή­ρι­ξη αυ­τή θα δι­νό­ταν α­πό το πο­σό των 50 δις που θα χρη­σι­μο­ποιού­σαν οι τρά­πε­ζες σε α­ντί­στοι­χες αυ­ξή­σεις κε­φα­λαί­ου για να έ­χει η τρά­πε­ζα κε­φα­λαια­κή ε­πάρ­κεια, δηλ δια­θέ­σι­μα κε­φά­λαια για να α­ντι­με­τω­πί­σει τις ζη­μιές κυ­ρί­ως α­πό τα ο­μό­λο­γα και τα μη ε­ξυ­πη­ρε­τούμε­να δά­νεια. Σε αντάλ­λαγ­μα αυ­τών των κε­φα­λαί­ων που θα δί­νο­νταν στις τρά­πε­ζες, το ΤΧΣ θα α­πο­κτού­σε α­ντί­στοι­χο α­ριθ­μό με­το­χών. 

Για να γί­νει η α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση χρεια­ζό­ταν να α­πο­φα­σι­στεί έ­να νο­μο­θε­τι­κό πλαί­σιο για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση α­πό το κρά­τος και τις ε­ναλ­λα­κτικές λύ­σεις που θα μπο­ρού­σαν να α­κο­λου­θή­σουν οι τρά­πε­ζες για να βρουν έ­να τμή­μα των κε­φα­λαί­ων που τους χρειά­ζο­νταν α­πό ι­διώτες και να α­πο­φύ­γουν τον πλή­ρη έ­λεγ­χο που φαι­νό­ταν τό­τε ό­τι θα α­πο­κτού­σε το κρά­τος. Το πλαί­σιο αυ­τό σύρ­θη­κε για μή­νες και τε­λι­κά α­πο­φα­σί­στη­κε έ­να σύ­στη­μα που α­πο­τελεί ελ­λη­νι­κή …πρω­το­τυ­πί­α για τα δυ­τι­κά τρα­πε­ζι­κά δε­δο­μέ­να. Σύμ­φω­να με το σύ­στη­μα αυ­τό, οι ι­διώ­τες μέ­το­χοι εί­χαν το δι­καί­ω­μα να κρα­τή­σουν τη διοίκη­ση της τρά­πε­ζας αν κά­λυ­πταν το ε­λά­χι­στο πο­σο­στό του 10% της συμ­με­το­χής στην αύ­ξη­ση του κε­φα­λαί­ου. Μά­λι­στα, αυ­τή η δυ­να­τό­τη­τα δό­θη­κε μό­νο στους παλιούς με­τό­χους. Αυ­τή η ρύθ­μι­ση εί­χε κρί­σι­μη ση­μα­σί­α κυ­ρί­ως για τις δύ­ο μεγα­λύ­τε­ρες ι­διω­τι­κές τρά­πε­ζες, την Πει­ραιώς και την Άλ­φα. Η Ε­θνι­κή εί­ναι έτσι κι αλ­λιώς υ­πό κρα­τι­κό έ­λεγ­χο, ε­νώ για την Eurobank ήταν σχε­δόν δε­δο­μέ­νο ότι δεν θα πε­τύ­χει το στό­χο του 10%. 

Ποιοι ι­διώ­τες μέ­το­χοι ή­ταν σε θέ­ση να “σώ­σουν” τις τρά­πε­ζες τη δοσμέ­νη στιγ­μή α­πό τον κρα­τι­κό έ­λεγ­χο με κε­φά­λαια για να πε­τύ­χουν το στό­χο του 10%; Οι Νέ­σις-Σμετ­ς και το Κα­τάρ (που έ­τσι α­νέ­βα­σε το πο­σο­στό του σε 9% α­πό 4% πριν την α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­ση) . Αυ­τοί δη­λα­δή συμ­με­τέ­χο­ντας με έ­να ε­λά­χι­στο πο­σο­στό στην αύ­ξη­ση δια­τή­ρη­σαν το χα­ρα­κτή­ρα του στρα­τη­γι­κού με­τό­χου, ενί­σχυ­σαν τη θέ­ση τους, και δια­σφά­λι­σαν α­πό δύ­ο θέ­σεις στο διοι­κη­τι­κό συμβού­λιο της κά­θε τράπε­ζας, τό­σες δη­λα­δή ό­σες και το κρά­τος που με πο­σο­στό 80% (80,95% στην Πει­ραιώς και 81,71% στην Άλ­φα) ό­ρι­σε μό­νο δύ­ο εκ­προ­σώ­πους (έ­να για λογα­ρια­σμό του ΤΧΣ, και έ­να για λο­γα­ρια­σμό του δη­μο­σί­ου)!!! 

Με­τά α­πό μί­α νέ­α αύ­ξη­ση κε­φα­λαί­ου που έ­γι­νε πριν λί­γους μή­νες με τη συμ­με­το­χή ι­διω­τών, η συμ­με­το­χή του ΤΧΣ στην Πει­ραιώς πε­ριο­ρί­στη­κε στο 66,93%, και στην Άλ­φα στο 66,36%. Εί­ναι φα­νε­ρό ό­τι μέ­χρι σή­με­ρα και οι δύ­ο τρά­πε­ζες στη­ρί­ζο­νται σε κρα­τι­κά χρή­μα­τα, αλλά τον έ­λεγ­χο συ­νε­χί­ζουν να τον α­σκούν οι “στρα­τη­γι­κοί μέτο­χοι” της Ρω­σί­ας και του Κα­τάρ.

Κι ε­νώ Πει­ραιώς και Άλ­φα α­πο­λαμ­βά­νουν αυ­τή την σκαν­δα­λώ­δη προ­νομια­κή με­τα­χεί­ρι­ση και παίρ­νουν τη με­ρί­δα του λέ­ο­ντος στην α­γο­ρά, η Ε­θνική κά­τω α­πό κυ­βερ­νη­τι­κή πί­ε­ση, που­λά­ει το 40% μί­ας κερ­δο­φό­ρας ε­πέν­δυ­σής της, της τουρ­κι­κής Finansbank για να α­ντλή­σει τα κεφά­λαια που της χρειά­ζο­νται.

Ό­ταν η Ε­θνι­κή α­γό­ρα­σε την Finansbank αυ­τή ή­ταν μί­α ε­πέν­δυ­ση υ­ψη­λού ρί­σκου, που την προ­ώ­θη­σε το κα­θε­στώς ε­δώ για να στη­ρί­ξει τό­τε τον Ερ­ντο­γάν ό­ταν αυ­τός έ­κα­νε την με­γά­λη προ­σέγ­γι­ση του με τη Ρω­σί­α. Η Finansbank α­πο­δεί­χθη­κε τελι­κά κερ­δο­φό­ρα και μά­λι­στα μέ­σα στην κρί­ση έ­γι­νε έ­νας ση­μα­ντι­κός πα­ράγο­ντας στή­ρι­ξης της Ε­θνι­κής. Τώ­ρα ό­μως που άλ­λα­ξε στρα­τη­γι­κή ο Ερ­ντο­γάν και έ­χει συμ­μα­χί­α με τους στρα­τη­γούς, ε­νώ α­πο­φά­σι­σε να κρα­τή­σει α­πο­στά­σεις στην ε­ξω­τε­ρι­κή του πο­λι­τι­κή α­πό τα ρώ­σι­κα συμ­φέ­ρο­ντα, το ί­διο κα­θε­στώς που εί­χε προ­ω­θή­σει την ε­ξα­γο­ρά της Finansbank α­πό την Ε­θνι­κή, τη σπρώ­χνει τώ­ρα να την που­λή­σει με α­πο­τέ­λε­σμα να δια­κιν­δυ­νεύ­ει την κερ­δο­φο­ρί­α της, και να υ­πο­νο­μεύ­ε­ται η θέ­ση της σε σχέ­ση με την Πει­ραιώς και την Άλ­φα. 

Η Eurobank ιδιωτικοποιείται χέρι - χέρι με το Μυτιληναίο!

Η ρω­σό­δου­λη κυ­βερ­νη­τι­κή η­γε­σί­α πα­ρα­χώ­ρη­σε τον έ­λεγ­χο των δύ­ο μεγα­λύ­τε­ρων τρα­πε­ζών σε ρώ­σι­κα/ρω­σό­φι­λα κε­φά­λαια με την κά­λυ­ψη της α­ντι­πολί­τευ­σης που πο­τέ δεν έ­κα­νε ζή­τη­μα την προ­νο­μια­κή με­τα­χεί­ρι­ση των συ­γκεκρι­μέ­νων κε­φα­λαί­ων. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­κα­νε ό­μως με­γά­λο θόρυβο για μί­α αιφ­νι­δια­στι­κή ε­ξέ­λι­ξη που ση­μειώ­θη­κε πριν λί­γους μή­νες στην Eurobank. Δη­λα­δή, η μο­να­δική  τρά­πε­ζα που δεν μπό­ρε­σε να κα­λύ­ψει το ε­λά­χι­στο πο­σο­στό του 10% με ι­διωτι­κή συμ­με­το­χή βρέ­θη­κε ξαφ­νι­κά να εί­ναι η μο­να­δι­κή τρά­πε­ζα που κα­τά­φε­ρε να πε­ρά­σει πλειο­ψη­φι­κά σε χέ­ρια ι­διω­τών και συ­γκε­κρι­μέ­να ε­νός ι­διω­τι­κού κα­να­δι­κού χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού σχή­μα­τος (fund), της Fairfax. Στη μα­κρο­σκε­λή α­να­κοί­νωσή του στην ο­ποί­α κα­τάγ­γει­λε πως το συ­γκε­κρι­μέ­νο fund με ζη­μί­α του ελ­λη­νικού δη­μο­σί­ου πή­ρε τις με­το­χές της Eurobank σε πιο χα­μη­λή τι­μή α­πό αυ­τή που της α­γόρα­σε το ΤΧΣ, πα­ρά­λει­ψε μί­α ση­μα­ντι­κή πα­ρά­με­τρο. Ό­τι η Fairfax πή­ρε “δια­βα­τή­ριο” από τον κα­θε­στω­τι­κό ο­λι­γάρ­χη Μυ­τι­λη­ναί­ο! Η με­τα­βίβαση του πλειο­ψη­φικού πα­κέ­του της Eurobank στη Fairfax έ­γι­νε μό­νο α­φού αυ­τή έ­κα­νε συ­νέ­ται­ρο της το Μυ­τιλη­ναί­ο, και δε­σμεύ­τη­κε για μελ­λο­ντι­κές κοι­νές ε­πεν­δύ­σεις στην ε­νέρ­γεια και στα α­κί­νη­τα. Το ι­στο­ρι­κό πα­ρό­μοιων συ­νερ­γα­σιών Siemens-Ι­ντρα­κόμ στις τη­λεπι­κοι­νωνί­ες, Μπό­μπο­λα-Eldorado Gold στα ο­ρυ­χεί­α της Χαλ­κι­δι­κής έ­χει α­πο­δεί­ξει ότι οι ντό­πιοι α­να­το­λι­κοί ο­λι­γάρ­χες α­να­λαμ­βά­νουν ρό­λο ρυθ­μι­στή της ε­πέν­δυ­σης και κα­τα­λή­γουν να παίρ­νουν τε­λι­κά τη με­ρί­δα του λέ­ο­ντος και οι δυ­τικοί να φεύ­γουν κυ­νη­γη­μέ­νοι και κα­τα­χρε­ωμένοι. 

Η εκ­δού­λευ­ση του κα­θε­στώ­τος στη Fairfax εί­χε σαν κύ­ριο στό­χο να χρυ­σώσει το χά­πι στα δυ­τι­κά κε­φά­λαια που έ­χουν μεί­νει έ­ξω α­πό τις ελ­λη­νι­κές τρά­πε­ζες. Η με­γά­λη δια­φο­ρά α­νά­με­σα στον έ­λεγ­χο που α­σκεί η Ρω­σί­α και το Κα­τάρ σε Πει­ραιώς και Άλ­φα, και στην ε­ξα­γορά των με­το­χών της Eurobank α­πό τη Fairfax είναι η ε­ξής: στην πρώ­τη πε­ρί­πτω­ση δύ­ο κρα­τι­κά κε­φά­λαια ε­λέγ­χουν τις τρά­πεζες δί­νο­ντας ε­λά­χι­στα χρή­μα­τα και α­πο­κο­μί­ζο­ντας πολ­λα­πλά­σια κέρ­δη και στρα­τη­γι­κό έ­λεγ­χο στην οι­κο­νο­μί­α, ε­νώ στη δεύ­τε­ρη πε­ρί­πτω­ση έ­να δυ­τι­κό κοι­νο­πρα­κτι­κό σχή­μα, που δεν έ­χει κρα­τι­κή υ­πο­στή­ρι­ξη και μπο­ρεί να αλ­λάξει εύ­κο­λα χέ­ρια, α­γο­ρά­ζει με­ρί­διο στην τρά­πε­ζα με το μι­κρό­τε­ρο μέ­γε­θος κου­βα­λώ­ντας στις πλά­τες του έ­να ντό­πιο ο­λι­γάρ­χη. Ση­μειώ­νου­με ό­τι στις 31/3/2013 η Πει­ραιώς εί­χε 30% με­ρί­διο στην ελ­λη­νι­κή α­γο­ρά, ί­δια κε­φά­λαια 1,3 δις ευ­ρώ, που δια­μορ­φώ­θη­καν στα 9,7 δις με­τά την πρώ­τη φά­ση της α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης, ενώ η Eurobank με­τά την πρώ­τη φά­ση της α­να­κε­φα­λαιο­ποί­η­σης εί­χε ί­δια κε­φά­λαια μόλις 4,5 δις.  

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ενισχύουν τη θέση Ρωσίας και Κατάρ σε Πειραιώς και Άλφα και τους βοηθούν να αρπάξουν τον έλεγχο της οικονομίας της χώρας

Α­κρι­βώς ε­πει­δή το υ­πάρ­χον κα­θε­στώς ω­φε­λεί ως “ι­διω­τι­κή συμ­με­τοχή” τη Ρω­σί­α και το Κα­τάρ, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που ε­τοι­μά­ζε­ται να α­να­λά­βει τώ­ρα την ε­ξου­σί­α άλ­λα­ξε ε­ξί­σου αιφ­νι­δια­στι­κά την πά­για θέ­ση του για κρα­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών ώ­στε να ευ­νο­η­θούν οι φτω­χοί δα­νειολήπτες και τα υ­περ­χρε­ωμέ­να νοι­κο­κυ­ριά. Σε πρό­σφα­τη α­να­κοί­νω­σή του α­να­φέ­ρει χο­ντρι­κά ό­τι κα­λό εί­ναι να δια­τη­ρη­θεί η κα­τά­στα­ση ό­πως έ­χει δια­μορ­φω­θεί σή­με­ρα στις τρά­πεζες, και η θέ­ση του για κρα­τι­κο­ποί­η­ση με­τα­τρά­πη­κε σε δια­τή­ρη­ση του ση­με­ρινού πο­σο­στού του ΤΧΣ στις τρά­πε­ζες μέ­χρι το 2017 που α­να­μέ­νε­ται να δια­λυ­θεί το τα­μεί­ο ο­πό­τε θα προ­χω­ρή­σει α­να­γκα­στι­κά η ι­διω­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πεζών! Ξαφ­νι­κά λοι­πόν για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ οι ι­διώ­τες τρα­πε­ζί­τες που ω­φε­λή­θη­καν από τα “χρή­μα­τα του ελ­λη­νι­κού λα­ού”, δη­λα­δή α­πό τον κρα­τι­κό δα­νει­σμό α­πό την Ε­Ε για τη στή­ρι­ξη των τρα­πε­ζών τους, πρέ­πει να α­φε­θούν στην η­συ­χί­α τους και να κά­νουν τη  δου­λειά τους. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν θα ε­πι­στρέ­ψει αυ­τά τα χρή­ματα στο λα­ό δη­λα­δή στο κρά­τος, μέ­σα α­πό την κρα­τι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών. Ού­τε καν ε­νο­χλεί­ται πλέ­ον που το κρά­τος λει­τουρ­γεί σαν πα­ρα­τη­ρη­τής των Διοι­κη­τι­κών τους Συμ­βου­λί­ων. 

Η αλ­λα­γή αυ­τής της θέ­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ο­φεί­λε­ται στο ό­τι θέ­λει με κάθε τρό­πο να διευ­κο­λύ­νει τα νέ­α α­φε­ντι­κά στο τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα να α­πο­κτήσουν τον έ­λεγ­χο της οι­κο­νο­μί­ας μέ­σα α­πό τις νέ­ες ρυθ­μί­σεις που ε­τοι­μά­ζονται για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση των ε­πι­χει­ρή­σε­ων και τη ρύθ­μι­ση των λε­γό­μενων “κόκ­κι­νων” δα­νεί­ων. Στα ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά δά­νεια πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρό­λο παίζει η Πει­ραιώς, και δευ­τε­ρευό­ντως η Άλ­φα. Το 2011 η Πει­ραιώς εί­χε πο­σο­στό 71% σε ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κά δά­νεια στο χαρ­το­φυ­λά­κιο της, και σή­με­ρα έ­χει τα πε­ρισ­σότε­ρα κόκ­κι­να δά­νεια.      

Το νέ­ο ρυθ­μι­στι­κό πλαί­σιο που ε­τοι­μά­ζε­ται για τη λε­γό­με­νη “ε­ξυγί­αν­ση” των ε­πι­χει­ρή­σε­ων και την “ε­νί­σχυ­ση της ρευ­στό­τη­τας” της α­γο­ράς είναι μί­α δεύ­τε­ρη εκ­χώ­ρη­ση ε­ξου­σί­ας α­πό το κρά­τος στις δύ­ο τρά­πε­ζες. Ε­νώ το ΤΧΣ πα­ρα­μέ­νει ο πλειο­ψη­φι­κός μέ­το­χος, στο νο­μο­σχέ­διο που ε­τοί­μα­σε η κυβέρ­νη­ση για τη ρύθ­μι­ση των “κόκ­κι­νων δα­νεί­ων” των ε­πι­χει­ρή­σε­ων πα­ρα­χω­ρεί πλή­ρη δια­κρι­τι­κή ευ­χέ­ρεια στις τρά­πε­ζες να πα­ρέ­χουν διευ­κο­λύν­σεις σε όποιους θέ­λουν και ό­σο θέ­λουν ε­νώ τους δί­νει το δι­καί­ω­μα σα δα­νει­στές ε­φόσον έ­χουν το 40% του συ­νο­λι­κού χρέ­ους της ε­πι­χεί­ρη­σης να τη θέ­σουν σε διαδι­κα­σί­α ει­δι­κής δια­χεί­ρι­σης και να την που­λή­σουν σε ό­ποιον αυ­τές ε­πι­λέ­ξουν!

Οι ρυθ­μί­σεις αυ­τές συμ­φω­νή­θη­καν στη συ­νά­ντη­ση του νέ­ου υ­πουργού α­νά­πτυ­ξης και των διοι­κη­τών των τεσ­σά­ρων τρα­πε­ζών. Κε­ντρι­κό ρό­λο στη συ­νά­ντη­ση έ­παι­ξε ο Σάλ­λας της Πει­ραιώς που δή­λω­σε μά­λι­στα ό­τι δεν τον ενδια­φέ­ρει να προ­χω­ρή­σει σε πλει­στη­ρια­σμούς α­κι­νή­των για­τί αυ­τό θα βα­ρύνει την τρά­πε­ζα, αλ­λά εί­ναι έ­τοι­μος να ε­φαρ­μό­σει τις ρυθ­μί­σεις για τις επι­χει­ρή­σεις. Δη­λα­δή, η Πει­ραιώς εμ­φα­νί­ζε­ται τώ­ρα φί­λος των φτω­χών που δεν έ­χουν να πλη­ρώ­σουν τη δό­ση του στε­γα­στι­κού και δη­λώ­νει έ­τοι­μη να “ε­ξυ­γιάνει” την οι­κο­νο­μί­α για λο­γα­ρια­σμό του κρά­τους, παίρνο­ντας τις ε­πι­χειρή­σεις των πλού­σιων που υ­πο­τί­θε­ται ό­τι τις βου­λιά­ζουν για να ε­ξα­σφα­λί­σουν α­το­μι­κό πλού­το. Αυ­τή εί­ναι και η γραμ­μή που βγά­ζουν σε ό­λες τους τις δη­λώσεις οι Χαρ­δού­βε­λης, Στουρ­νά­ρας και τα κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη. Βέ­βαια οι προς ε­ξυ­γί­αν­ση ε­πι­χειρή­σεις δεν πρό­κει­ται να κα­τα­λή­ξουν στους φτω­χούς δα­νειο­λή­πτες, ού­τε στο λα­ό, αλ­λά σε πο­λύ πλού­σιους ο­λι­γάρ­χες ε­ντε­ταλ­μέ­νους των νέ­ων α­ποι­κιο­κρα­τών. Τό­τε με­τά την “ε­ξυ­γί­αν­ση”, οι ί­διες ε­πι­χει­ρή­σεις ως “υ­γιείς” θα πά­ρουν πολ­λές και με­γά­λες πι­στώ­σεις και διευκο­λύν­σεις. Άλ­λω­στε ό­ταν τε­λειώ­σει η “ε­ξυ­γί­αν­ση” θα τε­λειώ­σει και η “προ­στα­σί­α” που πουλά­νε τώ­ρα στο λα­ό οι υ­πο­κρι­τές που οι ί­διοι τον φτώ­χυ­ναν, οι ί­διοι τον έ­ριξαν στην α­νερ­γί­α, και οι ί­διοι φταί­νε που θα χά­σει το σπί­τι του και θα βρε­θεί στο δρό­μο. Οι δο­λοφό­νοι του λα­ού δεν έ­χουν κα­μί­α διά­θε­ση να “χα­ρί­σουν” τί­πο­τα α­πό ό­σα μπο­ρούν να αρ­πά­ξουν για λο­γα­ρια­σμό των α­φε­ντι­κών τους, και το έ­χουν α­πο­δεί­ξει ε­πα­νει­λημ­μέ­να μέ­χρι σή­με­ρα. Αλ­λά και η τω­ρι­νή τους “μεγα­λο­ψυ­χί­α” θα ο­δη­γή­σει σε νέ­α κλει­σί­μα­τα ε­πι­χει­ρή­σε­ων, νέα α­νερ­γί­α και νέ­α πτώ­ση του με­ρο­κά­μα­του α­πό την ο­ποί­α θα ω­φε­λη­θούν οι νέ­οι α­ποι­κιο­κρά­τες.  

Έ­να πρώ­το δείγ­μα για το πώς θα γί­νει αυ­τή η “ε­ξυ­γί­αν­ση” που σχε­διάζουν ή­ταν το ξε­πού­λη­μα του χρε­ω­μέ­νου στην Πει­ραιώς “Ερ­ρί­κος Ντυ­νάν” στο Βγε­νό­που­λο για 110 εκ ευ­ρώ. Για τα νέ­α ξε­που­λή­μα­τα εί­ναι πο­λύ πι­θα­νό να δί­νεται έ­να με­ρί­διο σε κά­ποιο δυ­τι­κό κε­φά­λαιο που θα λει­τουρ­γεί σαν κά­λυ­ψη του ρώ­σι­κου, του κι­νέ­ζι­κου, του κα­τα­ρια­νού. Αυ­τή η πρα­κτι­κή έ­χει ή­δη ξε­κινή­σει με την πρό­σφα­τη ε­πι­λο­γή ως “στρα­τη­γι­κού” ε­πεν­δυ­τή στα 14 πε­ρι­φε­ρειακά α­ε­ρο­δρό­μια της χώ­ρας της ε­ται­ρεί­ας που έ­χει το α­ε­ρο­δρό­μιο της Φρα­γκφούρ­της μα­ζί με τον Κο­πε­λού­ζο. Ι­διαί­τε­ρα το ρώ­σι­κο κε­φά­λαιο θέ­λει πά­ντα να έ­χει μί­α κά­λυ­ψη ό­πως κά­νει και ο Νέ­σις με τον τσέ­χο Σμετ­ς. 

Α­φού κα­τα­χρέ­ω­σαν τις ελ­λη­νι­κές βιο­μη­χα­νί­ες με το πα­νά­κρι­βο ρώ­σικο φυ­σι­κό α­έ­ριο και με την υ­περ­φο­ρο­λό­γη­ση, α­φού στέ­γνω­σαν την οι­κο­νο­μί­α μέ­σα α­πό το πα­ρα­γω­γι­κό σα­μπο­τάζ, τώ­ρα ε­τοι­μά­ζο­νται εί­τε για νέ­α κλει­σί­ματα εί­τε για ξε­πού­λη­μα στα νέ­α α­φε­ντι­κά με στό­χο να με­τα­τρέ­ψουν τη χώ­ρα σε ρώ­σι­κη α­ποι­κί­α. Αυ­τή η δια­δι­κα­σί­α μπο­ρεί να περάσει μό­νο μέ­σα α­πό με­γαλύ­τε­ρη κα­τα­στρο­φή, πεί­να, ε­ξα­θλί­ω­ση του λα­ού και φα­σι­σμό. 

πηγη.oakke.gr/