Αρκετά χρόνια προτού οι εξελιγμένοι ιατρικοί εξοπλισμοί μπορούσαν να
προσδιορίσουν με σιγουριά ότι κάποιος είχε αποχωρήσει από το μάταιο τούτο
κόσμο, και είχε βάλει πλώρη για τον «Άλλο Κόσμο», πολλοί άνθρωποι φοβόντουσαν
ότι θα… θαφτούν ζωντανοί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να θεσπιστούν αυστηρές
διαδικασίες, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κάτι τέτοιο δε θα συνέβαινε.
Ο Jan Bondeson στο
βιβλίο του «Buried Alive: The Terrifying History of Our Most Primal Fear» αναφέρει μερικά από τα μέτρα που είχαν
ληφθεί στο παρελθόν για να αποτραπεί το ενδεχόμενο να θαφτεί κάποιος ζωντανός,
όπως για παράδειγμα η κατασκευή φέρετρων με… κουδούνια ή σημαίες που ο «νεκρός»
μπορούσε να κινήσει σε περίπτωση που… τελικά δεν ήταν νεκρός!
Διαβάστε παρακάτω μερικές ιστορίες ανθρώπων, οι οποίοι θάφτηκαν ενώ ήταν
ακόμη ζωντανοί:
1. Ένας υποδηματοποιός από τη Γερμανία
Το 1822, ένας 40χρονος υποδηματοποιός από τη Γερμανία,
κηδεύτηκε παρότι
υπήρχαν αμφιβολίες γύρω από το θάνατό του από την αρχή. Η οικογένειά του
επιβεβαίωσε το γεγονός του θανάτου του -«έμοιαζε νεκρός» είχαν πει- αλλά το
«πτώμα» του δεν παρουσίαζε ακαμψία ή οποιαδήποτε δυσοσμία.
Η κηδεία του όμως έγινε κανονικά.
Την ώρα που ο νεκροθάφτης έριχνε την τελευταία φτυαριά επάνω στον τάφο…
ακούστηκε ένας χτύπος να βγαίνει μέσα από το χώμα.
Ο νεκροθάφτης άρχισε με γρήγορες κινήσεις να σκάβει στο χώμα και όταν
έφτασε στο φέρετρο ανακάλυψε ότι ο… νεκρός είχε αρχίσει να κινείται μέσα σε
αυτό. Τα χέρια του έδειχναν προς τα πάνω, δεν ήταν κρύος και όταν ένας γιατρός
άνοιξε μια φλέβα του… έτρεξε αίμα στο σάβανο. Οι προσπάθειες ανάνηψής του
διήρκεσαν τρεις ημέρες, όμως απέβησαν άκαρπες, αναφέρει σε δημοσίευμά της η
ιστοσελίδα mentalfloss.com.
Ο υποδηματοποιός κηρύχθηκε νεκρός… για άλλη μια φορά και τελικά κηδεύτηκε.
Αυτή τη φορά οριστικά…
2. Essie Dunbar
Το 1915 μια γυναίκα 30 ετών από τη Νότια Καρολίνα στις ΗΠΑ, η Essie Dunbar, υπέστη μια θανατηφόρα κρίση επιληψίας.
Ή τουλάχιστον αυτό πίστεψαν όλοι τότε.
Αφού ανακοίνωσαν το θάνατό της, οι γιατροί τοποθέτησαν το σώμα της σε ένα
φέρετρο και προγραμμάτισαν την κηδεία της για την επόμενη ημέρα, προκειμένου να
μπορέσει να παραστεί σε αυτήν και η αδερφή της, η οποία ζούσε σε άλλη πόλη.
Εκείνη όμως άργησε να φτάσει και πρόλαβε να δει μόνο τις τελευταίες
φτυαριές από το χώμα, να σκεπάζουν τον τάφο της αδερφή της.
Ήθελε όμως να δει την Essie για μία
τελευταία φορά και διέταξε να γίνει εκταφή.
Όταν άνοιξαν το φέρετρο η Essie
ανακάθισε και χαμογέλασε σε όλους γύρω της!
Πέθανε 47 χρόνια μετά…
3. Philomele Jonetre
Το 1867 η 24χρονη Γαλλίδα Philomèle Jonetre κόλλησε χολέρα και λίγο καιρό
μετά ανακοινώθηκε ο θάνατός της.
Όπως συνηθιζόταν από τότε, οι συγγενείς της φώναξαν έναν παπά και το σώμα
της τοποθετήθηκε μέσα σε ένα φέρετρο.
Δεκαέξι ώρες μετά βρισκόταν δύο μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης.
Όπως και στην περίπτωση του υποδηματοποιού, ο νεκροθάφτης άκουσε χτύπους να
βγαίνουν από το θαμμένο φέρετρο και το ξέθαψε.
Παρότι αρχικά δε φαινόταν να έχει αναπνοή, από το στήθος της έβγαιναν
ρυθμικοί ήχοι και παρουσίασε συσπάσεις στους μυς των βλεφάρων.
Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ και ο θάνατος της Jonetre ανακοινώθηκε για δεύτερη φορά
την επόμενη μέρα, οπότε και κηδεύτηκε… ξανά!
4. Angelo Hays
Ο Bondeson αναφέρει
ακόμη στο βιβλίο του την περίπτωση ενός 19χρονου από τη Γαλλία, χαρακτηρίζοντας
την περίπτωση ταφής του νεαρού Angelo Hays ως το
πιο «αξιόλογο παράδειγμα πρόωρης ταφής του 20ου αιώνα».
Το 1937 ο Hays είχε ένα
ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του, με αποτέλεσμα να… πεταχτεί με το κεφάλι σε ένα
τοίχο.
Το πρόσωπό του παραμορφώθηκε σε τέτοιο βαθμό, που δεν επετράπη στους γονείς
του να αντικρίσουν το σώμα του.
Αφού δεν εντόπισαν παλμό, οι γιατροί ανακοίνωσαν το θάνατό του και τρεις
ημέρες μετά έγινε η κηδεία.
Μια ασφαλιστική εταιρεία όμως ζήτησε την εκταφή του δύο ημέρες μετά.
Όταν άνοιξαν το φέρετρο οι ιατροδικαστές ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι το σώμα
του ήταν ακόμη ζεστό. Είχε πέσει σε βαθύ κώμα και οι μειωμένες ανάγκες του
οργανισμού του για οξυγόνο τον κράτησαν ζωντανό.
Μετά από πολλά χειρουργεία και θεραπείες αποκατάστασης, ο Hays ανάρρωσε εντελώς και έγινε πολύ
διάσημος.
Άνθρωποι ταξίδευαν από μακρινά μέρη για να τον συναντήσουν και να μιλήσουν
μαζί του.
Μάλιστα, τη δεκαετία του 1970 ο ίδιος έκανε περιοδεία με ένα φέρετρο
«ασφαλείας» που εφηύρε ο ίδιος, το οποίο διέθετε ταπετσαρία, ντουλάπι τροφίμων,
τουαλέτα μέχρι και μια μικρή… βιβλιοθήκη!
1 σχόλιο:
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΠΠΑΣ,ΑΛΛΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ.ΠΑΕΙ Σ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΓΑΙΝΕ ΚΑΛΑ.ΠΡΟΤΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΝΕ ΧΑΜΠΑΡΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΚΗΔΕΙΕΣ ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ.ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΟΙ ΧΩΡΙΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΠΕΘΑΜΕΝΟ Ν ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΑΠΠΑΣ.ΟΤΑΝ Ο "ΝΕΚΡΟΣ" ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ:ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΠΠΑΣ Ο ΠΑΠΠΑΣ,ΤΟΝΕ ΚΟΠΑΝΑΕΙ ΜΕ ΤΟ ΘΥΜΙΑΤΟ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ,ΠΑΡΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΞΩ Ο ΠΑΠΠΑΣ ΚΑΙ ΛΕΕΙ:ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΤΣ ΑΦΗΝΤΕ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕ ΚΑΛΑ ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΝΑ Μ' ΤΣ' ΦΕΡΝΤΕ.
Δημοσίευση σχολίου